Al la enhavo

La laboristo kaj la maŝino

de www, 2009-majo-23

Mesaĝoj: 7

Lingvo: Esperanto

www (Montri la profilon) 2009-majo-23 14:24:34

–Malbenan maŝinon! -diras la laboristo ŝvitanta pro lacegigo kaj doloro-. Malbena maŝino, ke faras min suferi ĝiaj rapidaj movoj kiel se mi estus, ankaŭ, el ŝtalo, kaj donas min forton motoron! Mi malamas ĝin, malestimebla fimaŝino, ĉar faranta ĝi la laboro de dek, du-dek aŭ tri-dek laboristoj, ĝi demetas min la pano el buŝo kaj kondamnas al suferi apetito al mia edzino kaj al miaj gefiloj.

La maŝino plendas al movoj de la motoro, kiel se ĝi partoprenus same de la lacegigo de ĝia kolego de sango kaj muskoloj: la homo. La mil partoj de la maŝino oni movas, oni movas sen ĉesi. Kelkaj partoj oni glitas, saltas aliaj, turnas ĉi tiuj, oni balancas tiuj, ĝi ŝvitanta nigraj oleoj, ĝi skrapanta, ĝi vibranta, ĝi lacegiganta la vido de la sklavo el karno kaj osto ke li devas sekvi atenta ĝiaj movoj, elportanta la vomemaj ke tiuj movoj ĝi provokas, por no delasiĝi kapti unu fingo pro unu de tiuj diabletoj el ŝtalo, por ne perdi la mano, la brako, la vivo...

–Inferan maŝinon! Ĝi devus senaperi ĉioj ĝi, koncipidoj de Dajmono! Bela entrepreno ĝi faras! En unu tago, sen plu kosto ke kelkaj kiomaj bareloj da karbo por la motoro kaj kun unu nur homo apud ĝi, ĝi faras pli ĉiu unu de ĝi ol lin ke povus fari unu nur homo ĉe monato; tio estas ke homo de mia klaso, mi povanta havi asekurota la laboro pro tridek tagoj, ĝi reduktas lin al unu… Kaj ke ni brevas de malsato! Tio ne gravas ĝin! Sen ĝi havus asekurota la pano plu de dudek proletaj familioj.

La mil partoj de la maŝino oni movas, ĝi turnas, ĝi oni glitas en malsamaj alternoj, ĝi oni kunigas kaj ĝi oni apartigas, ĝi descendas, ĝi levas, ĝi ŝvitanta infektaj grasoj, ĝi vibranta, ĝi skrapanta ĝis la vomema… La nigra fimaŝino ne havas artikiga punkto de paŭzo, ĝi anhelas samkiel viva aĵo, kaj ĝi aspektas spioni la malgranda senzorgo de la sklavo el karno por mordi lin fingo, por mordi lin mano, por deŝiri lin unu brako aŭ la vivo...

Tra luko transiras la sunoj de lumo el karcero, aviola, sengustaj, timegaj, ke eĉ la lumo oni negas al rideti en tio puto de la malĝojo, de la angoro, de la klopodo de la laboraj vivoj en profito de la pigraj ekzistecoj. De la flanko de ekster transiras eĥoj el paŝoj… Estas la grego en marŝo! En la anguloj de la laborejo spionas la mikrobioj. La laboristo tusas… Li tusas! La maŝino plendas, ĝi plendas, ĝi plendas!...

–Sep horoj mi staras apud ĝi, kaj ankoraŭ restas min tri. Mi sentas vomemaj, sed mi estas de domini min. Mia kapo turnas, sed mi ne povas senzorgas min, perfidan! Mi devas sekvi ĝiaj movoj por eviti ke mordas min giaj dentoj el ŝtalo, por malhelpi ke premas min ĝiaj fingroj el fera… Tri longajn horojn ankoraŭ! Miaj aŭdoj zumas, terura soifo voras min, mi sentas febron, mia kapo eksplodas.

www (Montri la profilon) 2009-majo-23 14:30:25

Continuacio...

