Mala dvu-jezyčna povědka (ms-en)
--------------------
Dobro utro

Džek budi se u sebe doma v užasnom pohmelju. On s usiljem otvarjaje svoji oči i prvo, čto vidi, sut para pilulek aspirina i skljanka vody na stoliku vodle loža. On sědaje v postelji i vidi prěd soboju svoju čistu i ogladženu oděž. Džek ogledaje komnatu i vidi, že ona jest v idealnom poredku.
On goltaje aspirin i ugledaje zapisku, ktora leži na stoliku.
"Dragy, snědanje je v kuhnji. Jesm ušla rano do magazinov. Ja ljubju tebe."
Džek ide v kuhnju, i tam zaisto nahodi se teplo snědanje, a takož utrišna gazeta. Jegov syn sědi pri stolu i jedaje.
Džek pytaje:
— Synku, čto slučilo v prošedšu noč?
Jegov syn odgovarjaje:
— Nu, jesi prišel do doma priblizno v tri časiny utra, pijany i deliričny. Jesi porušil někoju mebelj, bljunul v vestibulju ii polučil modrinu, udarivši se v dveri.
Smučeny Džek sprašaje:
— No čemu vse je v poredku i čistotě, i snědanje čekaje me na stolu?
Jegov syn odpovědaje:
— Ah, to!.. Nu, mama odvlačila te v spaljnju, i kogda ona počela stegati s tebe nogavky, ty jesi rěkl:
"Pani, ostavite mene v pokoju! Jesm oženjeny!"
--------------------
Good morning

Jack wakes up at home with a huge hangover. He forces himself to open his eyes, and the first thing he sees is a couple of aspirins and a glass of water on the side table. He sits up and sees his clothing in front of him, all clean and pressed. Jack looks around the room and sees that it is in perfect order.
He takes the aspirins and notices a note on the table.
"Honey, breakfast is in the kitchen, I left early to go shopping. Love You!"
So he goes to the kitchen and sure enough there is a hot breakfast and the morning newspaper. His son is also at the table, eating.
Jack asks, "Son, what happened last night?"
His son says, "Well, you came home around 3 AM, drunk and delirious. Broke some furniture, puked in the hallway, and gave yourself a black eye when you stumbled into the door."
Confused, Jack asks, "So, why is everything in order and so clean, and breakfast is on the table waiting for me?"
His son replies, "Oh, that! Mom dragged you to the bedroom, and when she tried to take your pants off, you said,
"Lady, leave me alone! I'm married!"

Jen nia IJK
Vot naš MMK
--------------------

Ĉapitro 12
Glava 12

La lasta nokto
Poslědna noč

Ĉe lago proksime de la kongresejo.
Kolo jezera poblizu kongresnogo budynka

Kabe: Ho, ankaŭ vi estas ĉi tie!?
Kabe: Ho, ty takože jesi tu?

Ina: Jes, mi renkontos amikon ĉi tie baldaŭ, por privata interparolo. Do, mi ŝatus peti vin foriri.
Ina: Da, imaju sde skoro sustrěču s prijateljem, dlja privatnogo razgovora. Tomu htěla byh poprositi te ujdti otsud.

Kabe: Nu, tio ne eblas. Tute ne eblas fakte.
Kabe: Nu, to je nemožlivo. Absolutno nemožlivo, faktično.

Ina: Kial? Tiu ĉi renkonto estas tre grava por mi! Do, bonvolu lasi min sola.
Ina: Čemu?.. Ova sustrěča jest velmi važna dlja mene! Zatom prošu te ostaviti me jedinu.

Kabe: Kiel mi ĵus diris, tio ne eblas. Ĉar ankaŭ amiko de mi baldaŭ aperos ĉi tie.
Kabe: Kako jesm uže rěkl, to je nemožlivo. Ibo takože i moj prijatelj skoro pojavi se sde.

Ina: Damne. Tipe ke ĝuste nun... Fakte temas pri la knabino pri kiu mi rakontis. Ŝia nomo estas Jesi cetere.
Ina: Prokletje!.. Tipično, že imenno sejčas... Faktično, rěč ide o toj děvčině, o kojej jesm razkazyvala. Jejno ime jest Jesi.

Jesi aperas.
I v sej moment pojavjaje se Jesi.

Jesi: Gekaraj! Bonege ke vi povis veni, mi tiom ĝojas vidi vin denove! Sed... Vi aspektas ŝokitaj kaj iel konfuzitaj...
Jesi: Ahoj, draguški! To je prělěpo, že jeste smogli prijdti, jesm tako rada viděti vas snova! Ale... Vy imajete kako by šokovany i smučeny izgled...

Kabe: Evidente...
Kabe: Věrojetno...

Jesi: Do, mi supozas ke vi jam ekkomprenis kiel statas, ĉu?
Jesi: Nu togda prědpolagaju, že jeste uže srazuměli situaciju, věrno?

Ina: Mi nenion komprenas!
Ina: Ja ničto ne pojmaju!

Kabe: Mi pensas ke mi ne volas kompreni...
Kabe: A mně kaže se, že ja ne hoču pojmati...

Jesi: Sed ne estas komplike! Lasu al mi klarigi. Kiam Ina rakontis al mi pri sia amiko kiu lernis Esperanton tre rapide kaj nomiĝas Kabe, mi kaptis ke vi du jam konas unu la alian.
Jesi: Ale to je netrudno! Dozvolite mně objasniti. Kogda Ina pověděla mně o svojem prijatelje, ktory velmi bystro osvojil Esperanto i ktory imenuje se Kabe, jesm srazuměla, že vy obadva uže znajete jedin drugogo.

Ina: Jes, sed...
Ina: Da, no...

Jesi: Sed kio?
Jesi: No čto?

Kabe: Ni ambaŭ havis la impreson ke vi flirtumis kun ni kaj...
Kabe: My obadva iměli vraženje, že ty flirtuješ s nami i...

Jesi: Tute prave! Pro tio mi volis paroli kun vi ambaŭ nun. Aŭskultu mi petas. Mi ofte tre ŝatas plurajn personojn samtempe, ne gravas ĉu estas viro aŭ virino. Kaj dum IJK okazis ke mi enamiĝis al vi ambaŭ!
Jesi: Absolutno věrno! O tom ja i htěla sejčas pogovoriti s vami obojimi. Izslušajte mene, prošu. Mně često podobajut se několiko ljudij jednočasno, i je ne važno, jest li to hlapec abo děvčina. I podčas sego kongresa tak slučilo se, že jesm zaljubila se v vas obojih!

Kabe: Kaj ŝajne ni ambaŭ al vi...
Kabe: I kaže se, že my obadva v tebe...

Ina: Momenton, mi estas tiom laca ke mi apenaŭ povas pensi. Ĉu mi ĝuste komprenis ke...
Ina: Počekajte trohu... Jesm tako umorjena, že jedva mogu mysliti. Či jesm pravilno srazuměla, že...

Jesi: Jeees! Vidu!
Jesi: Daaa! Vot pozrite!..

Jesi kun ĝojplena vizaĝo desegnis grandan koron en la sablo kaj skribis en ĝi "I + J + K".
Jesi s radostnym licem rysuje na pěsku duže srdce i piše v njem "I+J+K".

