Konjunktivo kaj Kondicionalo en la germana lingvo
af dukemasuya, 30. aug. 2009
Meddelelser: 2
Sprog: Esperanto
dukemasuya (Vise profilen) 30. aug. 2009 06.26.36
Ĉu iu povas klarigi la germanan konjunktivon (germane - Konjunktiv) kaj la germanan kondicionalon (germane - Konditional)? Bonvolu uzi ekzemplojn! Tre aprezata! Dankon!
horsto (Vise profilen) 30. aug. 2009 21.32.05
Pardonu, mi ne scias multon pri la germana gramatiko, oni ja lernas la gepatran lingvon kiel infaneto sen gramatiko.
Mi tamen provas klarigi:
Se vi iomete komprenas la germanan vi pli bone legu ĉi tie en la germana vikipedio pri konjunktivo kaj kondicionalo.
.
La germana konjunktivo estas unu el tri eblaj modoj de verbo, komparebla al la konjunktivo en Esperanto. Ekzistas du formoj, la konjuntivo 1 kaj konjunktivo 2.
.
La konjunktivo 1 oni plej ofte uzas en nerekta parolo. Oni formas ĝin de la infinitvo.
Ekzemplo por 1:
iri - li iras - li irus
gehen - er geht - er gehe
aŭ
vi iras - vi irus
du gehst - du gehest
.
La konjunktivo 2 oni plej ofte uzas en kondiĉa propozicio. Oni formas ĝin de la preterito (pasinteco).
Ekzemplo por 2:
iri - li iris - li irus
gehen - er ging - er ginge
.
.
La germana kondicionalo (würde-Form) estas anstataŭa formo de la konjunktivo. Ĝi ne estas modo de la verbo, sed baziĝas sur la verbo "würde". Ĝi anstataŭas la konjunktivon 2 tie, kie tiu ŝajnas malnovstila aŭ tro afektita, aŭ kie la konjunktivo ne estas distingebla de la indikativo.
Ekzemplo:
iri - mi iras - mi irus
gehen - ich gehe - ich würde gehen
.
Kompreneble ĉio estas multe pli komplika, kun multaj neregulaj esceptoj. Mi nun denove komprenas kial mi tiom ŝatas Esperanton.
Mi tamen provas klarigi:
Se vi iomete komprenas la germanan vi pli bone legu ĉi tie en la germana vikipedio pri konjunktivo kaj kondicionalo.
.
La germana konjunktivo estas unu el tri eblaj modoj de verbo, komparebla al la konjunktivo en Esperanto. Ekzistas du formoj, la konjuntivo 1 kaj konjunktivo 2.
.
La konjunktivo 1 oni plej ofte uzas en nerekta parolo. Oni formas ĝin de la infinitvo.
Ekzemplo por 1:
iri - li iras - li irus
gehen - er geht - er gehe
aŭ
vi iras - vi irus
du gehst - du gehest
.
La konjunktivo 2 oni plej ofte uzas en kondiĉa propozicio. Oni formas ĝin de la preterito (pasinteco).
Ekzemplo por 2:
iri - li iris - li irus
gehen - er ging - er ginge
.
.
La germana kondicionalo (würde-Form) estas anstataŭa formo de la konjunktivo. Ĝi ne estas modo de la verbo, sed baziĝas sur la verbo "würde". Ĝi anstataŭas la konjunktivon 2 tie, kie tiu ŝajnas malnovstila aŭ tro afektita, aŭ kie la konjunktivo ne estas distingebla de la indikativo.
Ekzemplo:
iri - mi iras - mi irus
gehen - ich gehe - ich würde gehen
.
Kompreneble ĉio estas multe pli komplika, kun multaj neregulaj esceptoj. Mi nun denove komprenas kial mi tiom ŝatas Esperanton.