Fechado
No máximo 500 mensagens.
Mensagens: 661
Idioma: 简体中文
Flago (Mostrar o perfil) 6 de março de 2011 22:50:22
Iu trupo de amika armeo, enirinte Changshu de sude, persekutis okcidenten la diskurantajn malamikojn. La Nisizawa-regimento, kiel postgvardio, sekvis ilin. Infanterio, kanonŝarĝitaj ĉevaloj, tankoj, militaŭtoj, komuinka trupo, regimenta standardo kaj trajneto -en longa-longa vico sin trenis 2 kilometrojn sur la ankoraŭ pluva,kota vojo.
Inter ili estis 30 ĉinaj kulioj kunirantaj jam de Zhitang, kaj ankaŭ 15 bubaloj, 50 ĉinaj ĉevaloj kaj azenoj.
Post iom da sperto la oficiroj konvinkiĝis pri la malforteco de la japanaj ĉevaloj. En la kazerno ili estis rregule trejnataj kaj rergule nutrataj , kaj tiel traktate ili fariĝis bonegaj batalĉevaloj.
Sed meze de furioza batalo ĉesis la regula nutrado kaj ripozo. Pro tiuj mankoj ili tute malfortiĝis. Kontraŭe la ĉinaj ĉevaloj pro la malbona traktado ĉiutaga distingas sin en la bataloj. Sekve trovinte ilin, la soldatoj tuj rekviziciis ilin kaj aldonis al la trupo.
...
一支友邻部队，向南进入常熟...
Flago (Mostrar o perfil) 7 de março de 2011 22:50:24
Malaltkreskaj, krure harozaj, ili aspektis malgraciaj kaj stultaj, sed ili bone servis al la soldatoj. Tamen malgraŭ tio, ŝajnis ke oni ne pov is senti amon al ilin kaj ne hezitis ilin forlasi kiam ili falis. Nokte la forlasitajn ĉevalojn atakis vagantaj hundoj, kiuj manĝegis iliajn intestojn kaj postaĵon.
La malamikoj, kiuj evakuis Suzhou kaj Changshu, fuĝis okcidenten kaj prenis novan pozicion ĉe la fortikigita Wuxi. Ĝi estas urbo kun 200.000 loĝantoj, distribua centro de agrikulturaj produktaĵoj kaj kokonoj, trafike grava punkto pro la Granda Kanalo kakj la Nankin-Ŝanhaja fervojo, defendpozicio kontraŭ la atako al Nankino.
En la 20-a aviada trupo de la mararmeno flugis super la amikoj kaj forte bombardis la malamikan tendaron.
Surtera atako komenciĝis la 21-an. La amika trupo persekutanta de Suzhou faris longan vojon de Wangting laŭ Nankin-Ŝanhaja fervojo. La Nisizawa- kaj aliaj trupoj venintaj de Changshu transiris la zonon teksitan de riveretoj kaj daŭrigis la persekutadon en okcidenta direkto.
...
矮小，长腿毛，他们看起来瘦弱和愚钝...
Flago (Mostrar o perfil) 8 de março de 2011 23:00:50
La malamika defendlinio kun ĝiaj betonaj bastionoj kaj kovritaj tranĉeoj estis tre fortika.
La Huruya-roto ekagis posttagmeze kaj okupis la unuan tranĉeon. Sed jam krepusko vualis la fronton, englutante la fusilojn kaj maŝinpafilojn direktitajn al la malamikoj.
La firma malamika defendilinio ne facile permesis la riskon de sturmo. Dume tute mallumiĝis. La pafado ambaŭflanke maloftiĝis. La batalo ĉesis momente.
Etendiĝis senlima ebenaĵo de malplenaj rizkampoj post rikolto, kiun dise punktis malaltaj tegmentoj de vilaĝaj domoj.
Malantaŭ ĉiu domo estis senescepte kamaleto kiun enfluas la akvo de rivereto. La akvo plumbe brilis ĉe vesperiĝo, sub velkaj herboj surbordaj reliefe blankis maldika glacitavolo restinta de la mateno. Iom fore nigraj tiriĝis la malaltaj urbomuroj de Wuxi, super kiuj la ĉielo b luis kiel ĝenro de Hirosige.
...
由混凝土的掩体和隐蔽的战壕构成的敌人防线是非常的牢固...
Flago (Mostrar o perfil) 9 de março de 2011 22:59:29
Sur la trapasita batalkampo siluetis la figuroj de sanitaristoj helpe akompanantaj la vunditojn. La malalta kaj dika figuro de armea bonzo Katayama estis tie distingebla, kiu serĉis mortintojn kuŝantajn kaj kun interplektitaj manoj preĝis por ilia postmorta feliĉo.
