Bone, en la angla forumo oni diskutas la aktualecon de E-kluboj kaj kongresoj - tie oni uzas la vorton Zeitgeist (laŭ la germana-E vortaro de Krause "spirito de la tempo" - eble ne precize "Zeitgeist" sed proksimume). Tie oni skribis ke eble la ĝisnuna formo de kunvenoj (eĉ UK) estus teda por modernuloj, aparte por junuloj. Oni postulis ke enreta komunikado superas al nura "praktiko" de Esperanto kaj ke maljunuloj (olduloj?) nur volas kunveni por praktiki (sic - tiel oni skribis). Iu skribis ke en E-kunvenoj oni devas kuni kun homoj, kiujn oni eble ne ŝatus koni kaj ke en kunvenoj kun homoj sub 40 jaraĝo estus malsame. Iu ankaŭ propnis tiun diskuton en E-lingva forumo - do jen ĝi!

Nu, mi ne estas tre sociema hom', sed mi iras al la kunvenoj de Esperanto en mia urbo de antaŭ jam preskaŭ du jaroj. Preskaŭ ĉiuj estas maljunuloj (>40), kaj nur du aŭ tri junuloj kiel mi. Sed ne gravas, kvankam kelkaj kunvenoj estas enuigaj, aliaj estas tre interesaj, precipe ĉar ni pridiskutas mondajn kaj landajn aktualaĵojn.

Dum la nacia kongres' mi kunvenis kun aliaj junuloj (eble ni estis entute 5 aŭ 6). Estas multe pri agrable kiam vi kunvenas kun samjunulanoj, sed ne ĉiam eblas. Kaj inter ni junuloj la movado ne multe gravas, ni nur ekspertas la lingvon kaj ne prizorgas ĝian diskonigon.

Iel ajn, vi lernas de junaj kaj maljunaj.

Mi malmulte ŝatas babilite per la ret', multege malpli ol kunveni. Plaĉas al mi pli interŝanĝi kelkajn vortoj per retletero aŭ komento (kiel ĉi tie).

robbkvasnak:Bone, en la angla forumo oni diskutas la aktualecon de E-kluboj kaj kongresoj - tie oni uzas la vorton Zeitgeist (laŭ la germana-E vortaro de Krause "spirito de la tempo" - eble ne precize "Zeitgeist" sed proksimume).

Mi ne scias, kial vi tiel miskomprenis, kion mi skribis tie en la angla forumo. Eble mia angla esprimkapablo estas ne tiel bona kiel mi pensas. Mi do korektu kelkajn punktojn:

Tie oni skribis ke eble la ĝisnuna formo de kunvenoj (eĉ UK) estus teda por modernuloj, aparte por junuloj.

Tio pli malpli veras. Se vi ne interesiĝas pri Eo-politiko kaj la agado de UEA kaj ties fakaj asocioj, UK estas teda. Sed tio estas tute en ordo. Ne ĉiuj kunvenoj estu mojosaj festivaloj. Ankaŭ necesas pli fakaj kongresoj kiel UK. La problemo estas pli, ke oni ŝajnigas ke UK estas "LA kongreso" kaj samtempe priploras ke ĝiaj partoprentantaro malkreskadas.

Oni postulis ke enreta komunikado superas al nura "praktiko" de Esperanto

Ĉu iu postulis tion? Eble, sed certe ne mi.

kaj ke maljunuloj (olduloj?) nur volas kunveni por praktiki (sic - tiel oni skribis).

Kaj tio veras almenaŭ parte. Laŭ mia sperto la baza celo de multaj lokaj kluboj estas, ke homoj renkontiĝu por kune ekzerci Esperanton. Kaj tio por flua parolanto estas teda.

Iu skribis ke en E-kunvenoj oni devas kuni kun homoj, kiujn oni eble ne ŝatus koni

Ne, tion vi miskomprenis. Mi skribis, ke en Esperantujo vi povas renkontiĝi kun multaj mojosuloj. Sed ankaŭ ekzistas Esperantistoj , kun kiu vi prefere ne volas renkontiĝi. Bonŝance vi ne devas.

kaj ke en kunvenoj kun homoj sub 40 jaraĝo estus malsame.