Kabe post sekunda pripensado diris "Jen nia IJK" kaj ili ĉiuj ekridis!
Kabe poslě sekundnogo obmysljenja rěče: "Vot taky je naš Mladěžny Kongres!"
I vse troje zasmějali se.

Fino
Konec

Poslědne Novosti

Institut do Nedovršenogo Raziskyvanja zaključil, že 6 iz 10 ljudij.

Zasměška o tom, kako nedorazuměnje može vozniknuti bez upotrěby zaimennikov i pomočnyh glagolov.
--------------------
Pijany muž, iduči do doma, naskočil na větvu, ozlobil se i pomyslil:
"Nu sejčas vozmu pilu i odpilju na "hrěn" ovu črtovu větvu!"
On vhodi v svoj dom i kriči:
— Hej, žena!.. Kde pila?
— Nikde ja ne pila! — odgovarjaje žena. — Ty sam obžral se, kak svinja!
— Čto ty lepetaš?.. Kde pila, ja tebe pytaju!
— Nu, u susěda pila...
— A začto ty jemu dala?
— Ne davala ja jemu!
— Kako tako ne davala, jestli pila u njego?
— Nu, dala jemu jedin raz... Ne znala jesm, že on ne uměje trimati jezyk za zubami...
--------------------
Пьяный муж, возвращаясь домой, наткнулся на сук, разозлился и думает:
"Ну сейчас возьму пилу и отпилю на хрен этот чёртов сук!"
Он заходит домой и кричит:
— Эй жена!.. Где пила?
— Да нигде я не пила! — отзывается жена. — Сам нажрался, как свинья!
— Что ты гонишь?.. Где пила, я тебя спрашиваю!
— Ну, у соседа пила...
— А зачем ты ему дала?
— Да не давала я ему!
— Как это не давала, если пила у него?
— Ну, дала ему разок... Вот уж не думала, что он такое трепло!
--------------------
https://youtu.be/kzaplf6r4D0

Několiko kratkih povědok iz sbornika (čitateljnika) "Gradski mity"
Some short stories from the reader "Urban myths"
--------------------
Nemaje raboty v škafu

Bill, junak iz Londona, ne iměl rabotu. On žil so svojeju mati, pani Haris. Jednogo dnja on zapytal ju:
— Kako mogu iziskati pracu?
— Pozri v gazetě, — odgovorila ona.
Zatom on kupil gazetu i počel prěgledati ju v poisku rabotnyh vakancij.
V Londonu bylo množstvo pracovnyh měst. On pročital gazetu od načela do konca, ale najbolša čest vakancij ne godila se dlja njego. Iznenada on uzrěl lěpo pracovno město v ofisu, dakle on napisal dopis šefu toj firmy i poslal jego. Črěz sedmicu on polučil odpisno pismo od togo šefa, pana Devidsona. On pokazal pismo svojej mati. V njem bylo napisano:
"Prošu pribyti v moj ofis v slědny ponedělok. Hoču poznati vas, i my smožemo pogovoriti o rabotě."
Pani Haris byla za to vozbudžena, a Bill byl radostny, no takože velmi nervozny.
V ponedělok utrom Bill vstal rano i sjedl svoje snědanje (zautraku). On izšel iz svojego doma i odpravil se do ofisa pana Devidsona. Vsěgo javilo se sedm kandidatov na tu vakanciju. Pan Devidson poprosil Billa vojdti v jegov kabinet, a šestero drugih kandidatov ostali čekati vo vně. Pan Devidson zadal Billu množstvo pytanij, i vslěd togo že Bill byl nervozny, on loše odpovědil na te pytanja. Kogda pan Devidson zakončil svoje razpytyvanje, on usměhnul se Billu i rěkl:
— Blagodarju vas, pan Haris. Prošu počekati vo vně.
Bill pomyslil:
"Jesm odpovědil na ove pytanja ne velmi dobro."
On vstal, pošel do dverji, ale učinil zabludku, ibo to byla ne dverj iz kabineta — to byla dverj škafa!
"Čto imaju segda dělati? Či imaju ostati v škafu i čekati abo izojdti nazadno v kabinet? — pomyslil on. — Nu, preferuju ostati sde i čekati. Kogda vse ujdut, ja izlězu otsud.
Pan Devidson pobesědoval s drugimi šestju kandidatami, i oni jedin za drugim ušli. V pet časin pan Devidson takože ušel do doma. Bill ne věděl o vrěmeni. On byl velmi utomljeny i vslěd togo zasnul. I on spal dost dolgo.
V slědno utro v toj ofis prišla čistilica. Ona otvorila dverj škafa i uzrěla v njem Billa.
— Čto vy sde dělajete? — zapytala ona.
— Jesm pribyl ovamo zaradi pracy. Ne znajete li, či jesm dobyl ju?
--------------------
No Jobs in the Cupboard

Billy, a young man from London, had no job. He lived with his mother, Mrs Harris. One day he asked her, 'How can I get a job?'
'Look in the newspaper,' she answered. So he bought a paper and looked for jobs.
There were a lot of jobs in London. He read the paper from front to back but most of them were not right for him. Suddenly he saw a good job in an office so he wrote a letter to the boss of the office and sent it. A week later he got a letter from the boss, Mr Davidson. He showed the letter to his mother: 'Please come to my office next Monday. I want to meet you and we can talk about the job.' Mrs Harris was quite excited and Billy was happy - but he was also very nervous.
On the Monday morning Billy got up early and had breakfast. He left the house and went to Mr Davidson's office. There were seven people there for one job. Mr Davidson asked him to come into his office and the other six people waited outside. He asked Billy a lot of questions - he was nervous and he answered the questions badly When Mr Davidson finished he smiled at Billy and said, 'Thank you, Mr Harris. Please wait outside.'
Billy thought, 'I didn't answer all those questions very well.'
He stood up and walked to the door... but he made a mistake. It wasn't the door out of the office - it was a cupboard!
'What can I do now? Do I stay in the cupboard and wait or do I go back into the office?' he thought. 'Perhaps I'll stay here and wait. When they're all gone I can come out again.'
Mr Davidson spoke to the other six people and one by one they went out. At five o'clock Mr Davidson went home. Billy didn't know the time so he stayed in the cupboard. He was very tired and he went to sleep. He slept for a long time.
Next morning the cleaner came in. She opened the door of the cupboard and found Billy.
'What are you doing here?' she asked.
'I came here for a job. Did I get it, do you know?'

🥴🥴🥴🥴🥴

Čim boljše, tym lučše?