Apud la tranĉeo, en kiu subleŭtenanto Kurata, unuarangaj soldatoj Hirao kaj kondoo kaj maŝinpafila kaporalo Kasahara fumis proksime sidante kun ferkasko sur kapo, troviiiiiĝis plata kamparana domo. La tegmento malantaŭa legomĝardeno de botoj disrompita. Ĉirkaŭ ĝi pli malhela ŝajnis la krepusko. El la domo venis virina plorkrio.
Post la ĉeso de la pafado la krio subite tranĉis la orelojn de la soldatoj.
-Ho, ploras virino! -rimarkis kaporalo Kasahara amaĵema. -Certe ĝi estas knabino!
-Kial en tia loko ŝi estas？ -diris al si per kvieta voĉo subleŭtenanto Kurata.
Unuaranga soldato Hirao aŭdante ilin de io fore diris.
...
穿过战斗过的战场上，出现了保健员护理伤号的身影...
Flago (Mostrar o perfil) 10 de março de 2011 22:56:29
-Nu, mi esploros. -Li saltis el la tranĉeo kaj kuretis al la domo.
-Danĝere! Atentu! -Subleŭtenanto Kurata avertis sinturnisnte.
-Ankaŭ mi iru! -diris kaporalo Kasahara. Li eltranĉeiĝis kure, kaj klinis la kapon ridetante.
Dum la aliaj rigardis, ili grandpaŝe eniris tra la fronta pordo kaj malaperis en la mallumon. La plorkrio ĉesis. La atendantaj soldatoj incitiĝis. Jam tiom longe ili ne proksimiĝis al junulinoj, kaj strange estis ke en batalejo oni pensadis pri virinoj.
Kasahara kaj Hirao baldaŭ eliris malrapide tra la sama pordo. Ensaltinte la tranĉeon Hirao klarigis:
-La patrinon trafis mortiga kuglo. Estas knabino 17-18-jara. Kompatinde.
-Ĉu bona knabino？ -vortigis iu.
-Jes, bona, -li respondis ial en indigna tono.
Subite, kvazaŭ pro ia kaprico, alflugis malamikaj fusilkugloj. Ili penetris kun akra kaj eta sono en la ŝlimajn kampojn apud la tranĉeo. La eta sono estis tamen terura, ĉar ĝi simbolis la kruelan efikon de la kugloj.
...
-唔，我将探查一下。-他跳出战壕，小跑去那所房子...
Flago (Mostrar o perfil) 11 de março de 2011 23:56:58
La soldatoj side ekdormis kun vango sur la fusto, aŭ malrapide manĝis froste malmolan rizaĵon el la gamelo. Ili lasis ĝin en la buŝo ĝis ĝi degelis kaj poste ekmaĉis. La kaprica malamika pafado tute ĉesis post la nokta malfruiĝo. Ankaŭ kvietiĝis la amika flanko. Duonsfere etendiĝis super ili la vasta ĉielo kaj lumis sen baro.
Ĝi estis plena de steloj, kiuj ŝajnis kelkoble pli multaj ol en Japani. La soldatoj povis vidi la ĝrandan Ursinon kaj Orionon, kiujn ili bone konis. Strange, la steloj memorigis la hejmlokon. Jen la samaj steloj. Ŝajnis ke ili ne estas en Ĉinio... La pala sentimento plisilentigis la tranĉeon.
Tiam subite akre pikis la orelojn de la soldatoj neatendita vekirio de la ploranta knabino.
-Ankoraŭ ŝi ploraĉas, -murmuris Hirao. Li refigurigis antaŭ si la knabinon kiun li vidis antaŭ tempeto. Estis en la malriĉa kamparana domo. La patrino eble ne estis maljuna. Ŝiaj membroj senmovaj ŝajnis blankaj en la duonmallumo.
...
士兵们坐在睡着，脸靠着膝盖上...
Flago (Mostrar o perfil) 12 de março de 2011 23:40:11
La knabino, kiu portis vatitan pantalonon kaj jakon kun malvasta kolumo, ploradis tenante la patrinan kapon surbruste kaj premante sian vizaĝon al ŝia hararo. La plorado, ne monotona kiel tiu de japanaj virinoj, ŝajnis rete kaj varie esrimanta ŝian malĝojon.
Ju pli malfrua fariĝis la nokto, des pli dolora fariiĝis la vekrio kaj tremigis la jam tute senbruan kaj malluman batalejon. Ŝi aŭ eksplode lamentegis, aŭ voĉsufoke plorsingultis. Jen tirataj o-o-o-j, kvazaŭ longa besta blekado kaj poste ŝirkria vekado.
La aŭskultantaj soldatoj nenion diris. Korpika sento de malĝojo premis ilin.
