Meldinger: 460
Språk: 简体中文
Flago (Å vise profilen) 2010 5 17 22:04:58
...
"Kiam ajn. Sed li plialtigis dudekpocente la lupagon." Dirante "dudekpocente", li preskaŭ ekploris.
"Absurdaĵo!" Onklo Pan kriis, kun okuloj elstarantaj. "Tiel por vi mem vi povas ricevi nur dudek kvin pocentojn de l' tuta rikolto. Ĉu vi ne marĉandis kun li pri tio？"
"Jes ja. Sed li diris, ke tiom li perdis pro la rabado, ke li devas alimaniere kompensi tion. Estas vere, ke oni terure difektis liajn butikojn. Li diris, ke, se mi ne akceptos la kondiĉojn, la teron li transdonos al aliaj personoj."
"Ĉu vi akceptis ilin？"
"Mi devis, Onklo Pan. Mi volas eĉ iomete pli da tero lupreni."
"Kiel vi povas, sub tiaj kondiĉoj! Ĉu vi frenezas？"
"Nu..." Ne povis daŭrigi Maŭmaŭ. Li mallevis triste sian kapon kaj stultulece rigardis la teron. Post momenta silento li murmuris, "Kiel mi diris, mi devas. Vi scias, Korvino..."
...(110)《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“最近随便什么时候都行，但是他又把佃租提高了两成。”他说到“两成”时，几乎要哭出声来。“这太没道理了！”潘大叔大叫了一声。他的眼睛睁得斗大。“那么你今年的收成，能够剩给你的也不过只有两成半了。你没有跟他争一下吗？”
“我争过。不过他说，溃兵抢劫过后，他的损失太大，他得想办法补回来。他的那些店铺受得损失可也真不小啦。他说，如果我不同意他的这种安排，他就要把田地佃给别人种了。”“你同意了吗？”
“不同意不行呀，潘大叔。我还想再多佃一点田种哩！”“这么重的佃租，你怎么能干！你发疯了吗？”“嗯...”毛毛说不下去了。他沮丧地垂下他的头，象个傻瓜似的呆呆地望着地面。两人沉默了一会儿以后，他又喃喃地说：“我不是说过，我不得不同意呀。你知道，母乌鸦...”
...(110)《山村》
*名著欣赏
"Kiam ajn. Sed li plialtigis dudekpocente la lupagon." Dirante "dudekpocente", li preskaŭ ekploris.
"Absurdaĵo!" Onklo Pan kriis, kun okuloj elstarantaj. "Tiel por vi mem vi povas ricevi nur dudek kvin pocentojn de l' tuta rikolto. Ĉu vi ne marĉandis kun li pri tio？"
"Jes ja. Sed li diris, ke tiom li perdis pro la rabado, ke li devas alimaniere kompensi tion. Estas vere, ke oni terure difektis liajn butikojn. Li diris, ke, se mi ne akceptos la kondiĉojn, la teron li transdonos al aliaj personoj."
"Ĉu vi akceptis ilin？"
"Mi devis, Onklo Pan. Mi volas eĉ iomete pli da tero lupreni."
"Kiel vi povas, sub tiaj kondiĉoj! Ĉu vi frenezas？"
"Nu..." Ne povis daŭrigi Maŭmaŭ. Li mallevis triste sian kapon kaj stultulece rigardis la teron. Post momenta silento li murmuris, "Kiel mi diris, mi devas. Vi scias, Korvino..."
...(110)《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“最近随便什么时候都行，但是他又把佃租提高了两成。”他说到“两成”时，几乎要哭出声来。“这太没道理了！”潘大叔大叫了一声。他的眼睛睁得斗大。“那么你今年的收成，能够剩给你的也不过只有两成半了。你没有跟他争一下吗？”
“我争过。不过他说，溃兵抢劫过后，他的损失太大，他得想办法补回来。他的那些店铺受得损失可也真不小啦。他说，如果我不同意他的这种安排，他就要把田地佃给别人种了。”“你同意了吗？”
“不同意不行呀，潘大叔。我还想再多佃一点田种哩！”“这么重的佃租，你怎么能干！你发疯了吗？”“嗯...”毛毛说不下去了。他沮丧地垂下他的头，象个傻瓜似的呆呆地望着地面。两人沉默了一会儿以后，他又喃喃地说：“我不是说过，我不得不同意呀。你知道，母乌鸦...”
...(110)《山村》
*名著欣赏
Flago (Å vise profilen) 2010 5 19 11:48:05
...
"Ha, jes! Mi komprenas!" Onklo Pan kriis, interrompante lin, "ŝi havas grandan nutraĵkapaciton. Mi scias, mi scias! Ŝi manĝas pli ol vi; ne, pli ol ajna forta terkulturisto; ne, tiom kiom tri aŭ kvar kamplaboristoj. Mi scias, mi scias!" Onklo Pan lasis elflui siajn vortojn kiel eble plej laŭte, kvazaŭ klopodante sin konsoli per tio, ke feliĉe li ne trovis fianĉinon.
"Pri kio vi parolas, Maŭmaŭ？" subite elkriis de aliflanke de l' vilaĝo Korvino. Tie ŝi sekigis lavaĵon.
"Ĉu pri mi vi parolas？ Maŭmaŭ! Se vi ne kapablas nutri min, prefere lasu min foriri. Pli bonan edzon ol vin mi povas trovi. Foje min svatis alta oficisto de l' Magistrato, genuante antaŭ mi dum tri horoj. Seninterrompe, sciu, dum tutaj tri horoj! Ĉu mi ne diris tion al vi en la lito lastatempe？ Respondu, mi petas. Ĉu mi ne diris？
Maŭmaŭ ne aŭdacis respondi, sed mortpaliĝis lia vizaĝo. Komencis tremi liaj larĝaj ŝultroj kaj skuiĝi liaj kruroj. Li stariĝis, kaj li diris pardonpete al Onklo Pan, "Mi bedaŭas, mi devas iri. Mi dankas pro la fumado. Tre bela pipo tio estas. Mi tre ĝuis tion."