Někoja bogata pani pojehala v svojem dragom novom vozu do supermarketa. Pribyvši tamo, ona pomyslila:
"Sde nemaje mnogo měst dlja parkovanja... Kde ja mogu ostaviti svoje avto?"
Iznenada ona uzrěla svobodno město medžu dužim sinjim vozom i motociklom, ale ono bylo velmi vuzko.
"Bude velje trudno vtisknuti moje veliko avto v toj prostor, ale ja poprobuju."
V tojže moment k tomu supermarketu podjehali dvě děvčiny v svojem malom starom vozu.
— Kde my možemo postaviti naše avto? — zapytala šoferka svoju prijateljku.
— Pozri, prigodno město je vot tam, pored togo sinjego voza, — odgovorila druga děvčina.
To bylo tože samo město medžu sinjim vozom i motociklom.
— O, da, — rěkla šoferka. — Ja mogu legko tamo vjehati.
Tym časom bogata pani počela povračati svoje avto, da by okupovati to pakovočno město.
"Naděju se, že ja smogu vtisknuti se tamo, — pomyslila ona.
Naglo te dvě děvčiny vjehali na to parkovočno město prěd njeju. Šoferka opustila steklo, glednula na bogatu pani i rěkla:
— Kogda vy naučite se jezditi na ovom dužem vozu, vy takože smožete to sdělati!
Bogata pani byla velmi gněvna, ale ničto ne skazala. Ona povratila svoje avto i odjehala kak možno dalje nazad. Poslě togo ona brzo najehala na to malo avto i silno jego udarila, razbivši na njem lampy i něktori drugi česti. Potom ona otvorila okno i kriknula tym dvum děvčinam:
— Kogda vy budete iměti dost grošev, vy smožete učiniti tože samo!
--------------------
The Bigger, the Better?

A rich woman drove her big expensive new car to the supermarket. She arrived and thought, 'There aren't many places to park the car... where can I leave it?' Suddenly she saw a parking place between a big blue car and a motorbike but it was very small. 'It's going to be very difficult to get this big car in there, but I'll try.'
At the same time two young women in a small old car came to the supermarket. 'Where can we put the car?' the driver asked her friend.
'Look, there's a good place... near that blue car over there,' she said. It was the same parking place between the blue car and the motorbike.
'Oh, yes,' the driver said. 'I can easily get in there.'
The rich woman started to turn her car into the parking place. 'I hope I can get in there,' she thought.
Suddenly the two young women drove into the parking place in front of her. The driver opened the window, looked at the rich woman and said, 'When you learn to drive that big car, then you can do that, too!'
The rich woman was very angry but she said nothing. She turned her car and drove back as far as she could. Then she drove fast at the small car and hit it hard. She broke the lights and other things on the small car. She opened her window and called to the two young women, 'When you have money, then you can do that, too!'

🚙🚙🚙🚙🚙

Ne toj ljubovnik

Někoj muž iz Londona, pan Harvi, iměl velmi krasivu mladu ženu. On byl mnogo bolje starši než jegova supruga, i on počel podzrěvati, že ona imaje ljubovnu svez s bolje junym člověkom. V tečenju mnogih sedmic on myslil o svojej ženě i o tom drugom hlapcu. Každy denj on uježdžal pracovati i staval vse bolje neščestlivy, kogda voobražal jih vměstu.
"Čto ja mogu sdělati? Či jesm duže stary dlja njej? Možlivo, ona ne ljubi mene," dumal on. On znal, že jegova žena prěbyvaje doma ves denj. "Čto ona dělaje? Či ona je ščestliva? Či ona imaje sustrěči s inymi mužami?
Jednogo dnja pan Harvi pomyslil: "Pojedu do doma poslě poludnja. Obyčno ja ne priježdžaju do doma v sej čas i tako, možlivo, ja smogu izloviti svoju ženu s jejnym junakom."
On pribyvaje k svojemu žilišču v dvě časiny i trideset minut poslě poludnja i vpadaje v gněv, uzrěvši prěd domom drago-koštovny črveny avtomobil.
"To je avto togo junaka", mysli on. Sědeči v svojem vozu, on izmysljaje plan. "Nu, dobro... Ja razbju stekla v ovom avto!"
On nahodi neveliku težku krabku v svojem vozu i razbivaje jeju vse stekla v črvenom avtomobilu... A takože prědne i zadne lampy. Poslě togo on opet sědaje v svoj voz i čekaje.
Črěz pet minut někoj mlady hlapec izstupaje iz doma pana Harvi i govori "do viděnja" krasivoj pani Harvi. Potom sej junak podhodi k dužemu drěvu v frontaljnom sadočku, bere stojači tam stary velosiped, sědaje na njego i uježdžaje proč.
--------------------
The Wrong Lover

A man from London, Mr Harvey, had a very beautiful young wife. He was much older than his wife and he began to think she was in love with a younger man. For many weeks he thought about his wife and this other man. Every day he went to work and he was more and more unhappy when he thought about them together.
'What can I do? Am I too old for her? Perhaps she doesn't love me,' he thought. He knew that his wife was at home all day. 'What does she do? Is she happy? Does she meet other men?'
One day Mr Harvey thought, 'I'll go home in the afternoon. I don't usually arrive home at this time so perhaps I can catch my wife with her young man.' He arrived at his house at 2.30 that afternoon and he was very angry because there was an expensive red car in front of his house.
'That's the young man's car,' he thought. He sat in his car and made a plan. 'I know, I'll break the windows of the car!' He found a small heavy box in his car and he broke every window of the red car with it... and the lights. After that he sat and waited.
Five minutes later a young man came out of Mr Harvey's house and said goodbye to the beautiful Mrs Harvey. Then this young man walked across to a big tree in the front garden, took an old bicycle and rode away down the street.

💜💜💜💜💜

Londonsky taksist i němečske turistki

Privětlivy londonsky taksist Hari nahodil se v svojem avtomobilu prěd stancijeju Vaterloo. To byl teply jarovy denj, i ne mnogim ljudam bylo potrěbno taxi. Iznenada on uzrěl dvoh panej s někoju knižkoju v rukah. One gleděli v tu knižku, i on mogl viděti, že one něčto ne pojmajut. Te dvě panje podšli k vozu Hari i počeli s njim razgovor.
— Znajete li vy němečsky jezyk? — zapytala jedna iz njih.
Hari ne mogl govoriti v němečskom jezyku, ale on usměhnul se, otvoril dveri svojego taxi i faktično phnul tyh panej s jihnymi torbami dovnutra.
"Ove němečski turistki želajut uviděti znamenite londonski města, — pomyslil on. — Ja provezu jih po gradu, vsečto jim pokažu, i one zaplatet mně mnogo groŝev!"
Te dvě turistki izrěkli jemu množstvo sloves v němečskom jezyku, ale Hari ne razuměl jih. On dojehal do Bukingemskogo Palaca, Big Bena, Katedraly Svetogo Pavla i mnogih drugih interesnyh měst. No te panje ne izgledali na zadovoljene.
"Kaže se, one sut srdite, — pomyslil Hari. — Ja ne mogu to pojeti. Jesm pokazal jim množstvo proslavjenyh měst, ale one zaněčto sut srdite."
Togdy on podjehal k londonskomu Taueru i obstanovil tam svoje avto. Vokrug Tauera bylo množstvo turistov, i Hari izšel iz voza. On zapytal několikih ljudij:
— Možete li vy govoriti v němečskom jezyku?
Někoja děvčina odgovorila v anglijskom jezyku:
— Da, ja mogu.
— Prošu, pomožite mně, — poprosil Hari. — Ne mogli byste vy dověděti se u tyh němečskyh panej v mojem taksi, kaky jest jihny problem?
Ta děvčina pogovorila s turistkami v němečskom jezyku. Poslě togo ona usměhnula se i rěkla:
— Či vy provezli jih od stanciji Vaterloo po centru Londona, a potom dostavili ovamo, k Taueru?
— Da, imenno tako, — odgovoril Hari.
— Či tam, u stanciji, one iměli v rukah někoju knižku? — pointeresovala se děvčina.
— Da, iměli, — skazal on. — Mněvaju, že to byl putevoditelj.
— Ne, to je ne tako! — zasmějala se děvčina. — To byl priručnik Britanskoj Želěznicy s planami vsih vlakovyh stancij Londona. One jedino hotěli najdti restoran na stanciji Vaterloo!
--------------------
The Taxi Driver, the Germans and the Plan

