Al la enhavo

Interslavic language//Interslava lingvo//Medžuslovjansky jezyk

de KatjaMcFlores, 2020-oktobro-23

Mesaĝoj: 444

Lingvo: Esperanto

StefKo (Montri la profilon) 2020-novembro-19 16:41:15

nornen:
Stefko:Napivši se, poljaki sut neustrašny.
Imaju pytanje. Ty jesi poljak, a napisal “poljaki sutneustrašny”. Či ty takože mogl bys napisati “poljaki jesmo neustrašni”?

Ja pytaju, ibo na išpanskom ja napisal byh:

“Borrachos, los Polacos son intrépidos. = Napivši se, poljaki sut neustrašni”, ibo ja ne jesm poljak.
“Borrachos, los Guatemaltecos somos intrépidos. = Napivši se, gvatemalci jesmo neustrašni”, ibo ja zaisto jesm gvatemalec.
Poljaki (oni) sut. Či ja, Poljak, ne mogu napisati o Poljakach "oni"? Tako: "Poljaki sut neustrašni i Gvatemalci sut neustrašni."
"My, Poljaki, jesmo neustrašni". Pišu o nas, Poljakach.

nornen (Montri la profilon) 2020-novembro-19 22:01:51

Poljaki (oni) sut. Či ja, Poljak, ne mogu napisati o Poljakach "oni"? Tako: "Poljaki sut neustrašni i Gvatemalci sut neustrašni."
"My, Poljaki, jesmo neustrašni". Pišu o nas, Poljakach.
Hvala, srazuměno.
Či ja, Poljak, ne mogu napisati o Poljakach "oni"?
Dlja mene vsegda interesno, kako različne jezyky izražajut različne pomysly. Kaže se, že na poljskom i “Poljaki sut neustrašni” (rěkuči Poljakom) i “My, Poljaki, jesmo neustrašni” bolje ili menje značet tože. Ale v išpanskom različje medžu “sut” i “jesmo” v takovyh rěčenjah je važno, napriměr:

“Algunos hombres son malos, y algunos hombres somos buenos.”
Doslovno: “Poněkoji ljudi sut zli, a poněkoji ljudi jesmo dobri.”
Ja posrědnje kažu, že jesm dobry.

“Algunos hombres somos malos, y algunos hombres son buenos.”
Doslovno: “Poněkoji ljudi jesmo zli, a poněkoji ljudi sut dobri.”
Ja posrědnje kažu, že jesm zly.

“Algunos hombres son malos, y algunos hombres son buenos.”
Doslovno: “Poněkoji ljudi sut zli, a poněkoji ljudi sut dobri.”
Ja posrědnje kažu, že jesm ponad dobrom i zlom.

StefKo (Montri la profilon) 2020-novembro-20 20:06:18

nornen:(...)
“Algunos hombres son malos, y algunos hombres somos buenos.”
Doslovno: “Poněkoji ljudi sut zli, a poněkoji ljudi jesmo dobri.”
Ja posrědnje kažu, že jesm dobry.
(...)
“Poněkoji ljudi sut zli, a my jesmo dobri.” - Tako može byti. S "i" - ne može! Musi byti: a, ale, abo no tomu že rěčenja protivne, izključajut se! "My jesmo dobri, ne zli kako ini".
Abo:
“Poněkoji ljudi sut zli, a poněkoji ljudi sut dobri.”

Prva grupa i vtora grupa to razne grupy ljudev.

IgorSokoloff (Montri la profilon) 2020-novembro-22 13:23:14

Ahoj, prijatelji, drugari i tovariši.
Prědstavjaju na vašu uvagu ješče jedin moj prěvod.
===============
Jennifer Bassett

The Girl with Green Eyes
Junulino kun verdaj okuloj
Děvčina s zelenymi očami
 
‘Of course,’ the man in the brown hat said, ‘there are good policemen and there are bad policemen, you know.’
— Certe, — diris la homo en la bruna ĉapelo, — ekzistas, vi scias, bonaj policistoj kaj malbonaj policistoj.
— Očevidno, — skazal človek v koričnevom klobuku, — ekzistujut, vy znajete, dobri policijniki i zli policijniki.

‘You’re right,’ the young man said.
— Vi pravas, — diris la junulo.
— Imajete pravdu, — rěkl junak.

‘Yes. That’s very true. Isn’t it, Julie?’
— Jes. Tio tre veras. Ču ne, Ĝulija?
— Da. To je velmi věrno. Ne tak li, Džulija?

He looked at the young woman next to him.
Li ekrigardis al la juna virino, sidanta apud li.
On glednul na mladu ženu, ktora sěděla kolo njego.

Julie didn’t answer and looked bored.
Ĝulia, kiu aspektis enuigita, ne respondis.
Džulija, imajuča snudženy vid, ne odgovorila.

She closed her eyes.
Ŝi fermis siajn okulojn.
Ona somknula svoji oči.

‘Julie’s my wife,’ the young man told the man in the brown hat.
— Ĝulija estas mia edzino, — diris la junulo al la homo en la bruna čapelo.
— Džulija jest moja supruga, — skazal junak člověku v koričnevom klobuku.

‘She doesn’t like trains. She always feels ill on trains.’
— Ŝi ne ŝatas trajnojn. Ŝi čiam sentas sin malbone en trajnoj.
— Ona ne ljubi vlaki. Ona vsegda čuje se nedobro vo vlakah.

‘Oh yes?’ the man in the brown hat said.
— Ču vere? — diris la homo en la bruna čapelo.
— Či zaisto? — rěkl človek v koričnevom klobuku.

‘Now my wife — she doesn’t like buses.
— Kaj mia edzino ne ŝatas aŭtobusojn.
— A moja supruga ne ljubi avtobusy.

She nearly had an accident on a bus once. It was last year…
Ŝi foje preskaŭ trafis aŭtobusan akcidenton. Tio estis pasintjare...
Jedin raz ona jedva ne pobylvala v avtobusnoj avariji. To bylo v prošlom roku...

No, no, it wasn’t. It was two years ago.
Sed ne, ne pasintjare. Tio estis antaŭ du jaroj.
Ale ne, ne v prošlom. To bylo dva goda nazad.

