En Esperanto ekzistas la sufikso -um- (sufikso sen difinita senco, uzata por derivi vortojn, kies rilato al la radiko estas malpreciza kaj ne esprimebla per alia afikso). Oni povas uzi ĝin, kiam neniu el la aliaj afiksoj taŭgas. En Esperanto ne ekzistas speciala afikso por fari seksneŭtrajn vortojn. Tial, oni povas uzi por tiu ĉi celo la sufikson -um-. Des pli, kredeble la Esperanta sufikso -um- devenas de la latina neŭtragenra finaĵo -um-.
Avantaĝo de ĉi tiu vortfarado estas tio, ke por ĝi ne estas necesa oficialigo, la sufikso -um- ja jam nun estas oficiala.
Jen estas listeto de jam nun oficiale uzeblaj seksneŭtraj vortoj:
av/um/o
edz/um/o
fianĉ/um/o
fil/um/o
frat/um/o
fraŭl/um/o
knab/um/o
kuz/um/o
nep/um/o
nev/um/o
onkl/um/o
patr/um/o
sinjor/um/o
vidv/um/o
vir/um/o