Saluton!

Kiel ekzercon, mi klopodis traduki faman brazilan poemon al Esperanto.

Bonvolu helpi min korekti tiun tekston por ĝustigi kaj altkvalitigi ĝin.

Mi foriros al Pasargado

Mi foriros al Pasargado

Tie mi estas amiko de la reĝo

Tie mi havas la virinon ke mi volas

En la lito ke mi elektos

.

Mi foriros al Pasargado

Mi foriros al Pasargado

ĉi tie me ne estas feliĉa

Tie la ekzisto estas aventuro

Tiel nekonsekvenca

Ke Johana, la frenezulino el Hispanio

Reĝino kaj malvera demenca

Estas boulino

De la bofilino mi neniam havis

.

Kaj mi multe gimnastikos

Mi biciklos

Enseliĝos sovaĝan azenon

Ascendos la sebo-stangon

Baniĝos en la maro!

Kaj kiam mi estos laca

Mi sterniĝos ĉe la rivera bordo

Mi alvokigos la akvpatrinon

Por rakonti min historioj

Ke kiam mi estis knabo

Roza rakontis al mi

Mi foriros al Pasargado

.

Pasargadon ĉio havas

Ĝi estas alia civilizo

Ekzistas sekura procedo

Por eviti la embriigo

Ekzistas aŭtomata telefono

Ekzistas alkaloidoj laŭvole

Ekzistas belaj prostituistinoj

Por ni amindumi

.

Kaj kiam mi estos pli malfeliĉa

senhelpe malfeliĉa

Kiam nokte mi

Ekvolis sinmortigi

— Tie mi estas amiko de la reĝo —

Mi havos la virinon ke mi volas

En tiu liton mi elektos

Mi foriros al Pasargado

Originale:
Vou-me embora pra Pasárgada

Lá sou amigo do rei

Lá tenho a mulher que eu quero

Na cama que escolherei

.

Vou-me embora pra Pasárgada

Vou-me embora pra Pasárgada

Aqui eu não sou feliz

Lá a existência é uma aventura

De tal modo inconseqüente

Que Joana a Louca de Espanha

Rainha e falsa demente

Vem a ser contraparente

Da nora que nunca tive

.

E como farei ginástica

Andarei de bicicleta

Montarei em burro brabo

Subirei no pau-de-sebo

Tomarei banhos de mar!

E quando estiver cansado

Deito na beira do rio

Mando chamar a mãe-d'água

Pra me contar as histórias

Que no tempo de eu menino

Rosa vinha me contar

Vou-me embora pra Pasárgada

.

Em Pasárgada tem tudo

É outra civilização

Tem um processo seguro

De impedir a concepção

Tem telefone automático

Tem alcalóide à vontade

Tem prostitutas bonitas

Para a gente namorar

.

E quando eu estiver mais triste

Mas triste de não ter jeito

Quando de noite me der

Vontade de me matar

— Lá sou amigo do rei —

Terei a mulher que eu quero

Na cama que escolherei

Vou-me embora pra Pasárgada.