Beiträge: 421
Sprache: Esperanto
florvan (Profil anzeigen) 9. Mai 2007 06:11:53
Ni lernas Esperante multon de vi.
Ĉu vi scias kial? Vi rakontas interesan temaron!
Kiel statas via lernado por la hungara?
Ni atendas la komenco!
Mi felicaxs, ĉar ĉi tiu fadeno kreskis ĉi tiom multe!
Ĝis Florvan.
Mielo (Profil anzeigen) 9. Mai 2007 07:44:31
Mi ne pensas, ke mi skribas pri interesajn aferojn, mi estas nur malŝaga blonda virino kaj mi skribas pri kio, kio mia cerbo enmemoriĝas ĝuste.
Kara Florvan, mi miras, mi ne kredas, ke oni povas lerni Esperante de mi. Mia sinjoro instruisto Abelardo povus rakonti pri mia Esperantscio.
Sed mi tre ĝojas, ke mi ekkonis vin kaj ni povas komuniki unu kun alia. Se Esperanto ne egzistus, ni renkontiĝus neniam.
Vivu la Esperanto !
Mielo (Profil anzeigen) 9. Mai 2007 08:11:12
Mi havas malbonan senton iom, mi timas. Mi esperas, mi ne havos veron kaj la teamo estos sukcesa.
Eknu Loki !
Mielo (Profil anzeigen) 9. Mai 2007 08:18:53
Terurĉjo:Hodiaŭ mia lando festas "La Tagon de la Venko", kiun ni ankaŭ nomas "La Festo kun larmoj en okuloj".Via nomo estas tre bela.
Multoj rusaj homoj mortis en milito. Ankaŭ hungaraj.
manu_fr (Profil anzeigen) 9. Mai 2007 10:29:15
Terurĉjo:Tiu milito tuŝis ĉiun familion en Sovetunio. Verdire, ambaŭ miaj avoj militis. La patro de mia patro estis tankisto kaj finis militi en Berlino.Amikoj de la tutmondo,
La patro de mia patrino estis piloto, regimentestro de ŝturmaviadila regimento kaj finis militi en Ĉeĥio. Li havis 9 fratojn, sep el ili estis mortigitaj dum tiu milito. Jen kia festo!
Mi persone volas danki ĉiujn la homojn, kiuj permesis al la Francio liberiĝi en 1945.
Ili ĉiuj estas ege ege ege ege respektindaj en mia koro, eĉ se mi mem neniam konis la geron.
Kompreneble ĉiuj en Francio ankaŭ ege suferis pro la dua milito de 39-45, ankaŭ en mia familio.
Ili permesis nerekte al mi de vivi libere en mia propra lando en 2007, kaj pensi libere dirante multajn stultaĵojn senprobleme.
dankon
sed mi estas tre serioza tiel dirante
Mielo (Profil anzeigen) 9. Mai 2007 11:05:34
Terurĉjo:Tiu milito tuŝis ĉiun familion en Sovetunio. Verdire, ambaŭ miaj avoj militis. La patro de mia patro estis tankisto kaj finis militi en Berlino.Jes.
La patro de mia patrino estis piloto, regimentestro de ŝturmaviadila regimento kaj finis militi en Ĉeĥio. Li havis 9 fratojn, sep el ili estis mortigitaj dum tiu milito. Jen kia festo!
La hungaraj, rusaj kaj germanaj soldatoj ripozas apud unu alia en Tombejo de Herooj de nia urbo. Ili estis simplaj homoj kaj tre junaj. Mi iras al la tombejo kelkfoje, ĝi estas bela, silenta, kurioza loko kaj mi pensadas pri ili, pri junaj soldatoj.
Mi esperas, milito estos neniam.
florvan (Profil anzeigen) 9. Mai 2007 16:43:31
" Milito estos neniam "
Ni legas ĉi tiujn vortojn sur la granda nombro da soldatojtombejoj kiuj ni havi en niaj regionoj ( unua mondmilito ).
Ieper estis la centron de la unuan mondmiliton. ( Iperito estas por la unua fojo uzii en Ieper: pro tio la vorto Iperito).
" No more war " bedaŭrinde ...
Mielo (Profil anzeigen) 9. Mai 2007 17:12:07
florvan:AmikojNi devas esperi....
" Milito estos neniam "
Ni legas ĉi tiujn vortojn sur la granda nombro da soldatojtombejoj kiuj ni havi en niaj regionoj ( unua mondmilito ).
Ieper estis la centron de la unuan mondmiliton. ( Iperito estas por la unua fojo uzii en Ieper: pro tio la vorto Iperito).
" No more war " bedaŭrinde ...
Pli kara temo.
Jen floroj por dekmila vizitanto.
Mielo (Profil anzeigen) 9. Mai 2007 19:36:28
Nia futbalteamo perdis la Hungaran Pokalon. Ili preterlasis tri dekunan piedbatojn en la kromptempo. Jen tia ne egzistas ! Ankaŭ mi povus piedbati !!Mielo trankviliĝu !!!
Mielo (Profil anzeigen) 10. Mai 2007 03:55:50
Terurĉjo:Mielo, verŝajne, pro la malgajno de via futbalteamo vi turnis vin al ni ĉiuj dorsen?Ne, ne pro futbalmatĉo.
Trankviliĝu!
Mi estis tro kara, ridema, dolĉa. Tro miela. Mi serĉis alian foton, sed mi ridetis, ridis, ridegis sur ĉiuj fotoj. Mi trovis nur tiun.
Jen mia nova, serioza foto. Mi estas plenkreska virino, mi devas dekutimiĝi de rido.