Harry, a friendly taxi driver, was in his car outside Waterloo Station in London. It was a quiet day in spring and not many people wanted a taxi. Suddenly he saw two women with a book. They looked at it but he could see that they didn't understand. The two women walked over to Harry's taxi and spoke to him.
'Do you speak German?' one of them asked in German. Harry couldn't speak German but he smiled, opened the door of his taxi and pushed them inside with their bags. 'These German visitors want to see the famous places of London,' he thought. 'I'll drive them round the city and show them everything and they'll pay me a lot of money!'
The two visitors said a lot of things to him in German but Harry didn't understand them. He drove to Buckingham Palace, Big Ben, St Paul's Cathedral and many other interesting places. But the women didn't look happy. 'I think they're angry,' Harry thought. 'I can't understand it, I showed them a lot of famous places but they're angry.' Then he drove to the Tower of London and stopped the taxi. There were a lot of visitors outside the Tower so Harry got out of his car. He asked two or three people, 'Do you speak German?'
One girl said in English, 'Yes, I do'.
'Can you please help me?' he asked. 'Can you ask these German women in my taxi about their problem?'
The girl spoke to the visitors in German. Then she smiled and said, 'Did you take them from Waterloo Station, round the centre of London and then to the Tower?'
'Yes, that's right,' said Harry.
'Did they have a book in their hands at the station?' she asked. 'Yes, they did,' he said. 'It was a guidebook, I think.'
'No, it wasn't!' she laughed. 'It was a British Rail book with plans of all the train stations in London - they only wanted to find the restaurant at Waterloo Station!'

🌐🌐🌐🌐🌐

János Sárközi
--------------------
La malkuraĝulo

Jam de longe interesis lin tiu virino. Li ne sciis kiu ŝi estas, sed en ĉiu tago li vidis ŝin, kiam li hejmen-iris el la laborejo. Ĉiu-tage en la sama loko. Li kuraĝis rigardi ŝin nur de mal-proksimo, sed ankaŭ tiel ŝi ŝajnis bela. Alta virino, kun belaj formoj, kaj kun longaj nigraj haroj.
Hejme, dum longaj vesperoj li pensadis nur pri ŝi. En penso oni povas fari ĉion. Li pensis pri la renkontiĝo, pri longaj inter-paroladoj, pri belaj tagoj, eĉ pri belaj vesperoj. Ĉio estis tre bela kaj tre bona. Dum tiuj pensadoj li estis vere feliĉa. Certe tiun senton oni nomas amo.
En la laborejo li fariĝis mal-atentema. Ĉiam li pensadis nur pri ŝi, ĉiam li vidis nur la bildon de tiu ĉi virino tiel proksime, kvazaŭ ŝi starus antaŭ li.
Post la laboro ĉiam li iris tien, kien ankaŭ ŝi iris ĉiu-tage. Li sekvis ŝin, sed nur de mal-proksime. Ĉiu-tage li diris al si, ke morgaŭ certe li iros al ŝi, kaj provos al-paroli ŝin. Sed pasis tagoj, pasis semajnoj, ĉio restis nur kiel antaŭe. Kun la paso de la tempo lia forta deziro plu kreskis. La virino nur iris antaŭ li, faris tiel, kvazaŭ ŝi rimarkus nenion.
Foje tamen li devigis sin esti pli kuraĝa, kaj dum la sekvo li komencis iri pli proksimen al ŝi. Li tre timis, li aŭdis la fortajn batojn de sia propra koro.
Jam li estis preskaŭ apud la virino, kiam ŝi haltis, kaj mal-afable ekparolis:
— Sinjoro, de semajnoj vi nur sekvas min sen-vorte, vi nur rigardas min per grandaj okuloj. Diru jam, kion vi volas de mi?
— Li nur staris, eĉ unu vorton li ne povis eldiri, nur la vizaĝo fariĝis pli kaj pli ruĝa. Fine li diris nur tiom:
— Mi nur... vere mi nur volis...
— Diru do, kion vi volas? Se vi ne havas kuraĝon, ĉu almenaŭ monon vi havas?
Li sentis grandan varmon, grandan malforton, iom li staris sen-konsile, poste rapide foriris.
--------------------
Nesměly hlapec

Jego uže dolgo interesovala ta děvčina. On ne znal, kto ona jest, ale každy denj on viděl ju, kogda šel do doma poslě pracy. Každy denj v tomže samom městu. On osměljal se pozirati na nju toljko izdaleka, no daže tako ona izglědala prělěpo. Vysoka děvčina s prěkrasnymi formami i dolgymi črnymi vlasami.
Doma, v tečenju dolgih večerov on dumal toljko o njej. V mysljah možno dělati vse, čto hoče se. On razmysljal ob jihnej sustrěče, o dolgih besědah, o prěkrasnyh dnjah i daže o prěkrasnyh večerah. Vse bylo velmi lěpo i velmi dobro. Podčas ovyh razmysljenij on byl zaisto ščestlivy. Věrojetno, imenno tako čuvstvo nazyvaje se ljubov.
V svojej rabotě on stal velmi razsějany. On neprěstanno dumal toljko o njej, on postojanno viděl jedino toljko obraz sej děvčiny, i on viděl ju tako blizko, kako by ona nahodila se pored njego.
Poslě pracy on vsegda šel tam, kde každy denj prohodila takože i ona. On slědoval za njeju, no toljko na razstojanju. Každy denj on govoril sobě, že zautra on bez kolěbanij podojde k njej i poprobuje početi s njeju razgovor. Ale minovali dnji i sedmicy, no vse ostavalo, kako prědže.
Vrěme šlo, i jegova žednost stavala vse bolje silna. A ta děvčina, kako prědže, stupala prěd njim i kako by ničto ne priměčala.
V někoj denj on jednako prinudil sebe byti bolje směly i podčas slědovanja za děvčinoju počel približati se k njej. Jemu bylo velmi bojazno, i on slyšal silne udary svojego sobstvenogo srdca.
On byl uže omal vodle děvčiny, kogda ona naglo obstanovila se i molvila sovsěm neučtivo:
— Pane, uže několiko sedmic vy molčno slědujete za mnoju i toljko pozirajete na mene svojimi okruglymi očami. Povědajte v koncu koncov, čto vy od mene hočete?
On stojal prěd njeju i ne mogl skazati ni jedinogo slova, i toljko jegovo lice vse bolje i bolje črvenělo. Nakonec, zajikajuči se, on izrěkl:
— Ja toljko... napravdu jesm toljko htěl...
— Nu, govorite, čto vy hočete? Ako vy ne imajete hrabrost, može byti, u vas prinajmenje imějut se pěnezy?
On odčuval v sebe silny žar i veliku nemoč. Několiko sekund on stojal v nedouměnju, poslě čego brzo poběgl proč.