Forta kompato vekiĝis en ili, kaj ĝi jam komencis inciti ilin.
Subleŭtenanto Kurata streĉis la rimenon de la ferkasko sub la mentono tiel ke la vangoj ekpufis. Li kaŭriĝis dorse al la tranĉea muro, kaj elpoŝigis la taglibron. Kvankam li malfermis ĝin luiginte la poŝlampon, la ŝirkrioj de la virino tamen plenigis liajn orelojn.
...
这个女孩，穿着棉裤和窄领的上衣...
Flago (Mostrar o perfil) 13 de março de 2011 23:33:06
Li fariĝis ekscitita kaj ne emis skribi. Li estingis la poŝlampon, fermis la okulojn, kaj senmove streĉis la orelojn. Lia cerbo estis kvazaŭ gratŝirita... Subite li aŭdis alian voĉon.
-Fi, abomene!
Li turnis sin. Estis unuaranga soldato Hirao, kiu en la mallumo kurbdorse elsaltis el la tranĉeo kontraŭ la fono de la stela ĉielo.
-Kien vi iras？ -El la tranĉeo demandis unuaranga soldato Kondoo.
-Tiun mortigu!
Kun tiuj vortoj Hirao ekkuris sinkline, tenante la pafilon. 5 aŭ 6 soldatoj tuj postkuris lin. La sono de bruantaj piedoj eĥis en la tranĉeo.
Ili entrudis sin en la malluman domon. En la malforta stellumo penetranta tra la kuglorompita fenestro, la knabino ploris singultanta kaj kaŭris ankoraŭ kiel vespere. Hirao kaptis al ŝi la nukon kaj trenis. Sed la knabino ne lasis, firme brakumante la kadavron de sia patrino. Unu el la soldatoj tordis al ŝi la manon, deŝiris la kadavron de la patrino, trenis ekster la forntan enirejon.
-Ej, ej, ej!
...
他转为激动，不想写，关了手电，闭上眼睛...
Flago (Mostrar o perfil) 14 de março de 2011 23:10:07
Kun akra krio de frenezulo Hirao trapikis tri fojojn ĉirkaŭ ŝia brusto. Ĉiuj aliaj furioze sekvis lin per bajoneto sendistinge ĉu sur kapon, ĉu sur ventron. Malpli ol 10 sekundojn ŝi vivis, kvazaŭ kuseno kunpremita, senspira kuŝis plate. Al la flamantaj vizaĝoj de la ekscititaj soldatoj varme-sufoke alfluis sanga odoro.
Subleŭtenanto Kurata, kiu ŝovis la kapon el la tranĉeo, eldivenis tion en la mallumo. Sed li silentis. Kiam la ekscititaj soldatoj revenis kraĉante, kaporalo Kasanara, kiu larĝe sidis sur la tranĉefundo fumante, murmuris per ridema voĉo.
-Hu, oni malŝparis, mi diras!
Tiu eta frazo nemezureble savis Kurata-n de la sufero.
-Bone! -li kriis en si mordante la lipon, kaj fiksrigardis la kaporalon per la lumeto de lia cigaredfajro. Tia buĉo estis neniel tolerebla por la nervoj de Kurata. Spite tion, senhezite li aprobis kion Hirao faris, rezonante ke tio koncernas la gardon de batalspirito.
...
疯子Hirao刺穿她的胸部3次...
Flago (Mostrar o perfil) 15 de março de 2011 22:59:35
Tio estis ĝusta teorio kaj necesa ago. Malgraŭ tio lia nervaro stertoris kvazaŭ disŝirita. Ĝuste el tia terura premo savis lin la impertinenta parolaĉo de kaporalo Kasahara. "Hu, oni malŝparis, mi diras!"
Kurata elkore admiris ĉi tiun nervas krudecon. Eĉ envion li sentis.
Li enspiris plenbruste la malvarman noktaeron, streĉis la ŝultrojn, kaj ree diris en si "bone!" Ŝajne la batalejo iom heliĝis antaŭ li.
La heleco tamen mankis al Hirao. Reveninte al la tranĉeo post la buĉo, li eksidis mort-laca.
-Nu fariĝis kviete, -li murmuris mallaŭte.
Efektive, aŭdante la plorkrion, li neniel povis reguli siajn sentojn. La individua sento pri la milito kun ĝiaj diversaj kruelaĵoj neelteneble afliktis lin, kvankam li komprenis la nacian signifon de la milito tiel bone ke kritikon li ne opiniis necesa. Lia romantikeco eĉ nun ankoraŭ subbrulis. Ke buĉi ŝin neniel mildigis lian aflikton, sed male igis ĝin pli neelportebla, tion li klare sciis.
...
那是正确的理论和必要的行动...