Kaj li marŝis ŝanceliĝe al Korvino kvazaŭ obeema infano al ties patrino.
...(111)《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“啊，对! 我明白！” 潘大叔打断他，喊道，“她的饭量很大。我懂得了！我懂得了！她比你更能吃；不，比任何有力气的种田人；不，比得上3个或者四个庄稼人。我知道！我知道！”他用最大的声音把他的话吐出来，好像想以此来安慰自己：他幸好没有讨到一个老婆。
“你在胡说什么，毛毛？”从村子的另一头传来了母乌鸦的声音。她正在那里晒衣服。“你又在谈我的事吗？毛毛！如果你养不活我，你就最好让我走。我可以找个比你强几十倍的老公。有一次县里一位大官还向我求过亲，在我面前跪了足足三个钟头呢！这事我前天夜里不是在床上告诉过你吗？请回答我！我告诉过你没有？”
毛毛不敢回答，他的脸色变得死一样地惨白。他那宽阔的肩膀开始颤抖起来，他的双腿也在抖动。他站起身来，用抱歉的口吻对潘大叔说：“真是对不起，我得走了。谢谢你给我烟抽。你这个新烟管非常好使，我顶喜欢它。”他一摇一摆地向母乌鸦走去，象一个听话的孩子走向母亲一样。
...(111)《山村》
*名著欣赏
"Ha, jes! Mi komprenas!" Onklo Pan kriis, interrompante lin, "ŝi havas grandan nutraĵkapaciton. Mi scias, mi scias! Ŝi manĝas pli ol vi; ne, pli ol ajna forta terkulturisto; ne, tiom kiom tri aŭ kvar kamplaboristoj. Mi scias, mi scias!" Onklo Pan lasis elflui siajn vortojn kiel eble plej laŭte, kvazaŭ klopodante sin konsoli per tio, ke feliĉe li ne trovis fianĉinon.
"Pri kio vi parolas, Maŭmaŭ？" subite elkriis de aliflanke de l' vilaĝo Korvino. Tie ŝi sekigis lavaĵon.
"Ĉu pri mi vi parolas？ Maŭmaŭ! Se vi ne kapablas nutri min, prefere lasu min foriri. Pli bonan edzon ol vin mi povas trovi. Foje min svatis alta oficisto de l' Magistrato, genuante antaŭ mi dum tri horoj. Seninterrompe, sciu, dum tutaj tri horoj! Ĉu mi ne diris tion al vi en la lito lastatempe？ Respondu, mi petas. Ĉu mi ne diris？
Maŭmaŭ ne aŭdacis respondi, sed mortpaliĝis lia vizaĝo. Komencis tremi liaj larĝaj ŝultroj kaj skuiĝi liaj kruroj. Li stariĝis, kaj li diris pardonpete al Onklo Pan, "Mi bedaŭas, mi devas iri. Mi dankas pro la fumado. Tre bela pipo tio estas. Mi tre ĝuis tion."
Kaj li marŝis ŝanceliĝe al Korvino kvazaŭ obeema infano al ties patrino.
...(111)《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“啊，对! 我明白！” 潘大叔打断他，喊道，“她的饭量很大。我懂得了！我懂得了！她比你更能吃；不，比任何有力气的种田人；不，比得上3个或者四个庄稼人。我知道！我知道！”他用最大的声音把他的话吐出来，好像想以此来安慰自己：他幸好没有讨到一个老婆。
“你在胡说什么，毛毛？”从村子的另一头传来了母乌鸦的声音。她正在那里晒衣服。“你又在谈我的事吗？毛毛！如果你养不活我，你就最好让我走。我可以找个比你强几十倍的老公。有一次县里一位大官还向我求过亲，在我面前跪了足足三个钟头呢！这事我前天夜里不是在床上告诉过你吗？请回答我！我告诉过你没有？”
毛毛不敢回答，他的脸色变得死一样地惨白。他那宽阔的肩膀开始颤抖起来，他的双腿也在抖动。他站起身来，用抱歉的口吻对潘大叔说：“真是对不起，我得走了。谢谢你给我烟抽。你这个新烟管非常好使，我顶喜欢它。”他一摇一摆地向母乌鸦走去，象一个听话的孩子走向母亲一样。
...(111)《山村》
*名著欣赏
Flago (Å vise profilen) 2010 5 20 20:42:22
...
Tiumomente elvenis mia patrino. Verŝajne ŝi aŭdis la vortojn de Korvino kaj interesiĝis pri lia reago. Ŝi ĉiam timis, ke tiamaniere ili ekdisputos - sed estis interese, ke neniam ili kverelis. Kiam ŝi atingis la sunlumon, Maŭmaŭ jam estis irinta al Korvino, kaj komencis helpi humile ŝin pri la lavaĵsekigado.
Sed ŝi subite laŭtparolis:"Jen, Onjo Krizantemo revenis de la urbeto!"
Kiam ni turnis niajn okulojn al la ŝoseo, ni ja vidis Onjo Krizantemo, kiu marŝis elegante al ni. Estis surprize, konstati, ke al la urbeto ŝi iris kaj jam revenas dum ankoraŭ estas frumatene. Ordinare ŝi emis iri al la urbeto iom malfrue, ĉar ŝia ŝminkado daŭris iom longe, kaj ŝi apenaŭ povis reveni tiel baldaŭ.
