ĈU ESTAS SEKRETO DE LA PLEJ FACILA LINGVO ?

1 Lerni lingvojn kostas’ dek milojn da horoj ;
2 Vidu dum tri minutoj la facilan lingvon
3 Internacia ling’vo, helpa kaj justa ;
4 Milionoj da homoj ĝin parolas ĉie.
Esperanto

5 Ĝi estas kune kla'ra, simpla, regula ;
6 Ĝi eblas lerni la’ lingvojn pli rapide ;
7 Ĝi estas efika’ por la tuta mondo ;
8 Kiom da sekretoj por facila lingvo ?
Esperanto

9 « Ĉef-verko de logi’ko kaj de simpleco »,
10 La baz-gramatiko’ estas sur du paĝoj.
11 Ĉiu vort’ prononci/ta kiel skribita ;
12 Akcento sur la an’taŭlasta silabo.
Esperanto

13 La konjugacio’ havas ses finaĵojn ;
14 Substantiv-fino : -O ; Adjektiv-fino :-A ;
15 Adverb-fino : -E ; I por infinitivo ;
16 Ĉiu radiko po/vas konstrui kvar vortojn.
Parolo, parola', parole, paroli (kanzono Dalida, fr,parole)

17 La radikoj estas’ tre internaciaj ;
18 Kun kvardek afiksoj, kunmetitaj vortoj,
19 La derivitaj vor/toj estas regulaj ;
20 La lernenda leksi/ko iĝas tre eta .
Esperanto

21 UNESCO subtenas tiun ponto-lingvon ;
22 Lerni ĝin en Inter/reto estas ludo ;
23 Senkostaj TTT’-ejoj kiel Lernu ;
24 Rapida progreso kaj amikoj ĉie.
Esperanto

CONNAIS TU LE SECRET DE LA LANGUE LA PLUS FACILE ?


1 On passe des milliers d'heures' à apprendre les langues.
2 Considère trois minutes’ la langue la plus facile.
3 Langue internationale' équitable auxiliaire ;
4 Des millions de gens la' parlent sur la terre entière.
Espéranto

5 Elle est à la fois belle', claire, simple et régulière;
6 Elle permet d'étudier' les langues mieux et plus vite;
7 C'est une langue efficace’ pour l'Europe et le monde;
8 Quels sont donc les secrets’ de cette langue facile ?
Espéranto

9 « Chef d'oeuvre de logique et de simplicité »,
10 La grammaire de base en' 16 règles tient sur une feuille
11- Chaque mot se prononce tou’jours comme il est écrit ;
12- Sur l'avant dernière syl'labe, met l'accent tonique.
Espéranto

13 Pour la conjugaison il n'y a que six finales.
14 Les noms finissent en-O, les adjectifs en -A,
15 L'infinitif en -I' et les adverbes en -E.
16 Chaque racine permet donc de construire quatre mots.
Parolo, parola', parole, paroli (air Dalida)

17 Les mots ont des racines' très internationales.
18 Avec 40 affixes’ et les mots composés,
19 Tous les mots dérivés’ sont alors réguliers;
20 Le lexique à apprendre’ est donc bien plus réduit ;
Espéranto

21- Son étude est reco'mmandée par l' UNESCO ;
22- L'apprendre sur Internet' est presque un jeu d'enfant:
23 Lernu, Duolingo, de nombreux sites gratuits;
24 Une progression rapide' et des amis partout.
Espéranto

Kiel konsciigi precipe la gejeunulojn, sed ankaŭ la aliajn kiuj ne lernas la internacian lingvon, al la justa lingvo? La plimulto ne konas Esperanton aŭ havas pri ĝi malĝustajn ideojn.
Verki filmetojn,etajn poeziojn, kantetojn povas esti solveto inter aliaj.
La gejunuloj lernas fremdajn lingvojn pli frue nun kaj la kono de iom da Esperanto eblas lerni pli rapide aliajn lingvojn (Vikipedio).
La informoj estas sur Vikipedio Esperanto.
Ĉu estas filmetoj, kantetoj ktp en la naciaj lingvoj kiujn vi konas?
Traduki ĉi- tiujn en pluraj naciaj lingvoj povas esti progreseto.
Ĉu vi volas traduki en via nacia lingvo?

