Повідомлення: 1
Мова: Esperanto
LernasViro (Переглянути профіль) 15 січня 2016 р. 23:43:02
Praktiki mia Esperanto, mi tradukis ĉi tiun artikolon: https://en.wikipedia.org/wiki/Xenoturbella
Xenoturbella
Xenoturbella estas genro de duflankulaj bestoj; ĝi enhavas du maraj vermo-similaj specioj. La unua konata specio (Xenoturbella bocki) estis malkovrita en 1915 por Sixten Bock sed la unua eldonita priskribo estis nur en 1949 por Einar Westblad.
Taksonomio
La genro Xenoturbella enhavas du specioj:
• Xenoturbella bocki
• Xenoturbella westbladi
Ĝia taksonomia pozicio estis konsideris enigma ekde ĝia malkovro. Frua DNA analizo sugestis proksiman rilaton al moluskoj (Noren & Jondelius, 1997), sed rezultis esti poluita kun DNA de moluskoj kiuj Xenoturbella eble manĝis (Bourlat et al., 2003; Israelsson & Budd, 2006). La genro estas nun la sola membro de sia propra filumo Xenoturbellida (Haszprunar et al., 1991; Bourlat et al., 2006), kaj ekzistas forta subteno de ambaŭ morfologiaj kaj molekulaj studoj por proksiman rialton kun Acoelomorpha.
DNA studo en 2003 poziciigis Xenoturbella kiel primitiva novbuŝulo ekster la establitaj filumoj (Bourlat et al., 2003). La novbuŝulaj alligitecoj estis lastatempe konfirmis de studoj kiuj indikas komencan pozicion inter la novbuŝuloj aŭ fratina grupa rialto kun la ekinodermoj kaj hemiĥorduloj. Tamen, iuj konsideras la evidenteco por pozicio ene novbuŝuloj malforta kaj favoras la lokigo de Xenoturbella kaj Acoelomorpha pli komenca inter bestoj.
Priskribo
Xenoturbella havas tre simplan korpan planon: ĝi ne havas cerbon, ne tra inteston, ne malŝpara sistemon, ne organizitajn gonadojn (sed ĝi havas gametoj; ovoj kaj embrioj okazas en folikloj [Israelsson and Budd]), aŭ ajnajn aliajn difinitajn organojn krom statocysto ke enhavas flageladaj ĉeloj; ĝi havas cilioj kaj duifusa nervosistemo. La besto estas ĝis 4 centimetrojn (1.6 in) longa, kaj estis trovita de la marbordoj de Svedio kaj Skotlando.
Viviciklo
La asocio de specimenoj de Xenoturbella kun moluskaj larvoj gvidis multajn sugesti ke ili estas manĝantoj de moluskoj. Tamen, pli radikala interpret, de ĉi kaj aliaj datumoj, estas ke la Xenoturbella larvofazo disvolvas kiel interna parazito de certajn moluskojn.
Ovoj de Xenoturbella estas 0.2 mm larĝaj, paloranĝaj kaj opakaj. Lastatempe elongviĝintaj embrioj estas liberaj-naĝado (inklinante resti proksime al akvosurfaco) kaj ciliaj. Ili ne havas buŝon kaj ili ŝajne ne ŝatas. Ili estas similaj al la larvoj de acoelomato Neochildia fusca.
Xenoturbella
Xenoturbella estas genro de duflankulaj bestoj; ĝi enhavas du maraj vermo-similaj specioj. La unua konata specio (Xenoturbella bocki) estis malkovrita en 1915 por Sixten Bock sed la unua eldonita priskribo estis nur en 1949 por Einar Westblad.
Taksonomio
La genro Xenoturbella enhavas du specioj:
• Xenoturbella bocki
• Xenoturbella westbladi
Ĝia taksonomia pozicio estis konsideris enigma ekde ĝia malkovro. Frua DNA analizo sugestis proksiman rilaton al moluskoj (Noren & Jondelius, 1997), sed rezultis esti poluita kun DNA de moluskoj kiuj Xenoturbella eble manĝis (Bourlat et al., 2003; Israelsson & Budd, 2006). La genro estas nun la sola membro de sia propra filumo Xenoturbellida (Haszprunar et al., 1991; Bourlat et al., 2006), kaj ekzistas forta subteno de ambaŭ morfologiaj kaj molekulaj studoj por proksiman rialton kun Acoelomorpha.
DNA studo en 2003 poziciigis Xenoturbella kiel primitiva novbuŝulo ekster la establitaj filumoj (Bourlat et al., 2003). La novbuŝulaj alligitecoj estis lastatempe konfirmis de studoj kiuj indikas komencan pozicion inter la novbuŝuloj aŭ fratina grupa rialto kun la ekinodermoj kaj hemiĥorduloj. Tamen, iuj konsideras la evidenteco por pozicio ene novbuŝuloj malforta kaj favoras la lokigo de Xenoturbella kaj Acoelomorpha pli komenca inter bestoj.
Priskribo
Xenoturbella havas tre simplan korpan planon: ĝi ne havas cerbon, ne tra inteston, ne malŝpara sistemon, ne organizitajn gonadojn (sed ĝi havas gametoj; ovoj kaj embrioj okazas en folikloj [Israelsson and Budd]), aŭ ajnajn aliajn difinitajn organojn krom statocysto ke enhavas flageladaj ĉeloj; ĝi havas cilioj kaj duifusa nervosistemo. La besto estas ĝis 4 centimetrojn (1.6 in) longa, kaj estis trovita de la marbordoj de Svedio kaj Skotlando.
Viviciklo
La asocio de specimenoj de Xenoturbella kun moluskaj larvoj gvidis multajn sugesti ke ili estas manĝantoj de moluskoj. Tamen, pli radikala interpret, de ĉi kaj aliaj datumoj, estas ke la Xenoturbella larvofazo disvolvas kiel interna parazito de certajn moluskojn.
Ovoj de Xenoturbella estas 0.2 mm larĝaj, paloranĝaj kaj opakaj. Lastatempe elongviĝintaj embrioj estas liberaj-naĝado (inklinante resti proksime al akvosurfaco) kaj ciliaj. Ili ne havas buŝon kaj ili ŝajne ne ŝatas. Ili estas similaj al la larvoj de acoelomato Neochildia fusca.