I remember now. It was in Manchester.’
Nun mi memoras. Tio okazis en Mančestro.
Jesm vozpomněl. To bylo v Mančestere.

He told a long, boring story about his wife and a bus in Manchester.
Kaj li rakontis longan, enuigan historion pri sia edzino kaj mančestra aŭtobuso.
I on povědal dolgu, nudnu historiju o svojej žene i mančesterskom avtobusu.

It was a hot day and the train was slow.
Ĉi-tago esis varmega, kaj la trajno veturis malrapide.
Toj denj byl žarky, a vlak jehal medlo.

There were seven people in the carriage.
En la vagono estis sep homoj.
V vagonu bylo sedm človekov.

There was the man in the brown hat; the young man and his wife, Julie; a mother and two children; and a tall dark man in an expensive suit.
Tie estis la homo en la bruna čapelo, la junulo kaj lia edzino Ĝulia, iu patrino kun siaj du infanoj kaj alta brunhaŭta homo en multekosta vestokompleto.
Tamo byli človek v koričnevom klobuku, junak so svojeju suprugoju Džulijeju, nekoja mati s jejnymi dvoma dětami, a takože nekoj vysoky smagly člověk v dragom kostjumu.

The young man’s name was Bill.
La junulo nomiĝis Bil.
Junak imemoval se Bill.

He had short brown hair and a happy smile.
Li havis kurtan brunan hararon kaj feličan rideton.
On iměl kratke kaštanove vlasy i ščestlivy usměh.

His wife, Julie, had long red hair and very green eyes — the colour of sea water.
Lia edzino Ĝulia havis longan ruĝan hararon kaj tre verdajn okulojn, kies koloro similis al tiu de la mara akvo.
Jegova žena Džulija iměla dolge črvene vlasy i velmi zelene oči — kolora morskoj vody.

They were very beautiful eyes.
Ŝiaj okuloj estis tre belaj.
Jejne oči byli velmi krasive.

The man in the brown hat talked and talked.
La homo en la bruna ĉapelo parolis senĉese.
Člověk v koričnevom klobuku govoril, ne prěstavajuči.

He had a big red face and a loud voice.
Li havis larĝan ruĝan vizaĝon kaj laŭtan voĉon.
On iměl široko črveno lice i glasny glas.

He talked to Bill because Bill liked to talk too.
Li interparolis kun Bil, ĉar Bil ankaŭ ŝatis paroli.
On razgovarjal s Billom, ibo Bill takože ljubil govoriti.

The man in the brown hat laughed a lot, and when he laughed, Bill laughed too.
La homo en la bruna čapelo multe ridis, kaj kiam li ridis, Bil ankaŭ ridis.
Člověk v koričnevom klobuku mnogo smějal se, i kogda on smějal se, Bill smějal se tož.

Bill liked talking and laughing with people.
Bil ŝatis interparoli kaj ridi kun aliaj homoj.
Bill ljubil razgovarjati i smějati se s drugimi ljudami.

The two children were hot and bored.
Al ambaŭ infanoj estis varmege kaj enuige.
Obojim dětam bylo žarko i dolgočasno.

They didn’t want to sit down.
Ili ne volis sidi kviete.
Oni ne hotěli sěděti spokojno.

They wanted to be noisy and run up and down the train.
Ili volis brui kaj kuri laŭ la vagonaro.
Oni hotěli šuměti i běgati po vlaku.

‘Now sit down and be quiet,’ their mother said.
— Sidiĝu kaj estu kvietaj, — diris ilia patrino.
— Posědějte trohu tiho, — rěkla jihna mati.

She was a small woman with a tired face and a tired voice.
Ŝi estis malgranda virino kun laca vizaĝo kaj laca voĉo.
To byla nevelika žena s utomljenym licem i ustalym glasom.

’1 don’t want to sit down,’ the little boy said. ‘I’m thirsty.’
— Mi ne volas sidiĝi, — diris la knabeto. — Mi volas trinki.
— Ja ne hoču sěděti, — skazal maly hlapčik. — Hoču piti.

‘Here. Have an orange,’ his mother said.
— Jen, prenu oranĝon, — diris lia patrino.
— Vot... Vzej oranžu, — rěkla jegova mati.

She took an orange out of her bag and gave it to him.
Ŝi elprenis el sia taŝo oranĝon kaj donis ĝin al li.
Ona dostala iz svojej torby oranžu i dala ju synu.

‘I want an orange too,’ the little girl said loudly.
— Ankaŭ mi volas oranĝon, — laŭte diris knabineto.
— Ja tož hoču oranžu, — glasno rěkla mala děvčinka.

‘All right. Here you are,’ said her mother. ‘Eat it nicely, now.’
— Bone. Prenu do, — diris ŝia patrino. — Kaj manĝu ĝin kviete.
— Dobro... Vot, braj, — skazala jejna mati. — I jedaj ju spokojno.

The children ate their oranges and were quiet for a minute.
La infanoj formanĝis siajn oranĝojn kaj dum paro da minutoj estis kvietaj.
Děti sjedli svoje pomaranče i paru minut sěděli tiho.

Then the little boy said, ‘I want a drink. I’m thirsty.’
Poste la knabeto diris: — Mi volas trinki. Mi estas soifa.
Potom maly hlapčik skazal: — Hoču čtokoli izpiti. Imaju žedžu.

The tall dark man took out his newspaper and began to read.
La alta bruneta homo eltiris sian gazeton kaj ekis legi.
Vysoky smagly člověk dostal gazetu i počel čitati.

Julie opened her eyes and looked at the back page of his newspaper.
Ĝulia ovris siajn okulojn kaj ekrigardis la lastan paĝon de lia gazeto.
Džulija odkryla svoji oči i glednula na poslědnu stranicu jegovoj gazety.

She read about the weather in Budapest and about the football in Liverpool.
Ŝi legis pri la vetero en Budapeŝto kaj pri la futbalo en Liverpulo.
Ona pročitala o pogodě v Budapestu i o futbolu v Liverpulu.

