المشاركات: 88
لغة: Deutsch
EL_NEBULOSO (عرض الملف الشخصي) 4 يناير، 2010 2:46:53 م
Skribo estas la maniero prezenti lingvon en la formo de skribita teksto, uzante specialajn signojn kaj simbolojn (vidu skribsistemo). Skribado distingiĝas de ilustrado kaj registrado de parolo per aliaj rimedoj (kiel aŭdskribo). En Eŭrazio skribo aperis rezulte de bezono pri kalkulado. Ĉirkaŭ la 4-a miljaro antaŭ Kristo komplikeco de komerco kaj administrado superis kapablojn de homa memoro kaj aperis skribo, kiel maniero konservi informojn. En Mezameriko skribo eble aperis pro bezonoj pri kalendaro kaj registro de politikaj eventoj.
Laŭ difino historio komenciĝis, kiam homoj skribis, antaŭ tiu momento oni parolas pri prahistorio. Skribo evoluis pro ekonomia bezono en la Mezoriento. La arkeologo Denise Schmandt-Besserat klarigis pri la ligilo inter antaŭe ne klasigitaj argilaj tabuletoj kaj la unua konata kojnoskribo. La argilaj tabuletoj estis uzitaj por reprezenti varojn, kaj eble eĉ tempo-unuojn uzitajn por laboro, kaj ilia nombro kaj speco iĝis pli kompleksaj, kiam evoluis la civilizo. Ia komplekseco alvenis, kiam pli ol cent diversaj specoj de tabuletoj devis esti kalkulataj, kaj tabuletoj estis volvitaj en argilo kaj bruligitaj kun markoj pri la enhavo de la enaj tabuletoj. Tiaj markoj baldaŭ anstataŭis la tabuletojn kaj la argilaj kovertoj estis la prototipo de la unuaj argilaj skribtabuletoj.
Legu pli en Vikipedio.
Gerald
EL_NEBULOSO (عرض الملف الشخصي) 15 مارس، 2010 11:11:05 ص
La ekzamensistemo en la ĉina imperio (ĉine: 科举, tradicie 科舉 , pinjine: kējǔ) estis inter 606 ĝis 1905 sistemo por elekti kandidatojn al publikaj funkcioj. Tiuj imperiaj aŭ imperiestraj ekzamenoj reprezentis la plej gravan ŝtupon por plialtiĝo de socia rango, kaj estis tiel centra vivocelo por anoj de kleraj tavoloj. Komence la elekto de administraciistoj okazis ĉefe laŭ "nobelaraj" vidpunktoj, tio estas, ke oni preferis idojn de nobelaj familioj. Unua enkonduko de efikcela elekto ekzistis en la dinastio Han, tamen ĝi estis nur portempa. Tiel la imperiestro Wu Di starigis primitivan formon de ekzamensistemo, en kiuj lokaj oficistoj elektis kandidatojn por partopreni ekzamenon pri la konfuceaj klasikaj verkoj, el kiuj li poste elektis tiujn, kiuj pli proksime servis lin.
Fine en la dinastio Sui, laŭtradicie en la jaro 606, okazis la unuaj ekzamenoj. Tamen tiam, kiam ankaŭ en la sekva dinastio Tang nobelaraj eroj daŭre forte ekzistis en la ekzamensistemo: unue sekvis la ĉefan ekzamenon "dungotesto" de la ministerio pri oficistaro, kiu anstataŭ scioj kontrolis tradiciajn nobelajn ecojn, kiel aspekto kaj parolmaniero. Aldone akademiaj gradoj ne estis tiam la nura aŭ eĉ la plej grava maniero atingi oficistan postenon. Multaj kandidatoj ricevis sian postenon pro personaj rilatoj aŭ kontraŭpage. Legu pli...
... en Vikipedio.
EL_NEBULOSO (عرض الملف الشخصي) 3 أكتوبر، 2010 12:11:26 م
Johann Wolfgang von GOETHE ([johan volfgang fon gete]; naskiĝis la 28-an de aŭgusto 1749 en Frankfurto-ĉe-Majno, Germanujo; mortis la 22-an de marto 1832 en Vajmaro) estis germana poeto kaj dramverkisto, krome ŝtatministro, juristo, filozofo kaj natursciencisto. Li estas ofte konsiderata la plej grava poeto germana.