Tri-jezyčna anti-dietična zasměška
(ms-ru-en)
--------------------
Někoj arabsky šejh podčas svojej vizity vo Franciju zaljubil se v junu francuzsku děvčinu i vozželal oženiti se c njeju.
I jejny otec povědaje svojim prijateljam:
— On faktično proponuje: ako oddadite mně ju kako suprugu, ja daruju vam toliko zlata, koliko ona važi. A ja jemu odgovarjaju, že v takom dělu ne možno pospěšati, že my pogovorimo o tom črěz měsec.
— Da, jesi pravy... Ovy šejhy imajut stranne nravy... Sde trěba pomysliti.
— O čem tu možno mysliti... Trěba krmiti děvčinku intensivno!
--------------------
Арабский шейх во время поездки во Францию влюбился в юную француженку и захотел на ней жениться.
И её отец рассказывает своим приятелям:
— В общем, он мне говорит: если отдадите её мне в жёны, я заплачу за неё столько золота, сколько она весит. А я ему отвечаю, что в таком деле спешить нельзя, поговорим через месяц.
— Да, ты прав, у этих шейхов странные обычаи... Тут нужно подумать.
— Да что тут думать... Откармливать девчонку надо!
--------------------
An Arab sheikh, during his trip to France, fell in love with a French girl and wanted to marry her.
And her father tells his friends:
"Well, he says to me: if you give her to me as a wife, I will pay for her as much gold as she weighs. And I answer him that we should not hasten in such a matter and can talk about it a month later."
"Yes, you're right, these sheikhs have strange customs... You have to think it over."
"But what is there to think about... I am to feed the girl up!"

🧀🍗🍔🍟🍰

Několiko zasměšek o britanskyh naučnikah
(ms-ru-en)
--------------------
Britanski naučniki konstatovali, že jestli pozirati kaku-libo več v magazinu elektroniky v tečenju několikih lět, jejna cěna konečno smenši se.
--------------------
Британские учёные установили, что если смотреть на одну и ту же вещь в магазине электроники в течение нескольких лет, её цена обязательно снизится.
--------------------
British scientists have found that if you look at the same thing in an electronics store for several years, its price is sure to fall.

🤓🤓🤓🤓🤓

Britanski naučniki konstatovali, že ŝaky razvivajut mysljenje, logiku i skoliozu.
--------------------
Британские учёные установили, что шахматы развивают мышление, логику и сколиоз.
---------------------
British scientists have found that chess develops thinking, logic and scoliosis.

🧐🧐🧐🧐🧐

Britanski naučniki konstatovali, že čitanje jihnyh naučnyh traktatov o problemah bezsonnice jest najlěpše srědstvo od bezsonnice.
--------------------
Британские учёные установили, что чтение их научных трудов по проблемам бессонницы является самым лучшим средством от бессонницы.
--------------------
British scientists have found that reading their scientific papers on insomnia is the best remedy for insomnia.

😔😔😔😔😔

Britanski naučniki odkryli, že Isaak Njuton i Čarlz Darvin takože byli britanski naučniki.
"Okazyvaje se, že srěd nas tož iměju se naučniki!" — vozradovali se britanski naučniki.
--------------------
Британские учёные открыли, что Исаак Ньютон и Чарльз Дарвин тоже были британскими учёными. "Оказывается, и среди нас встречаются учёные!" - обрадовались британские учёные.
--------------------
British scientists discovered that Isaac Newton and Charles Darwin were also British scientists. "It turns out that there are scientists among us too!" british scientists were delighted.

🤗🤗🤗🤗🤗

Porcija profesionalnyh mněnij ob izgodah sěmejnogo i vně-sěmejnogo žitja.
--------------------
Advokat, lěkar i matematik diskutujut za to, kogo je bolje preferujemo iměti: ljubovnicu abo suprugu.
Advokat: Nesumněno je bolje prědpočitajemo iměti ljubovnicu, ibo jestli vy vozželajete ostaviti svoju suprugu, u vas voznikne množstvo pravnyh problemov.
Lěkar: Jednako, iz drugoj strany, supruga je mnogo lučše, ibo spokojno sěmejno žitje obranjaje od stresov, koji sut velmi škodlive dlja zdravja.
Matematik: Vy obadva trohu zabludžajete se! Lučše vsego, jestli imajut se i supruga, i ljubovnica. Ibo kogda supruga mněvaje, že vy nahodite se u ljubovnicy, a ljubovnica prědpolagaje, že vy prěbyvajete vměstu s suprugoju, možno spokojno zajeti se kdekoli matematikoju!
--------------------
Адвокат, врач и математик спорят о том, кого предпочтительнее иметь: любовницу или жену.
Адвокат: Несомненно, лучше иметь любовницу, ведь если вы захотите уйти от жены у вас возникнет множество юридических проблем.
Врач: Однако, с другой стороны, жена намного лучше, потому что срокойная семейная жизнь оберегает от стрессов, которые очень вредны для здоровья.
Математик: Вы оба заблуждаетесь! Лучше всего если есть и жена, и любовница. Потому что когда жена думает, что вы у любовницы, а любовница думает, что вы у жены, можно спокойно позаниматься где-нибудь математикой!
--------------------
A lawyer, a doctor, and a mathematician are discussing who is more preferable: a mistress or a wife.
Lawyer: Undoubtedly, it is better to have a mistress, because if you want to leave your wife, you will have many legal problems.
Doctor: On the other hand, a wife is much better, because a quiet family life protects you from stress, which is very unhealthy.
Mathematician: You're both wrong! It is best if you have both a wife and a mistress. Because when your wife thinks that you are with your mistress, and your mistress thinks that you are with your wife, you can safely enjoy your mathematics somewhere.

🤔🤔🤔🤔🤔

John Escott

The hat
(adapted story, level A1)
Klobuk
(adaptovana povědka, uravenj A1)

Bernardo lives in Rome. He likes hats. One day he is at a street market near the Colosseum. Suddenly, he stops.
Bernardo žije v Rimu. Jemu podobajut se klobuki. Jednogo dnja on jest na uličnom trgu vodle Koloseuma. Iznenada on obstanavjaje se.

"I like that hat!" he says.
— Mně podobaje se sej klobuk! — govori on.

Bernardo buys the hat.
Bernardo kupuje ov klobuk.

"I can put it in a bag for you," the woman says.
— Ja mogu položiti jego v torbu dlja vas, — kaže prodavica.

"No, it's OK," Bernardo says. "I can wear it. Put my old hat in the bag, please."
— Ale ne, to ne trěba, — govori Bernardo. — Ja mogu naděti go. Položite moj stary klobuk v torbu, prošu.

Bernardo arrives home.
Bernardo pribyvaje do doma.

"Hello, Natalie," he says to his wife. "Do you like my new hat?"
— Ahoj, Natali, — kaže on svojej ženě. — Či tobě podobaje se moj novy klobuk?

Natalie looks at him. She thinks, "No!" But she says, "Why do you want another hat, Bernardo? You have twenty!"
Natali smotri na njego. Ona mysli: "Ne!" Ale ona govori: — Načto tobě trěba ješče jedin klobuk, Bernardo? Ty uže iměješ dvadeset klobukov!