She wasn’t interested in Budapest and she didn’t like football, but she didn’t want to listen to Bill and the man in the brown hat.
Ŝi ne interesiĝis pri Budapeŝto kaj ne ŝatis futbalon, sed ŝi ne volis aŭskulti Bilon kaj la homon en la bruna čapelo.
Ona ne interesovala se Budapestom i ne ljubila futbol, ale ona ne htěla slušati Billa i člověka v koričnevom klobuku.

‘Talk, talk, talk,’ she thought. ‘Bill never stops talking.’
"Babilado, babilado, babilado, — ŝi pensis. — Bil neniam ĉesas babili".
"Razgovory, razgovory, razgovory, — pomyslila ona. — Bill nikogda ne prěstavaje govoriti".

Then suddenly she saw the tall man’s eyes over the top of his newspaper.
Subite ŝi ekvidis la okulojn de la altulo super la rando de lia gazeto.
Iznenada ona uviděla oči vysokogo člověka nad krajem jegovoj gazety.

She could not see his mouth, but there was a smile in his eyes.
Ŝi ne povis vidi lian buŝon, sed en liaj okuloj estis rideto.
Ona ne mogla viděti jegovy usta, ale v jegovyh očah byl usměh.

Quickly, she looked down at the newspaper and read about the weather in Budapest again.
Ŝi tuj mallevis sian rigardon suben, al la gazeto, kaj denove tralegis pri vetero en Budapeŝto.
Ona brzo opustila vozgled vdol, na gazetu, i ponovno pročitala o pogodě v Budapestu.

The train stopped at Dawlish station and people got on and got off.
La trajno haltis ĉe Doliŝ-stacio, kaj homoj ekis entrajniĝi kaj eltrajniĝi.
Vlak obstanovil se na stanciji Dolish i ljudi počeli vhoditi i vyhoditi iz njego.

There was a lot of noise.
Estis tre brue.
Bylo duže ŝumno.

‘Is this our station?’ the little girl asked.
— Ĉu tio estas nia stacio? — demandis la knabineto.
— Či to je naša stancija? — zapytala mala děvčinka.

She went to the window and looked out.
Ŝi aliris la fenetron kaj ekrigardis eksteren.
Ona podšla k oknu i pogleděla skroz steklo.

‘No, it isn’t. Now sit down,’ her mother said.
— Ne, ne estas nia. Sidiĝu do, — diris ŝia patrino.
— Ne, to ne je naša, — rěkla jejna mati. — Usedi.

‘We’re going to Penzance,’ the little girl told Bill. ‘For our holidays.’
— Ni veturas al Penzans, — diris la knabineto al Bill. — Por niaj ferioj.
— My jedemo v Penzans, — skazala mala děvčinka Billu. — Na rekreaciju.

‘Yes,’ her mother said. ‘My sister’s got a little hotel by the sea. We’re staying there. It’s cheap, you see.’
— Jes, — diris ŝia patrino. — Mia fratino havas malgrandan hotelon ĉe-mare. Ni loĝos tie. Tiel, vi komprenas, estas pli ĉipe.
— Da, to je tak, — potvrdila jejna mati. — Moja sestra imaje neveliky hotel podle morja. Budemo žiti tamo. To, vy razumějete, je deševše.

‘Yes,’ the man in the brown hat said. ‘It’s a nice town.
— Jes, — diris la homo en la bruna ĉapelo. — Tiu estas ĉarmeta urbeto.
— Da, — rěkl člověk v koričnevom klobuku. — To je mily gradok.

I know a man there. He’s got a restaurant in King Street.
Mi konas certan homon tie. Li havas restoracion en la Reĝa strato.
Ja znaju jednogo tamošnego žitelja. On imaje restoran na ulice King-strit.

A lot of holiday people go there. He makes a lot of money in the summer.’
Tien venas multaj feriantoj. Li gajnas multe da mono somere.
K njemu hodet mnogo rekreacijnikov. On zarabatyvaje duže grošev lětom.

He laughed loudly.
La homo en la bruna ĉapelo laŭte ekridis.
Človek v koričnevom klobuku glasno zasmějal se.

‘Yes,’ he said again. ‘You can have a nice holiday in Penzance.’
— Jes, — li diris ankoraŭfoje. — Oni povas bonege ferii en Penzans.
— Da, — rěkl on ješče raz. — V Penzansu možno odlično oddohnuti.

‘We’re going to St Austell,’ Bill said. ‘Me and Julie. It’s our first holiday.
— Kaj ni veturas al Sankt-Ostel, — diris Bil. — Mi kaj Ĝulia. Nun estas nia unua komuna feriado.
— A my jedemo v Sent-Ostell, — skazal Bill. — Ja i Džulija. To je naša prva obča rekreacija.

Julie wanted to go to Spain, but I like St Austell.
Ĝulia volis veturi al Hispanio, sed mi preferas Sankt-Ostel'on.
Džulija hotěla pojehati v Išpaniju, ale ja volem Sent-Ostell.

I always go there for my holidays. It’s nice in August.
Mi ĉiam iras tien dum miaj ferioj. Tie estas bonege en aŭgusto.
Ja vsegda ježdžu tude na rekreaciju. Tamo je prělěpo v avgustu.

You can have a good time there too.’
Ankaŭ tie eblas bone pasigi sian tempon.
Tamo takože možno čudno provesti vrěme.

Julie looked out of the window.
Ĝulia ekrigardis trans-fenestren.
Džulija pogleděla v okno.

‘Where is Budapest?’ she thought.
"Kie situas Budapeŝto?" — ŝi ekpensis.
"Kde nahodi se Budapest?" — pomyslila ona.

‘I want to go there. I want to go to Vienna, to Paris, to Rome, to Athens.’
"Mi volas veturi tien. "Mi volas veturi al Vieno, Parizo, Romo, Ateno."
"Hoču pojehati tude. Hoču pojehati v Vienu, v Pariž, v Rim, v Atiny."

Her green eyes were bored and angry.
Ŝiaj verdaj okuloj esprimis enuon kaj koleron.
Jejne zelene oči izražali dosadu i srditost.

Through the window she watched the little villages and hills of England.
Tra la fenestro ŝi observis la vilaĝetojn kaj montetojn de Anglio.
Skroz okno ona pozirala male vesi i holmy Angliji.