Tion vi tute malĝuste transprenis. Mi spertis, ke en grupo de sub-40-jaruloj en ne junulara renkontiĝo vi foje sentas vin kiel eksterterulo.

Dankon robbkvasnak pro malfermo de fadeno en la esperanta forumo.

Mi sentas la problemon jene: Batalanta esperantisto povas preteratenti la kelkajn malagrablaĵojn kiuj estas en la E-kongresoj kompare al aliaj manieroj libertempi. Sed la familianoj ne estas tiel indulĝemaj, kaj malfacilas trudi al ili nian opinion.

Tipa familio enhavas pli malpli entuziasma esperantisto, gekunulo kiu estas komencanto aŭ eĉ krokodilo, kaj gefiloj kiuj plendas pri la malgranda nombro de samaĝuloj kaj de aktivecoj por la gejunulojn.

Laŭ mi, tute simple la homoj ne havas ĉiuj la samajn emojn. Ĉeestas malsameco inter homoj samaĝaj kaj samlandanoj; pli granda estas la malsameco kiam ankaŭ la aĝo aŭ la lando estas malsamaj.

Aldone, "la moderno" estas trompanta vorto. Ĉu vi parolas pri la moderno Ĉinio aŭ la moderno Nigerio? Kutime oni nur celas la modernon Okcidenton.

Tamen, veras ke iuj oftaj problemoj ĉeestas. Ekzemple:

Altebrilas:Tipa familio enhavas pli malpli entuziasma esperantisto, gekunulo kiu estas komencanto aŭ eĉ krokodilo, kaj gefiloj kiuj plendas pri la malgranda nombro de samaĝuloj kaj de aktivecoj por la gejunulojn.

Tio ne veras por ĉiuj aĝoj, tamen veras por multaj landoj kaj por multaj epokoj (ne nur la moderna); kaj ne veras por ĉiuj familioj sed veras por multaj familioj.

Kompreneble, tiu malinteresiĝo ne estas subita, kaj restas homoj kiuj pluŝatas kongresi kaj asociumi, sed la demando estas kial la novaj generacioj malpli emas (laŭ la komentoj, kiuj oni legas aŭ aŭdas) partopreni al la tradiciaj eventoj.

Altebrilas:Kompreneble, tiu malinteresiĝo ne estas subita, kaj restas homoj kiuj pluŝatas kongresi kaj asociumi, sed la demando estas kial la novaj generacioj malpli emas (laŭ la komentoj, kiuj oni legas aŭ aŭdas) partopreni al la tradiciaj eventoj.

La respondo estas laŭ mi tute klara.

Jen ekzemplo de mia propra sperto: Mi instruas Esperanton ĉe la universitato de Stuttgart. Mia instruado ne estas komplete prilingva sed ankaŭ iomete prikultura. Do mi ankaŭ montras kantojn kaj filmetojn pri renkontiĝoj. Tio estas tute bona, ĉar ja ekzistas muziko kaj renkontiĝoj, kiuj interesas junajn homojn en la studenta aĝo.

Unufoje la estro de la loka klubo petis min, inviti miajn studentojn al la loka Zamenhofa festo. Kaj mi tion ne faris, ĉar mi timis, ke ili ne revenos al mia kurso vidinte grupon da tridek grizharuloj, kiuj apenaŭ flue parolas Esperanton, vidinte la libroservon, kiu vendas antikvajn librojn kaj antikvajn glumarkojn, aŭdinte la grizharulojn kanti Germanajn popolkantojn tradukitajn al Esperanto.

Bonŝance tia renkontiĝo ne estis mia unua impreso de Esperanto.

Laŭ mi la tradiciaj E-renkontiĝoj por junuloj ne nur estas enuigaj sed eĉ fortimigaj. En ia junulara renkontiĝo ni diskutis tion rezulte ke interesitan junulon oni neniam sendu al la lokaj E-kluboj. Kaj jes. Jam ofte okazis, ke interesita junulo venis al semajna renkontiĝo de nia loka klubo ekzakte unufoje. Kaj mi tion plene komprenas.

