Paŝo (Люцифер распахнул ворота в ад, но обломался... )

La lucifer' malfermis la pordon de infer',
Sed mia heroo ne rapidis por la paŝ'.
Li retrorigardante de ĥimer'
Spektadis tien, kie li en l' viva staĝ'
Stumbladis, falis kun sufer',
Kaj homoj mokis lin kun kraĉ'.
Tien jen vivon li mallaŭdis kun malben',
Jen li akuzis kiujn pri la kraŝ'.
Ĉu vere ne ekzistas bon-afer'
De unu homo en memora kaŝ'?!..
...Li devus fari tiun ĉi paŝon ja sen ĝen'...
Sed ial estas retropaŝi la volet'.
Kio lin atendos al final',
Okazos kiam al pekintoj lia ven'?
La pordo logas lin per sorĉa flagr'.
Sed li prokrastas kvazaŭ en mirakla ten'...
Se eble ke anatemita homamas'
Ja estas kara - li sen ĝi sen ver'?
Individuo estas li sed ĝia an'?
Silentis... faris paŝon li sen ĝem'...

Sed ja ne tien, kie krioj, krakoj fie
De tiuj, kiuj erarfalis el la peka Ter' sob.
Etendis malvarmiĝan manon li
Aŭdinte voĉon de Anĝel': “Ci flugu sor!..”

Julianna desegnis mem per sia mano!




Pentraĵo per mano

Grafikaĵoj per komputilo

Portretoj - akvareloj

Portretoj - krajono

Portretoj - nigra-blanka

La mond' splitiĝis kolere duone

La mond' splitiĝis kolere duone,
Mem ne troviĝis kiala radik'.
Ne disas klastoj da l' bonaj, malbonaj.
Klaras apenaŭ amik', malamik'.

Ĉiu pravul' tutegale kulpetas -
Kune ni faris por la monda skism'.
Iu jam lastan azilon elpetis
En hela-ruĝa rebril' de milit'.

Laŭte laŭ kudroj ekknaris sistemo.
Sur vitraj pecoj nun dancas batal'.
En nia rea eskap' el problemo
Regresis ni de ni – tia fatal'.

Do fari kion? – disdoni ĉu damnojn?
Ni konsekvenc' estas de vivo nur.
Kaj nun venigi nin en siajn brakojn
Ombre deziras kruela obskur'.

Komplike senspure rompitojn kunglui -
Neniam fariĝis iama pentraĵ'.
Ŝajnas avertoj la fendoj-serpentoj
Gardas fidele postguston d' perdaĵ'.

Pli simple trovi en stako kudrilon
Ol deĉifradi – kie ver', kie mensog'.
La mond' splitiĝis – jen splitoj kaj splitoj,
Kiel tranĉilo nocas al dolor'.

La mond' misformiĝis – kalejdoskop'.
2014

Aŭgusto
Per aromo de friska Aŭtuno
Milde venos en urbon Aŭgusto,
Malgraŭ ke estas longe ne juna
Vestis sin per bunteco kun gusto.

Li eniros en urbon senbrue.
Li renkontos laŭ vojo neniun
Frue antaŭ tagiĝo nebula,
Notos ŝanĝon nenian konscie.

Kiel li jam eniris pluroble
Kvankam eĉ en alia vario.
Tiu urbo tuj varme kaj noble
Reinvitos konstantan parion.

Dezerteco de tre olda parko
Vekos ion delongan lasitan.
Per ĉeesto la lokon li markos,
Li sur benkon instalos sin site.

En delico renkontos Sabaton,
En lasiton internen li plonĝos.
Li alportos kun si naskodaton,
Berajn pluvojn tepidajn por sonĝoj,

Kaj disecon sed kaj rendevuojn,
Ankaŭ entuziasmon por Vintro,
Orajn foliojn sur avenuojn,
Kvazaŭ sur ŝultrojn plejdo metita.

Li ne agos sendiscipline
Sed plenigos provizojn laŭ moro
Per romanco de tolo da lino
Por vidigi sin je ĝusta horo.

Vekos en ĉiu koro langvoron
Romantika Aŭgusto, nature
Amas doni li bonan humoron
Ĉirkaŭvolvos per bunta pakumo.

Amas li doni doton al paroj,
Ĉiu foje donacas surprizojn.
Iam ŝanĝas li sortojn erarajn,
Iafoje li faras nur skizojn.

Ĝuste hore aperas silente
Li donacojn disdonante ĉiam.
Ŝatas li se ne estas bruemo,
Kaŝas sin en la parkon ĉi tial.


