...
Mi sciis, ke tio estis intenca mensogeto. Sed ŝajnis, ke tio ne multe interesis Mastron Ŭang. Li diris kritikeme, “Negrave kiom fajna, ĝi ne povas konkuri kun la fadenoj maŝinŝpinitaj. Baldaŭ la homoj rifuzos aĉeti ĉi manŝpintaĵon. Ĝi estas tro multekosta kaj ne taûgas al la novaj maŝinoj, kredu min. Miaj aĉetantj diris, ke mi kolektu nur kotonon. Tamen, ĉar ni estas malnovaj geamikoj...”

Li paŭzis por prisuĉi la pipon. Poste li levis unu bobenon kaj ekzamenis la fadenon per la lumo envenanta tra la pordo. Li metis ĝin sur la vendotablon kaj levis sian kapon por rigardi al Onjo Krizantemo, kaj demandis, “Kiom vi atendas kontraŭ ĝino？”
“Ne devus esti malpli ol la antaŭa prezo, supozeble？”diris Onjo Krizantemo.
“Mi timas, ke ĝi devus, ” Mastro Ŭang diris, provante kontraŭdire iom paŭtigi siajn lipojn, sed sensukcese. “Abslute ne estas merkato, se la milito ne finiĝis.”
Onjo Krizantemo iĝis pensema, fikse rigardante la plafonon, kiun atingis la amaso da kotonstoko. Poste ŝi diris decideme, “Bone, Mastro Ŭang , pagu laŭvole. Mi kredas, ke vi ne tro perdigos al mi.”

“Kompreneble ne. Nuntempe mi neniom profitas. Mi nur povos teni funkcianta la butikon, por ke mi ĉiam povu servi al miaj malnovaj klientoj kiel vi. ”
Kaj Mastro Ŭang pagis la Onjo Krizantemo la prezon, kiun li difinis por la du ĝinoj da fadeno. Sen pluaj paroloj ni eliris. Kiam ni atingis la straton, komentis Onjo Krizantemo kun suspiro : “Mi bezonis kvin tagojn por ŝpini tiujn du ĝinojn, sed ŝajnas, ke la laboro ne valoras.”
“Kial vi ne provas terkulturadon kiel la filinoj de l’ vinfaristo？ Mi demandis, ne multe pripensinte, ĉar tiumomente mi ekvidis al dommastrinoj tiel majestmiene kiel regula mastrino de legomvendejo. “Ŝajnas, ke ili bone enspezas.”
...(70）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
我知道这是她有意编造的一段小诳话。不过王老板倒似乎没有怎么太注意。他挑剔地说，“不管纱纺得怎么细，但是和机器纺的纱相比，总还是差劲，竞争不了呀，这种手纺的纱线人们很快就不会再收购了。它的价钱太贵了，也不适合新的机器。我说的是真话。我的主顾已经通知我，他们以后只收购棉花，不过，我们是老熟人...”

他停了一下，以便再吸一口烟。接着他就拿了一个纱绽，就着门外射进来的光检查了一下。他把它放在柜台上，抬起头来，面向菊婶，问：“一斤你想要多少钱？”“我想，总不能比老价钱低吧？”菊婶说。“我很抱歉，得低一点，”王老板说，同时想撅起他的嘴唇，表示否定的样子，但是没有成功。“除非是他们停止打仗，否则就绝对没有什么生意可做了。”菊婶沉思起来，呆呆地望着天花板-库存的棉花就一直堆到天花板下。于是她就决断地说：“好吧，王老板，你能出多大价钱就出多大价钱吧。我想你不会让我吃亏太大。”

