メッセージ: 14
言語: Polski
Anno (プロフィールを表示) 2013年2月21日 12:21:19
Zaczęłam się uczyć w wieku 22 lat i ciągle uczę się czegoś nowego. Nie mam czasu, żeby zajmować się tylko esperantem, dlatego cały czas zostaję na poziomie średniozaawansowanym. Dogadać się dogadam, ale nie znam specjalistycznych słówek i często zapominam te, których rzadko używam. Powinnam czytać więcej esperanckich książek.
Daniel86 (プロフィールを表示) 2013年2月22日 11:01:15
Gdy miałem jakieś 24 lata. Trochę żałowałem, że nie wcześniej, bo umiałbym więcej i lepiej.
Pływania wystarczy się nauczyć raz w życiu, a będzie się umieć pływać nawet po kilkudziesięciu latach niepływania. Natomiast z nauką języka obcego nie jest tak prosto. Ciągle trzeba się go uczyć, by umieć coraz więcej, mieć coraz większą biegłość i nie zapomnieć tego, co już się umie.
Pływania wystarczy się nauczyć raz w życiu, a będzie się umieć pływać nawet po kilkudziesięciu latach niepływania. Natomiast z nauką języka obcego nie jest tak prosto. Ciągle trzeba się go uczyć, by umieć coraz więcej, mieć coraz większą biegłość i nie zapomnieć tego, co już się umie.
hebda999 (プロフィールを表示) 2013年2月23日 6:20:39
BartexXx310:Z tym przestaniem miałem na myśli wiek w którym opanowaliście już perfekt esperantoUczyć się rozpocząłem jeszcze w szkole, mając jakieś 17 lat. To było już ponad 30 lat temu. Nauki nigdy nie przerwałem, bo nie da się nigdy nauczyć wszystkiego w języku. Ciągle uczymy się czegoś nowego, natrafiamy na jakieś nowe słowo lub złożenie słów. Jeśli chodzi ci o zaprzestanie studiowania podręcznika, to stało się to po niecałym roku, gdyż przerobiłem cały kurs i lekcje się skończyły. Później czytałem książki esperanckie, korespondowałem. Teraz, mając do dyspozycji Internet, możliwości są dziesiątki razy większe niż 30 lat temu i z tego korzystam.
Jak widać, Esperanto można nauczyć się samemu, nie ma konieczności chodzenia do szkoły na specjalne lekcje, chociaż muszę przyznać, że wtedy nauka idzie o wiele szybciej. Z drugiej strony macie lernu, gdzie możecie zadawać wszystkie pytania w razie wątpliwości. Ja takich możliwości nie miałem, do wszystkiego musiałem dojść sam. Ale muszę przyznać jedno - po nauczeniu się Esperanto języki obce stają się dużo łatwiejsze. Dlaczego? Najtrudniejszym językiem do nauczenia się jest zawsze pierwszy język obcy, który musi przeprogramować nasz mózg (wymienić oprogramowanie systemu nerwowego). Jeśli wybierzemy tutaj język narodowy (jak angielski), to zamiast nam w tym pomóc, tylko utrudnia naukę (zwariowana pisownia, udziwniona wymowa, nieregularności, tysiące idiomów). Przy Esperanto jest inaczej. Język ten porządkuje umysł i ułatwia przejście od języka ojczystego do języków obcych. Zwróćcie uwagę, że zwykle esperantyści znają inne języki obce. Ja też oprócz Esperanto znam kilka języków obcych, które nauczyłem się później. To wszystko dzięki Esperanto, które pokazało mi, że można opanować język obcy i rozumieć obcą mowę. Esperanto wręcz zachęca do nauki innych języków. Dlatego jest ono takie cenne.