Žinutės: 7
Kalba: Esperanto
nornen (Rodyti profilį) 2014 m. gegužė 11 d. 12:37:34
efilzeo (Rodyti profilį) 2014 m. gegužė 11 d. 14:32:51
Lakiro (Rodyti profilį) 2014 m. gegužė 11 d. 19:30:42
nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Tutsemajne, matene kaj vespere, fotelo sur riverbordo, biero, fiŝvergo kaj bela undino apude.
320kbps (Rodyti profilį) 2014 m. gegužė 12 d. 02:29:35
nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Belulino anstataŭ fiŝkaptilo.
nornen (Rodyti profilį) 2014 m. gegužė 12 d. 04:06:35
320kbps:Sendube (kaj ve al tiu kiu ĝin dubus) belulino plibeligas ĉiun ajn momenton.nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Belulino anstataŭ fiŝkaptilo.
Tamen... La fiŝkapto estas tempo por meditado. Oni pretigas la kaptilon, fiksas hokon, logaĵon, pezaĵojn kaj naĝilon, oni ĵetas la ŝnuron kaj tiam oni malŝaltas cerbon kaj permesas ke ĝi flugu libere. Nur fojfoje iu malĝentila fiŝo ĝenas la meditadon, mordante la logaĵon. Tiam komencas la praa batalo de homo kontraŭ naturo. Komencas la emo, forŝteli nutraĵon de la naturo. Kaj oni reiras domen, prezentante la tagmanĝon ankoraŭ moviĝantan al sia belulino. Kaj oni komprenas ke ekde la ŝtonepoko nenio ŝanĝiĝis.
klmn (Rodyti profilį) 2014 m. gegužė 12 d. 05:48:39
kaŝperanto (Rodyti profilį) 2014 m. gegužė 12 d. 14:39:18
nornen:Tia poezio...320kbps:Sendube (kaj ve al tiu kiu ĝin dubus) belulino plibeligas ĉiun ajn momenton.nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Belulino anstataŭ fiŝkaptilo.
Tamen... La fiŝkapto estas tempo por meditado. Oni pretigas la kaptilon, fiksas hokon, logaĵon, pezaĵojn kaj naĝilon, oni ĵetas la ŝnuron kaj tiam oni malŝaltas cerbon kaj permesas ke ĝi flugu libere. Nur fojfoje iu malĝentila fiŝo ĝenas la meditadon, mordante la logaĵon. Tiam komencas la praa batalo de homo kontraŭ naturo. Komencas la emo, forŝteli nutraĵon de la naturo. Kaj oni reiras domen, prezentante la tagmanĝon ankoraŭ moviĝantan al sia belulino. Kaj oni komprenas ke ekde la ŝtonepoko nenio ŝanĝiĝis.