Nia voĉo ne origine evoluis por interkomunikado per lingvo, sed plivere kiel biologia muzikilo kreita por la produktado de harmonio, kiu nature vibras kune kun la universa energia oscilado. Laŭ mia argumento, parolpovo apenaŭ estas kroma aŭ suplementa adaptaĵo, "simpligita" versio de ĝia origina uzo: kantado al la mondo!
Nia voĉo aervibradon kapablas estigi, kies sonfrekvenco perfekte konkruas kun Schumman-a teorio, kiu temas pri la vivosfera elektromagneta resono, proksimume 7.83 Hz.
Muziko apartan potencon havas por al ni bonan sanon redoni!
Indas rimarki, ke eĉ kelkaj neparolaj aŭtismuloj ankoraŭ kapablon havas por kantado. Tio sugestas, ke tiel same kiel birdoj, la uzo de nia voĉo estas destinita sole por muzikado! Pro tio ke miskompreno inter homoj estas ofta fenomeno. Lingvoj (plivere naturaj lingvoj) estas fuŝa aranĝo de gramatika regularo, kaj neakirebla leksiko. Se lingvoj estus perfekta rimedo por interkomunikado: Kial eĉ denaskaj lingvanoj bezonas vortaron? Kontraste, muziko estas matematike perfekta aranĝo de sonfrekvencoj. Ekzemple, kiam violonisto fingpremetas la violonkordon, li/ŝi ŝanĝas la sonfrekvencon je alia per harmonio de ĉielkorpoj laŭ Pythagoras.
Ĉiu belaĵo kaj ordo en belarto estiĝas el universalaj matematikaj fundamentoj!
Muziko estas la animo de la mondo! Latine: Anima Mundi!