Sed tuj mi komprenis la kialon. Ankaŭ ŝi volis la unua elekti la plej taŭgajn donacojn en la urbeto. Ŝi ĉiam faris la plej belajn oferojn al sia Hejma Dio je la Eta Novjaro, ĉar ŝi deziris apartan benon, ne por si, sed por viro, kiun ŝi adoris kaj pri kiu ŝi sonĝis preskaŭ ĉiunokte.
...(112)《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
正在这时刻我的母亲走出来了，很明显，她听见了母乌鸦的喊声，感兴趣她的反映，她特意要出来看看，毛毛作何反映。她一直很担心他们会这样吵起架来-但是有趣的是，他们从来没有闹过。当她来到太阳光下的时候，毛毛已经走到母乌鸦那里去了，并且已经开始驯服地帮她晒衣服。
不过她忽然叫起来：“瞧，菊婶已经从镇上回来了！”当我们把视线掉向大路的时候，我们果然看见菊婶很端庄地向我们这个方向走来。时间还是早晨，而她已经到镇上去过，并且也已经回来了，我们不禁感到惊奇。一般说来，她要到镇上去，时间总不是很早，因为每次去时她总要打扮一番，这得花点工夫，而且她回来也不会这样快。
可是我们马上就懂了其中的原故：她也想第一个到镇上去挑选最好的供品，她总是用最好的东西在过小年时供奉家神，因为她希望得到神的特殊赐福—不是为她自己，而是为她所崇拜和夜里经常梦见的那个人。
...（112）《山村》
*名著欣赏
Tiumomente elvenis mia patrino. Verŝajne ŝi aŭdis la vortojn de Korvino kaj interesiĝis pri lia reago. Ŝi ĉiam timis, ke tiamaniere ili ekdisputos - sed estis interese, ke neniam ili kverelis. Kiam ŝi atingis la sunlumon, Maŭmaŭ jam estis irinta al Korvino, kaj komencis helpi humile ŝin pri la lavaĵsekigado.
Sed ŝi subite laŭtparolis:"Jen, Onjo Krizantemo revenis de la urbeto!"
Kiam ni turnis niajn okulojn al la ŝoseo, ni ja vidis Onjo Krizantemo, kiu marŝis elegante al ni. Estis surprize, konstati, ke al la urbeto ŝi iris kaj jam revenas dum ankoraŭ estas frumatene. Ordinare ŝi emis iri al la urbeto iom malfrue, ĉar ŝia ŝminkado daŭris iom longe, kaj ŝi apenaŭ povis reveni tiel baldaŭ.
Sed tuj mi komprenis la kialon. Ankaŭ ŝi volis la unua elekti la plej taŭgajn donacojn en la urbeto. Ŝi ĉiam faris la plej belajn oferojn al sia Hejma Dio je la Eta Novjaro, ĉar ŝi deziris apartan benon, ne por si, sed por viro, kiun ŝi adoris kaj pri kiu ŝi sonĝis preskaŭ ĉiunokte.
...(112)《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
正在这时刻我的母亲走出来了，很明显，她听见了母乌鸦的喊声，感兴趣她的反映，她特意要出来看看，毛毛作何反映。她一直很担心他们会这样吵起架来-但是有趣的是，他们从来没有闹过。当她来到太阳光下的时候，毛毛已经走到母乌鸦那里去了，并且已经开始驯服地帮她晒衣服。
不过她忽然叫起来：“瞧，菊婶已经从镇上回来了！”当我们把视线掉向大路的时候，我们果然看见菊婶很端庄地向我们这个方向走来。时间还是早晨，而她已经到镇上去过，并且也已经回来了，我们不禁感到惊奇。一般说来，她要到镇上去，时间总不是很早，因为每次去时她总要打扮一番，这得花点工夫，而且她回来也不会这样快。
可是我们马上就懂了其中的原故：她也想第一个到镇上去挑选最好的供品，她总是用最好的东西在过小年时供奉家神，因为她希望得到神的特殊赐福—不是为她自己，而是为她所崇拜和夜里经常梦见的那个人。
...（112）《山村》
*名著欣赏
Flago (Å vise profilen) 2010 5 21 04:31:39
...
Post momento ŝi atingis nin. Surprizis nin, ke nenion ŝi estis aĉetinta. Ŝi kunportis nur pakaĵon da bobenoj de ŝi ŝpinitaj.
"Mi ne komprenas! Mi ne komprenas!" ŝi kriis sovaĝvoĉe. Ĝenegata aspektis ŝia vizaĝo, kaj ŝiajn okulojn vualis konfuziĝo.
Neniam antaŭe ni vidis ŝin, tiel elegantan kaj mildan, en tia senespera kaj taŭzita stato, kiel hodiaŭ.
"Mi ne komprenas! Mi ne komprenas!" ŝi kriis sovaĝvoĉe. Ĝenegata aspektis ŝia vizaĝo, kaj ŝiajn okulojn vualis konfuziĝo. Neniam antaŭe ni vidis ŝin, tiel elegantan kaj mikdan, en tia senespera kaj taŭzita stato, kiel hodiaŭ. "Mi ne komprenas! Mi ne komprenas!" ŝi ripetis, rigardante kvazaŭ helpopete mian patrinon.
"Kio estas, Onjo Krizantemo？" mia patrino diris, transprenante de ŝi la bobenpakaĵon, por ke ŝi ripozu iom. "Ĉu afereto vendata en la urbeto estas nekredeble multekosta," Onjo Krizantemo diris per voĉo nekonvene raŭka, tiel kruda, kvazaŭ ŝi volus ekkvereli, "dum ĉio produktata de ni, homoj de l' kamparo, kostas nenion!"
"Kion vi celas diri, Onjo Krizatemo？" Onklo Pan demandis.