De la flanko de ekster alvenas la ĝoja bruo de kelkaj gebuboj ke pasas bubĉanta. Ili ridas, kaj iliaj ridoj, senmalicaj kaj graciaj, ĝi rompas pro momento la malĝoja etoso, okazanta sentado el freŝo samkiel lin ke sentas la korpremita spirito al la kanto de la birdoj. La laboristo oni skuas de emocio. Tiel kantas liajn gefiletojn! Tiel ili ridas! Kaj sen apartigi la vido de la mil partoj ke oni movas kontraŭ li, li pensas, li pensas, li pensa…! Li pensa en tioj pecoj de lia koro ke ĝi atendas lin ĉe humila hejmo. Li sentas elektron fronte al la ideo de que tioj teneraj personoj ke li elŝutis al la vivo, ili devas veni post al agoni fronte al maŝino, en la malumeco de la laborejo, en kiuj anguloj la mikrobioj spionas...

–Malbenan maŝinon! Estu malbena!

La maŝino vibras per plu impeto, kaj ne ĝemas jam. De ĉioj ĝiaj tendenoj el fera, de ĉioj la ostoj de ĝia kolono el ŝtalo, de la duraj dentoj de ĝiaj meĥanismoj, de ĝiaj senlacegigaj partoj, oni defalas raŭka sono, aerita, kolera, ke, ĝi tradukita al homa lingvo, ĝi volas diri:

–Silentu, mizeran! Ne plendas vin, malkuraĝan! Mi estas simpla maŝino ke oni movas al movoj de motoro, sed vi havas cerbaĵoj kaj ne rebelas vin, fimalĉarman! Sufiĉu jam de lamentoj, fimalfeliĉan! Ne estas mi kiu malĉarmas vin, sed via malkuraĝo. Faru min vian, propigu de mi, deŝiru min de la ungegoj de vampiro ke li sorbas vin la sango, kaj vi laboru por vi kaj por la viaj, stultan! La maŝinoj ni estas bonaj, ni ŝparas klopodo al homo, sed la laboristoj estas tiom stultaj ke vi lasas nin en la manoj de viaj gilotinistoj, kiam vi fabrikis nin. Ĉu povas avertiĝi pligrandan stultecon? Silentu, silentu, plibonan! Si vi ne havas valoro por rompi viaj ĉenoj, ne plendas vin! Ek, jam estas horo de eliri, eliru vin kaj pensu!

La farteblaj vortoj de la maŝino, kaj la freŝa aero de la strato, ĝi faris pensi al laboristo. Li sentis ke mondo oni defalata en via cerbo: la de la antaŭjuĝoj, la maltrankviligoj, la respektoj al konsekrita lin pro la tradicio kaj pro la leĝoj, kaj, li agitanta la pugno, li kriis:

–Mi estas anarĥisto. Vivu teron kaj liberon!

Fonto
La laboristo kaj la maŝino

andogigi (Montri la profilon) 2009-majo-23 15:48:44

La aŭtoro devas vendi sian aŭtomobilon kaj promeni al ĉie.

Rogir (Montri la profilon) 2009-majo-23 18:14:48

Se vi enmetus la ĝustajn akuzativojn, mi ŝatus legi ĝin. Estas tro malfacile por mi legi kiam mi scias kio estas la subjekto kaj kio la objekto.

www (Montri la profilon) 2009-majo-27 11:17:32

andogigi:La aŭtoro devas vendi sian aŭtomobilon kaj promeni al ĉie.
La aŭtoro ne povus vendi sian aŭtomovilon, ĉar li neniam havis ĝin.

Se vi ne kredas en liberecon, kial vi studas esperanton?.

Atente www

sergejm (Montri la profilon) 2009-majo-27 13:13:16

Rogir:Se vi enmetus la ĝustajn akuzativojn, mi ŝatus legi ĝin. Estas tro malfacile por mi legi kiam mi scias kio estas la subjekto kaj kio la objekto.
Ne nur akuzativojn, sed ankaŭ prepoziciojn, pronomojn, iam uzi ne substantivojn, sed adjektivojn kaj 'Daŭrigo' anstataŭ 'Continuacio'.

andogigi (Montri la profilon) 2009-majo-27 22:37:04

www:
Se vi ne kredas en liberecon, kial vi studas esperanton?.
Atente www
Ĉar mi ŝatas la lingvon.

Reen al la supro