Inter la beletraj verkoj de Goethe troviĝas poemoj, dramoj, eposoj (versaj kaj prozaj), membiografiaj, estetik-, art- kaj literaturteoriaj kaj natursciencaj tekstoj. Ankaŭ lia vasta korespondado havas gravan literaturan signifon. Goethe estis unu el la unuaj kaj la plej grava reprezentanto de Sturm und Drang. Lia romano Die Leiden des jungen Werther (La suferoj de la juna Werther) famigis lin en 1774 en la tuta Eŭropo. Poste li orientiĝis enhave kaj formale laŭ la idealoj de la antikvo, kaj iĝis ekde la 1790-aj jaroj kune kun Friedrich Schiller unu el la plej gravaj reprezentantoj de la vajmara klasikismo. Maljunulo, li estis konsiderata eksterlande reprezentanto de la spirita Germanujo.
Dum la aprezo de Goethe unue malaltiĝis post lia morto, li iĝis en la Germana Imperiestra Regno ekde 1871 kronatesto de la nacia identeco de la germanoj.[1] Estiĝis adoro ne nur de la verkoj, sed ankaŭ de la personeco de la poeto, kies vivokonduto estis konsiderata modela. Ĝis nun Goethe estas konsiderata la plej grava germana poeto, kaj lia verko estas unu el la pintoj de la monda literaturo.
Mehr dazu hier:
http://eo.wikipedia.org/wiki/Johann_Wolfgang_von_G...
Gerald
jeckle (عرض الملف الشخصي) 4 أكتوبر، 2010 1:57:50 م
EL_NEBULOSO:Johann Wolfgang von GOETHE ([johan volfgang fon b]gete[/b]]So wird das auch fast auf frankforderisch gebabbelt (gesprochen):
de ale gede.
Ist hier vielleicht das OE durch ein schnödes E ersetzt worden, weil es in Esperanto kein Ö gibt?
MikeDee (عرض الملف الشخصي) 4 أكتوبر، 2010 2:48:39 م
jeckle:Sollte man bei Aussprachen nicht die Lautschrift benutzen (IPA)?EL_NEBULOSO:Johann Wolfgang von GOETHE ([johan volfgang fon b]gete[/b]]So wird das auch fast auf frankforderisch gebabbelt (gesprochen):
de ale gede.
Ist hier vielleicht das OE durch ein schnödes E ersetzt worden, weil es in Esperanto kein Ö gibt?
Hermann (عرض الملف الشخصي) 4 أكتوبر، 2010 4:41:45 م
Übrigens wird der Gute nach meinem Vortaro "Goeto" genannt.
MikeDee (عرض الملف الشخصي) 4 أكتوبر، 2010 5:20:40 م
Hermann:Ich meine, daß fast immer eine passable Esperantoschreibung möglich ist. Daß "ö" und "ü" dabei am schlechtesten wegkommen stimmt wohl. Mit einer Lautschrift würde ich normale Texte nicht überfrachten.Warum Überfrachten? Die Lautschrift bekommt ja nur der Titel, wenn es nötig ist, der Rest ist in Esperanto. So toll Esperanto auch ist, es ist nicht der Sinn damit Fremdwörter wiederzugeben.
Übrigens wird der Gute nach meinem Vortaro "Goeto" genannt.
darkweasel (عرض الملف الشخصي) 4 أكتوبر، 2010 5:30:24 م
kursiva litero montras, ke temas pri sono, kiu ne ekzistas en Esperanto, sed kiu estas simila al la Esperanta sono de la kursiva litero.Ich glaube, damit sollte es geklärt sein, warum die Aussprache laut diesen Richtlinien als /johan volfgang fon gete/ angegeben wird.
jeckle (عرض الملف الشخصي) 5 أكتوبر، 2010 6:59:34 ص
darkweasel:AussprachehinweiseHatte ich übersehen, aber verstehe ich so nicht. Der alte Goethe wird doch Göte gesprochen, zumindest hochdeutsch. Nach meinem Sprachgefühl ist ö ein Nasallaut:kursiva litero montras, ke temas pri sono, kiu ne ekzistas en Esperanto, sed kiu estas simila al la Esperanta sono de la kursiva litero.Ich glaube, damit sollte es geklärt sein, warum die Aussprache laut diesen Richtlinien als /johan volfgang fon gete/ angegeben wird.
Superskribita "n" montras ke la antaŭa vokalo prononciĝas naze.Deshalb: goNte
jeckle (عرض الملف الشخصي) 5 أكتوبر، 2010 8:09:17 ص
Estiĝis adoro ne nur de la verkoj, sed ankaŭ de la personeco de la poeto, kies vivokonduto estis konsiderata modela.muß da nicht modele hin?