Quelles sont les principales trouvailles de l'espéranto qui le rendent 10 fois plus facile en moyenne que la langue aujourd'hui la plus parlée à l'international?

PHONETIQUE:
(1)L'alphabet latin est le plus utilisé pour l'étude de la première langue soit environ 40% de la population mondiale (Amériques, grande majorité de l'Europe, de l'Afrique, Turquie, Indonésie, Vietnam, Philippines), soit pour l'écriture pin yin en Chine(20% de la population mondiale), ou pour l'étude d'une seconde langue ailleurs (40% potentiellement de la population mondiale, surtout en Asie, les alphabets initiaux étant très différents ).
(2) L'écriture est phonétique, comme par exemple le croate.
(3) L'accent tonique est toujours sur l'avant dernière syllabe (qui fait partie du radical principal), comme par exemple en polonais et aussi dans la majorité des mots de la majorité des langues.
(4) Parmi les langues de communication internationale utilisant l'alphabet latin, l'espéranto utilise le plus les lettres-sons de l'alphabet phonétique international (21). Les 7 autres lettres sont 6 lettres accentuées (correspondant à des sons différents d'une même lettre dans beaucoup d'alphabets nationaux ) et la lettre c (tso)

Sources1) World population prospects, Perspectives de la population mondiale.
(2) et (3) G. Waringhien, ABC d'espéranto à l'usage de ceux qui aiment les lettres, Lharmattan

Kiaj estas la ĉefaj Esperanto-trovaĵoj? Dank'al ili, la Internacia lingvo fariĝas 10 foje pli facila ol la nun plej parolata lingvo por la internaciaj rilatoj.
FONETIKO:
1-La latina alfabeto estas la plej uzata en la mondo, ĉu en la unuaj lingvoj, proksimume 40% de la monda loĝantaro (Amerikoj, plimulto de Eŭropo, de Afriko, Indonezio, Turkujo, Vietnamio, Filipinoj, ktp. aŭ en la china skribo "pin-yin"(20% de la monda loĝantaro), ĉu por la studado de dua lingvo (proksimume 40% de la monda loĝantaro).
(2)-La skribo estas fonetika , kiel ekzemple, en la kroata lingvo.
(3)- La tonika akcento estas ĉiam sur la antaŭlasta silabo ( kiu estas parto de la ĉefa radiko), kiel ekzemple en la pola kaj ankaŭ en la plimulto de la vortoj de la plimulto de la lingvoj.

Fontoj: (1) UNO Monda loĝantaro persrektivoj, World population prospects.
(2) kaj (3) G. Waringhien (Varingjen), eks-prezidanto de UEA, ABC de Esperanto por tiuj kiuj estas beletraj emuloj, fr. "ABC d'espéranto à l'usage de ceux qui aiment les lettres"

PARTIES DU DISCOURS et MOTS LEXICAUX -O, -A, -E,- I.

Le critère de clarté est particulièrement important dans la langue internationale qui n'est pas langue maternelle, sauf exceptions, et qui doit être un moyen de se comprendre sans erreurs. La langue est très claire puisque à toute variation dans la pensée correspond une variation concomitante dans la langue.

Les 4 principales catégories de mots lexicaux et leurs finales-o, -a, -i, -e.
En anglais par exemple de nombreux mots sont à la fois nom et verbe, ce qui crée des ambigûités. En esp-o chaque mot marque sa catégorie grammaticale par sa voyelle finale : -o pour les substantifs, -a pour les adjectifs, -i pour l'infinitif des verbes, -e pour les adverbes dérivés.
Ex. parolo, parola, paroli, parole, dans l'ordre: parole, verbal, parler, oralement.

Accusatif et pluriel
Le signe marquant le complément sans préposition, correspondant approximativement à l'accusatif des langues à déclinaison, est un -n comme en allemand ou en grec. Il est nécessaire, pour éviter notamment des incompréhensions, notamment avec les locuteurs de langues nombreuses qui utilisent l'accusatif ou qui ne pratiquent pas l'ordre majoritaire Sujet-Verbe-Objet.
La désinence du pluriel -j s'intercale entre cet -n et la voyelle précédente. Elle est la même pour les substantifs, adjectifs et certains pronoms.
Ex. : Mi vidas belan rozon, belajn rozojn, respectivement Je vois une belle rose, des belles roses.