The man in the brown hat looked at Julie.
La homo en la bruna ĉapelo ekrigardis al Ĝulia.
Člověk v koričnevom klobuku glednul na Džuliju.

‘You’re right,’ he said to Bill.
— Vi pravas, — li diris al Bil.
— Imajete pravdu, — rěkl on Billu.

‘You can have a good time on holiday in England.
— Oni povas bone pasigi feriojn en Anglio.
— V Angliji možno slavno provesti rekreaciju.

We always go to Brighton, me and the wife.
Ni ĉiam veturas al Brajton, mi kaj mia edzino.
My vsegda jezdimo v Brajton, ja i moja žena.

But the weather!.. We went one year, and it rained every day.
Sed la vetero!.. Unujare ni venis tien, kaj tiufoje pluvis ĉiutage.
Ale pogoda!.. Jesmo pojehali v jedin god, i togda doždilo každy denj.

Morning, afternoon, and night. It’s true. It never stopped raining.’
Matene, posttagmeze kaj vespere. Ver-vere. Tiufoje pluvis senĉese.
Utrom, v popoludnje, večerom. To je pravda. Doždilo neprěstanno.

He laughed loudly.
Li laŭte ekridis.
On glasno zasmějal se.

‘We nearly went home after the first week.’
— Ni eĉ intencis veturi hejmen post la unua semajno.
— My jedva ne odjehali do doma poslě prvoj sedmicy.

Bill laughed too
Bill ankaŭ ekridis.
Bill zasmějal se tož.

’What did you do all day, then?’ he asked.
— Kaj kion vi tiam faris tuttage? — li demandis.
— I čto vy dělali togda cely denj? — zapytal on.

Julie read about the weather in Budapest for the third time.
Ĝulia la trian fojon tralegis pri la vetero en Budapeŝto.
Džulija tretji raz pročitala o pogodě v Budapestu.

Then she looked at the tall man’s hands.
Post tio ŝi ekrigardis al la manoj de la alta homo.
Potom ona posmotrila na dlanji vysokogo člověka.

They were long, brown hands, very clean.
Ĉi-manoj estis longaj, brunetaj kaj tre puraj.
Ove dlanji byli dolge, smagle i velmi čiste.

‘Nice hands,’ she thought.
"Agrablaj manoj," — ŝi konstatis.
"Lěpe dlanji", — pomyslila ona.

He wore a very expensive Japanese watch.
Li surhavis tre multekostan japanan horloĝon.
On iměl velmi dragy japonsky časovnik.

‘Japan,’ she thought. ‘I’d like to go to Japan.’
"Japanio, — ŝi ekpensis. — Mi ŝatus veturi en Japanion".
"Japonija," — pomyslila ona. — "Ja byh htěla pojehati v Japoniju".

She looked up and saw the man’s eyes again over the top of his newspaper.
Ŝi ekrigardis supren kaj denove ekvidis la okulojn de tiu homo super la rando de lia gazeto.
Ona voznesla vozgled i ponovno uzrěla oči togo člověka nad krajem jegovoj gazety.

This time she did not look away.
Ĉi-foje ŝi ne flankigis sian rigardon.
V sej raz ona ne odvedla svoj vozgled.

The green eyes looked into the dark brown eyes for a long, slow minute.
La verdaj okuloj rigardis en la malhelajn brunajn okulojn dum longa malrapida minuto.
Zelene oči gleděli v temne koričneve oči v tečenju dolgoj medloj minuty.

After Newton Abbot station the guard came into the carriage to look at their tickets.
Post la stacio Njuton-Abot en la vagonon venis la konduktoro por kontroli iliajn biletojn.
Poslě stanciji Njuton Abbot v vagon všel provodnik, da by glednuti na jihne bilety.

‘Now then,’ he said, ‘where are we all going?’
— Nu, tiel do, — li diris, — kien ni ĉiuj veturas.
— Itak, — rěkl on, — kamo my vse jedemo?

‘This train’s late,’ the man in the brown hat said. ‘Twenty minutes late, by my watch.’
— Ĉi-trajno malfruas, — diris la homo en la bruna ĉapelo. — Je dudek minutoj laŭ mia horloĝo.
— Sej vlak opozdnjaje se, — skazl člověk v koričnevom klobuku. — Na dvadeset minut po mojemu časovniku.

‘Ten minutes,’ the guard said. ‘That’s all.’
— Je dek minutoj, — replikis la konduktoro. — Ne pli.
— Na deset, — ne suglasil se provodnik. — Ne bolje togo.

He smiled at Julie.
Li ridetis al Ĝulia.
On usměhnul se Džuliji.

The tall dark man put his newspaper down, found his ticket, and gave it to the guard.
La alta bruneta homo demetis sian gazeton, trovis sian bileton kaj donis ĝin al la konduktoro.
Vysoky smagly člověk odložil gazetu, našel svoj bilet i podal jego provodniku.

The guard looked at it.
La konduktoro ekrigardis lian bileton.
Provodnik glednul na jegov bilet.

‘You’re all right, sir,’ he said. ‘The boat doesn’t leave Plymouth before six o’clock. You’ve got lots of time.’
— Ne zorgu, sinjoro, — li diris. — La ŝipo ne forlasos Plimuton antaŭ la sesa horo. Vi havas multe da tempo.
— Možete byti spokojny, pane, — rěkl on. — Korab ne odide iz Plimuta do šestoj časiny. Imajete duže časa.

The tall man smiled, put his ticket back in his pocket and opened his newspaper again.
La altulo ridetis, metis la bileton reen en sian poŝon kaj denove ovris sian gazeton.
Vysoky člověk usměhnul se, položil bilet v kěšenju i snova odkryl gazetu.

Julie didn’t look at him.
Ĝulia ne rigardis lin.
Džulija ne smotrila na njego.

‘A boat,’ she thought. ‘He’s taking a boat from Plymouth. Where’s he going?’
"Ŝipo, — ŝi ekpensis. — Li fornavigas surŝipe el Plimuto. Kien li veturas?"
"Korab, — pomyslila ona. — On odplyvaje na korabu iz Plimuta. Kamo on jede?