...（113)《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
一会儿功夫后，她来到我们跟前，令我们惊奇地是她什么东西也没买。她手里只提着一包她自己所纺的纱绽子。“我真不懂！我真不懂！”她用一种狂野的声音嚷着。她的面孔现出一种非常狼狈的样子，她的眼睛上弥漫着一种迷惘的神情。我们从来没有看见过像她这样一个端庄文雅的人，今天显得如此凌乱和狼狈。
“我真不懂！我真不懂！”她用一种狂野的声音嚷着。她的面孔显出一种非常狼狈的样子，她的眼睛上弥漫着一种迷惘的神情。我们从来没有看见过象她这样一个端庄文雅的人，今天显得如此凌乱哈狼狈。“我真不懂！我真不懂！”她重复着说，双眼望着我的母亲，好像是要求援似的。
“这是怎么一回事，菊婶？”我的母亲问，把她提着的那一包纱绽接过来，好叫她感到轻松一点。“镇上不管卖什么东西，价钱总是高得叫人难以相信。”菊婶用一种与她平时身份不太适合的粗哑声音说，好像她是想要和人争吵一番似的。“但是我们乡下人拿去卖的东西都是一个钱也不值！”“你指的是什么，菊婶？”潘大叔问。
...（113）《山村》
*名著欣赏
Post momento ŝi atingis nin. Surprizis nin, ke nenion ŝi estis aĉetinta. Ŝi kunportis nur pakaĵon da bobenoj de ŝi ŝpinitaj.
"Mi ne komprenas! Mi ne komprenas!" ŝi kriis sovaĝvoĉe. Ĝenegata aspektis ŝia vizaĝo, kaj ŝiajn okulojn vualis konfuziĝo.
Neniam antaŭe ni vidis ŝin, tiel elegantan kaj mildan, en tia senespera kaj taŭzita stato, kiel hodiaŭ.
"Mi ne komprenas! Mi ne komprenas!" ŝi kriis sovaĝvoĉe. Ĝenegata aspektis ŝia vizaĝo, kaj ŝiajn okulojn vualis konfuziĝo. Neniam antaŭe ni vidis ŝin, tiel elegantan kaj mikdan, en tia senespera kaj taŭzita stato, kiel hodiaŭ. "Mi ne komprenas! Mi ne komprenas!" ŝi ripetis, rigardante kvazaŭ helpopete mian patrinon.
"Kio estas, Onjo Krizantemo？" mia patrino diris, transprenante de ŝi la bobenpakaĵon, por ke ŝi ripozu iom. "Ĉu afereto vendata en la urbeto estas nekredeble multekosta," Onjo Krizantemo diris per voĉo nekonvene raŭka, tiel kruda, kvazaŭ ŝi volus ekkvereli, "dum ĉio produktata de ni, homoj de l' kamparo, kostas nenion!"
"Kion vi celas diri, Onjo Krizatemo？" Onklo Pan demandis.
...（113)《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
一会儿功夫后，她来到我们跟前，令我们惊奇地是她什么东西也没买。她手里只提着一包她自己所纺的纱绽子。“我真不懂！我真不懂！”她用一种狂野的声音嚷着。她的面孔现出一种非常狼狈的样子，她的眼睛上弥漫着一种迷惘的神情。我们从来没有看见过像她这样一个端庄文雅的人，今天显得如此凌乱和狼狈。
“我真不懂！我真不懂！”她用一种狂野的声音嚷着。她的面孔显出一种非常狼狈的样子，她的眼睛上弥漫着一种迷惘的神情。我们从来没有看见过象她这样一个端庄文雅的人，今天显得如此凌乱哈狼狈。“我真不懂！我真不懂！”她重复着说，双眼望着我的母亲，好像是要求援似的。
“这是怎么一回事，菊婶？”我的母亲问，把她提着的那一包纱绽接过来，好叫她感到轻松一点。“镇上不管卖什么东西，价钱总是高得叫人难以相信。”菊婶用一种与她平时身份不太适合的粗哑声音说，好像她是想要和人争吵一番似的。“但是我们乡下人拿去卖的东西都是一个钱也不值！”“你指的是什么，菊婶？”潘大叔问。
...（113）《山村》
*名著欣赏
Flago (Å vise profilen) 2010 5 21 21:49:25
...
"Mi provis aĉeti peceton da ruĝa silka por mia Hejma Dio," ŝi klarigis, "ĉu vi scias diveni, kiom oni postulis por tio？ Duonan dolaron ili volis pagigi al mi -kvinoble pli ol antaŭe. Aliflanke, kiam mi provis vendi la fadenojn, kiujn mi ŝpinis dum tagoj kaj noktoj, Mastro Ŭang ofertis nur trionon de l' antaŭa prezo.
Kaj tamen li ne tre entuziasmis pri l' transakcio. Ho, kiel mi vivos!" Ŝi permesis al si memkompatan interjekcion.
"Kiel povas esti!" komentis mia patrino.
"Tio estas simple trukado!"
"Vere!" sinpravige kriis Onjo Krizantemo.
"Kaj ili eĉ konfesis senhonte, ke tion ili devas fari por kompensi la perdon, kiun al ili suferigis la trapasantaj banditaj soldatoj."
"Jes, mi scias," enŝovis komenton Onklo Pan.
"Maŭmaŭ ĵus rakontis al mi la saman historion.
Estas domaĝe, ĝuste kiam ni devas aĉeti por nia Dio."