Mi jam de jaroj klopodas starigi junularan E-klubon en mia urbo, sed tio ne funkcias, laŭ mi ĉefe pro du kialoj. Unue la junuloj estas tro moviĝemaj. Ili ofte malaperas por unu jaro por studi eksterlande. Aŭ post la studado ili tute transloĝiĝas aliloken. Tial ili ne tiel emas engaĝiĝi en loka klubo, kiu komence ja eĉ ne ekzistas. La dua kialo estas, ke la maljunuloj de la loka klubo ofte envadas aktivaĵojn novajn de la junuloj por "subteni la junularon" rezulte ke la junuloj forfuĝas.

La interesitaj junuloj kiuj ne forpeliĝis de tio simple preferas Esperantumi rete kaj partoprenas junularajn renkontiĝojn ofte neoficialajn.

Alivorte, se vi demandas kial la nova generacio ne emas partopreni la tradiciajn aktivaĵojn de la tradiciaj asociaoj, vortumu la demandon inverse: Kial junuloj partoprenus tiajn aranĝojn? Estas multaj mojosaj farindaĵoj en la mondo. Kial ili elektu la tradiciajn Eo-eventojn?

johmue:
Mi jam de jaroj klopodas starigi junularan E-klubon en mia urbo, sed tio ne funkcias, laŭ mi ĉefe pro du kialoj. Unue la junuloj estas tro moviĝemaj. Ili ofte malaperas por unu jaro por studi eksterlande. Aŭ post la studado ili tute transloĝiĝas aliloken. Tial ili ne tiel emas engaĝiĝi en loka klubo, kiu komence ja eĉ ne ekzistas. La dua kialo estas, ke la maljunuloj de la loka klubo ofte envadas aktivaĵojn novajn de la junuloj por "subteni la junularon" rezulte ke la junuloj forfuĝas.

Ĉu ne estas paradokse, ke la gejunuloj ne povas aliĝi al E-organizoj pro tio, ke ili vojaĝas eksterlanden ? Lokaj kluboj devus esti akceptejoj kaj helpejoj por ili, anstataŭ esti fortimigiloj!

Ofte maljunuloj multe laboris (eĉ vane) por esperanto, kaj ili atendas rikolti la fruktojn de siaj klopodoj. Ili havas ofte monon kaj disponeblecon, kaj la gejunuloj havas imagon kaj energion. Estas domaĝe, ke ili ne pli ofte povas labori kune.

Altebrilas:Ĉu ne estas paradokse, ke la gejunuloj ne povas aliĝi al E-organizoj pro tio, ke ili vojaĝas eksterlanden ? Lokaj kluboj devus esti akceptejoj kaj helpejoj por ili, anstataŭ esti fortimigiloj!

Tio tute ne estas paradokso. Eĉ male. Tio estas eĉ la klarigo. Iom simpligita la afero estas, ke la junuloj uzas Esperanton vojaĝante kaj la maljunuloj uzas (ofte ne vere uzas sed nur ekzercas) ĝin asociumante.

La lokaj kluboj ne havas ajnan rilaton al la Esperantumado de la junuloj kaj tial ne povas esti ia akceptejo aŭ helpejo por ili. Kiam mi rakontas en la loka klubo pri miaj vojaĝoj en Esperantujo, sentiĝas kvazaŭ mi rakontas el alia fora mondo.

Ofte maljunuloj multe laboris (eĉ vane) por esperanto, kaj ili atendas rikolti la fruktojn de siaj klopodoj.

Mi ne vidas kiusence la junulaj aktivaĵoj estas la fruktoj de la klopodoj de la lokaj kluboj kaj Eo-asocioj.

Ili havas ofte monon kaj disponeblecon, kaj la gejunuloj havas imagon kaj energion. Estas domaĝe, ke ili ne pli ofte povas labori kune.

Simple ĉar ili vivas en du malsamaj mondoj.