Du amiko decidis: Ili bredos porkojn. Ili havas tiom da monojn ke ili konstruis belan ŝtalon por porkoj, kaj aĉetis unu porkinon kaj ĉareton.
- Ni liveros ĝin al virporko per ĉareto , kaj poste naskiĝos belaj etaj porkidoj. - diris la unu.
- Tre bone! - respondis la alia.
En sekvanta tago ili liveris la porkinon al virporko.
La virporko lerte faris sian laboron.
Morgaŭ la tre scivola amiko el du, eliris vidi la naskiĝintajn porkidojn.
Bedaŭrinde la porkidoj ne naskiĝis. Do ili denove lliveris la porkinon per ĉareto al virporko.
La virporko volonte faris sian laboron.
Morgaŭ la scivolulo denove iris vidi la novajn porkidojn. Bedaŭrinde ili ne naskiĝis.
Do ili denove liveris la porkinon per ĉareto al virporko. La virporko denove volonte faris sian laboron.
Morgaŭ la scivolulo iris vidi la novajn porkidojn, kaj mire reiris.
-Kio pasigis? - demandis la alia. - Ĉu naskiĝis la porkidojn?
Bedaŭrinde ili ne naskiĝis, sed la porkino jam sidis sur la ĉareto.

tasreka:Du amikoj decidis: Ili bredos porkojn. Ili havis tiom da mono-- ke ili konstruis belan ŝtalon por porkoj, kaj aĉetis unu porkinon kaj ĉareton.
- Ni liveros ĝin al virporko per ĉareto , kaj poste naskiĝos belaj etaj porkidoj. - diris la unu.
- Tre bone! - respondis la alia.
En? sekvanta tago ili liveris la porkinon al virporko.
La virporko lerte faris sian laboron.
Morgaŭ la plej scivola amiko el du, eliris por vidi la naskiĝintajn porkidojn.
Bedaŭrinde la porkidoj ne naskiĝis. Do ili denove liveris la porkinon per ĉareto al virporko.
La virporko volonte faris sian laboron.
Morgaŭ la scivolulo denove iris ? vidi la novajn porkidojn. Bedaŭrinde ili ne naskiĝis.
Do ili denove liveris la porkinon per ĉareto al virporko. La virporko denove volonte faris sian laboron.
Morgaŭ la scivolulo iris ? vidi la novajn porkidojn, kaj mire reiris.
-Kio okazis? - demandis la alia. - Ĉu naskiĝis la porkidoj--?
Bedaŭrinde ili ne naskiĝis, sed la porkino jam sidis sur la ĉareto.

Belete. Tamen mi ne certas pri tio, kion vi celas per "morgaŭ"... Eble "matene" aŭ "la sekva tago"?

Estis iam unu porko kaj unu azeno. Cxiutage la kampalaburisto alportis nutrajxon al la porko kiu estis en gxia cxirkauxbaritejo mangxinte kaj nenio farinte, dume li portis la azenon al la kampo por labori la tutan tagon. Dum la laboro la kampalaburisto batis la azenon ankaux. Cxiu vespere la kompatinda azeno revenis al gxia brutejo mortlaca, kaj la porko cxiu vespere mokis la azenon: “Stultuolo! vi estas vere stultulo! Vi laboras la tutan tagon kaj recevas ankaux batojn! Vidu min anstataux! Mi mangas kaj pigrumas kaj la kampalaburisto vidas min kaj li restas plene kontenta!” Tio okazis cxiutage. La azeno estis cxiam silenta. Unu tago, dum la porko estis mokinta la azenon kiel kutime: “Stultuolo! vi estas vere stultulo! Vi laboras la tutan tagon kaj recevas ankaux batojn! Vidu min anstataux! Mi mangas kaj pigrumas kaj la kampalaburisto vidas min kaj li restas plene kontenta!” la azeno tedigxis pri tio kaj respondas al la porko: “montru vin al mi pli bone. Mi ne estas tute certa ke vi estas tiu de lasta jaro…”.