"I like hats," Bernardo says. "And I like this hat."
— Mně podobajut se klobuki, — rěče Bernardo. — I mně podobaje se sej klobuk.

Natalie sees some people in the street. "They're laughing at Bernardo's hat," she thinks. "What can I do with it?"
Natali vidi někoji ljudi na ulice. "Oni smějut se za bernardovy klobuk, — mysli ona. — Čto ja mogu sdělati s nim?"

Two days later, Natalie takes the hat to a store. The store buys and sells clothes. The man in the store buys Bernardo's hat.
Prohodi para dnjev, i Natali odnosi ov klobuk v magazin. Toj magazin kupuje i prodavaje oděž. Pracovnik togo magazina kupuje bernardovy klobuk.

That afternoon, Bernardo looks for his hat.
V tojže denj Bernardo išče svoj klobuk.

"I can't find my hat, Natalie," he says.
— Ja ne mogu najdti moj klobuk Natali, — govori on.

He looks in every room of the house.
On smotri v každoj komnatě svojego doma.

"I can buy you a new hat, Bernardo," Natalie says. She smiles. "Let's go to the store!"
— Ja mogu kupiti tobě novy klobuk, Bernardo, — govori Natali. Ona usměhaje se. — Idimo do magazina!

Three days later, Anna buys the hat.
Črěz tri dnja toj klobuk kupuje Anna.

Anna is a student from the United States. She is in Rome on vacation.
Anna jest studentka iz Sjedinjenyh Štatov. Ona nahodi se v Rimu na vakacijah.

"I love this hat!" she thinks. She smiles. "I can get some flowers for it."
"Mně velmi podobaje se ov klobuk! — mysli ona. Ona usměhaje se. — Ja mogu dobyti cvěty za njego."

A week later, Anna gets an airplane home.
Črěz tydenj Anna leti v aeroplanu do doma.

She lives in California, near the ocean.
Ona obyvaje v Kaliforniji, podle okeana.

That weekend, she goes down to the harbor. She goes to a cafe for a drink.
V koncu sedmicy ona shodi v port i ide v kafe, da by čtokoli izpiti.

Mitch is sitting in the cafe, too. He sees Anna's hat.
Mitč takože sědi v tom kafe. On vidi klobuk Anny.

"Who's under that hat?" Mitch thinks.
"Kto je pod tym klobukom?" — mysli Mitč.

Anna looks up and sees him.
Anna vozimaje oči i vidi jego.

"Hi," Mitch says. "I love your hat."
— Zdrav, — kaže Mitč. — Mně velmi podobaje se tvoj klobuk.

"Thank you," Anna says. She smiles.
— Dekuju, — molvi Anna. Ona usměhaje se.

"I'm Mitch," Mitch says.
— Jesm Mitč, — govori Mitč.

"I'm Anna," Anna says. She thinks, "I like him. Maybe this is a lucky hat!"
— A ja jesm Anna, — kaže Anna. Ona mysli: "On podobaje se mně. Možlivo, to je udačlivy klobuk!"

Mitch moves to Anna's table. They talk about books and movies.
Mitč sědaje k stoliku Anny. Oni besědujut o knigah i filmah.

Anna tells Mitch about Rome.
Anna razkazyvaje Mitču o Rimu.

"It's a good place for hats!" she says.
— To je dobro město odnosno klobukov! — govori ona.

Mitch laughs. "A beautiful hat for a beautiful girl," he says.
Mitč směje se. — Lěpy klobuk dlja prělěpoj děvčiny, — molvi on.

"Thank you," she says.
— Dekuju, — kaže ona.

"Come to the movies with me tomorrow, Anna," Mitch says.
— Pojdimo zautra vměstu v kino, Anna, — govori Mitč.

"OK," Anna says. "Why not?"
— Dobro, — kaže Anna. — Čemu by ne?

Suddenly, the wind takes Anna's hat away.
Iznenada větr uryvaje klobuk s glavy Anny.

"My hat!" Anna says.
— O, moj klobuk! — vozklikaje Anna.

The wind blows the hat out across the water.
Větr odnosi klobuk v morě.

"It's OK," Mitch says. "Can I buy you a new hat? Do you know a store near here?"
— Ne ogorčaj se, — govori Mitč. — Mogu li ja kupiti tobě novy klobuk? Či znaješ sde poblizu kaky-libo magazin?

"Yes, I do," Anna says. "Thank you."
— Da, znaju, — kaže Anna. — Blagodarju tebe.

She smiles at Mitch.
Ona usměhaje se Mitču.

* * * * *

It is early morning on a beach near the cafe.
To jest ranje utro na plažu pored togo kafe.

Cal sleeps on the beach with Sunny, his dog. Cal has no money and no home. Every day, he plays his guitar on the street.
Kol spi na plažu so svojim psom Sanni. Kol ne imaje ni pěnezy, ni žilišče. Každy denj on igraje na svojej gitarě na ulice.

"Look, Sunny," he says. "A hat. Go and get it!"
— Pozri, Sanni, — govori on. — Klobuk. Pojdimo i vozmimo jego!

Cal plays his guitar on the street that morning.
Kol igraje na ulice na svojej gitarě v to utro.

Many people stop and listen. They put money in the hat.
Mnogo ljudij zadrživajut se i slušajut. Oni kladut groši v klobuk.

"Look at this money, Sunny!" Cal says. "This is a lucky hat! We can eat at the cafe today. And tomorrow!"
— Gledni na ove pěnezy, Sanni! — kaže Kol. — To je udačlivy klobuk! My možemo jedati v kafe dnes. I zautra!

That night, a man comes to the beach. His name is Rod. He sees Cal and Sunny.
V tu noč někoj člověk prihodi na plaž. Jegovo ime jest Rod. On vidi Kola i Sanni.

He sees the hat, too, and smiles.
On vidi takože klobuk i usměhaje se.

"That's a good hat," he thinks.
"To je dobry klobuk," — mysli on.

He walks quietly across the beach. He takes the hat, then he walks away quickly.
On tiho ide črěz plaž. On bere klobuk i brzo uhodi proč.

In the morning, Cal says to Sunny, "Where's my lucky hat?"
Utrom Kol govori svojemu psu Sanni: — Kde je moj udačlivy klobuk?

Later that night, Rod goes into town.
V toj denj, pozdno večerom, Rod ide v grad.

He goes to a store. He has a gun.
On vhodi v magazin. On imaje pistolet.

"What do you want?" the woman in the store asks.
— Čto vy hočete? — sprašaje jego prodavica.

"Give me the money!" Rod says. "Quickly!"
— Davaj mně groši! — govori Rod. — Bystro!

"OK, OK," the woman says.
— Dobro, dobro, — kaže prodavica.

Rod takes the money and runs from the store.
Rod bere pěnezy i ubegaje iz magazina.

The woman calls the police. "He's tall and thin," she says. "And he's wearing a green and yellow hat."
Prodavica telefonuje do policiji: — On je vysoky i hudy, — kaže ona. — I on iměje na glavě zeleno-žolty klobuk.

Later, two policemen see Rod on the street.
Črez něktory čas dva policijnika videt Roda na ulice.

"He's wearing a green and yellow hat!" one policeman says.
— Toj hlapec imaje zeleno-žolty klobuk! — molvi jedin iz policijnikov.

