novatago:

nornen:

Zamenhof:Liaj manoj kaj piedoj komencis jam laciĝi, la belaj okuloj sin fermis, li devus morti, se ŝi ne alvenus.

"Sus manos y pies ya comenzaron a cansarse, los bonitos ojos se le cerraron/cerraban, habría tenido que morir, si ella no hubiera venido."

Nu, mi dirus, laŭ la kunteksto ke pli bona traduko al la hispana estus:
"Sus manos y pies ya comenzaron a cansarse, los bonitos ojos se le cerraron/cerraban, habría muerto, si ella no hubiera venido."

Laŭ la kunteksto de la plena alineo, via traduko ne estas miskomprenebla, tamen ĝi estas stranga.

Ĝis, Novatago.

Certe kaj sendube, via varianto sonas pli bele en la Hispana kaj estas pli idioma. Mi simpe ne volis forlasi la vorton "devi" por ne konfuzi.

Tamen ni du alvenis al la ekzakte sama konkludo:
devus morti (simpla u-formo) = habría tenido que morir = habría muerto = condicional del pretérito
alvenus (simple u-formo) = hubiera venido = subjuntivo del pretérito

En propozicio de la tipo "si hubiera hecho X, habría pasado Y", oni povas uzi "estus -inta" aŭ "-us" en la se-subpropozicio sen ŝanĝi la signifon. Tamen se oni uzas "estus -inta" por la parto "habría pasado", oni ŝanĝas la tempan rilaton.

Se li (antaŭe) telefonus (estus telefoninta) min, mi ĝojus. = Si me hubiera llamado, me habría alegrado.

Tamen: Se li (antaŭe) telefonus (estus telefoninta) min, mi estus ĝojinta.
= Si me hubiera llamado, ya me habría alegrado antes de que llamara. Kaj tio nur havas sencon, se oni estas sorĉisto konanta la estonton.

Alivorte:

Estas la 10a.

Se mi aĉetus (estus aĉetinta) pomon je la 6a, mi manĝus ĝin je la 8a.
Si a las 6 hubiera comprado una manzana, me la habría comida a las 8. O sea a las 8 me la habría estado comiendo.

Se mi aĉetus (estus aĉetinta) pomon je la 6a, mi estus manĝinta ĝin je la 8a.
Si a las 6 hubiera comprado una manzana, a las 8 ya me la habría terminado. O sea la habría comido antes de las 8.

orthohawk:

erinja:Nur ege malmultaj uzas ĝin en la ĉiutaga parolad [sic](oni ĝenerale opinias ke ili strangas, do mi konsilas ne uzi ĝin se vi ne volas ke oni opiniu ke vi strangas), alie oni trovas ĝin nur en poemoj.

Aŭ se oni uzas "ci" pro personaj moralaj principoj, oni eble devos ekspliki al la aŭdanto kial ria opinio estas malĝusta. Mi, persone, evitas tion per porti t-ĉemizon kiu diras "mi uzas "ci" pro personaj moralaj principoj. Ne juĝu min."

Oni ne povas legi viajn T-ĉemizajn tekstojn ĉi tie (eĉ via fotografaĵo ne tiujn montras). Kelkfoje, via uzo de "ci" anstataŭ "vi" nur kreas konfuzon, precipe inter komencantoj.

malplenegen:

orthohawk:

erinja:Nur ege malmultaj uzas ĝin en la ĉiutaga parolad [sic](oni ĝenerale opinias ke ili strangas, do mi konsilas ne uzi ĝin se vi ne volas ke oni opiniu ke vi strangas), alie oni trovas ĝin nur en poemoj.

Aŭ se oni uzas "ci" pro personaj moralaj principoj, oni eble devos ekspliki al la aŭdanto kial ria opinio estas malĝusta. Mi, persone, evitas tion per porti t-ĉemizon kiu diras "mi uzas "ci" pro personaj moralaj principoj. Ne juĝu min."

Oni ne povas legi viajn T-ĉemizajn tekstojn ĉi tie (eĉ via fotografaĵo ne tiujn montras).

Tio estas ĉar mi ne estis portanta la ĉemizon kiam mi fotografis min.

malplenegen: Kelkfoje, via uzo de "ci" anstataŭ "vi" nur kreas konfuzon, precipe inter komencantoj.

Tiam, ili povas demandi al mi kion signifas "ci"

orthohawk:

malplenegen: Kelkfoje, via uzo de "ci" anstataŭ "vi" nur kreas konfuzon, precipe inter komencantoj.

Tiam, ili povas demandi al mi kion signifas "ci"

Al tio ili ja rajtas.

Tiam ili rimarkis, ke ili dormis tute proksime de senfundaĵo kaj estus sendube falintaj tien, se ili estus farintaj en la mallumo unu paŝon plu. (Zamenhofa!)

