Поруке: 7
Језик: Esperanto
nornen (Погледати профил) 11. мај 2014. 12.37.34
efilzeo (Погледати профил) 11. мај 2014. 14.32.51
Lakiro (Погледати профил) 11. мај 2014. 19.30.42
nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Tutsemajne, matene kaj vespere, fotelo sur riverbordo, biero, fiŝvergo kaj bela undino apude.
320kbps (Погледати профил) 12. мај 2014. 02.29.35
nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Belulino anstataŭ fiŝkaptilo.
nornen (Погледати профил) 12. мај 2014. 04.06.35
320kbps:Sendube (kaj ve al tiu kiu ĝin dubus) belulino plibeligas ĉiun ajn momenton.nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Belulino anstataŭ fiŝkaptilo.
Tamen... La fiŝkapto estas tempo por meditado. Oni pretigas la kaptilon, fiksas hokon, logaĵon, pezaĵojn kaj naĝilon, oni ĵetas la ŝnuron kaj tiam oni malŝaltas cerbon kaj permesas ke ĝi flugu libere. Nur fojfoje iu malĝentila fiŝo ĝenas la meditadon, mordante la logaĵon. Tiam komencas la praa batalo de homo kontraŭ naturo. Komencas la emo, forŝteli nutraĵon de la naturo. Kaj oni reiras domen, prezentante la tagmanĝon ankoraŭ moviĝantan al sia belulino. Kaj oni komprenas ke ekde la ŝtonepoko nenio ŝanĝiĝis.
klmn (Погледати профил) 12. мај 2014. 05.48.39
kaŝperanto (Погледати профил) 12. мај 2014. 14.39.18
nornen:Tia poezio...320kbps:Sendube (kaj ve al tiu kiu ĝin dubus) belulino plibeligas ĉiun ajn momenton.nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Belulino anstataŭ fiŝkaptilo.
Tamen... La fiŝkapto estas tempo por meditado. Oni pretigas la kaptilon, fiksas hokon, logaĵon, pezaĵojn kaj naĝilon, oni ĵetas la ŝnuron kaj tiam oni malŝaltas cerbon kaj permesas ke ĝi flugu libere. Nur fojfoje iu malĝentila fiŝo ĝenas la meditadon, mordante la logaĵon. Tiam komencas la praa batalo de homo kontraŭ naturo. Komencas la emo, forŝteli nutraĵon de la naturo. Kaj oni reiras domen, prezentante la tagmanĝon ankoraŭ moviĝantan al sia belulino. Kaj oni komprenas ke ekde la ŝtonepoko nenio ŝanĝiĝis.