fajrkapo:Pues no es necesario añadir nada, cada país o lengua tiene sus nombres propios de hombre y mujer...

Eble estus interesa skribi ilin laŭ prononcado kaj uzi ne-oficialan sed interesan prepozicion na por fari akuzativon. Tiel estas pli facila ne ŝanĝi la nomon kaj restigi ilin kiel en la devena lingvo.

Francisko

Mia angla nomo estas Justin, do la Esperanto-formo estus Justino... sed mi ne ŝatas ĝin, ĉar ĝi ŝajnas esti ina vorto. Mi kreis novan version de mia nomo: Ĵusteno, de la franca prononco de Justin. Ĉu oni povus ekspluati la regulon pri la apostrofo anstataŭ la fina 'o'? Ekzemple, la sekvantaj inaj nomoj:

Maria -- Mario -- Mari'
Christina -- Kristino -- Kristin'
Lauren -- Laŭreno -- Laŭren'
Rachel -- Rejĉelo -- Rejĉel'

Kompreneble, en la akuzativo, oni devas uzi la tutajn vortojn (Marion, Kristinon, Laŭrenon, Rejĉelon, ktp), sed la supre menciitaj nomoj ŝajnas pli inaj ol la versioj kun la fina 'o'.

===

My name in English is Justin, so the Esperanto form would be Justino... but I don't like it because it appears to be a feminine word. I created a new version of my name: Ĵusteno, from the French pronunciation of Justin. Could one take advantage of the rule about the apostrophe instead of the final 'o'? For example, the following feminine names:

Maria -- Mario -- Mari'
Christina -- Kristino -- Kristin'
Lauren -- Laŭreno -- Laŭren'
Rachel -- Rejĉelo -- Rejĉel'

Of course, in the accusative, one must use the full words (Marion, Kristinon, Laŭrenon, Rejĉelon, etc.), but the above mentioned names seem more feminine than the versions with the final 'o'.

Mi estas malkomforta kun la ideo de fari nomoj soni pli "ina". Nomoj estas nomoj. Kio sonas pli ina al unu kulturo ankaŭ ne ŝajnus al alia. Kial estas nomoj en 'a' pli ina ol nomoj en 'o'? Kial estas grava ke nomoj sonas 'vira' aŭ 'ina'?

Nomoj ŝanĝas dum tempo, ekzemplo: Meredith estis vira nomo. Nun, ĝi estas ina nomo. Same per Ashley, Kimberley, Addison, Madison, Whitney...

Mi pensas ke la plej bona solvo estas uzi la nomo en la originala lingvo.

(Mi estas komencanto. Pardonu min mia eraroj, mi petas. )

justinkav:Mia angla nomo estas Justin, do la Esperanto-formo estus Justino... sed mi ne ŝatas ĝin, ĉar ĝi ŝajnas esti ina vorto. Mi kreis novan version de mia nomo: Ĵusteno, de la franca prononco de Justin.

Mi pensas, ke uzi en anstataŭ in estas bona elekto. Ankaŭ aliaj radikoj estas konstruitaj per tiu elekto.

PMEG 38.2.20. IN --- Ŝajnafikso:

PMEG:En iuj okazoj oni evitis ŝajnan IN-sufikson uzante “en” anstataŭ “in”: azeno, delfeno, ermeno, frakseno, jasmeno, rosmareno, rubeno, sukceno, tendeno, plateno k.a.

mi pensas que la nomoj devigus esti tia kiel la elparolado en originalingvo, sed akomodatojn tie literadon esperante...

mia nomo estas "juan", mi estas hispana. mi devas skribi ĤŬAN por ke la esperantistoj elparolu mia nomo kia ĝi estas: unu bato-voĉo. Ne ĤU-AN
"eduardo" : Edŭardo E-DŬAR-DO, ne E-DU-AR-DO.
"Miguel"---MIGEL´. MI-GEL
"Francisco" --- FRANCISKO -- FRAN-CIS -KO aŭ -- FRAN-ZIS-KO
"Inés" --- INES´ -- I-NES, akcentata "Nes"

Dolz:mi pensas que la nomoj devigus esti tia kiel la elparolado en originalingvo, sed akomodatojn tie literadon esperante...

Mi opinias que la nomoj devigus esti (chiam) tia kiel la elparolado en originalingvo.
Neniu faras tion kion vi diras en iu alia lingvo.