Surface mi supozus ke la esperanta prononco estas malfacila por portugallingvano. Oni de devas uzi specialan pedagogikon por instrui la ŝajne malfacilan esperantan prononcon. Por svedoj kombinaĵoj kiel sc en la komenco de vortoj estas malfacila same kiel la esperantaj sonoj ĵ, z kaj ĵ kiuj simple ne ekzistas, sed ekzistas iliajn senvoĉaj variantoj, kaj do oni uzas ilin por instrui kiel oni elparolu la voĉajn. La sono sc ekzistas interne de svedaj vortoj, do oni eliras de tiuj, kiam oni instruas la prononcon de sc.

Pri asimil mi supozas ke instrui la francan aŭ hispanlingvano aŭ inverse ne estas tiel malfacile, ĉar la lingvoj havas la similan strukturon kaj estas ja fakte nur dialektoj de la viva formo de la latino. Por la sveda, albana aŭ bulgara eble estas iom pli malfacile, kiam oni devas lerni ke la artikolo estas en la fino de la vortoj kiel en ha haitia kreola. Tiam lingvola fariĝas iomete pli stranga.

cxevino:Oni nepre simpligu la prononcadon de esperanto! Por mi ĝi restas ĉefe skriba komunikilo...

Kiel simpligi?
La kreinto de tiu elsendo laŭ mia kompreno celas bone prononci la vortojn ĉar liaj elsendoj ankaŭ celas komencantojn (mi mem sufiĉe ofte aŭskultis liajn elsendojn kiam mi estis komencanto).
Mi komprenas facile kion li parolas kaj laŭ mi prononco gravas ĉiam.

Ĉu esperanto por vi estas nur skriba komunikilo? Kial?