Saluton, antaŭmonate eklernis mi ke povas iĝi italano danke al "denaska ideco", alivorte la praavo de mia praavo estis italano do rajtas ankaŭ mi iĝi ano. Mi nun klopodas akiri la necesajn paperojn por aniĝi, kaj eble finiĝos post unu jaro (la registraroj tre malrapidas...).

Antaŭ ĉi tiam, mi ne lernis iom ajn pri la itala lando kaj lingvo, ĉar estas denaska usonano, kaj ni ne lernas pri eŭropaj landoj lerneje. Spite ke mi loĝis en Svedlando, tie oni plej ofte aŭdas pri aliaj nordeŭropaj landoj, ne pri Italo.

Kompreneble mi nun volas lerni la italan, kaj komencis serĉi pri lerniloj. Tamen mi jam parolas la svedan, anglan kaj esperantan, kaj ne trovis lerniloj por lingvuloj. La itala lingvo ŝajnas al mi plej simila al la esperanta (kun iom da la gramatiko de la sveda) do mi supozas, ke estus plej facila lerni la italan de esperantisto.

Mi scivolas, ĉu iu volas helpi min lerni.

Jen kiom similaj ĉi tiuj hazardaj frazoj ŝajnas al la esperanta:

il corvo e la volpe...
la korvo k la vulpo...

Guarda la videofiaba raccontata da Silvia....
Vidu la videofabelo(n) rakontata de Silvia...

Miasupoze, itala esperantisto povas facile skribi tekstojn kiuj enhavas multegajn esperantecajn vortojn, do oni rapide lernus la italan. Bonvole respondu!

Nu, mi nun provas lernigi min, ĉar ne jam trovis helpiston. Iam post iam mi skribos la novlernitajn informojn ĉi tie. Se enhavas misojn, bonvole bonigu la informojn, dankon.

-----

Ĉapitro 1: Baza Gramatiko
Leciono 1: -o, -ino, -a, unu, la, estas, kaj

Encerbu ke la suba informo estas nur baza informo. Kromaĵoj kaj malfacilaĵoj venos en postaj lecionoj.

Mari’o = nomo de viro.
Mari’a = nomo de ino.
gatt’o - kat’o
gatt’a - kat’ino
libr’o - libr’o (vireca vorto gramatike)
finestr’a - fenestr’o (ineca vorto gramatike)

spos’o - edz’o, edzont’o
spos’a - edz’ino, edzont’ino
ragazz’o - knab’o
ragazz’a - knab’ino
italian’o - italan’o
italian’a - italan’ino

a-vortoj:

-a = (in) -a, (vir) -o
bel'a → bell’a, bell'o
blank’a → bianc’a, bianc’o
alt'a → alt’a, alt'o
acid'a → acid’a, acid'o
mister'a → mister’a, mister’o
avar'a → avar’a, avar'o
freŝ’a → fresc’a, fresc’o

unu: (in) una, (vir) un
la: (in) la, (vir) il
-as, estas ĝi, ŝi, li, si, tiu: è
k, kaj: e

la gatta bella - la katino bela
il gatto bello - la kato bela
una pizza fresca - unu pico freŝa
un vino fresco - unu vino freŝa

la gatta è bella - la katino estas bela / la katino belas
Maria è alta - Mariao estas alta / Mariao altas
Mario è alto - Mario estas alta / Mario altas

il libro è bianco e mistero - la libro estas blanka k mistera / la libro blankas kaj misteras
la finestra è bianca e mistera - la fenestro estas blanka k mistera / la fenestro blankas kaj misteras
la gatta di Mario è bella - la katino de Mario belas
il gatto di Maria è bello - la kato de Mariao belas

Saluton Ruĝarbulo !
Mi ege interesis, kiam mi ekkonis vian historion. Unue mi ŝategas la ideon lerni lingvojn baziĝante sur Esperanto, kvankam mi supozas ke tio iĝos iom post iom pli kaj pli malfacila : fakte, nia helplingvo estas tre, tre, tre faciligita, kompare al la naciaj idiomoj, kiel la itala, kiun mi lernis.
Mia dua intereso, estas via familihistorio. Ĉu vi sukcese obtenis la italan pasporton, loĝante en Usono ? Mi estas svisano, sed ankaŭ estas praulo de geitalanoj, kiu venis en Svisujo pro labormanko, (mi certas, ke mia pra-pra-avo estis dunaciano). Por eviti la musolinian armean devigo, li forlasis sian naciecon. Sed mi dezirus provi la saman metodo, por akiro de itala pasporto. Mia problemo estas sekvanta : kiam mia avino, antaŭ pli-malpli dudek jaroj (mi supozas), la itala ambasado respondis al ŝi, ke tio ne fareblas. Fakte, ili acertis, ke mia praavo (ŝia patro) estis devinta naciecon peti.
Do, eble la regulojn leĝajn ŝanĝiĝis en la lastjaroj. Tio estas la kialo de mia demando : ĉu vi sukccesis, kaj ĉu vi pensas ke la itala ŝtato akceptus mian peton (eĉ se mi ne loĝas en Italujo mem) ??
Amike (kaj se vi bezonas helpon por la lernila projekto, diru al mi) !
Tjero Johanego