"And he's tall and thin!" his friend says. "It's him!"
— I on jest vysoky i hudy! — kaže jegov prijatelj. — To je toj samy graběžnik!

Suddenly, Rod sees them. He runs.
Rod takože vidi policijnikov i počinaje utěkati.

"It's this hat," he thinks. "It isn't a lucky hat!"
— To je vslěd sego klobuka, — mysli on. — To je neudačlivy klobuk!

He throws away the hat.
On kydaje klobuk proč od sebe.

The hat falls into a taxi. A young woman, Gina, is in the taxi. She laughs. "That's lucky!" she thinks. "I can wear this hat." The taxi arrives at Los Angeles airport.
Klobuk vlětaje v taksi, v kojem jede mlada děvčina Džina. Ona směje se. "To je udačno! — mysli ona. — Ja mogu nositi sej klobuk." Taksi pribyvaje v aeroport Los Andželesa.

"Are you going on vacation?" the taxi driver asks Gina.
— Či vy odlětajete na vakacije? — pytaje Džinu šofer.

"No, I'm going home to Italy," Gina answers.
— Ne, ja leču do doma, v Italiju, — odgovarjaje Džina.

A day later, Gina is in Rome.
V slědny denj Džina nahodi se v Rimu.

"It's a beautiful city," she thinks. "And it's my city."
"To je prělěpy grad, — mysli ona. — I to je moj grad."

A man stops and looks at her hat. Gina sees him.
Někoj člověk obstanavjaje se i poziraje na jejny klobuk. Džina vidi jego.

"Do you like hats?" Gina asks him.
— Či vam podobajut se klobuki? — sprašaje ona jego.

"I love hats!" Bernardo says.
— Ja obožaju klobuki! — govori Bernardo.

Albert Lienhardt

Amuzaj dialogoj
Zabavne dialogi

Dialogo 1 – Sinjoro Adek(A.) renkontas sinjorinon Boll(B.)
Dialog 1 — Pan Adek (A.) strěčaje pani Boll (B.)

A: Bonan tagon, sinjorino Boll!
A: Dobry denj, pani Boll!

B: Bonan tagon, sinjoro Adek!
B: Dobry denj, pan Adek!

A: Kiel vi fartas, kara sinjorino Boll?
A: Kako vy sebe odčuvajete, draga pani Boll?

B: Mi dankas. Mi fartas bone. Kaj vi?
B: Dekuju. Ja odčuvaju sebe dobro. A vy?

A: Mi estas kontenta. Dankon! Ĉu ankaŭ via familio fartas bone?
A: Jesm zadovoljeny. Blagodarju! Či takože vaša sěmja odčuvaje sebe dobro?

B: Jes. Feliĉe. Kaj la via?
B: Da. Na ščestje. A vaša?

A: Ankaŭ. Ĉiuj anoj de mia familio estas en bona sano.
A: Takože. Vse členy mojego sěmejstva prěbyvajut v dobrom zdravju.

B: Tio estas la ĉefa afero.
B: To je glavno dělo.

A: Ĉu tiu knabo estas via filo?
A: Či toj hlapčik jest vaš syn?

B: Jes. Li estas mia filo Bruno.
B: Da. To je moj syn Bruno.

A: Kaj tiu ĉarma knabino? Ĉu ŝi estas via filino?
A: A ta očarovateljna děvčinka? Či ona jest vaša dočera?

B: Jes. Ŝi estas mia filino Luiza.
B: Da. To je moja dočerka Luiza.

A: Ili estas belaj infanoj.
A: Oni sut prělěpe děti.

B: Ĉu vi trovas?
B: Či vy tako nahodite?

A: Jes. Vere. Mi gratulas vin.
A: Da. Zaisto. Gratuluju vas.

B: Mi dankas pro la komplimento.
B: Dekuju za kompliment.

A: Ne estas dankinde, kara sinjorino Boll. Via filo multe similas al vi.
A: Ne trěba blagodariti, draga pani Boll. Vaš syn jest velmi shodny s vami.

B: Oni jam diris tion al mi.
B: Mně uže to govorili.

A: Okazas ofte, ke filoj similas al la patrino.
A: Tako često byvaje, že syni sut shodni so svojimi materami.

B: Tio estas vera. Kaj, same, filinoj ofte similas al la patro.
B: To je věrno. Podobno tomu, i dočerki često sut shodne so svojimi otcami.

A: Vi tute pravas, sinjorino Boll. Estas bela tago hodiaŭ, ĉu ne?
A: Vy jeste absolutno prava, pani Boll. Dnes je lěpa pogoda, či ne?

B: Jes, efektive. La vetero estas agrabla.
B: Da, zaisto. Pogoda je prijemna.

A: Ĝi kvazaŭ invitas por fari promenon.
A: Ona kako by prizyvaje učiniti promenad.

B: Ho, mi farus volonte. Sed mi devas fari multajn aĉetojn.
B: O, ja byh ohotno sovršila prohodku. Ale ja imaju sdělati mnogo zakupok.

A: Mi komprenas. Mi ne volas reteni vin. Eble vi ne havas tempon...
A: Pojmaju. Ne hoĉu vas udrživati. Možlivo, vy ne imějete časa...

B: Jes. Mi devas rapidi. Mi ne havas multe da tempo.
B: Da. Jesm dolžna pospěšati. U mene nemaje duže časa.

A: Do, mi deziras al vi bonan tag-finon, kara sinjorino Boll.
A: Nu togda želaju vam dobro prověsti konec tydnja, draga pani Boll.

B: Dankon, sinjoro Adek. Mi deziras al vi la samon.
B: Dekuju, pan Adek. Želaju vam tože samo.

A: Bonvolu saluti vian edzon, mi petas.
A: Prědajte, prošu, od mene privět vašemu mužu.

B: Volonte. Salutu same vian edzinon!
B: Ohotno. Prědajte moj privět takože vašej suprugě!

A: Dankon. Ĝis revido, sinjorino Boll!
A: Dekuju. Do viděnja, pani Boll!

B: Ĝis revido, sinjoro Adek!
B: Do viděnja, pan Adek!

====================

Dialogo 2 – Sinjoro Adek(A.) renkontas sinjoron Boll(B.)
Dialog 2 — Pan Adek(A.) strěčaje pana Bolla(B.)

A: Bonan matenon, sinjoro Boll!
A: Dobro utro, pan Boll!

B: Bonan matenon, sinjoro Adek!
B: Dobro utro, pan Adek!

A: Ĉu vi fartas bone?
A: Či vy odčuvajete sebe dobro?

B: Ne tute bone. Sed iom pli bone, ol nebone.
B: Ne sovsěm dobro. Ale trohu bolje dobro, neželi nedobro.

A: Estas bone, ke vi fartas pli bone, ol malbone.
A: To je dobro, že vy odčuvajete sebe bolje dobro, než loše.

B: Certe… Sed estus pli bone, se mi fartus tute bone.
B: Isto... Ale bylo by bolje dobro, ako byh odčuval sebe absolutno dobro.

A: Kompreneble. Tio, vere, estas kurioza hazardo.
A: Razuměje se. To, napravdu, je kuriozny slučaj.

