Lukket
Max. 500 messages.
Meddelelser: 661
Sprog: 简体中文
Flago (Vise profilen) 2. jul. 2011 01.23.52
Tiel malnoviĝintaj kadavroj estis egalaj al ruboj. Tro malnovaj kaj velkaj, ili pli ŝajnis putraj arboj ol homoj. Sed hazarde, Kondoo eksentis al ili ion amosimilan. Li ne inklinis preĝi ilian postmortan feliĉon kun interplektiaj manoj. Li sentis de iliaj morte putraj figuroj nur ian trankcilecon.
La kadavroj frostiĝis dum malvarmega noktomezo kune kun la sango, kaj tamen ekdegelis de la matena suno kune kun la graso. Eĉ sub tiaj cirkonstancoj tiuj ĉi mortintoj tute ne movis sin. Eble ili, kvankam oni ne atendis, jam venis en mondon senĝene kvietan.
Antaŭe ilin katenis kaj devigis batali la perforta milita disciplino kaj venkite sur la militkampo, ili devis ĉiam forkuri malfacile spirante. Sed nun, verŝajne, ili jam kuŝas trankvile en paco, liberigite el ĉiuj katenoj.
...
如此变黑的尸体同样地遗弃在垃圾堆里...
Flago (Vise profilen) 3. jul. 2011 05.50.19
Ĉu ĝi estas tragedio aŭ komedio？ -Tio estus eble la sentimentalo de Kondoo mem. Al tia sentimentalo li ne devus allasi sin. Tamen nun li konsciis sin vivanta kaj komencis senti la doloron de postvivado. Kiam li estis trinkanta sakeon kun la virino en la drinkejo en Ŝanhajo, li forte sentis ĝojn, ke li vivas.
Sed nun revenante al Nankino por poste denove servi en militaj aferoj,. sufoka doloro pro vivado premis lian bruston. Tio estis ĝuste la mensa stato, kiun iam trapasis subleŭtenanto Kurata, kiam li sopieis morti en furioza batalo. Kondoo nun la unuan fojon venis en tiun staton.
Li ja komencis senti amon al la vivo, de kiam li sin amuzis en Ŝanhajo, ĉar li ekvolis estimi sian vivon. Li bone sciis ke tio estas malbona. Tamen, li ne povis sin deteni de tio, ke enŝvebis en lian kapon la iluzioj de paco kaj feliĉo, kiujn li ĝuis, kiam li estis okupata per medicina studo en la laboratorio de la universitato.
...
它是悲剧还是喜剧？...
Flago (Vise profilen) 4. jul. 2011 01.57.09
Malantaŭ li fervore interparolis 3-4 gardosoldatoj de la fervojo, kiuj envagoniĝis ĉe la Benniu-stacio. Ilia kunparolanto estis nemilitista pasaĝero.
-Nu, ĉu oni ne diras en Japanio ke la milito baldaŭ finiĝos？
-Ej, mi ne scias.
-Do, ĉu vi ne aŭdis ke oni tuj alternigos rezervanojn？
-Ĉu？ mi tute ne scias.
-Hm. Ĉar ni estas proksime 40-jara, ne kiel soldatoj en aktiva militservo, kaj havas hejmon kaj ankaŭ negocajn aferojn. Ĉiuj diras, ke se tiel finiĝas la milito, do lasu nin tuj alterniĝi.
-Jes, vi estas prava.
Tiu viro, proksimume 50-jara, ĵus venis ĉi tien, laŭ lia diro, kunprenante japanajn virinojn. Ricevinte subitab ordonon, li kolektis en apenaŭ 3 tagoj okdek ses specialulinojn ĉirkaŭ Oosaka kaj Koobe, alprenis la posedrajton je ili kaj veturigis ilin de Nagasaki al Ŝanhajo.
...
有3，4个守护铁路的士兵在他后面热闹地闲聊着...
Flago (Vise profilen) 5. jul. 2011 01.05.08
Li dividis ilin en tri grupojn kaj kondukis unu grupon al Suzhou, alian al Zhenjiang, kaj la ceteran al Nankino. La templimo laŭ la kontrakto estas tri jaroj, sed laŭ la cirkonstancoj ili povus reveni hejmen nur post unu aŭ du jaroj. Post severa medicina esploro oni trovis ke ili estas en bonaj kondiĉoj, pro tiu ankaŭ la virinoj kontentis.
