Longfellow’s poem “The Builders” has much the same spirit as what Zamenhof expressed towards the end of his essay, “Esenco kaj estonteco de la ideo de lingvo internacia”, in his “Krestomatio”:

“...ĉiu povas alporti sian ŝtonon por la kreskanta konstruo. Nenia ŝtono perdiĝos. Nenia laboranto tie ĉi dependas de la alia, ĉiu povas agadi aparte, en sia sfero, laŭ siaj fortoj, kaj ju pli da laborantoj estos; tiom pli rapide estos finita la granda konstruo.”