-o
od jan aleksan, 02. december 2009
Sporočila: 5
Jezik: Esperanto
jan aleksan (Prikaži profil) 02. december 2009 19:58:31
Mi volas paroli pri granda malfacilaĵo de esperanto...: la sufikso -o
Serioze, ĉu ne laŭ vi estas kelkaj nomoj kies signifo estas iomete malklara? Prenu simplaj radikoj kun -o, ekz esto, havo, lerno, forgeso, lavo, ktp. Ili estas fakte pli kutime uzita kun -ad-, -ec- aŭ -aĵ-.
Aŭ eble pro mia mensa neklareco neniam komencintiĝis... :/
astroly (Prikaži profil) 02. december 2009 21:30:46
Mi serĉis en La Reta vortaro kaj trovis :
hav(aĵ)o : tio kion oni posedas
forgeso : (neniu trafo)
---lerno : (neniu trafo)
----esto : (neniu trafo)
----lavo : (neniu trafo).
tommjames (Prikaži profil) 02. december 2009 21:48:46
jan aleksan:Serioze, ĉu ne laŭ vi estas kelkaj nomoj kies signifo estas iomete malklara?Eble ĉi tiu paĝo de PMEG helpos vin kompreni.
okratz (Prikaži profil) 03. december 2009 10:05:30
Mi komprenis nun ke "belo" signifas kaj "belaĵo" kaj "beleco". Ĉu mi pravas?
tommjames (Prikaži profil) 03. december 2009 10:17:32
okratz:Ne, nun mi ne plu komprenasBel' estas eco, do substantivo estas plej ofte nur la nomo de tiu eco, sed ĝi povas esti ankaŭ bela afero aŭ bela kvalito. PMEG havas la ekzemplon:
Mi komprenis nun ke "belo" signifas kaj "belaĵo" kaj "beleco". Ĉu mi pravas?
PMEG:belo = abstrakta ideo pri belo, bela afero aŭ belo kiel kvalito de io → beleco = belo kiel kvalito de iu aŭ ioSe vi volas esti pli klara pri tio, ĉu la afero estas eco de io/iu, aŭ aĵo kiu havas tiun econ, vi uzus la sufiksojn ec kaj aĵ laŭbezone. Eksplikas tion PMEG en la paĝoj klariga ec kaj klariga aĵ.