Mi ne povas kompreni senco de tio litero. "Ŭ" Ĉu tio reale estas grave - ambau aŭ ambaŭ? auskulti aŭ aŭskulti? au aŭ aŭ?

Mi absolute ne komprenos necesecon de tioj diferencaj literoj. Kiu povas komprenigi?

Saluton vedev,

ĉu vi konas tiun paĝon?

Eble estos helpanta al vi.

Amike
Klaus-Peter

Neniu povas komprenigi.

Mi ankaŭ ne ŝatas ilin multe, sed ĝi estas la prezo ni pagas por la plena 'fonetike-lego'. Senebla estas krei la perfektan lingvon, ni devas elekti. Sed mi opinas, ke la x-sistemo estas sufiĉa solvo

Tarnoob:Neniu povas komprenigi.

Mi ankaŭ ne ŝatas ilin multe, sed ĝi estas la prezo ni pagas por la plena 'fonetike-lego'. Senebla estas krei la perfektan lingvon, ni devas elekti. Sed mi opinas, ke la x-sistemo estas sufiĉa solvo

Mi estas parte konsenta kun vi, x-sistemo estas sufiĉa, sed se mi skribos - " mi auskultas", "esti au ne esti - en tio estas demando", "bedaurinde", "hierau", "morgau", ktp - ĉu vi ne komprenos min?

Espi:Saluton vedev,

ĉu vi konas tiun paĝon?

Eble estos helpanta al vi.

Amike
Klaus-Peter

Multe dankon,sed en tio dokumento estas tre multe da literoj por mi.

vedev:Mi ne povas kompreni senco de tio litero. "Ŭ" Ĉu tio reale estas grave - ambau aŭ ambaŭ? auskulti aŭ aŭskulti? au aŭ aŭ?

Mi absolute ne komprenos necesecon de tioj diferencaj literoj. Kiu povas komprenigi?

Se la u ne havas la superskribon, ĝi komencas novan silabon: ambau do estus am-bá-u. Aliaflanke, la literkombinaĵo aŭ estas diftongo.

La kombinaĵo au, kiel en balau, estas tre malofta. Тиал амбаў виай вортой девус хави ла суперскрибон.

Анкаў: ви узис “тиой” анстатаў “тиуй”. Виду тиун лигилон пор ла малсамецо.

Ми пардонпетас, ке миа Латина клаваро фушиџас. Ми есперас, ке ви повас леги Кирилан Есперантон.

Saluton!

vedev:Mi ne povas kompreni senco de tio litero.

Kio laŭ vi estas senco de litero?

Tiu litero ŭ ja reprezentas la sonon [w], kiu estas alia ol tiu de la letero u ().

"Ŭ" Ĉu tio reale estas grave - ambau aŭ ambaŭ? auskulti aŭ aŭskulti? au aŭ aŭ?

Ĉu por vi ne estas diferenco inter balau resp. pereu (vokalduopoj) unuflanke kaj aŭto resp. eŭro (diftongoj) aliflanke?

Ĉu vi prononcas la diftongojn same kiel la sinsekvajn vokalojn?

Se jes, vi nepre lernu distingi inter ambaŭ!

La prononcoj ja diferencas kaj laŭ fundamenta principo de E-o malsamaj sonoj skribiĝu per malsamaj literoj.

Estas vere, ke ŭ fakte uziĝas nur post a, e kaj o.

Dum aŭ estas relative ofta -- konsideru vortojn kiaj ankaŭ kaj baldaŭ --, oŭ estas apenaŭ uzata.

(Mi ne certas, ĉu iu serioze uzemus iŭ aŭ uŭ.)

Analoga situacio estas tiu de la "paro" i/j:

En balai, perei, scii, vetoi kaj detrui oni ĉiam prononcas du vokalojn.

Aliflanke en bonaj, plej, homoj kaj tuj estas diftongoj.

(Ĉu koresponde al ii oni uzu ankaŭ ij eble meritas apartan disk/puton.)

Mi absolute ne komprenos necesecon de tioj diferencaj literoj.

Eble vi pensas tiel, ĉar:

1. ŭ aperas nur post vokalo.

Aliflanke j ne nur formas diftongojn, sed ankaŭ aperas antaŭ vokalo en multaj vortoj, ekz. ja, je, ju.

Tiuj lastaj ja bezonas distingiĝi de ia, ie kaj iu, kies prononco estas alia.