Per aromo de friska Aŭtuno
Milde venos en urbon Aŭgusto,
Malgraŭ ke estas longe ne juna
Vestis sin per bunteco kun gusto.
2015

Ne estas mi verŝisto de poem'.


Ne estas mi verŝisto de poem'.
Agnosku, rimas vortojn mi verseske.
Ĉu estas tro eksterordinareco:
Mi ne laciĝus tamen skribi mem.

Mi plektadas ene de alineo.
Mia kajero kuŝas sur la tablo.
Sur kio novan verson mi establos?
Super l' kap' ŝvebas nun kia ideo?

Mi tion ĉi rezervos en sekret',
Tamen ne kaŭzas mava karaktero,
Sed pensas mi ke en mia kariero
Por vi ne gravas densaĵ' de malnet'.

Neglektas mi regulojn ree eĉ.
Mi ne kondutas ja kiel vi volus,
Sed gravas – per skribplumo mi min movus,
Kvalifikiĝus ne al fuel' mia verk'.

Se ne poet' sed devas skribi mi
Alie asfiksius sonoj d' Muzo,
Kaj pensoj kiel hararo de Meduza
Tuj mondon mian komencus ŝtonigi.

Ĝis perfekteco irus mi plu-plu,
Sed strebas mi... akumulante sperton.
Per vortoj ludas mi sed dum ne lertas.
Al revo iras mi, tio estas tut'!
2009

*Printempo enimpetis!...*

___ Printempo enimpetis kaj detruis kvieton de ĉambro per sia sonora angoro. Laŭ-somere karesaj radioj de jam la printempa suno provas fluidigi malvarmajn ornamojn sur travidaj vitroj. Petolulo-vento enrigardadas en malfermitajn fenestrojn. La serenado de printempo sonas en kadenco de suferanta koro. Tuto estas konata ĝis detalaĵoj.
___Kiel ja mi volas sperti ion novan! Konvertiĝi je lanuga, blanka nubo kaj solviĝi je blua ĉielo, por facila vento ludas mian hararon, donacante la senson de libero!.. Kaj varmaj radioj per sia tuŝado donacus ĝustajn sekundojn da feliĉo. La sekundojn da daŭro je eterno!..
___Kiel mi volas fariĝi je apenaŭ rimarkebla ombro, glitanta laŭ degelantaj stratoj, vidi ĉiujn kaj esti nevidebla...
___Sed ĉu mi povas fariĝi je sonora degela gutaro? Kaj defluante de senkarakteraj, grizaj tegmentoj, halti en cia fenestro. Enrigardi en cia ĉambro kaj... solviĝi!..
___Printempo enimpetis kaj kolorigis longajn stratojn per helaj ornamoj da revo. Arboj baldaŭ ekfolios, ekkantos birdoj – ĉiuj ĝojas printempon! Ĉiuj... krom mi...
___Mi degelas, kaj defluas laŭ nekonataj kaj solecaj stratoj penante eskapi de tiu ĉi obseda varmo. Mi eskapas. Tamen sensukcese... La varmo similas senkompatan fajron estas jam interne mi, ĝi premas elinterne detruante malvarmajn, ĉiamajn murojn de saĝo.
___Mi iĝas travida kaj subtila roso. Mi degelas... Kaj la nova printempo estas nur motivo por tio ĉi!..
___... Printempo enimpetis!..
2006

Ne forgesu ke baldaŭ okazigos Mondan Pokalon pri Futbalo, kaj la tutmondaj okuloj rigardos la belaĵojn de via mirinda lando.

Tre grandan dankon Markus!
Mi demandos pri ĉu Julianna havas verson pri sporto speciale Futbalo se okazus tiam provu traduki..

Mi tre esperas pri bona ludo de teamo de Brazilo! Mi tute estas ĝia fano!

Okcidentanoj por influo de maljustaj propagandoj vidas Rusion kiel malamikan landon, sed tio ne estas vera, eĉ en la filmoj la banditoj jen estas sudamerikanoj jen estas rusoj. Teruraĵo!

Jes. Vi preskaŭ tute pravas. Vane ili faris tion!

Kion vi sentas pri versoj de Julianna? Ŝi jam du foje interesiĝi sed tamen ĝis nun nur vincas demonstris sian opinion.

Se vi ekvidos erarojn aŭ iaj malklarajn senсojn, skribu, bonvolu! Mi mem malfacile vidi miajn erarojn...