Saluton! Mi estas Ivan kaj mi loĝas en Bulgaria. Hodiaŭ mi tradukis unu belegan rusan kanton - Владимир Вьйсоцкий - Песня о погибшем друге, aŭ Vladimir Visockij - Kanto por la morta amiko.

* * *

Por la morta amiko
Dum la milito mi militis, sed ĉiam pri hejmo mi pensis.
Kaj kvankam mi nervis, mi batalis bone.
Li estis malrestulo, kaj unufoje ne cediĝis li.
En la milito apenaŭ turniĝis, por dua jaro kaj hodiaŭ ne ekzistas li.

Li ne havas pulson de kvardektria jaro,
kaj mi ekrevis por antaŭmilito vivo.
Mi regardas kaj stultiĝas, tamen mi apenaŭ spiras.
Li estis plu bona, sed mi havis ŝancon.

Mi ne kasiĝis, mi ne kuris el batalo.
Mi ne iris je la fino, mi ne estis malbrava.
La virinoj mallaŭdis min silente:
'Se vi ĉiam restus tie, mia povus vivi.'

Kaj la malfeliĉa demando ne estas sekreta nun.
Kaj mi estas malĝoja, ke okazis tio.
La respondo estis: 'Bedaŭru, ke mi travivis!
Mi malintece revenis, revenis, sed via ne sukcesis.'

En la fino li kriegis en la fajra aeroplano:
'Vi vivu, vi sukcesos!' - mi aŭdis tra la bruo.
Ni flugis sub la dio, ĝuste apud la paradizo.
Li altiris malmulte, kaj li restis tie, tamen mi ekdescendiĝis.

Paradiza albordiĝejo rendevuis seke tiu flugisto.
Li albordiĝis en ĝia ventro, sed li ne rampis sur ĝi.
Li ekdormis malveke, li ekkantis - ne finkantis.
Kaj mi veniĝis, sed li ne sukcesis.

Mi estas ĉiam kulpa por tiuj,
kiuj hodiaŭ mi renkontas kaj mi honoras ĝin.
Ni - la vivuloj, kiuj finflugiĝis -
estas torturata el la konscienco. Kiu ? Kiu havas ĝin kaj nun.

Kiu malavare kaj ĝuste dekalkulas nian tempon.
Kiel konkreta albordiĝejo, la vivo estas mallonga, ho ve.
Kaj de tiu, kiu frakasiĝas, kiu levflugas.
Sed mi albordiĝis, albordiĝis - tio okazis min.

* * *
Tio estas aŭdinda kanto !

mi volus havi filmeton por ke mi ankaŭ povas ĝui sonon!

Mi ŝatas kantojn de Visockij, kaj mi povus doni ligilon al iu ajn kanto.
Sed, bedaŭrinde, mi ne povas ekmemori ĉi-kanton.
Visockij ja havas tre multe da kantojn, aparte pri la milito!

Anstataŭ tio mi proponu al vi aŭskulti alian kanton.

Ankaŭ pri la milito:

http://music.day.az/download&id=8667

La rusa teksto estas:

Я — "Як"-истребитель, мотор мой звенит,
Небо — моя обитель,
А тот, который во мне сидит,
Считает, что он — истребитель.

В этом бою мною «Юнкерс» сбит,
Я сделал с ним что хотел.
А тот, который во мне сидит,
Изрядно мне надоел.

Я в прошлом бою навылет прошит,
Меня механик заштопал,
А тот, который во мне сидит,
Опять заставляет — в штопор.

Из бомбардировщика бомба несёт
Смерть аэродрому,
А кажется — стабилизатор поёт:
«Мир вашему дому!»

Вот сбоку заходит ко мне «Мессершмидт».
Уйду — я устал от ран.
Но тот, который во мне сидит,
Я вижу, — решил: на таран!

Что делает он? Вот сейчас будет взрыв!
Но мне не гореть на песке!
Запреты и скорости все перекрыв,
Я выхожу из пике.

Я — главный, а сзади... Ну чтоб я сгорел! -
Где же он — мой ведомый?
Вот он задымился, кивнул и запел:
«Мир вашему дому!»

И тот, который в моём черепке,
Остался один — и влип.
Меня в заблужденье он ввёл и в пике
Прямо из мёртвой петли.

Он рвёт на себя, и нагрузки — вдвойне.
Эх! Тоже мне, лётчик-ас!
Но снова приходится слушаться мне,
И это в последний раз.

Я больше не буду покорным! Клянусь!
Уж лучше лежать на земле.
Ну что ж он не слышит, как бесится пульс,
Бензин — моя кровь — на нуле?!

Терпенью машины бывает предел, -
И время его истекло.
И тот, который во мне сидел,
Вдруг ткнулся лицом в стекло.

Убит! Наконец-то лечу налегке,
Последние силы жгу.
Но что это, что?! — я в глубоком пике
И выйти никак не могу!

Досадно, что сам я немного успел,
Но пусть повезёт другому.
Выходит, и я напоследок спел:
«Мир вашему дому!»...

Certe mi mem traduku la tekston, mi ja estas ruso.

Mi estas ĉas-aviadilo "Jak". Motoro mia sonoras,
ĉielo etas mia loĝejo.
Sed tiu, kiu pilotas min,
ridardas sin ĉasisto!

En la nuna batalo mi forbatis "Junkers"-on
Mi faris al li tion, kion mi volis.
Sed tiu, kiu pilotas min,
Jam tro enuigis min!