-Tia estis lia rakonto. La viro aspektis ruza, kiu verŝajne sin okupis per tiaj noktaj negocoj. Li parolis tremanta en maldika palto.
-En Nankino jam de 3-4 tagoj la gejŝoj jam komencis sian negocon. Eble troviĝas 4-5 persono. Ili antaŭe estis en Hankou. Ili rifuĝe revenis la Nagasaki, kaj denove iris al Nankino. Kompare junaj kaj bonaj.
Li babiladis kiel se li scius ĉion ajn en tiu ĉi rilato, kaj la soldatoj admire aŭskultis lin kapojesante. Kiam ili trapasis Danyang kaj atingis Zhenjiang, la suno jam estis subiranta.
La soldatoj dormis kurbe en la interno de la ŝarĝvagono.
...
他把他们分成三个组，指挥一组去往苏州，另一组去往镇江，其余的去南京...
Flago (Vise profilen) 6. jul. 2011 00.11.10
Jam estis tute nokto, kiam ili alvenis la stacion de Xiaguan. Ili plenŝarĝis du ŝarĝaŭtojn per la poŝtaĵoj, veturis 8 kilometrojn ĝis la urbodomo.
-Ha, jen ni havas leteron!
La gardistaro ĝoje ekscitite akceptis ilin. Hirao kaj Kondoo iris al la ĉambro de subleŭtenanto Kurata por raporti.
La sekvan matenon la soldatoj ricevis hejmajn leterojn, novajn mantukojn, kalsonojn kaj ĉemizojn, kiuj longe ne favoris ilin, kaj ĝuis gajan duontagon.
Reveninte fronten, ili ja devis denove aŭdi nur aferojn sangosoifajn.
Antaŭhieraŭ posttagmeze malaperis du soldatoj, kiuj iris apudurben por rekvizicii legomojn. Tial hieraŭ frumatene 50 soldatoj estis senditaj en kelkaj grupoj al la lokoj kien, oni supozis, ili iris, kaj traserĉis ĉiujn domojn unu post alia.
...
当他们到达下关站的时候，已经是深夜了...
Flago (Vise profilen) 7. jul. 2011 01.19.22
En unu domo ili eltrovis en balaaĵejo cigaredujon, kiu, laŭ ilia memoro, certe apartenis al unu el la soldatoj. Kredeble oni buĉis lin kaj ĵetis en lageton.
La soldatoj senprokraste kondukis ĉiujn ĉinojn de la najbaraj domoj. Ili minacis ke ili mortigos ĉiujn se ili ne konfesos, kiu ĝin faris.
La krimuloj estis kvin viroj el ili. Sendube oni tuj mortigis ilin.
Nu, kaporalo Kasahara prirakontis, kiel oni ilin mortigis.
-Ha, aŭdu, estis tute kiel se oni bastonus kaŭĉukan pilkon plenigitan de akvo. Tpr-mi sentis naŭzan reagon, ŝprucis la sango!
El elfluita sango voporo leviĝis spirale.
Hieraŭ posttagmeze interpretisto Nakahasi iris al tajlorejo por havigi al si koltukon. Sur la supra etaĝo estis tiel prirabite ke restis neniu ĉifonaĵo. Oni trovis sub la tajlora tablo du junulinojn mortikuŝantajn nude.
...
在一间房子里他们在垃圾堆里发现了一个烟盒...
Flago (Vise profilen) 9. jul. 2011 02.13.20
En la mallumeta ĉambreto kun fermita fenestro reliefis la haŭtoblanko de la kadavroj. La mamoj de unu el ili estis formanĝitaj de kato kvazaŭ oni elkavigus ilin. La interpretiso kovris la kadavrojn per iliaj vestojn.
-Ŝi devis havi infanon. La kato manĝis ŝin, ĉar ŝi odoris lakton, mi estas certa.
Tiel dirante li ekkraĉis sur la plankon.
Fine, la trupo estis baldaŭ moviĝonta. Oni disdonis portmanĝaĵojn unu post la alia. Tio estis biskvito, sekigita misoo, sako da krud rizo. La trajmanoj jam komencis pakadon. Kvankam enuaj pro la longa ripozado, tamen la soldatoj, kiam oni decidis ilian moviĝon, resentis la deziron ke ili restu ankoraŭ iom da tempo en Nankino por sin amuzi.
Kien iri ĉifojon, pri tio neniu sciis.