B: Hazardo?.. Kial?
B: Slučaj?.. Čemu?

A: Ĵus, antaŭ unu minuto, mi renkontis vian edzinon.
A: Toljko hvilju nazad jesm strěstil vašu suprugu.

B: Kie vi renkontis ŝin?
B: Kde vy jeste strěstili ju?

A: Antaŭ la magazeno “INNO”.
A: Prěd magazinom "INNO".

B: Se ŝi eniris, ŝi restos tie dum almenaŭ unu horo.
B: Jestli ona vošla v njego, ona bude nahoditi se tam prinajmenje časinu.

A: Ĉu vi kredas?
A: Či vy tako mněvajete?

B: Jes. Sendube. En tiu rilato, mi bone konas mian edzinon.
B: Da. Nesumněno. V ovom odnošenju ja dobro znaju svoju ženu.

A: La mia estas tute sama.
A: Moja jest točno taka.

B: Nu, oni ne povas ŝanĝi tion. Jen, prenu cigaredon!
B: Nu, to je nemožlivo izměniti. Vot, vozmite cigaretu!

A: Dankon. Ne tentu min! Mi ne plu fumas!
A: Blagodarju. Ne pokušajte mene! Ja bolje ne kurju!

B: Ĉu vere? De kiam?
B: Či zaisto? Odkogda?

A: Jam de unu semajno.
A: Uže cělu sedmicu.

B: Vi estas virtulo. Mi gratulas vin.
B: Vy jeste sklonny k zdravomu žitju. Gratuluju vas.

A: Ne gratulu tro frue!
A: Ne gratulujte tako rano!

B: Ĉu vi havos sufiĉe da volo-forto por tute ne plu fumi?
B: Či vam stači dost sily volji, da by bolje sovsěm ne paliti?

A: Eble ne mi. Sed certe mia edzino.
A: Mně, možlivo, ne. No mojej ženě nesumněno stači.

B: Ĉu mi ridu? Aŭ ĉu mi kompatu vin?
B: Či ja imaju smějati se abo sočuvstvovati vam?

A: Neniu kaŭzo en la nuna momento. Atendu ankoraŭ dum kelkaj semajnoj.
A: V sej moment ni to, ni drugo. Počekajte ješče několiko sedmic.

B: Bone, bone. Mi invitas vin trinki glason da biero.
B: Dobro, dobro. Togdy proponiju izpiti vměstu po džbanku piva.

A: Matene, mi ne ŝatas trinki bieron.
A: Utrom ja ne ljubju piti pivo.

B: Nu, vi trinkos ion alian: kafon, aŭ teon, aŭ konjakon, aŭ brandon...
B: Nu, vy možete izpiti něčto inako: kavu abo čaj, abo konjak, abo vodku.

A: Eble, mi povus preni frukto-sukon.
A: Možlivo, ja mogl byh vzeti ovočny sok.

B: Estas egale. Vi trinkos, kion vi volas. Venu!
B: Mně je vse ravno. Vy budete piti, čto poželajete. Idimo!

A: Volonte. Tie proksime estas malgranda kafejo.
A: Ohotno. Sde poblizu je nevelika kavarnja.

B: Mi proponas iri en la novan bufedon, ĉe la fervojo-stacio.
B: Ja proponuju pojdti do novoj bufetki na želězničnoj stanciji.

A: Mi ne konas ĝin. Mi ne jam estis tie.
A: Ja ne znaju to město. Jesm ješče ne byval tam.

B: Vi vidos, ke ĝi estas agrabla trinkejo.
B: Vy uzrite, že to je prijemna restoracija.

A: Ĉu luksa?
A: Či luksova?

B: Tute ne. Sed tre moderna. Kaj la servado estas bonega.
B: Sovsěm ne. Ale velmi moderna. I servis je prělěpy.

A: Tio ŝajnas interesa. Do ni iru! Sed mi povos resti dum nur dek minutoj.
A: To izdavaje se interesno. Idimo tudy! Ale ja smogu zatrimati se tam ne bolje než deset minut.

B: Kial vi ne povas resti pli longe?
B: Čemu vy ne možete ostati bolje dolgo?

A: Ĉar mi devas iri al la medicina laboratorio, antaŭ la deka horo.
A: Tomu, že imaju dojdti do lekarskoj laboratoriji prěd tym, než bude deset časin.

B: Kiel vi volos. Vi estas libera fari laŭ via bontrovo.
B: Kak poželajete. Vy jeste voljny postupati tako, kak vam bude ugodno.

====================

Aminda optimisma kanteto
http://youtu.be/917O0vlzVu0

Этот мир придуман не нами

За то, что только раз в году бывает май,
За блеклую зарю ненастного дня
Кого угодно ты на свете обвиняй,
Но только не меня, прошу, не меня.

Этот мир придуман не нами,
Этот мир придуман не мной.
Этот мир придуман не нами,
Этот мир придуман не мной.

Придумано не мной, что мчится день за днем,
То радость, то печаль кому-то неся.
А мир устроен так, что все возможно в нем,
Но после ничего исправить нельзя.

Этот мир придуман не нами,
Этот мир придуман не мной.
Этот мир придуман не нами,
Этот мир придуман не мной.

Один лишь способ есть нам справиться с судьбой,
Один есть только путь в мелькании дней.
Пусть тучи разогнать нам трудно над землей,
Но можем мы любить друг друга сильней.

Этот мир придуман не нами,
Этот мир придуман не мной.
Этот мир придуман не нами,
Этот мир придуман не мной.
--------------------
Jest sej svět priduman' ne nami

Za to, že toljko raz v godu byvaje maj,
Za blědo svitanje doždlivogo dnja
Kogokoli ješče v sem světu obvinjaj,
No toljko ne mene, prošu, ne mene.

Je sej svět priduman' ne nami,
Je sej svět izmysljen' ne mnoj'.
Je sej svět priduman' ne nami,
Je sej svět izmysljen' ne mnoj'.

Je zamysl ne moj, že lěti denj za dnjem,
Ab' radost, ab' smutok s soboju nesuč'.
Sej svět je stvorjen' tak, že vse možlivo v njem,
No poslě už ne možno izpravit' ničto.

Je sej svět priduman' ne nami,
Je sej svět izmysljen' ne mnoj'.
Je sej svět priduman' ne nami,
Je sej svět izmysljen' ne mnoj'.

Jedin toljk' sposob jest osiliti sudbu,
Jedin je toljko put v brzom lětanju dnjev.
Neh' mračne oblaky je trudno odpudit',
No možemo ljubov lučiti vokrug.

Je sej svět priduman' ne nami,
Je sej svět izmysljen' ne mnoj'.
Je sej svět priduman' ne nami,
Je sej svět izmysljen' ne mnoj'.

Saluton! Mi malkovris tiun artefaritan lingvon sur interreto kaj trovis ĝin tre interesa! Mi bone parolas la rusan, sufiĉe profunde studis la ukrainan, la ĉeĥan, la polan kaj la bulgaran, kaj povas bone legi interslavan! Mi akiris la elektronikan version de la libro de Merunka, kaj kiam mi havos pli da tempo, mi volas trastudi ĝin. Mi ankaŭ planas redakti bazan manlibron sur mia blogo por portugallingvaj parolantoj