En la lasta batalo mi trapikitas
Maŝinisto riparegis min.
Sed tiu, kiu sidas en mi,
Igas min spiralplonĝi

El bombavio Bombo portas
murton al aerodromo.
Sed sajnas ke
la empeno kantadas:
"Pa-a-acon al via hejmo!"

Flanken de mi manevras "Meser Ŝmidt"
Mi foriru! Mi estas laca de l'vundoj !
Sed tiu, kiu sidas en mi,
Decidas igi min rami !

Kion faras li? Li eksplodos min!
Mi ne volas kuŝi sur sablo!
Sed mi rompas ĉiun neeblon
kaj do eliras el plonĝo

Mi venkas! sed mi ja bruliĝu -
kie estas mia gvidato?!
jen ĝi fumas, kapjesas kaj kantas:
"Pa-a-con al via hejmo!"

Do l'homo en mi retis sola
kaj certe fartas malbone.
Li trompas min, do faligas
Min plonĝi tuj post la hoko.

Li penas supren, duobligas superŝarĝon
Ĉu estas li majsto de flugo?
Nu, devas mi obei
Sed tio estas jam lastfojo!

Mi ne plu obeos, mi ĵuras!
Estus pli bone kuŝi sur tero.
Ĉu li ne rimarkas ke sango mia
(Do petrolo) malaperas?

Eĉ maŝino ne ĉaim povas toleri
Nek mi plu povos tion.
Sed tiu, kiu sidas en mi
Subite estas murdita.

Li mortas! Kia ĝojo! Mi povas flugi libera!
Mi bruligas la lastan forton.
Sed kio okazas? Mi plonĝas
kaj tion ne povas eviti.

Domaĝas ke mi sukcesis ne multe
Do estu feliĉa la alia!
Jan nun ankaŭ mi ekkantas:
"Pa-a-acon al via hejmo!"

ivanstr1:Saluton! Mi estas Ivan kaj mi loĝas en Bulgaria. Hodiaŭ mi tradukis unu belegan rusan kanton - Владимир Вьйсоцкий - Песня о погибшем друге, aŭ Vladimir Visockij - Kanto por la morta amiko.

* * *

Por la morta amiko
Dum la milito mi militis, sed ĉiam pri hejmo mi pensis.
Kaj kvankam mi nervis, mi batalis bone.
Li estis malrestulo, kaj unufoje ne cediĝis li.
En la milito apenaŭ turniĝis, por dua jaro kaj hodiaŭ ne ekzistas li.

Li ne havas pulson de kvardektria jaro,
kaj mi ekrevis por antaŭmilito vivo.
Mi regardas kaj stultiĝas, tamen mi apenaŭ spiras.
Li estis plu bona, sed mi havis ŝancon.

Mi ne kasiĝis, mi ne kuris el batalo.
Mi ne iris je la fino, mi ne estis malbrava.
La virinoj mallaŭdis min silente:
'Se vi ĉiam restus tie, mia povus vivi.'

Kaj la malfeliĉa demando ne estas sekreta nun.
Kaj mi estas malĝoja, ke okazis tio.
La respondo estis: 'Bedaŭru, ke mi travivis!
Mi malintece revenis, revenis, sed via ne sukcesis.'

En la fino li kriegis en la fajra aeroplano:
'Vi vivu, vi sukcesos!' - mi aŭdis tra la bruo.
Ni flugis sub la dio, ĝuste apud la paradizo.
Li altiris malmulte, kaj li restis tie, tamen mi ekdescendiĝis.

Paradiza albordiĝejo rendevuis seke tiu flugisto.
Li albordiĝis en ĝia ventro, sed li ne rampis sur ĝi.
Li ekdormis malveke, li ekkantis - ne finkantis.
Kaj mi veniĝis, sed li ne sukcesis.

Mi estas ĉiam kulpa por tiuj,
kiuj hodiaŭ mi renkontas kaj mi honoras ĝin.
Ni - la vivuloj, kiuj finflugiĝis -
estas torturata el la konscienco. Kiu ? Kiu havas ĝin kaj nun.

Kiu malavare kaj ĝuste dekalkulas nian tempon.
Kiel konkreta albordiĝejo, la vivo estas mallonga, ho ve.
Kaj de tiu, kiu frakasiĝas, kiu levflugas.
Sed mi albordiĝis, albordiĝis - tio okazis min.

* * *
Tio estas aŭdinda kanto !

Tiu kanto estas bone tradukita verse de ŝajne V.Rosenberg. Hejme mi havas libreton kun ĝi, sed iom moi memoras
Dum milit' ĝis la fino
mi pri l' hejmo sopiris
sed batale mi spertis
malgraŭ juna fervor'
Tamen li tro apertis
foje li sin ne klinis
....
....
kvardek tria printempo
estis lasta por li
sed mi sonĝgas pri l tempo
antaŭ monda milit
ĉio jam tiom fora
malfacilas spirad'
estis li pli bonkora
sed favoris min fat'

Ankaŭ la kanto de jak estas verse tradukita en Esperanton.

Mi trovis versajn tradukojn de ambaŭ kantoj eĉ sur la apudaj paĝoj. Ĉu iu bezonas la fotojn de tiuj paĝoj?

Demian:mi volus havi filmeton por ke mi ankaŭ povas ĝui sonon!

http://www.youtube.com/watch?v=C7DW7H6VUy0