“当然不会。我现在也赚不到什么钱了。我只是希望我能够维持店面，好叫我还能为你这样的主顾做些事。”于是王老板就按他规定的价格，把这两斤纺线收购了。拿到了钱以后，我们二话未说，就离开了这个店铺。来到街上的时候，菊婶叹了一口气，发表了一点意见：“这两斤线花了我五天的工夫纺好，看来这种活再没有什么干头了。”“你为什么不学酒坊老板的那几个女儿，也干起庄稼活来呢？”我不加思索地问，因为这当儿我瞥见了母乌鸦正挑着一担蔬菜，向一些家庭主妇兜售，样子非常神气，倒很象一个卖蔬菜的老板娘。“她们似乎挣钱不少哩。”
...（70）《山村》
*名著欣赏

...
"Nu, unuavice mi teron ne posedas, kaj duavice..." Onjo Krizantemo paŭzis kaj rigardis siajn mallarĝajn piedetojn en paro da purpuraj ŝuoj kun brodita motivo de papilio alvenanta sur flavecajn orkideojn. "Nu..." Mankis al ŝi vortoj.
Ni jam alvenis al drapaĵvendejo.

Onjo Krizantemo restis iom da tempo antaŭ la pordo, frotis denove iom da pudro sur sian nazon, kaj poste eniris. "Mi opinias, ke Alan ŝatus havi donacon praktikan," ŝi diris al mi. "Mi aĉetos por ŝi kelkajn futojn da presita nankeno, tiel ke ŝi havu ekstran novan robon por la Nova Jaro. Kion vi pensas pri tio？"

"Tre bone," mi diris.
Kaj ŝi iris rekte al la vendotablo kaj demandis al juna komizo: "Ĉu mi rajtas rigardi la bluan nankenon kun presitaj blankaj floroj？"
La komizo elektis tiun ŝtofon el staplo kaj montris ĝin al Onjo Krizantemo, dirante: "Ĉu tiun vi celas？"

"Jes," Onjo Krizantemo respondis. Kaj ŝi palpis ĝin per fingroj. Ĝi estis katuna, sed maŝinfarita, tre malsimila, ĉar la strukturo estis egala kaj fajna, al la sama ŝtofo, kiun ni en la malnova tempo manteksis hejme. "Kiom kostas futo？" ŝi demandis.

"Tridek cendojn."
"Kio？" Onjo Krizantemo diris surprizite, kun larĝe malfermitaj okuloj. "Kiam mi estis ĉi tie antaŭ kelkaj tagoj, futo kostis nur dudek sep cendojn. Kiel povas la prezo altiĝi tiel baldaŭ, precipe kiam la prezo de l' indiĝenaj fadenoj malaltiĝis？ Ĉu ĝi ne estas farita el fadenoj？"
...（71)《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“唔，一来，我没有地；二来...”菊婶停顿下来，低头望了望自己穿着紫色鞋子的小脚，鞋上面绣着一只蝴蝶，想要落在一朵鹅黄色的兰花上去。“嗯...”她说不下去了。这时我们来到了一个花布店门口。

菊婶在门前停了一会儿，又在她鼻梁上扑了一点粉，接着便走进去了。“我要买点东西给阿兰。我想她会喜欢一点实际的礼物。”她对我说，“我想为她买点印花布，她可以在过年的时候做件新衣服。你觉得怎样？”

“很好，”我说。于是她就直接走到柜台那儿，向一个年轻店伙问:“我可以瞧瞧那印有白花的印花布吗？”店伙从一堆布料中挑出一件，摊给菊婶看，说：“你是指这种布吗？”

“是，”菊婶说。她在布上用手指抚摸了一下。它也是棉纱织的，不过是机器产品，跟我们平时在家里穿的手织料子不一样，纤维是匀净而细致的。“一码多少钱，”她问。

“三角。”“什么？”菊婶惊愕地问，她的眼睛大睁着，“几天以前我到这里来看的时候，它不过是两角七分钱一码。价钱为什么涨得这样快，特别是土纱的卖价还落下了一些？难道它不是纱线织的吗？”
...(71)《山村》
*名著欣赏

...
"Ĝi estas," la komizo respondis. "Tamen la prezon altigas ne ni, sed la militista guberniestro. Vi scias, ke okazos nova milito inter nia provinca guberniestro kaj la nordaj militisaj lordoj. Pro tio la alilandaj katunfabrikoj en "La Urbego" ĉesigis la produktadon, sekve okazos granda manko de l' ŝtofo.

