http://en.m.wikipedia.org/wiki/English_phonology

iu anglaparolanta do bonvolu ĝustigi tiun ĉi artikolon.

nornen:http://en.m.wikipedia.org/wiki/English_phonology

iu anglaparolanta do bonvolu ĝustigi tiun ĉi artikolon.

pri kio ci babilaĉas??

Mi neniam diris ke EN LA ANGLA la "to" estas denta.

Iu el la kvar versionoj de la fundamento difinas la to denta? Sur kio estas bazita la konjekturo ke la esperanta to estus denta?
Tre tre malmultaj lingvoj havas dentajn stopojn.

http://en.m.wikipedia.org/wiki/Esperanto_phonology

Jen forpasis somer'

orthohawk:Erara. La "to" estas denta konsonanto, kaj la "so" alveola. La "co" estas tute alveola, k.e. la ploziva elemento en "co" ne estas denta (kiel la "to" ) sed alveola. Tio signifas ke la "co" NE estas simple kombinaĵo de T kaj S. En aliaj vortoj, la to, co, kaj so estas tri apartaj sonoj (fonetike) kaj tri apartaj fonemoj (en Esperanto).

Simile kun la T+Ŝ kiam oni parolas pri "ĉo".

nornen:Ĉu ne t estas alveola en kvazaŭ ĉiuj ambientoj?

orthohawk:Ne. la langpinto tuŝas la dentoj, ne la alveoloj.

nornen:http://en.m.wikipedia.org/wiki/English_phonology

iu anglaparolanta do bonvolu ĝustigi tiun ĉi artikolon.

orthohawk:pri kio ci babilaĉas??

Mi neniam diris ke EN LA ANGLA la "to" estas denta.

nornen:Iu el la kvar versionoj de la fundamento difinas la to denta? Sur kio estas bazita la konjekturo ke la esperanta to estus denta?
Tre tre malmultaj lingvoj havas dentajn stopojn.

http://en.m.wikipedia.org/wiki/Esperanto_phonology

Sinjoroj, bonvolu ne ĥoleri; ĉio ĉi tute ne gravas.

(1) En esperanto unu litero ĉiam signifas unu sonon.

(2) Eble Zamenhof preferis dentaj konsonantoj (kiel en la pola, rusa, belorusa, ukraina aŭ litova lingvoj), eble li preferis dentokarnaj (kiel en la jida, germana, angla, franca aŭ hebrea lingvoj). Sed ĉar neniu lingvo havas tiujn kiel malsamaj fonemoj, do en esperanto tute ne gravas kie precize oni elparolas „n”, „t”, „d”, „c”, „s” kaj „z” — ĉu dente aŭ dentkarne.

(3) Kie ajn oni elparolas ĉi tiujn sonojn, „c” estas malsama ol „ts”, ĉar malsimilas ilin elparola maniero. La unua estas ekfrota, la dua estas duo de halta kun frota.

Jen ĉio!

leamh:I'm trying to figure it out. The "c" is "ts" so the word is something like "stsii". My tounge mangles it every time.

"STSEE-EE"

Ĉe la angla, nur okazas tiaj sonoj malofte, kiel:

"The bus coSTS EAch person $5."

Sed rimarku ke vi povas facile elparoli ĉi tiun anglan frazon senpensante, tamen enhavas ĝi la malfacilan 'sci' sonon. Estas nur malfacile ĉar la sono aperas je la komenco de la vorto, aŭ iafoje post konsonantoj ( ekscii, ruĝsciuro.. ) kiuj neniam okazas en la angla.

orthohawk:

vicentesales:"C" estas litero kiu ne bezonus ekzisti.
La literoj "T" kaj "S" kunigitaj sonas kiel "C".

Sci-i, Sci-en-co, do-na-co.
Stsi-i, stsi-en-tso, do-na-tso.

Al mi, ankaŭ "tŝ" sonas kiel "ĉ"
kaj "dĵ" sonas kiel "ĝ".

Erara. La "to" estas denta konsonanto, kaj la "so" alveola. La "co" estas tute alveola, k.e. la ploziva elemento en "co" ne estas denta (kiel la "to" ) sed alveola. Tio signifas ke la "co" NE estas simple kombinaĵo de T kaj S. En aliaj vortoj, la to, co, kaj so estas tri apartaj sonoj (fonetike) kaj tri apartaj fonemoj (en Esperanto).

Simile kun la T+Ŝ kiam oni parolas pri "ĉo".

Certe estas malgranda malsameco inter la prononco de nura "c" kaj la konsonanta renkonto "ts", sed estas diferenco ankaŭ inter la prononco de: nura "k", nura "v" kaj "kv"; "k", "s" kaj "ks"; ktp.
Tiel la literoj "c", "ĉ" kaj "ĝ" sonas kiel konsonantaj renkontoj kaj povus esti reprezentataj kiel du konsonantaj..

leamh:I'm trying to figure it out. The "c" is "ts" so the word is something like "stsii". My tounge mangles it every time.

It is like sit-see-ee

nia rusa monarko nomiĝas царь - carj (esp. - caro).

kiam oni (plejparte en filmoj) deziras montri alilandan akĉenton, oni devigas alilandanojn (aktorojn, certe) diri anstataŭ carj - tsarj

Dankon mia amikojn!