She looked at him again with her long green eyes.
Ŝi denove ekrigardis lin per siaj migdaloformaj verdaj okuloj.
Ona opet glednula na njego svojimi migdaljevidnymi zelenymi očami.

He read his newspaper and didn’t look at her.
Li legis sian gazeton kaj ne rigardis ŝin.
On čital svoju gazetu i ne smotril na nju.

But his eyes smiled.
Sed liaj okuloj ridetis.
Ale jegove oči usměhali se.

The train stopped at Totnes station and more people got on and off.
La trajno haltis ĉe la stacio Totneso, kaj ankoraŭ kelkaj homoj envagoniĝis kaj elvagoniĝis.
Vlak obstanovil se na stanciji Totnes, i ješče nekoliko ljudij voŝli i vyšli.

‘Everybody’s going on holiday,’ Bill said.
— Ĉiuj veturas por ferii, — diris Bil.
— Vse jedut na rekreaciju, — rěkl Bill.

He laughed.
Li ekridis.
On zasmějal se.

‘It’s going to be wonderful.
— Tio estos superbe.
— To bude čudno.

No work for two weeks.
Nenia laboro dum du semajnoj.
Žadna praca v těčenju dvuh sedmic.

It’s a nice, quiet town, St Austell.
Ĝi estas aminda, kvieta urbeto, Sankt-Ostel.
To je mily, tihy gradok, Sent-Ostell.

We can stay in bed in the mornings, and sit and talk in the afternoons, and have a drink or two in the evenings.
Ni povos resti enlite matene, sidi kaj babili posttagmeze kaj drinkadi paron da glasetoj vespere.
My smožemo ostavati v postelji po utram, sěděti i razgovarjati dnjem i trohu vypivati po věčeram.

Eh, Julie?’
Ĉu, Ĝulia?
Či je tako, Džulija?

He looked at his wife.
Li ekrigardis sian edzinon.
On posmotril na svoju suprugu.

‘Are you all right, Julie?’
— Ĉu vi bonfartas Ĝulia?
— Či ty jesi v poredku, Džulija?

‘Yes, Bill,’ she said quietly. ‘I’m OK.’
— Jes, Bil, — ŝi diris mallaŭte. — Mi enordas.
— Da, Bill, — tiho odgovorila ona. — Jesm v poredku.

She looked out of the window again.
Ŝi denove ekrigardis transfenestren.
Ona opet pogleděla v okno.

The train went more quickly now, and it began to rain.
Nun la trajno veturis pli rapide, kaj ekstere ekpluvis.
Vlak jehal uže bolje bystro, i počelo dožditi.

Bill and the man in the brown hat talked and talked.
Bil kaj la homo en la bruna ĉapelo babilis senĉese.
Bill i člověk v koričnevom klobuku govorili neprěstanno.

Bill told a long story about two men and a dog, and the man in the brown hat laughed very loudly.
Bil rakontis longan historion pri du uloj kaj hundo, kaj la homo en la bruna ĉapelo tre laŭte ridis.
Bill razkazal dolgu historiju o dvuh hlapcah i psu, i člověk v koričnevom klobuku velmi glasno smějal se.

‘That’s a good story,’ he said.
— Estas bona historio, — li diris.
— To je zabavna historija, — rěkl on.

‘I like that. You tell it very well. Do you know the story about...’
— Ĝi plaĉis al mi. Vi rakontis ġin tre bone. Sed ĉu vi scias historion pri?..
— Ona podobaje se mně. Vy razkazali ju velmi dobro. A znajete li vy historiju o...

And he told Bill a story about a Frenchman and a bicycle.
Kaj li rakontis al Bil historion pri franculo kaj biciklo.
I on razkazal Billu historiju o Francuzu i velosipedu.

‘Why do people laugh at these stories?’ Julie thought. ‘They’re so boring!’
"Kial homoj ridas pro tiaj historioj? — ekpensis Ĝulia. — Ili estas tiel enuigaj!"
"Čemu ljudi smějut se za take historije? — pomyslila Džulija. — One sut take nudne!"

But Bill liked it.
Sed al Bill ili plaĉis.
Ale Billu to podobalo se.

Then he told a story about an old woman and a cat, and the man in the brown hat laughed again.
Poste li rakontis historion pri oldulino kaj kato, kaj la homo en la bruna ĉapelo ridis denove.
Potom on razkazal historiju o staroj damě i kotkě, i člověk v koričnevom klobuku opet směal se.

‘That’s good, too. I don’t know... How do you remember them all?’
— Ĉi tiu ankaŭ estas bona. Mi ne scias... Kiel vi povas memori ilin ĉiujn?
— Ova je lěpa tož. Ne znaju... Kako vy pametajete jih vse?

‘Because’, Julie thought, ‘he tells them every day.’
"Estas pro tio, — ekpensis Ĝulia, — ke li rakontas ilin ĉiutage.
"To je tomu, — pomyslila Džulija, — že on razkazyvaje jih každy denj."

‘I don’t understand,’ the little girl said suddenly.
— Mi ne komprenas, — subite diris la knabineto.
—Ja ne pojmaju, — neočekyvano rěkla mala děvčinka.

She looked at Bill.
Ŝi rigardis al Bil.
Ona gleděla na Billa.

‘Why did the cat die?’
— Kial tiu kato mortis?
— Čemu ta kotka umrela?

‘Shhh. Be quiet,’ her mother said. ‘Come and eat your sandwiches now.’
— Tss... Estu kvieta, — diris ŝia patrino. — Manĝu trankvile vian sandviĉon.
— Tsss... Sěděj tiho, — rěkla jejna mati. — Jedaj spokojno svoj sandvič.

‘That’s all right,’ Bill said. ‘I like children.’
— Ĉio enordas, — diris Bil. — Mi ŝatas infanojn.
— Vse je v poredku, — skazal Bill. — Ja ljubju děti.

The man in the brown hat looked at the children’s sandwiches.
La homo en la bruna ĉapelo ekrigardis la sandviĉojn de infanoj.
Člověk v koričnevom klobuku glednul na sandviče v rukah u dětij.

‘Mmm, I’m hungry, too,’ he said.
— Mmm, ankaŭ mi estas malsata, — li diris.
— Mmm, ja tož jesm gladny, — rěkl on.