...(114)《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“我想为我的家神买一小块红绸子，”菊婶解释着说“你猜猜看，他们要多少钱？他们要半块银元—比过去涨了五倍。相反，当我要卖掉我日夜花了不知多少工夫纺出的纱绽时，王老板只出不到以前三分之一的价钱。
而且他还不大想收购。嗨，我以后怎么过日子啊！”她发出了一个自我怜悯的呼声。“怎么能这样！”我的母亲说，“这简直是敲诈！”“就是这样！”菊婶忿忿不平地说。“他们甚至还不知羞耻地明说，路过的溃兵抢掉了他们的东西，他们得用这种办法把损失捞回来。”
“是的，我现在懂得了，”潘大叔说，“毛毛刚才也对我讲了同样的事情。我们都要买年货敬神，偏偏出了这样的事，太糟了。”
...（114）《山村》
*名著欣赏
"Mi provis aĉeti peceton da ruĝa silka por mia Hejma Dio," ŝi klarigis, "ĉu vi scias diveni, kiom oni postulis por tio？ Duonan dolaron ili volis pagigi al mi -kvinoble pli ol antaŭe. Aliflanke, kiam mi provis vendi la fadenojn, kiujn mi ŝpinis dum tagoj kaj noktoj, Mastro Ŭang ofertis nur trionon de l' antaŭa prezo.
Kaj tamen li ne tre entuziasmis pri l' transakcio. Ho, kiel mi vivos!" Ŝi permesis al si memkompatan interjekcion.
"Kiel povas esti!" komentis mia patrino.
"Tio estas simple trukado!"
"Vere!" sinpravige kriis Onjo Krizantemo.
"Kaj ili eĉ konfesis senhonte, ke tion ili devas fari por kompensi la perdon, kiun al ili suferigis la trapasantaj banditaj soldatoj."
"Jes, mi scias," enŝovis komenton Onklo Pan.
"Maŭmaŭ ĵus rakontis al mi la saman historion.
Estas domaĝe, ĝuste kiam ni devas aĉeti por nia Dio."
...(114)《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“我想为我的家神买一小块红绸子，”菊婶解释着说“你猜猜看，他们要多少钱？他们要半块银元—比过去涨了五倍。相反，当我要卖掉我日夜花了不知多少工夫纺出的纱绽时，王老板只出不到以前三分之一的价钱。
而且他还不大想收购。嗨，我以后怎么过日子啊！”她发出了一个自我怜悯的呼声。“怎么能这样！”我的母亲说，“这简直是敲诈！”“就是这样！”菊婶忿忿不平地说。“他们甚至还不知羞耻地明说，路过的溃兵抢掉了他们的东西，他们得用这种办法把损失捞回来。”
“是的，我现在懂得了，”潘大叔说，“毛毛刚才也对我讲了同样的事情。我们都要买年货敬神，偏偏出了这样的事，太糟了。”
...（114）《山村》
*名著欣赏
Flago (Å vise profilen) 2010 5 22 11:20:35
...
"Domaĝe, efektive.." la voĉo de Onjo Krizantemo subite mallaŭtiĝis, preskaŭ ĝis flustro, dum la kapo kurbiĝis kaj ŝi penseme rigardis siajn piedojn.
"Mi ne scias, kian donacon doni al mia bona Maljunulo por lia vojaĝo en la Ĉielon... Mi estos tre malfiliĉa..."
"Estas vere ĝene," mia patrino diris, fikse rigardante kviete Onjo Krizantemo. Ŝi sciis, ke la onklino atendas, kiel je ĉiu alia Novjaro, ke la Hejma Dio gvidos al ŝi la koron de Mintun kaj rekondukos lin iun tagon al ŝi. Ŝi komprenis, ke Onjo Krizantemo vivas tute en mondo de espero kaj atendado, kaj ke bonaj donacoj al la dio nutras ŝiajn esperojn.
"Ni ankoraŭ ne komencis aĉetadi," daŭrigis mia patrino.
"Eble por butikumi ni devos iri al la gubernia urbo en la montaro. Ĝi estas urbo multe pli granda. Tie la komercistoj devus esti pli honestaj."
...（115）《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“真是太糟了...” 菊婶忽然降低了声音，低得几乎成为了一个私语，她的头也低着，若有所思地望着自己的脚，“我不知道，我的老灶王爷上天去，我该送他些什么东西好...我将会感到非常难过...”
“这真是叫人为难，”我的母亲说，静静地凝望着菊婶。她知道，菊婶在这个新年时节，也正如在其他新年一样，希望家神能指引明敦（菊婶的丈夫）的心归向她。使他某一天得以回到她的身边来。她已经意识到，菊婶完全是在盼望和期待中过日子，送点好礼品给家神可以增强她的希望。
“我们也还没有买什么东西，”母亲继续说，“也许我们得跑一趟县城，到那里去买买试试看。那个城市要大得多。那里的生意人也许更讲道理一些。”
...(115)《山村》
*名著欣赏
"Domaĝe, efektive.." la voĉo de Onjo Krizantemo subite mallaŭtiĝis, preskaŭ ĝis flustro, dum la kapo kurbiĝis kaj ŝi penseme rigardis siajn piedojn.
"Mi ne scias, kian donacon doni al mia bona Maljunulo por lia vojaĝo en la Ĉielon... Mi estos tre malfiliĉa..."
"Estas vere ĝene," mia patrino diris, fikse rigardante kviete Onjo Krizantemo. Ŝi sciis, ke la onklino atendas, kiel je ĉiu alia Novjaro, ke la Hejma Dio gvidos al ŝi la koron de Mintun kaj rekondukos lin iun tagon al ŝi. Ŝi komprenis, ke Onjo Krizantemo vivas tute en mondo de espero kaj atendado, kaj ke bonaj donacoj al la dio nutras ŝiajn esperojn.
"Ni ankoraŭ ne komencis aĉetadi," daŭrigis mia patrino.
