Mi ion pensis esperante pli frue ol mi ekdormis hieraŭ kaj tiel ekestis la frazo: mi revenigos ĝin. Poste mi pensis ĉu ĝi estas bona vorto; mi ĉiam pensis ke "ig" estas uzata nur ĉe adjektivoj (bela-beligi, freneza-frenezigi...) sed "reveni" estas verbo. Poste mi provis diri: "revenitos", "revenitigos" ktp. ktp., sed al mi la plej bele aspektas "revenigos".
Mi konas vortojn: enlitiĝi, ellitiĝi, sed ili estas neregulaj vortoj.
Kiel vi dirus?

Egan dankon Terurĉjo

Kara Terurĉjo,

Ŝajnas, ke ĉiam tre malfacilas viaj demandoj, kaj mi verŝajne proponos nek kompletan, nek eĉ tute ĝustan respondon al ĉi tiu, sed almenaŭ iom da akvo mi provos alporti al la muelilo.

Do... Iru mi!

Se mi malpuriĝas, mi ne estas malpuranta, sed malpuriĝanta... Aŭ alivorte, mi estas la malpurato, ĉar al mi (ne necese pro aŭ de mi) okazas la malpurado. Do laŭ mi ĉikaze estas la pasiva versio de la participo kiu aplikas al la subjekto.

Iĝante seka oni ja devas esti sekata, eĉ se per sia propra blovado oni iĝas seka (en tiu kazo oni estas kaj la sekanto, kaj la sekato, sed la sekanto estas maldifinita per la verbo mem, kaj oni ja devas mencii aliloke la sekantan procezon aŭ personon, se deziras oni konigi ĝin).

Ambaŭkaze, do, pli taŭgas kompreni, ke la subjekto de "-iĝ"igita verbo spertas la agon, kaj ne necese provokas ĝin.

Jen alian ekzemplo komuna: mi nomiĝas Filu. La nomato mi estas, kaj certe ne la nomanto.

Mi konskvente dirus ke oni...

...iĝas interesata, kiam oni interesiĝas;
...iĝas uzata, kiam oni uziĝas; ktp.

kaj ankaŭ: iĝante atakata, oni atakiĝas.

Aliflanke, mi kredas ke uzeblas "mi atakantiĝis" por "mi iĝis atakanta".

Ĉu tio sencis aŭ sensencis?

Filu:
Ĉu tio sencis aŭ sensencis?

Filu,

Laŭ mi, vi donis bonegan klarigon. Mi konsentas kun via ekspliko.

Amike

Kota kat' atakatas.

Kiel aĉas ĉi frazo!

Pripensante pri tiu ĉi langrompilo, mi interesiĝis pri eblaj aliaj ekzemploj Esperantaj. En Vikipedio trovis mi la sekvontajn:

•Petro, vi la permeson de la patro nepre prenu por partopreni entreprenon.
•Ĉu ŝi ĉiam ĉe ĉio ruĝiĝas?
•La scivolema sciuro sekvis la scienciston, ĉu tion ĉi scias vi?
•La oleoj el ajlo jam je junio junas.
•Ĉu ŝi scias ĉu ĉi-scene la sklavo ŝtelos la sceptron?
•Tri tre drinkemaj fratoj trafis truon de l'trotuaro.
•Frivolaj friponoj fervore priridas perfortajn fervojojn.
•Eĥoŝanĝo ĉiu-ĵaŭde.
•Ĥaoso regis en monaĥspirite, kiam eĥis ĉeĥa ĥoro.
•Ne plu ploru, plorulino, pro propra plezuro.
•Ŝi, ŝue starante, senŝeligas ŝosojn.
•Ŝi havis ŝancon serĉi ŝercon.
•Al la apartamento parte apartenas aparta portaparato. (portaparato = lifto)
•Ĝuu, la heroo opiniis ke li spontanee balaas.

Ĉu iu konas pliajn?

Aliflanke, nur pri transitivaj verboj mi diskutis en mia antaŭlasta mesaĝo...

Malindiĝis Volapuka lernado.

Volapuka lernado ja iĝis malinda, sed ĉar malindi estas netransitiva verbo, tute ne eblas uzi la participon "malindata", kaj do la lernado ja ne estis malindata, sed malindanta, dum sia "iĝado" al malindeco...

Ĉu estas, ke transitivaj kaj netransitivaj verboj malsame reagas al "-iĝ"igado? Mi ne scias...

Ŝi ĉarmiĝis... > ĉu ŝi iĝis ĉarma (post afabla komplimento), aŭ ĉarmata (per ĉarma knabo)? Mi ankaŭ ne scias... (kion do scias mi?????)