Les verbes : la conjugaison peut s'apprendre en quelques minutes
Leur construction suit les critères de régularité, de simplicité et de clarté.
Régularité : -aucun verbe irrégulier, une seule conjugaison ;
-l'existence des pronoms sujets permet de réduire chaque temps à une seule forme (comme le prétérit anglais).
Simplicité : -l'exemple de AN, GE, RU, permet de réduire à trois le nombre de temps : passé, présent, futur ;
-la quasi disparition du subjonctif en An et FR parlé, sa non existence en Ru et Pol montre que ce mode est superflu ;
-l'exemple de RU et POL prouve qu'on peut se contenter d'un seul auxiliaire pour les temps composés, l'auxiliaire être.
La conjugaison se réduit donc à 6 finales : indicatif présent-as ; passé -is ; futur -os ;
autres modes : impératif -u ; conditionnel -us ; infinitif -i.
De plus on distingue les participes actifs présent -ant ; passé -int ; futur -ont et passifs:-at, -it, -ot.
-Enfin le suffixe -ig signifie faire devant un infinitif trinki, boire ; trinkigi faire boire ; et le suffixe -iĝ signifie devenir : rompi, briser, rompiĝi se briser
Abréviations: ANglais, GErman, RUsse, POLonais,

PARTOJ de la FRAZO kaj LEKSIKAJ VORTOJ -O, -A, -E, -I.

La kriterio de klareco estas tre grava por Internacia Lingvo (ILo), ĉar ĝi ne estas naskiĝlingvo ekster kelkaj personoj kaj ĝi devas esti rimedo por bona kompreno. La lingvo estas tre klara, ĉar al ĉiu vario de la penso respondas vario de la lingvo.

Estas kvar kategorioj de leksikaj vortoj kun la finaĵoj -o, -a, -e, -i.
En la angla, ekzemple, estas multe da vortoj kiuj estas kune substantivo kaj verbo. Tio povas krei kompreno-erarojn. En Esperanto ĉiu vorto markas sian kategorion per sia finala vokalo: -o por la substantivoj, -a por la adjektivoj, -i por la infinitivo, -e por la derivitaj adverboj.

AKUZATIVO kaj PLURALO.
La signo indikanta la komplementon sen prepozicio estas -n kiel la akuzativo en la germana aŭ la greka. Estas necese, por evitigi miskomprenojn , interalie kun parolantoj kiuj en ilia lingvo uzas aŭ ne akuzativon kaj la ĉefan vort-ordon Subjekto-Verbo-Komplemento.

La finaĵo de la pluralo -j estas intermita inter tiu n kaj la antaŭita vokalo. Ĝi estas la sama por la substantivoj, adjektivoj kaj kelkaj pronomoj.

La VERBOJ : oni povas lerni la konjugacion en kelkaj minutoj pro ilia reguleco kaj simpleco.
Integra reguleco : nenia malregula verbo, ununura konjugacio ;
-la uzo de la subjekt-pronomoj eblas redukti ĉiun tempon al ununura formo (kiel la angla preterito).
Simpleco : la ekzemplo de AN, GE, RU eblas redukti al tri la nombron de tempoj asinteco, nuntempo, futuro ;
-la preskaŭ malapero de la subjunktivo en AN, FR, RU… indikas ke tiu-ĉi modo estas nenecesa ;
-la ekzemplo de RU indikas ke oni povas uzi ununuran helpan verbon por la kunmetitaj tempoj, esti.

Do estas nur ses finaĵoj, la tri tempoj de la indikativo, nuna tempo -as, pasinteco -is, futuro -os ; kaj la tri aliaj modoj : volitivo -u ; kondicionalo -us kaj infinitivo -i.
Plie estas tri aktivaj participoj nuna -ant, pasinta -int, futuro -ont kaj tri pasivaj : -at, -it, -ot.
Fine sufikso -ig signifas fari + infinitivo , ekz. trinki, trinkigi ;
Kaj sufikso iĝ signifas fariĝi , ekz. rompi, rompiĝi.