"Eble por butikumi ni devos iri al la gubernia urbo en la montaro. Ĝi estas urbo multe pli granda. Tie la komercistoj devus esti pli honestaj."
...（115）《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“真是太糟了...” 菊婶忽然降低了声音，低得几乎成为了一个私语，她的头也低着，若有所思地望着自己的脚，“我不知道，我的老灶王爷上天去，我该送他些什么东西好...我将会感到非常难过...”
“这真是叫人为难，”我的母亲说，静静地凝望着菊婶。她知道，菊婶在这个新年时节，也正如在其他新年一样，希望家神能指引明敦（菊婶的丈夫）的心归向她。使他某一天得以回到她的身边来。她已经意识到，菊婶完全是在盼望和期待中过日子，送点好礼品给家神可以增强她的希望。
“我们也还没有买什么东西，”母亲继续说，“也许我们得跑一趟县城，到那里去买买试试看。那个城市要大得多。那里的生意人也许更讲道理一些。”
...(115)《山村》
*名著欣赏
Flago (Å vise profilen) 2010 5 23 05:06:06
...
"Bona ideo! Bona ideo!" laŭdis ĝoje mian patrinon Onklo Pan. "Tie mi ne estis jam de sufiĉe longe. Hej, homoj! Mi amas la malnovan milivinbutikon tie. Min bele tiklas la odoro tie, se ne paroli pri la 'eliksiro' mem!"
"Vi ĉiam pensas pri trinkado, Onklo Pan!" mia patrino diris. "La butikumo estas ĉifoje afero tre serioza."
"Mi scias, mi scias. Se vi sendos min tien por fari ĝin, mi promesas, ke mi ne trinkos. Mi promesas, je mia honorvorto!"
"Eble vi vere devus sendi tien Onklo Pan por fari la butikumon," Onjo Krizantemo komentis al mia patrino. "Ne valoras la ĉitiea urbeto."
"Kaj tie mi povos vendi la fadenon por vi kontraŭ multe pli favora prezo, Onjo Krizantemo, mi estas certa," Onklo Pan rapidis diri, eĥante per persvadema voĉo la ideon de Onjo Krizantemo, kio ruĝigis pro ĝeniĝo ŝin.
...（116）《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“这个对！这个对！”潘大叔高兴地称赞我母亲的想法，声调也显得很高兴，“我好久没有到那里去了。嗨，我的天！我才喜欢那里的高粱酒店哩。酒的香味就够叫我心痒痒的了，那真正的酒就更不用说了！”
“你老是想到喝酒，潘大叔！”母亲说，“这次去买年货是比什么都重要的事呀。”“我懂得，我懂得。如果你派我去，我一定不喝酒，我答应您，我一定不喝酒！”
“看来你倒真应该派潘大叔到那里去买东西，”菊婶向母亲建议，“这里的商号太不像话了。”“我可以答应您，菊婶，我可以把您的纱绽拿到那里去卖出好价钱来。”潘大叔连连用一种殷勤奉承的声音附和着说—这倒使菊婶感到难为情而脸上泛出红晕来。“
...(116)《山村》
*名著欣赏
"Bona ideo! Bona ideo!" laŭdis ĝoje mian patrinon Onklo Pan. "Tie mi ne estis jam de sufiĉe longe. Hej, homoj! Mi amas la malnovan milivinbutikon tie. Min bele tiklas la odoro tie, se ne paroli pri la 'eliksiro' mem!"
"Vi ĉiam pensas pri trinkado, Onklo Pan!" mia patrino diris. "La butikumo estas ĉifoje afero tre serioza."
"Mi scias, mi scias. Se vi sendos min tien por fari ĝin, mi promesas, ke mi ne trinkos. Mi promesas, je mia honorvorto!"
"Eble vi vere devus sendi tien Onklo Pan por fari la butikumon," Onjo Krizantemo komentis al mia patrino. "Ne valoras la ĉitiea urbeto."
"Kaj tie mi povos vendi la fadenon por vi kontraŭ multe pli favora prezo, Onjo Krizantemo, mi estas certa," Onklo Pan rapidis diri, eĥante per persvadema voĉo la ideon de Onjo Krizantemo, kio ruĝigis pro ĝeniĝo ŝin.
...（116）《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“这个对！这个对！”潘大叔高兴地称赞我母亲的想法，声调也显得很高兴，“我好久没有到那里去了。嗨，我的天！我才喜欢那里的高粱酒店哩。酒的香味就够叫我心痒痒的了，那真正的酒就更不用说了！”
“你老是想到喝酒，潘大叔！”母亲说，“这次去买年货是比什么都重要的事呀。”“我懂得，我懂得。如果你派我去，我一定不喝酒，我答应您，我一定不喝酒！”
“看来你倒真应该派潘大叔到那里去买东西，”菊婶向母亲建议，“这里的商号太不像话了。”“我可以答应您，菊婶，我可以把您的纱绽拿到那里去卖出好价钱来。”潘大叔连连用一种殷勤奉承的声音附和着说—这倒使菊婶感到难为情而脸上泛出红晕来。“
...(116)《山村》
*名著欣赏
Flago (Å vise profilen) 2010 5 24 20:46:41
...
"Bone,do," mia patrino diris. "Eble tio estas la sola rimedo. Vi devos iri morgaŭ, Onjo Krizantemo, aŭ aliuloj jam estos elektintaj la plej taŭgajn varojn."
"Mi ĝojas, ke vi tiel decidis," Onjo Krizantemo diris al mia patrino.
"Fidu min, Onjo Krizantemo, la bobenojn mi vendos por vi kontraŭ multa, multa mono! Ne havu zorgojn pri la donacoj al via dio," Onklo Pan diris feliĉakore, pro la morala subteno, per kiu ŝi apogis lin favore al la vojaĝo.