Krome, samkaŭze, la militista guberniestro difinis al ĝi novan imposton, por ke li disponu pri sufiĉe da mono por aĉeti municiojn. Ne nia kulpo estas, vidu."
La komizon senparole fiksrigardis Onjo Krizantemo, mirante pri lia facila vortfluo. La junulo refigardis al ni. Li havis vizaĝon sinceran. "Mi ne mensogas, sinjorino," li aldonis. "Ni profitas nur modeste, kaj neniam mistifikas niajn klientojn."

"Dankon, mi komprenas," Onjo Krizantemo diris, kaj klinis sian kapon. Zorge ŝi elprenis la arĝentajn monerojn, kiujn la leporlipa Mastro Ŭang pagis al ŝi kontraŭ ŝiaj fadenoj kaj kiujn ŝi estis singarde volvintaj per mantuko; ŝi re kaj re kalkulis ilin.
"Aĥ, eĉ por du futoj de la ŝtofo ili ne sufiĉas," ŝi ekkriis. "Kion fari？" Kaj denove ŝi fiksrigardis la komizon. Post kelkminuta silento, ŝi aldonis, "Bonvolu montri al mi mantukojn."

La komizo elprenis ujon, kiu enhavis mantukojn. Ĉiuj estis maŝinfaritaj. Onjo Krizantemo elektis unu purpurruĝan kaj pagis por ĝi dek monerojn, kio estis la prezo de duonĝino da fadenoj indiĝenaj.
"Mi esperas, ke ĝi plaĉos al Alan," ŝi diris al mi dum ni forlasis la butikon. "Mi bedaŭras, ke mi dume ne povas aĉeti ion por vi. La ceteron de la mono mi bezonas por aĉeti iomete da rizo kaj salo."
...(72)《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“是的，一点也不错，”店伙回答说，“是的，但抬高价钱的不是我们，而是督军呀。你知道，我们省里的督军和北方的军头头正在准备打一次新的的大仗。由于这个原因，‘大城市’那些外商棉纺织厂就停产了，不久布料就要大大地缺货。

而且，由于同一个原因，督军为了弄钱买军火，又在布匹上加了一种新税。瞧，这不能怪我们呀！”
这位店伙讲起布料涨价的道理来口若悬河，菊婶呆望着他，一句话也说不出来。这位年轻人也望着我们。他的面色是诚恳的。“太太，我不骗你，”他补充着说，“我们只是求得一点薄利就够了，从不欺骗我们的顾客的。”

“谢谢你，我懂得了，”菊婶说着低下头来。她小心翼翼地从手绢里取出几个银角子-这是缺嘴老板付给她纱绽的代价-数了又数，一连数了好几次。“啊，连买两码布的钱都不够，”她发出一个感叹，“怎么办？”她又呆望了店伙一阵。沉寂了几分钟以后，她补充着说：“你能拿几块手绢给我看看吗？”

店伙取出一盒子手绢来，这些东西也是机器做的。菊婶选了一块紫红色的手绢，付了十个铜板-也就是他纺的半斤土纱的售价。“我希望阿兰喜欢它，”当我们走出了这个店铺的时候她对我说，“我很难过，今天我不能为你买点东西。剩下的钱我还得买点米和盐呀。”
...(72)《山村》
*名著欣赏

...
Kiam ni revenis al nia vilaĝo, Onjo Krizantemo akompanis min rekte al mia patrino. Surprizis ŝin, ke sidadis en nia domo Laŭ Liŭ, ion diskutante kun Onklo Pan, kun deprimita vizaĝo kaj okuloj tristaj. Do li ne iris ĝis la urbeto, sed venis ĉi tien anstataŭe, mi pensis.