Do, Nornen, kio estus okazinta unue la falo aŭ la paŝo? Evidente la paŝo.

Tiel oni havas se li estus paŝintaj plu, ili estus falintaj.

Komparu - se li estus veninta, mi estus foririnta kaj se li venos, mi foriros.

Laŭ ordinara interpreto la foriro okazus/os post la alveno.

Sudanglo, tiu frazo estas el la "Fabeloj de la fratoj Grimm", tradukita de Kabe, ne de Zamenhof.
Krome precipe ĉe tradukita literaturo oni estu singarda, eĉ ĉe Z troviĝas strangaĵoj precipe en la tradukoj de Andersen (el la germana), kiujn oni ne trovas en liaj originalaj tekstoj.

En malnovaj literaturoj oni multe uzis "ci". nuntempe ne plu, sed se oni volas uzi ĝin certe ne estas eraro nur arkaika vorto. En PIV Paĝo 191 ĝi aperas kun steleto; "ci" "Pron. uzebla por nomi la alparolanton. Rim. Laŭ la konsilo de Zamenhof".

Vinisus:En malnovaj literaturoj oni multe uzis "ci". nuntempe ne plu, sed se oni volas uzi ĝin certe ne estas eraro nur arkaika vorto. En PIV Paĝo 191 ĝi aperas kun steleto; "ci" "Pron. uzebla por nomi la alparolanton. Rim. Laŭ la konsilo de Zamenhof".

Vi miscitis per ellaso de la sekva parto de la frazo

vortaro.net: Laŭ la konsilo de Z. («diri al ĉiu, ĉiuj k ĉio nur “vi”»), ci estas tre malofte uzata; ĝin kutime anstataŭas vi:

La signifo estas tute mala, Zamenhof malrekomendis la uzon de "ci"

orthohawk:Se ci volas citi Zamenhofon, bonvolu ne fuŝciti lin. Li diris "anstataŭ "ci" oni ordinare uzas "vi".

Ĉu tiukaze oni estas "malordinara persono" se oni insiste uzas "ci" kiam la cetero de la esperantista mondo uzas "vi"?

Oni parolu kiel ajn oni volas, finfine, kaj oni juĝos vin laŭ via parolado. Persono kiu insiste uzas 'ci', persono kiu insiste uzas fivortojn en ĉiu cirkonstanco, persono kiu insiste uzadas participojn anstataŭ simplajn verbotempojn -- oni faros konkludojn pri tiuj personoj surbaze de iliaj parolmanieroj. Tio estas la homa naturo.

Tamen mi konsilas al komencantoj -- ne pensu ke la pronomoj estas kiel en via denaska lingvo, en kiu oni eble kutimas distingi inter "vi" kaj "ci", ĉar en Esperanto oni ne kutimas disingi kaj nur malordinaraj personoj insistas daŭre tiel distingi.

erinja:

orthohawk:Se ci volas citi Zamenhofon, bonvolu ne fuŝciti lin. Li diris "anstataŭ "ci" oni ordinare uzas "vi".

Ĉu tiukaze oni estas "malordinara persono" se oni insiste uzas "ci" kiam la cetero de la esperantista mondo uzas "vi"?

Oni parolu kiel ajn oni volas, finfine, kaj oni juĝos vin laŭ via parolado.

Karaktera difekto. Juĝi homon por io antaŭ konatiĝi la homon egalas bigoteco. Mi pensis ke ni Esperantistoj estis preter tiaj bagatelaj/koleretaj aferoj. (duonŝerce dirita)

erinja:Persono kiu insiste uzas 'ci', persono kiu insiste uzas fivortojn en ĉiu cirkonstanco, persono kiu insiste uzadas participojn anstataŭ simplajn verbotempojn -- oni faros konkludojn pri tiuj personoj surbaze de iliaj parolmanieroj. Tio estas la homa naturo.

Ne, tio NE estas homa naturo. Homa naturo estas male; nur pro peko okazas aferoj tiel la superaj . Kaj mi apenaŭ konsideras ke ciuzo egalas fivortuzo!! Ĉu ni povas diri "pomoj kaj oranĝoj"? aŭ eĉ "kotĵetado per ad-hominem-bazita frazo"?

erinja:Tamen mi konsilas al komencantoj -- ne pensu ke la pronomoj estas kiel en via denaska lingvo, en kiu oni eble kutimas distingi inter "vi" kaj "ci", .

Jes! Kaj nek devus ili pensi ke la pronomoj havas la saman nuancon de "intimeco"kaj "formaleco" kiel en iliaj denaskaj lingvoj! Laŭdu Jesuon! Ŝi finfine komprenas!!!!