Al la enhavo

Fermita
Maks. 500 mesaĝoj.

Liter-vort-frazo Ludo

de cFlat7, 2011-decembro-25

Mesaĝoj: 8962

Lingvo: Esperanto

alfavera (Montri la profilon) 2017-aprilo-16 17:37:56

Per spirado eniras aero la nazon kaj tie ni sentas la internan tuŝadon, same kiam spiro forlasas la korpon tra la naztruoj.

Vinisus (Montri la profilon) 2017-aprilo-16 19:00:26

Ne nur en la edukejoj ni povas studi. La vivo mem estas malfermita libro, instruanta tiun, kiu deziras lerni.

Smalde (Montri la profilon) 2017-aprilo-16 20:40:58

Laŭ mia opino, eksterlernado povas esti pli grava ol lernado en edukejoj, sed de tio ne sekvas ke oni devas prokrasti la lernaĵon kiam oni devus esti lernanta; mi ekzemple vere devus ekmalprokrasti nun.

#KOR

Vinisus (Montri la profilon) 2017-aprilo-16 22:06:11

Neniam unu sole estas sufiĉa, certe, la du lernadoj estas nepre necesaj. Mi lernis ke la korpa juneco estas nedaŭra, kaj la verdaj jaroj pasas rapide, tamen la lernotempo daŭras la tutan ekzistadon.

Amike!

alfavera (Montri la profilon) 2017-aprilo-17 17:25:00

Evidente ĉe studentoj nun venis la tempo por koncentriĝi pri la kurslibroj, sed bona babilado de tempo al tempo ankaŭ necesas.

Vinisus (Montri la profilon) 2017-aprilo-17 18:05:37

Neniu trafas la celitan vojon sen la ĉiutaga klopodo; oni ne atendu, ke antaŭ si falos kvazaŭ magie, la muregoj de Jeriĥo, netuŝitaj de si eĉ per fingropinto.

alfavera (Montri la profilon) 2017-aprilo-19 07:16:14

Fruktoj de niaj klopodoj estas multaj, eĉ neatenditaj kaj ni do kore daŭrigu nian strebadon.

Vinisus (Montri la profilon) 2017-aprilo-19 12:14:53

Se iu projekto de ni ellaborita malsukcesis, ni ne bedaŭru, nek forlasu ĝin pro tio. La vivo konsistas el lecionoj, kiuj ripetiĝas ĝis kiam ĝi ĝuste fiksiĝas.

alfavera (Montri la profilon) 2017-aprilo-19 17:46:06

Flaras la hundo odoron de iu besto kaj ek! ĝi rapidegas en la trovita direkto.

Vinisus (Montri la profilon) 2017-aprilo-19 18:36:12

Do, mi flaras la odoron de Esperanto, kaj rapidegas al ĝia interna ideo. Ĝenevo, 1906 la dua parolado de Zamenhof.

Reen al la supro