2. ŭ praktike aperas nur en aŭ kaj eŭ, diftongoj, kiuj estas tre maloftaj kompare al ekz. aj kaj oj.

3. La evoluo de latina I al modernaj I kaj J kaj ties uzado kiel vokalo kaj duonvokalo en E-o eble estas malpli ŝoka ol la ekzisto de Ŭ anstataŭ ekz. W.

Sed Z. decidis, ke krom Q (= kv), X (= ks aŭ kz) kaj Y (= i aŭ j) ankaŭ W (= ŭ aŭ v) ne aperu en la alfabeto de E-o.

Iuj ja uzas w en sia privata anstataŭa literumado, kiam literoj kun supersigno ial ne uzeblas.

Sed laŭ la Fundamenta Gramatiko (rusa versio) en tia situacio oni uzu u anstataŭ ŭ.

Rimarku, ke kontraste al la aliaj kvin "specialaj" literoj -- ĉ, ĝ, ĥ, ĵ kaj ŝ fariĝas ch, gh, hh, jh kaj sh) la supersigno de ŭ ne anstataŭiĝas per h.

Kiu povas komprenigi?

Eble mi povis kontribui al fina kompreniĝo.

Kolonjano

jchthys:

Se la u ne havas la superskribon, ĝi komencas novan silabon: ambau do estus am-bá-u. Aliaflanke, la literkombinaĵo aŭ estas diftongo.

La kombinaĵo au, kiel en balau, estas tre malofta. Тиал амбаў виай вортой девус хави ла суперскрибон.

Анкаў: ви узис “тиой” анстатаў “тиуй”. Виду тиун лигилон пор ла малсамецо.

Ми пардонпетас, ке миа Латина клаваро фушиџас. Ми есперац, ке ви повас леги Кирилан Есперантон.

Dear jchthys! I can read both Latin and the Russian letters easily. If you dont understand me on an Esperanto, I will explain the question in English.
I do not understand the necessity of this diphthong. He does not carry the meaningful semantic loading.

KoLonJaNo:

Ĉu por vi ne estas diferenco inter balau resp. pereu (vokalduopoj) unuflanke kaj aŭto resp. eŭro (diftongoj) aliflanke?

::*

Jes, por mi ne estas. En rusa lingvo eŭro = evro, aŭto=avto. Sono "w" ne uzanta en rusa lingvo.

Certe, mi povas distingi inter ambaŭ, sed mi ne komprenas kial tia distingo estas bezone.
Mi pensas, tio estas superflua malsimpleco en plana internacia lingvo.

Ankaŭ mi pensas, ke Ĥ - ankaŭ absolute ne bezone.[/quote]

Saluton!

vedev:

KoLonJaNo:Ĉu por vi ne estas diferenco inter balau resp. pereu (vokalduopoj) unuflanke kaj aŭto resp. eŭro (diftongoj) aliflanke?

[...]

Certe, mi povas distingi inter ambaŭ, sed mi ne komprenas kial tia distingo estas bezone.

Do mi plene malsukcesis.

Mi pensas, tio estas superflua malsimpleco en plana internacia lingvo.

Certe vi povas proponi planlingvon, kiu ne enhavas superfluajn malsimplecojn.

Ĉu eble Slovio estas tia?

Sed atendu momenton ...

Ĉu ne iu s-ro SCHLEYER kredis, ke li trovis tiun Sanktan Gralon kaj la fia homaro rifuzis akcepti la dibenitan Volapukon?

Nu, en la jaro 2009 oni eble proponu planlingvon, kies komplekseco estas ie inter tiuj de Tokipono kaj Interlingvao.

Ankaŭ mi pensas, ke Ĥ - ankaŭ absolute ne bezone.

Jen surprizo por mi!

Mi atendus, ke ruslingvano pledus por forigo de H kaj ja ŝatus konservi la literon Ĥ.

Sed fakte Ĥ jam fariĝis la plej malofta litero en E-o.

Vi bezonos proponi nur facile akcepteblajn alternativojn al la malmultaj postvivintaj Ĥ-vortoj kaj jen la fina forigo de tiu ĝenaĵo!

Paŝon post paŝo ...

Evidente mi eksciis pri E-o tro frue, ĉar knabaĝe mi simple akceptis la lingvon, kia ĝi estis tiam, kaj ankoraŭ nun uzas ĝin malgraŭ ĝia evidenta malperfekteco.

Honteme kaj scivoleme,
Kolonjano