...
在一间黑暗和关闭门窗的显露了尸体的白色皮肤...
la 11-an feb. 1938
Flago (Vise profilen) 10. jul. 2011 01.33.08
Banala Memoraĵo
En la tempo tiel maltrankviliga kaj incita tiu ĉi libreto de Verda Majo estas baldaŭ eldonota, kio naskas en mi neeldireblan ĝojon. Ĝi ja estas eta memoraĵo dum nia malfacila kunvivo, tial trovante en ĝi postsignojn de nia pasinteco, mi ne povas deteni min por ne diri kelkajn vortojn.
Mi konfesas, ke tiu ĉi verkareto estas nenio eksterordinara. Ĝi ne enhavas legindan poezion nek meritan primilitan kronikon (kvankam ĝi estas skribita dum la milito). Unuvorte ĝi estas tre banala, ekstreme malgranda-banala. Sed mi ŝatas ties banalon, amas ĝin kiel mian propran.
Laŭkalkule, jam pasis pli ol kvar jaroj. La trian monaton de nia forkuro el la polica lando Japanio, ni renkontis tiun ĉi grandiozan kruelan militon. La fajrego en Ŝanhajo pelis nin al nekonata strato de Kantono, plu enfermis ŝin en nigran karceron.
...
暴风雨在怒吼
平凡的回忆
在那段动荡不安的日子里，绿川英子的这本书不久将要出版，由此我心里有说不出的高兴...
Flago (Vise profilen) 11. jul. 2011 05.35.17
Poste ni estis ekzilitaj al la malriĉula kvartalo en Hangkong, tamen fine sukcesis iri Hankou, la tiama centro de rezista ĉinio, kaj ĝia falo portis nin al ĉi nebula Chongqing. Dum tiu tempo la vadado orient-okcidenta kaj nord-suda, malriĉo, malsano, malkvieto kaj melankolio ĉiam sekvadis ŝin kiel ŝia ombro.
Kaj tiu ĉi libreto estas banala memoraĵo, kiun ŝi formis ĝuste en tiu nokto de Zhabei-brulego, post la furioza bombardo al Kantono, dum la malsano, en streĉo de l' milito, kaj sub la korpremateco. Skribita de ŝi, ordinara esperantisto, ĝi nature estas banala. Mi tamen pensas male, ke ĝi estas valora memoraĵo.
Mi deziras ĝin konservi. Samtempe mi esperas ke ankaŭ alilandaj samideanoj sciu vivfragmentojn de unu japana esperantistitino dum al pli ol kvafjara milito en ĉinio. Ĉu ne interse por ili？
Mi asertas, ke ĝi estas memoraĵo de l' banala vivo de l' banala virino, tamen spegulas miniaaturon de l' epokon.
...
后来，我们被逐去香港的穷人区，最终成功地前往了那时的中国的抵抗中心汉口...
Flago (Vise profilen) 12. jul. 2011 01.49.36
La aŭtoro, juna esperantisto, eligas la justan alvokon bolantan en la koro, propraokule vidante la buĉadon, bruligon, kaj frenezan bombardon en Ĉinio fare de la militaristoj el sia patrio. La alvoko ne estas laŭta, sed ĉu vi ne povas rigardi ĝin kiel standardon de l' homara justo, kiel signon de "amo kaj malamo"？
Ĉu vi ne povas vidi en ĝi la sangavidan vizaĝon de la invadistoj？
Kamarado Ĵelezo iam diris ke li bonvolas eldoni broŝuron de Verda Majo, kiam li estis en Chongqing, supozeble en ĉina lingvo. Kaj mi opinias, ke esperanta estas preferinda, nome pli bone prezenti al la esperantistoj en la mondo ol al ĉinoj, ĉar la aŭtoro mem estas esperantisto. Jen unue pro tio mi rapidis la eldonon.
Nu ankaŭ ĉi tie mi devas emfazi ke dum la kelkjara forkuro,vagado, malsano ktp., la aŭtoro ricevis bonkoran helpon kaj subtenon de multaj ĉinaj amikoj-esperantistoj. Pliparto de ŝiaj laboroj ne estus elfaritaj sen ilia instigo. Ŝi neniel kuraĝas nek povas forgesi tiun karan amikecon. La libreto do, se tiel diri, estas malgranda dankesprimo al ili.
...
一个年轻的世界语作者，发自内心的正义而活跃的呼声...