‘You can get sandwiches in the restaurant on this train.’
— Oni povas akiri sandviĉojn en la restoracio de tiu ĉi trajno.
— Možno dobyti sandviče v restoranu sego vlaka.

He looked at Bill.
Li ekrigardis al Bil.
On posmotril na Billa.

‘Let’s go down to the restaurant, eh? I need a drink too.’
— Ĉu ni eble iru al la restoracio? Mi bezonas ankaŭ iun trinkaĵon.
— Či, može, pojdemo do restorana?.. Mně trěba takože popiti.

Bill laughed.
Bil ekridis.
Bill zasmějal se.

‘You’re right. It’s thirsty work, telling stories.’
— Vi pravas. Tio estas soifiga laboro... rakontado de historioj.
— Imajete pravdu. To je žedžečna praca... razkazyvanje historij.

The two men stood up and left the carriage.
Ambaŭ viroj ekstaris kaj eliris el la vagono.
Oba muža vstali i vyšli iz vagona.

The little girl ate her sandwich and looked at Julie.
La knabineto formanĝis sian sandviĉon kaj ekrigardis al Ĝulia.
Mala děvčinka sjedla svoj sandvič i pogleděla na Džuliju.

‘But why did the cat die?’ she asked.
— Sed kial tiu kato mortis, — ŝi demandis.
— No čemu ta kotka umrela? — zapylala ona.

‘I don’t know,’ Julie said. ‘Perhaps it wanted to die.’
— Mi ne scias, — respondis Ĝulia. — Eble ĝi volis morti.
— Ne znaju, — odpověděla Džulija. — Možlivo, ona htěla umreti.

The little girl came and sat next to Julie.
La knabineto aliris kaj eksidis apud Ĝulia.
Děvčinka podšla i usedla kolo Džuliji.

‘I like your hair,’ she said. ‘It’s beautiful.’
— Al mi plaĉas viaj haroj, — ŝi diris. — Ili estas belaj.
— Mně podobajut se tvoje vlasy, — rěkla ona. — Oni sut krasive.

Julie looked down at her and smiled.
Ĝulia ekrigardis ŝin kaj ridetis.
Džulija glednula na nju i usměhnula se.

For some minutes it was quiet in the carriage.
Dum kelkaj minutoj en la vagono estis kviete.
Nekoliko minut v vagonu bylo tiho.

Then the tall dark man opened his bag and took out a book.
Poste la bruneta altulo ovris sian taŝon kaj elprenis el ĝi iun libron.
Potom vysoky smagly člověk odkryl svoju torbu i iztegnul odtud knigu.

He put it on the seat next to him, and looked at Julie with a smile.
Li metis ĝin sur la benkon apud si kaj kun rideto ekrigardis al Ĝulia.
On položil ju na sědališče podle sebe i s usměhom glednul na Džuliju.

Julie looked back at him, and then down at the book.
Ĝulia ankaŭ ekrigardis lin, post kio mallevis sian rigardon al la libro.
Džulija tož posmotrila na njego, poslě čego pozrěla na knigu.

'Famous towns of Italy,' she read. 'Venice, Florence, Rome, Naples.'
"Famaj urboj de Italio, — ŝi tralegis. — Venecio, Florenco, Romo, Napolo."
"Znamenite grady Italiji, — pročitala ona. — Venecija, Florencija, Rim, Neapol".

She looked away again, out of the window at the rain.
Ŝi denove flankigis sian rigardon transfenestren, kie daŭre pluvis.
Ona snova odvedla vozgled i posmotrila skroz okno na dožd.

‘Two weeks in St Austell,’ she thought. ‘With Bill. In the rain.’
"Du semajnojn en Sankt-Ostel, — ŝi ekpensis. — Kun Bil. Subpluve."
"Dvě sedmicy v Sent-Ostellu, — pomyslila ona. — S Billom. Pod doždom".

After half an hour the two men came back to the carriage.
Post duon-horo ambaŭ viroj revenis en la vagonon.
Poslě polu-časiny obadva muža vratili se v vagon.

‘There are a lot of people on this train,’ Bill said.
— Ĉi-trajne estas multe da homoj, — diris Bil.
— Duže mnogo ljuda je v ovom vlaku, — skazal Bill.

‘Do you want a sandwich, Julie?’
— Ĉu vi volas sandviĉon, Ĝulia?
— Či hočeš sandvič, Džulija?

‘No,’ she said. ‘I’m not hungry. You eat them.’
— Ne, — ŝi diris. — Mi ne estas malsata. Manĝu ilin vi mem.
— Ne, — odgovorila ona. — Ja ne jesm gladna. Jedaj jih sam.

The train was nearly at Plymouth.
La trajno jam proksimiĝantis al Plimuto.
Vlak uže približal se k Plimutu.

Doors opened and people began to move.
Portoj ekis ovriĝi kaj homoj ekmoviĝis.
Dveri počeli odkryvati se, ljudi načeli dvigaiti se.

‘A lot of people get on here,’ the man in the brown hat said.
— Ĉi tie entrajniĝos multe da pasaĝeroj, — diris la homo en la bruna ĉapelo.
— Sde vojde duže ljuda, — rěkl člověk v koričnevom klobuku.

The tall dark man stood up and put his book and his newspaper in his bag.
La bruneta altulo ekstaris kaj metis siajn libron kaj gazeton en sian taŝon.
Vysoky smagly člověk vstal i položil svoje knigu i gazetu v svoju torbu.

Then he picked up his bag and left the carriage.
Post tio li prenis sian taŝon kaj forlasis la vagonon.
Potom on vzel svoju torbu i vyšel iz vagona.

The train stopped at the station.
La trajno haltis ĉe la stacio.
Vlak obstanovil se na stanciji.

A lot of people got on the train, and two women and an old man came into the carriage.
Ĉi tie entrajniĝis multe da homoj kaj du virinoj ka unu oldulo eniris ilian vagonon.
Mnogo ljudij sedli vo vlak, i dvě ženy i jedin starec vošli v jihny vagon.

They had a lot of bags with them.
Ili kunhavis multe da bagaĝo.
Oni iměli s soboju duže bagaža.