"Dankon, Onklo Pan!" Onjo Krizantemo diris, dum en ŝiaj okuloj brilis nova espero. Ŝi lasis la pakaĵon ĉe Onklo Pan.
La postan tagon frumatene Onklo Pan ekvojaĝis al la gubernia urbo, kiu estis malproksima ĉirkaŭ cent kvindek liojn, portante kun si ĉiujn niajn esperojn por la venonta jaro, inkluzive tiujn de Onjo Krizantemo.
...（117）《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“那么，好吧！” 我母亲说。 “可能这是唯一的办法，你明天就去吧，潘大叔，不然别人把好的东西都挑选走了。”“我很高兴，你做出了这样一个决定，”菊婶对我母亲说。
“相信我，菊婶，我将把您把您的纱绽卖了个大价钱、大大的价钱来！您不用担心给您为家神买供品的事吧。”潘大叔说。由于她对他跑一趟县城给予了精神上的支持，他的语调显得很感激。
“谢谢你，潘大叔！”菊婶说，她的双眼发出了新的希望的光芒。第二天早晨潘大叔就动身去一百五十里路外的县城。满怀着我们的、也包括菊婶的对于未来一年的一切希望。
...（117）《山村》
*名著欣赏
"Bone,do," mia patrino diris. "Eble tio estas la sola rimedo. Vi devos iri morgaŭ, Onjo Krizantemo, aŭ aliuloj jam estos elektintaj la plej taŭgajn varojn."
"Mi ĝojas, ke vi tiel decidis," Onjo Krizantemo diris al mia patrino.
"Fidu min, Onjo Krizantemo, la bobenojn mi vendos por vi kontraŭ multa, multa mono! Ne havu zorgojn pri la donacoj al via dio," Onklo Pan diris feliĉakore, pro la morala subteno, per kiu ŝi apogis lin favore al la vojaĝo.
"Dankon, Onklo Pan!" Onjo Krizantemo diris, dum en ŝiaj okuloj brilis nova espero. Ŝi lasis la pakaĵon ĉe Onklo Pan.
La postan tagon frumatene Onklo Pan ekvojaĝis al la gubernia urbo, kiu estis malproksima ĉirkaŭ cent kvindek liojn, portante kun si ĉiujn niajn esperojn por la venonta jaro, inkluzive tiujn de Onjo Krizantemo.
...（117）《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
“那么，好吧！” 我母亲说。 “可能这是唯一的办法，你明天就去吧，潘大叔，不然别人把好的东西都挑选走了。”“我很高兴，你做出了这样一个决定，”菊婶对我母亲说。
“相信我，菊婶，我将把您把您的纱绽卖了个大价钱、大大的价钱来！您不用担心给您为家神买供品的事吧。”潘大叔说。由于她对他跑一趟县城给予了精神上的支持，他的语调显得很感激。
“谢谢你，潘大叔！”菊婶说，她的双眼发出了新的希望的光芒。第二天早晨潘大叔就动身去一百五十里路外的县城。满怀着我们的、也包括菊婶的对于未来一年的一切希望。
...（117）《山村》
*名著欣赏
Flago (Å vise profilen) 2010 5 26 08:13:35
...
Jam pasis tri tagoj post la foriro de Onkloo Pan. Komencis ekzorgi mia patrino pro tio, ke li ne revenis. La kvaran tagon venis Plurfoje Onjo Krizantemo por enketi pri li. Ŝi estis tre zorgoplena, ĉar la Eta Novjaro daŭre proksimiĝadis. Pro la zorgoj mia patrino multe pli nervoziĝis.
Kaj krom tio nia bovino komencis montri simptomojn de laceco. Ĝi foje rifuzis manĝi, kaj ni ne sciis, kiel manĝigi ĝin. Ĝi kuŝis surventre, maĉante malforte kaj malrapide; ĉirkaŭ la buŝo amasiĝis dika ŝaŭmgrapolo kvazaŭ blanka florego, kaj elfluetis ĝia gluiĝema salivo kaj subenpendis kvazaŭ travidebla ŝnureto.
Kelkfoje ĝi rigardis la preterpasantojn sopireme kaj senhelpe, kvazaŭ serĉante Onklon Pan. Kelkfoje ĝi frotis sin kontraŭ la tero kvazaŭ ĝi jukus ie kaj bezonus gratadon kaj brosadon. Ni ne povis helpi ĝin, ĉar ni ne konis la diversajn partojn de ĝia korpo.
...（118）《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
潘大叔已经离开三天了，还没有回来，我母亲开始不安起来。到了第四天，菊婶来我家好几次，打听关于他的消息。她感到非常焦急，因为小年已经快要到了。她的焦急使得我的母亲也变得神经质起来。
除此以外，我们的那头母牛也显出了疲惫的样子。它有时拒绝吃食，我们也不知道有什么办法可以叫它吃东西。它躺在她的栏里休息，有气无力地反刍着。它嘴上挂着一串一串的泡沫，好像大朵的白花一样。口涎从它的嘴角流下来，象一根透明的绳子。
有时它望着傍边经过的人，眷恋地，无可奈何地，好像是在寻找潘大叔。有时它在地上揉擦，好像它身上有块什么地方在发痒，需要有人搔它一下或刷一下。我们也无法帮助它，因为对它身上某些特殊的部分我们并不熟悉。
...(118)《山村》
*名著欣赏
2011.09.25
Jam pasis tri tagoj post la foriro de Onkloo Pan. Komencis ekzorgi mia patrino pro tio, ke li ne revenis. La kvaran tagon venis Plurfoje Onjo Krizantemo por enketi pri li. Ŝi estis tre zorgoplena, ĉar la Eta Novjaro daŭre proksimiĝadis. Pro la zorgoj mia patrino multe pli nervoziĝis.
