Mi nun legas "Malamu vin, unu la alian" de Manuel de Seabra. Temas pri originale verkita romano en Esperanto. La lingvaĵo estas aparte verva, ĉar li skribas kvazaŭ estus amika konversacio inter vi kaj la aŭtoro. Li havas vastan vortprovizon kaj li uzas multajn E-radikojn malklasike - sed tamen la leganto komprenas preskaŭ ĉiam - ekz. li uzas la vorton "metalon" por diri monero, "mi elkampis" por diri "mi eskapis, mi ŝtelforiris", ktp.
Li estas artisto kaj mi ŝatas liajn ĵonglaĵetojn kun nia lingvo. Mi konscias ke la hararoj de kelkaj kontraŭneologistoj starus rigide se ili hazarde enmanigus tiun libron sed por mi Esperanto ne estas nura hobio - ĝi estas grava antaŭenpaŝo en la homara kulturo.
Ĉu iu ĉi-tie jam legis libron de li? Se jes, kia estas via opinio?

Dankon pri via recenzo.
Mi sopire atendas la tagon kiam mi estos kapabla legi flue kay skribi sen votaro!