Bill and the man in the brown hat stood up and helped them.
Bil kaj la homo en la bruna ĉapelo ekstaris por helpi ilin.
Bill i člověk v koričnevom klobuku vstali, da by pomogti jim.

One of the women had a big bag of apples.
Unu el la virinoj havis grandan sakon kun pomoj.
Jedna iz žen iměla veliku torbu s jablokami.

The bag broke and the apples went all over the carriage.
La sako ŝiriĝis kaj la pomoj disruliĝis laŭ la vagono.
Ta torba razrvala se, i jabloki razsypali se po vsemu vagonu.

‘Oh damn!’ she said.
— Ho, damne! — ŝi diris.
— O, prokletje! — vozkliknula ona.

Everybody laughed, and helped her to find the apples.
Ĉiuj ekridis kaj ekis helpi al ŝi kolekti la pomojn.
Vse zasmějali se i počeli pomogati jej sbirati jejne jabloki.

The train moved away from Plymouth station.
La trajno ekveturis plu, forlasante la stacion de Plimuto.
Vlak odšel od stanciji Plimut.

After a minute or two everybody sat down and the woman gave some apples to the children.
Post paro da minutoj ĉiuj residiĝis, kaj tiu virino donis al la infanoj kelkajn pomojn.
Črěz paru minut vse usedli, i ta žena dala nekoliko jablok dětam.

‘Where’s Julie?’ Bill said suddenly. ‘She’s not here.’
— Sed kie estas Ĝulia? — subite demandis Bil. — Ŝi forestas.
— A kde je Džulija? — iznenada sprosil Bill. — Jej nemaje tu.

‘Perhaps she went to the restaurant,’ the man in the brown hat said.
— Probable, ŝi iris al la restoracio, — diris la homo en la bruna ĉapelo.
— Možlivo, ona pošla v restoran, — prědpoložil člověk v koričnevom klobiku.

‘But she wasn’t hungry,’ Bill said. ‘She told me.’
— Sed ŝi ne estis malsata, — replikis Bil. — Ŝi mem tion diris.
— Ale ona ne byla gladna, — rěkl Bill. — Ona sama tako skazala.

The little girl looked at Bill.
La knabineto ekrigardis al Bil.
Mala děvčinka posmotrila na Billa.

‘She got off the train at Plymouth,’ she said.
— Ŝi eltrajniĝis en Plimuto, — ŝi diris.
— Ona vyšla iz vlaka v Plimutu, — rěkla ona.

‘With the tall dark man. I saw them.’
— Kun la bruneta altulo. Mi vidis ilin.
— S vysokym smaglym člověkom. Jesm viděla jih.

‘Of course she didn’t!’ Bill said.
— Sed tio ne eblas! — diris Bil.
— Ale ne, to ne može byti! — vozkliknul Bill.

‘She’s on this train. She didn’t get off.’
— Ŝi estas certe entrajne. Ŝi ne povis eliri.
— Ona, bezsumno, je vo vlaku. Ona ne mogla sojdti.

‘Yes, she did,’ the children’s mother said suddenly.
— Ho jes, ŝi eliris, — subite diris la patrino de la infanoj.
— O da, ona vyšla, — naglo rěkla mati dětij.

‘I saw her too. The tall man waited for her on the platform.’
— Ankaŭ mi vidis ŝin. Tiu altulo atendis ŝin surplarforme.
— Jesm tož viděla ju. Toj vysoky člověk čekal ju na platformu.

‘He waited for her?’ Bill’s mouth was open.
— Ĉu li atendis ŝin? — la buŝo de Bil ovriĝis.
— Či on čekal ju? — usta Billa otvorili se.

‘But… But he read his newspaper all the time.
— Sed... Sed li tuttempe legis sian gazeton.
— Ale... Ale on ves čas čital svoju gazetu.

He didn’t talk to Julie.
Li ne parolis kun Ĝulia.
On ne razgovarjal s Džuljeju.

And she never talked to him.
Kaj ankaŭ ŝi nenion diris al li.
I ona tož ničto ne govorila jemu.

They didn’t say a word.’
Ili ne diris eĉ unu vorton.
Oni ne skazali ni jedinogo slova.

‘People don’t always need words, young man,’ the children’s mother said.
— Homoj ne ĉiam bezonas vortojn, juna sinjoro, — diris la patrino de la infanoj.
— Ljudi, mlady pan, ne vsegda imajut potrěbu v slovah, — rěkla mati dětij.

‘But she’s my wife!’
— Sed ŝi estas mia edzino!
— Ale ona je moja supruga!

Bill’s face was red and angry.
La vizaĝo de Bil estis ruĝa kaj kolera.
Lice Billa bylo črveno i gněvno.

‘She can’t do that!’ he said loudly.
— Ŝi ne povas tion fari! — li diris laŭte.
— Ona ne može tako sdělati! — glasno rěkl on.

He stood up.
Li ekstaris.
On vstal.

‘I’m going to stop the train.’
— Mi haltigu ĉi-trajnon.
— Ja obstanavju sej vlak.

Everybody looked at him and the two children laughed.
Ĉiuj ekrigardis lin, kaj ambaŭ infanoj ekridis.
Vse pozrěli na njego, a děti zasmějali se.

‘No,’ the man in the brown hat said, ‘no, you don’t want to do that.
— Ne, — diris la homo en la bruna ĉapelo, — ne indas tion fari.
— Ne, — rěkl člověk v koričnevom klobuku, — ne trěba to dělati.

Sit down and eat your sandwiches, my friend.’
Sidiĝu kaj manĝu viajn sandviĉojn, mia amiko.
Sědajte i jedajte vaši sandviči, moj drug.

‘But I don’t understand.
— Sed mi ne komprenas.
— Ale ja ne pojmaju.

Why did she go?
— Kial ŝi foriris?
— Čemu ona ušla?

What am I going to do?’
Kion mi faru?
Čto ja imaju dělati?

Bill’s face was very unhappy.
La vizaĝo de Bil estis tre malfeliĉa.
Lice Billa bylo velmi neščestno.

After a second or two he sat down again.
Post paro da sekundoj li residiĝis.
Črěz paru sekund on opet usedl.

