Mielo:

Terurĉjo:Hura!
Mi komencas la fadenon!
Jen miaj demandoj:
1. Ĉu iu lingvo havas participojn kaj adverbajn participojn de venonta tempo? Ekzemple, venonta, laboronta, ironta, vendota, skribota, dirote kaj t.p.
La rusa lingvo ilin ne havas.
Por diri ruse "skribota letero" mi devas diri "letero, kiun mi skribos" aŭ "letero, kiun mi intencas (volas) skribi".
2. La rusa lingvo havas imperativon nur en dua gramatika persono. Ruse "faru" signifas "ci faru" aŭ "vi faru". Mi ne povas imagi ruse frazojn "mi faru", "li faru", "oni faru". Mi estas devigata paroli: "lasu min fari, mi devas fari", "lasu lin fari" aŭ ion similan (пусть он сделает, я должен сделать).
Ĉu iu lingvo havas normalan imperativon en 1 aŭ 3 personoj?
Anticipe dankema Terurĉjo.

1. Ankaŭ ni ne uzas ilin en hungara lingvo. Respektive, la antikva hungara egzistas.
2. En la hungara lingvo ĉiuj personalo uzas la malkiel (ankaŭ) la imperativon.

Mi faru ! - Én menjek !
Vi faru ! - Te menj !
Li/ŝi faru - Ő menjen ! (Ne egzistas diferenca genro)
Ni faru ! - Mi menjünk !
Vi faru ! - Ti menjetek !
Ili faru ! - Ők menjenek !

réponse:

Czu eble okazis konfuzo inter imperativo (sen nomi personon) kaj volitivo (subjunktivo de volado, dezirado-esprimo) (kun nomi personon)?

Kontraudemando, resp. anti-"vaproso" (tute necerta pri tio):
Czu eble oni povas en Esperanto uzi la kondicionalon ankau por esprimi la kompletan necertecon pri io, la dubon pri io?
Czu tio estus g°usta, mi nescias kun certeco.
Au czu oni tie ne devus uzi intershovon de infinitiva -i- (au ian -y-) antau la -us-formo?? Tio aperas tute logika, prefere dirante: Tio apér(i)us tute logika.
Mi estus tute perdita kion pensi. -

Laŭ mia scio, us-verboj esprimas ne dubon, ne necertecon pri io, sed eblon aŭ kapablon.