Virino eniras muzikvendejon en Moskvo.
'Mi volas aĉeti la novaĵojn de la pasinta monato, sed nepre sur KD aŭ DVD.'
'Sed vi povas vidi aŭ aŭdi la ĝisdatan novaĵojn sur TV aŭ per radio malmultekoste aŭ eĉ senpage!'
'Ĝi estas por miaj infanoj. Ili volas aŭskulti nur samizdatajn staciojn kiel Eĥo aŭ Dozd (TV-Rain).'

Sed ili estis kontraŭSovetaj...

Vi inspiris min krei aldonan ŝercon:

Bulteno en ĵurnalo:
Bedaŭrinde la novaĵoj ne plus estas haveblaj. La redaktoro raportis pri la milito en Ukrajno kaj poste arestiĝis pro "kontraŭsoveta agado". La juĝisto diris ke li rajtis skribi nur pli "speciala milita operacio".

Mi rekomendas anglalingvan filmon kreita dum la dua mondmilito en 1941, "Freedom Radio", fikcia rakonto pri grupo de kontrabandaj radio-elsendistoj. Jen eltiraĵo. Bedaŭrinde mi ne scias ĉu ĝi haveblas ruslingve. Eblas, ĉar ĝi estas malnova filmo.

Saluton, Mr. Joshi.
Ĉu vi estas ver-vera brito?..
Verdire, mi iom dubas pri tio, ĉar aŭtentikaj britaj ŝercoj (sufiĉe popularaj en SovetUnio kaj Rusio) estas kutime pli fajnaj.
Dubindas, ke viaj mallertaj elpensaĵoj ĝisvivos la "novan Sovetan epokon".

Saluton Igor

Mian ŝercon efektive inspiris ŝerco dum la Soveta epoko en revuo Time. En tiu ŝerco, virino eniras librovendejon en Moskvo kaj petas aĉeti libron, kiu tamen devas estis tajpita. La vendisto respondas, ke tiu kostos ŝin multe pli ol la bindita versio, kaj ŝi respondas, ke ĝi estas por ŝia filo, kiu legas nur samizdat.

Mi esperas, ke "Nova Sovetio" ne daŭros tro longe, kaj post nelonge vere redemokratiiĝos. Sed ĉar nuntempe la novaĵmedioj ne estas liberaj (ekz tio, kio okazis al la elsendistoj Eĥo kaj Doĵd), jen informo por havigi la BBC, se ne eblas per la kutimaj intererretaj metodoj.

Mezaĝuloj memoros, ke kiam oni malliberigis la eksan Prezidenton Gorbaĉov, lia plej preferata fonto de informo estis la BBC.

Jen intervjuo kun rusa kuraĝulino!

Tamen, vi ŝajnas agnoskii, ke britoj povas libere diri la veron sen esti sendita karceren. Alikaze via demando senutlus.

Jen mesaĝo el amiko de Rusio, video de Arnold Schwarzenegger

Pri S-ro Sokoloff: mi memoras, kiam mi estis en mezlernejo en nord-anglio antaŭ multaj jaroj, ke estis instruisto pri la rusa, nome Sokoloff (prononciita "Saĥalof"). Mi iam demandis al li, kiel li forlasis Sovetion.

"Ĝi ne plaĉis al mi, do mi iris for."
"Sed ili ne permesas iun ajn elmigri."
"Ha, sed kiam mi foriris, ili ne estis tie!"

Tiu Sokoloff, miamemore venis el Soveta Ukraino. Eble, kiam le germanoj invadis, li ekkaptis la ŝancon eskapi! Li komprenus bone kiel malpermesitaj libroj tajpiĝis kaj cirkuliĝis man-al-mane. Tio estis la epoko de "samizdat" kiel la "kroniko de aktualaĵaj eventoj". Same kiel li scius, ke en Sovetio estis la tiel nomata "nova klaso" kiu rajtis aĉeti luksaĵojn kiel freŝaj fruktoj en vendejoj kiuj akceptis nur "atestilajn rublojn", kiel valoraj tiel dolaroj. Ĉu ne historio repetiĝas, ke dolaroj nun estas denove forte dezirataj en Moskovo, dum rubloj emas iri al rubujo?!

Mi turnu al la epoko de Gorbaĉov. Jen ŝerco kiun mi vidis sur TV tiam, dirita de rusino al britaj filmisto en Moskvo.

Virino iras al buĉisto.
"Mi volas kolbason, tamen maldike tranĉita."
"Certe, alportu al mi la kolbason, kaj mi tranĉos ĝin por vi kiel maldike tiel vi volas."

Fine mi danku vin, kamarado Sokoloff, ĉar vi instigis min aĉeti libron pri kiu mi lernis kelkaj jaroj antaŭ Gorbaĉov: Russia dies laughing. Sen viaj diraĵoj, plej eble mi ne memorus kaj emus aĉeti malnovan, malseriozan libron de ŝercoj.

Sed, kiel mi diris, mi vere esperas, ke Nova Sovetio ne daŭros, sed vere re-demokratiiĝos. Espereble la maljuna frenezulo en la Kremlino emeritiĝos baldaŭ, por ke la tuta mondo profitu. Mondo inkluzive de vi, kamarado Sokoloff!