‘What am I going to do?’ he said again.
— Kion mi faru? — li ripetis.
— Čto ja imaju dělati? — povtoril on.

‘Nothing,’ the man in the brown hat said.
— Nenion, — diris la homo en la bruna ĉapelo.
— Ničto, — rěkl člověk v koričnevom klobuku.

He ate his sandwich slowly.
Li nehaste manĝis sian sandviĉon.
On medlo jedl svoj sandvič.

‘Go and have your holiday in St Austell.
— Veturu plu por ferii en Sankt-Ostel.
— Jehajte dalje na vašu rekreaciju v Sent-Ostelle.

You can have a good time there.
Vi povas bone pasigi tie vian tempon.
Vy možete dost dobro provesti tamo vrěme.

Forget about Julie. Those green eyes, now.’
Forgesu pri Ĝulia kaj ŝiaj verdaj okuloj.
Zabudte o Džuliji i jejnyh zelenyh očah.

He took out a second sandwich and began to eat it.
Li prenis duan sandviĉon kaj ekis manĝi ĝin.
On vzel vtory sandvič i počel jesti go.

‘I knew a woman once with green eyes.
— Mi iam konis virinon kun verdaj okuloj.
— Někogda jesm znal jednu děvčinu s zelenymi očami.

She gave me a very bad time.
Ŝi sufiĉe suferigis min.
Ona pričinila mně duže stradanij.

No, you want to forget about Julie.’
Ne, vi prefere forgesu pri Ĝulia.
Ne, vam trěba zabyti o Džuliji.

nornen (Montri la profilon) 2020-novembro-22 22:11:58

Tancuj, kako by nikto ne gleděl.
Ljubi, kako bys nikogda ty ne byl poranjeny.
Prijateli se, kako by zautra společenstvo iznemoglo i vam trěba opirati se drug na druga.

StefKo (Montri la profilon) 2020-novembro-23 07:37:38

nornen:Tancuj, kako by nikto ne gleděl.
Ljubi, kako bys nikogda ty ne byl poranjeny.
Prijateli, kako by zautra společenstvo iznemoglo i vam trěba opirati se drug na druga.
Ahoj, nornen! Věrojetno ty jesi izgubil "se", ale ty ne jesi izgubil se okulumo.gif

nornen (Montri la profilon) 2020-novembro-23 14:00:40

nornen:Tancuj, kako by nikto ne gleděl.
Ljubi, kako bys nikogda ty ne byl poranjeny.
Prijateli se, kako by zautra společenstvo iznemoglo i vam trěba opirati se drug na druga.
Hvala, Stefko. Tako lučše?

StefKo (Montri la profilon) 2020-novembro-23 14:45:54

nornen:
nornen:Tancuj, kako by nikto ne gleděl.
Ljubi, kako bys nikogda ty ne byl poranjeny.
Prijateli se, kako by zautra společenstvo iznemoglo i vam trěba opirati se drug na druga.
Hvala, Stefko. Tako lučše?
Lučše ale či dobro? Ne znaju. Ja byh užil "na drugu" (lokativ dlja "drug"), ale či dobro? Ne znaju... Tako je v poljskym.

nornen (Montri la profilon) 2020-novembro-23 20:36:19

StefKo:Lučše ale či dobro? Ne znaju. Ja byh užil "na drugu" (lokativ dlja "drug"), ale či dobro? Ne znaju... Tako je v poljskym.
I vot moj problem s MS slovnikom: nemaje gramatičnoj informacije. Ktory padež stoji za ktorymi glagolami? Ktory prědlog stoji za ktorymi glagolami?

PL: “Decyzja Komisji musi opierać się na faktach.” = oprzeć/opierać się na kimś/czymś

RU: “Осуждая позицию испанского правительства и некоторых политических кругов этой страны, правительство Республики Экваториальной Гвинеи опирается на исторические факты и факты сегодняшние.” = опереться/опираться на кого-либо/что-либо

MS: ??? oprěti/opirati se na někom/něčem (kako na poljskom) ili na někogo/něčto (kako na russkom)

Ty ne znaješ, ja ne znaju, ale kto znaje? Či oba varianty sut dobre? Či toliko jedin? Ale ktory?

malgajo.gif

StefKo (Montri la profilon) 2020-novembro-24 11:20:35

El: http://pl.neoslavonic.org/lessons/4:

LA KAZOJ

La akuzativo (akuzativus)

La akuzativo signifas celon de ago.

Ekzemplo: Pišu pismo = Mi skribas leteron. Vidim ženu = Mi vidas edzinon.

La dativo (dativus)

La dativo indikas substantivon, al kiu io estas donita: "Johano donas al Maria trinkaĵo." Ĝenerale la dativo indikas la nerektan objekton de la verbo.

Ekzemplo: Pišu pismo svojemu prijatelju = laŭvorte: Mi skribas leteron al mia amiko;

La lokativo (locativus)

La lokativo rilatas al loko kaj tempo. Kutime venas kun iu prepozicio.

Ekzemplo: v zimie = vintre (dum vintro), na v'rhu = supre (sur supro)

La instrumentalo (ablativus)

Ĝenerale, la slava instrumentalo estas uzata por indiki kiel io estas farita aŭ per kio oni faras agon.

Ekzemplo:
Q: Jako jesi prišel k nam? = Kiel vi aliris al ni?
A: Aŭtom = Aŭte (per aŭto).

La genitivo (genetivus)

La genitivo rilatas al aferoj (aŭ vivantaj entoj) apartenantaj al aliaj aferoj (aŭ vivaj entoj).

Ekzemplo: Knjiga mojego brata = Libro de mia frato.

Laŭ tio, la vorto „drug” devas esti en akuzativo!
Bravo, nornen! Vi devis esti, en antaŭa enkarnigo, ia slavo (aŭ, simple, vi estas logikisto)!

Kto iska toj nahodi. Qui cherche, trouve. Kiu serĉas, trovas. Kto szuka ten znajduje (onidire, ĉeĥa "ŝuka" signifas "fikas"). Tiu diraĵo nuntempe akiras sencon.

PS.
Pole "opierać się na faktach" ruse estas "основываться на фактах" (Google translate), do ankaŭ post "na" estas lokativo. Ĉu ne?

Reen al la supro