Kaj krom tio nia bovino komencis montri simptomojn de laceco. Ĝi foje rifuzis manĝi, kaj ni ne sciis, kiel manĝigi ĝin. Ĝi kuŝis surventre, maĉante malforte kaj malrapide; ĉirkaŭ la buŝo amasiĝis dika ŝaŭmgrapolo kvazaŭ blanka florego, kaj elfluetis ĝia gluiĝema salivo kaj subenpendis kvazaŭ travidebla ŝnureto.
Kelkfoje ĝi rigardis la preterpasantojn sopireme kaj senhelpe, kvazaŭ serĉante Onklon Pan. Kelkfoje ĝi frotis sin kontraŭ la tero kvazaŭ ĝi jukus ie kaj bezonus gratadon kaj brosadon. Ni ne povis helpi ĝin, ĉar ni ne konis la diversajn partojn de ĝia korpo.
...（118）《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
潘大叔已经离开三天了，还没有回来，我母亲开始不安起来。到了第四天，菊婶来我家好几次，打听关于他的消息。她感到非常焦急，因为小年已经快要到了。她的焦急使得我的母亲也变得神经质起来。
除此以外，我们的那头母牛也显出了疲惫的样子。它有时拒绝吃食，我们也不知道有什么办法可以叫它吃东西。它躺在她的栏里休息，有气无力地反刍着。它嘴上挂着一串一串的泡沫，好像大朵的白花一样。口涎从它的嘴角流下来，象一根透明的绳子。
有时它望着傍边经过的人，眷恋地，无可奈何地，好像是在寻找潘大叔。有时它在地上揉擦，好像它身上有块什么地方在发痒，需要有人搔它一下或刷一下。我们也无法帮助它，因为对它身上某些特殊的部分我们并不熟悉。
...(118)《山村》
*名著欣赏
2011.09.25
Flago (Å vise profilen) 2010 5 27 08:03:37
...
Kaj jam estis la kvina tago. Ankoraŭ ne revenis Onklo Pan.
Tiun tagon, de tempo al tempo, iris mia patrino ĝis la rando de l' vilaĝo kaj rigardis la vojeton kondukantan supren al la gubernia urbo en la malproksimaj montoj. Ne videblis sur la vojo eĉ ombro similanta Onklon Pan.
Post ĉiu elreviĝo ŝi murmuris al si la saman demandon:
"Pro kio Onklo Pan restis tiel longe en la urbo？"
Finiĝis kiel kutime tiu tago. La vilaĝo krepuskiĝis jam antaŭ ol subiris la suno, ĉar la ĉirkaŭaj montoj forbaris ĝian lumon.
Kaj tiam la hejmenirantaj korvoj ĉirkaŭsoris plurfoje super la nestoj en la nudaj arboj, morne grakante, kaj la eĥo alportis al la vilaĝo pli da sombreco. Laciĝinte, ili finfine sin enŝovis en la nestojn. Kaj poste ĉio kvietiĝis kaj fine mallumiĝis.
...（119）《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
已经是第五天了，潘大叔还是没有回来。这一天我的母亲不时走到村头去，向通向远方的县城的大路凝望。路上连潘大叔的人影也没有。
每次她感到失望的时候，她就对自己嘀咕着同样一句问话：“有什么事在县城里缠住潘大叔，叫他呆这么久？”
这一天象平时一样结束了。太阳还没有完全下山，村子就已经暗了下来了，因为周围的群山挡住了太阳的光。
归巢的寒鸦绕着它们在那些光秃秃的树上所建造的巢，一边飞，一边哀叫，在村里的黑暗中引起一片回音。最后它们疲累了，才钻进巢里去。终于夜幕降下来了，一切变得沉寂。
...(119)《山村》
*名著欣赏
Kaj jam estis la kvina tago. Ankoraŭ ne revenis Onklo Pan.
Tiun tagon, de tempo al tempo, iris mia patrino ĝis la rando de l' vilaĝo kaj rigardis la vojeton kondukantan supren al la gubernia urbo en la malproksimaj montoj. Ne videblis sur la vojo eĉ ombro similanta Onklon Pan.
Post ĉiu elreviĝo ŝi murmuris al si la saman demandon:
"Pro kio Onklo Pan restis tiel longe en la urbo？"
Finiĝis kiel kutime tiu tago. La vilaĝo krepuskiĝis jam antaŭ ol subiris la suno, ĉar la ĉirkaŭaj montoj forbaris ĝian lumon.
Kaj tiam la hejmenirantaj korvoj ĉirkaŭsoris plurfoje super la nestoj en la nudaj arboj, morne grakante, kaj la eĥo alportis al la vilaĝo pli da sombreco. Laciĝinte, ili finfine sin enŝovis en la nestojn. Kaj poste ĉio kvietiĝis kaj fine mallumiĝis.
...（119）《Montara Vilaĝo》
@@@@@@
...
已经是第五天了，潘大叔还是没有回来。这一天我的母亲不时走到村头去，向通向远方的县城的大路凝望。路上连潘大叔的人影也没有。
每次她感到失望的时候，她就对自己嘀咕着同样一句问话：“有什么事在县城里缠住潘大叔，叫他呆这么久？”
这一天象平时一样结束了。太阳还没有完全下山，村子就已经暗了下来了，因为周围的群山挡住了太阳的光。
归巢的寒鸦绕着它们在那些光秃秃的树上所建造的巢，一边飞，一边哀叫，在村里的黑暗中引起一片回音。最后它们疲累了，才钻进巢里去。终于夜幕降下来了，一切变得沉寂。
...(119)《山村》
*名著欣赏