Jxusteno:

Zam_franca:

Jxusteno:

Zam_franca:

Ĵusteno:Anstataŭ
"ŝ" diru "sh"

Ĉu vi volas diri "s-h"? Ne ŝajnas pli facila, sed estas nur mia opinio.

Se vi parolis pri la anglalingva sono "sh[eep, aŭ ajna aliaĵo, ktp]", laŭ mi, tiu ĉi sono estas kvazaŭ la sama kiel la Esperanta "ŝo".

Les typographies qui n’ont pas les caractères ĉ, ĝ, ĥ, ĵ, ŝ, ŭ, peuvent les remplacer par ch, gh, hh, jh, sh, u.

Nu...mi ja scias. Tamen vi do skribis

Ĵusteno:Anstataŭ
"ŝ" diru "sh"

tial se vi volis diri la saman aferon, t.e. la sonon "ŝo", estus sensence! --> «ne diru "ŝo", diru" ŝo".»

Mi ne komprenas.

Vi priskribis pri la elparolado de Eo, ĉu ne?

Se la presejoj, ne havantaj la Esperantajn literojn, povas ho-umi, la personoj, ne povosciantaj ĝuste elparoli tiujn ĉi literojn, eble ankaŭ povas ho-umi en parolado.

Nu, sukceson al tiuj, kiuj provos tian metodon.

Ĵusteno: Anstataŭ "ĉ" diru "tsh"

Kaj kiu estus la malsameco ĉi tie? Ĉu t-s-h elparole? Ĉu t-sh?

Jxusteno:

Zam_franca:

Jxusteno:

Zam_franca:

Jxusteno:

Zam_franca:

Ĵusteno:Anstataŭ
"ŝ" diru "sh"

Ĉu vi volas diri "s-h"? Ne ŝajnas pli facila, sed estas nur mia opinio.

Se vi parolis pri la anglalingva sono "sh[eep, aŭ ajna aliaĵo, ktp]", laŭ mi, tiu ĉi sono estas kvazaŭ la sama kiel la Esperanta "ŝo".

Les typographies qui n’ont pas les caractères ĉ, ĝ, ĥ, ĵ, ŝ, ŭ, peuvent les remplacer par ch, gh, hh, jh, sh, u.

Nu...mi ja scias. Tamen vi do skribis

Ĵusteno:Anstataŭ
"ŝ" diru "sh"

tial se vi volis diri la saman aferon, t.e. la sonon "ŝo", estus sensence! --> «ne diru "ŝo", diru" ŝo".»

Mi ne komprenas.

Vi priskribis pri la elparolado de Eo, ĉu ne?

Se la presejoj, ne havantaj la Esperantajn literojn, povas ho-umi, la personoj, ne povosciantaj ĝuste elparoli tiujn ĉi literojn, eble ankaŭ povas ho-umi en parolado.

Nu, sukceson al tiuj, kiuj provos tian metodon.

Ĵusteno: Anstataŭ "ĉ" diru "tsh"

Kaj kiu estus la malsameco ĉi tie? Ĉu t-s-h elparole? Ĉu t-sh?

T-s-h.

T-s-hu vere?

Zam_Franca:Ne ŝajnas pli facila

Jxusteno:Ĉu vi povas konsili ion alian por la finnalingvanoj?

Nu, unue mi ne tre ŝatas reformojn. Due opinias mi, ke ĉiu esperantista finnlingvano konas plie la malfacilecojn en Eo por finnlingvanoj ol mi.


Laŭ tio, kion mi legis en lernu, la malsimilecoj inter sonoj (ĵ, ĝ, ĉ, ŝ) estas la ĉefa elparola malsimplaĵo por la finna samideanaro.

Pli bona kaj pripensita elparolo de la aliuloj unue estas dezirata. Sed per trejnado, plisimpliĝus certe.
Mi "mem" (komprenu : lingvano kiu konas tiujn sonojn) ne komprenas aŭdaĵon Esperante, tiel bone kiel mi komprenas verkitaĵon Esperante, eĉ se mi lernas la Lingvon Internacian de unu jaro : mi bezonas trejnadon.


La angla ŝajne estas horora por finn-lingvanoj, ĉar estas pli senregula elparole kaj sonoj estas pli diversaj.

Ni la franclingvanoj malofte kapablas prononci denaskamaniere en la angla, kvankam ni miakone havas en nia lingvo pli da sonoj ol la finn-lingvanoj havas en sia lingvo (tamen aldonendas, ke en la franca lingvo ni ne akcentas la vortojn).

Jxusteno:

Zam_franca:
Ni la franclingvanoj malofte kapablas prononci denaskamaniere en la angla, kvankam ni miakone havas en nia lingvo pli da sonoj ol la finn-lingvanoj havas en sia lingvo (tamen aldonendas, ke en la franca lingvo ni ne akcentas la vortojn).

Se mi ne eraras, en la franca ne ekzistas la sono "h" sed mi supozas ke elspiri aeron ordinare ne estas malfacile...
Kaj, denove se mi ne eraras, en la franca la akcento falas sur la lastan silabon.

Ne vere estas akcento en la franca, kiel en Eo, en la itala aŭ eĉ kiel en la angla.

Se mi ne eraras, en la franca ne ekzistas la sono "h" sed mi supozas ke elspiri aeron ordinare ne estas malfacile.

Estas ja multe da malfacilaĵoj por franclingva lernanto : "th[eater]"; la etaj malsimilecoj inter "ee" (kiu estas kvazaŭ Esperanta aŭ franca 'i', sed ne estas plene tio) "ea"; "to[night]" (kiu ne estas kiel Esperantlingva "tu"), la malsilimecoj inter "usona angla lingvo", la "brita angla lingvo" (kaj ankaŭ aliaj 'versioj' de la angla lingvo foje), la "r", ktp.

Ju pli mi aŭdas ajn denaskan parolanton diri facilegajn vortojn kiel "understanding", des pli mi komprenas, ke oftege la francoj (komprenu : ankaŭ mi) elparolas ĝin nekorekte, sen sufiĉe da akcento. Sed fari tion korekte ne estas kunnaskita al ni, kaj pro tio en internacia renkontiĝo, ofte la francoj, eĉ intelektuloj kiel ekzemple universitatanoj, ne elektas peni elparoli akcentante la vortojn (kaj la rezulto povas iĝi ridinda. Mi mem ĉiam, iom almenaŭ, akcentas la vortojn).


Stulta afero estas, ke laŭ kelkaj onidiroj, la franca elparolo-maniero estus la plej "amora" (sexy) prononcmaniero en la angla.
Mi ege priridas pri tiu "ĉampioneco" de io, kio fakte estas malagrabla aŭde.