Se oni ne pensas serioze, oni estas neŭtrala. Se oni estas neŭtrala, tiam oni ne povus fari perforton aŭ sentus la deziron.

Ĉu do estas pli bona ne esti tre serioza, kaj eble oni atingus ian Nirvanon aŭ paceman mensan ŝtaton? Se ĉiuj estas neniel serioza, tiam ne ekzistus militon.

Eble mi ne komprenas bone al via esprimo „pensi serioze“. Miaopinie oni povas esti neŭtrala kaj samfoje pensi serioze. Fakte mi ne devus preferi „ne pensi serioze“ aŭ „pensi serioze“ kiam mi estas vere neŭtrala

Laŭ mia sperto, esti vere neŭtrala oni trovus sin ofte interkonfliktigiĝata. Inter konfliktoj ekzistas kaŭzojn de du aŭ pli partioj, kiel en Usono inter Demokratoj kaj Respublikanoj. Interne de ambaŭ grupoj, oni povas trovi profundajn problemojn. Se oni serioze konsideras ajn flankon, oni perdiĝas per mensogoj kaj logiko. Koro de problemoj de ambaŭ flankoj fakte estas, ke iu povus pensi serioze aŭ jene vidas ilin.

Ambaŭ grupoj ofte bezonas akreditaĵojn. Tiu povas diri, ke li aŭ ŝi estas pli adolta, pli ruza, pli milita, ktp, kaj tiel akreditigus sin "sensignife".

Tial maleminentigi sin ŝajnus elvojon (mi ŝercis pri nirvano!), tiel „pensi neserioze“ signifas „maleminentigi sin", por paŝeti tiujn ke eminentigus sin per politikaj partioj, religioj, ktp.