Kaj mi rimarkis, ke verŝajne li volis rideti, kiam li ekvidis la alvenon de Onjo Krezantemo, sed liaj lipoj ne povis formi gajan esprimon. Ankaŭ Onjo Krizantemo aspektis tre maltrankvila; ŝiaj vangoj karmeziniĝis. Ŝi neniam frontis mem nian rakontiston vizaĝalvizaĝe, krom en la mallumaj vesperoj, kiam ŝi povis sin kaŝi inter la homamaso por aŭskulti liajn historiojn.

"Jen nura donaceto por festi la resaniĝon de Alan," ŝi diris haste al mia patrino, transdonante al ŝi la mantukon. Poste ŝi tuj adiaŭis.
"Vi vidas, ke ŝi sentas ĝenon antaŭ vi," Onklo Pan diris al Laŭ Liŭ post la foriro de Onjo Krizantemo.
"Vi devos esti kuraĝa kaj atakema, simile al la herooj en viaj rakontoj."
"Jes, tiu tipo plaĉas al ŝi," mia patrino subtenis la ideon de Onklo Pan. "Mi ja scias."
...（73）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
当我们回到村子的时候，菊婶陪我一起去看我母亲。她很惊奇地发现，老刘正坐在我们家里，和潘大叔在谈论一件什么事情。他的脸色低沉，他的眼神抑郁。原来他没有到镇上去，而却到我家里来了。

我还看出，当他瞧见菊婶走进来的时候，他还尽量想发出一个微笑，可是他的嘴唇却做不出一个愉快的表情来。菊婶也显得有些不自在，她的双颊也红了起来。她从来没有面对面地正视过我们的说书人。在晚间，当她听他讲故事的时候，她总是隐藏在听众中间的。

“这是一点小小的礼物，为的庆贺阿兰恢复了健康。”她对我母亲说，急迫地把那块手绢交给她，接着便马上离开了。“瞧，当着你的面她感到很窘呀。”菊婶离开以后潘大叔对老刘说。“你得拿出胆量来，而且要取进攻的姿式，就像你所讲的故事中的那些英雄一样。”“是的，她就喜欢那样的人物，”母亲支持潘大叔的意见，“我了解她。”
...(73)《山村》
*名著欣赏

...
Restis silenta nia rakontisto, modeste pendigante sian kapon,
"Vidu," daŭrigis Onklo Pan kvazaŭ lerneja instruisto, "vi estas tutsimple teoriulo, ne agemulo. Vi scias nur priskribi la sukceson de aliaj homoj, ne kiel gajni la koron de Korvino."
"Kio？" Laŭ Liŭ eksaltis.
"Li estas finfine ekziĝonta al la filino de l' vinfaristo," Onklo Pan diris. "Hodiaŭ matene sur la kampo li diris al mi, feliĉa kiel bienulo, ke li certe kaptis la koron de Korvino. Certe, ĉu vi komprenas？"

"Sed kiel？" Nian rakontiston konsternegis la novaĵo.
"Kiel？ Sed ĝuste tion vi devas lerni, kara junulo. Aŭskultu! Maŭmaŭ gajnis ŝin ĉar li promesis al ŝi plurajn praktikajn aferojn. Li promesis, ekzemple, ke li ĉiam mangigos al ŝi rizon blankan, ke li aŭskultos kvazaŭ pli juna frato ŝiajn vortojn, ke li laboros kiel ĉevalo por feliĉigi ŝin, ke li algluiĝos al ŝi kiel bebo al sia patrino, ke li neniam sen ŝia permeso alparolos iun ajn alian virinon aŭ junulinon, kaj ke li ĉiam traktos ŝin per ridetoj kaj neniam per pugno. Komprenite？ Ĝuste tiel!"

"Pa!" Laŭ Liŭ eligis malestime la sonon, kaj stariĝis.
"Tio ne estas amo, des malpli amindumado."
"Teorio denove, Laŭ Liŭ!" komentis mia patrino.
Sed ne volis aŭskulti nia rakontisto. Li eliris per paŝoj deprimitaj.
...(74)《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
我们的说书人说不出话来，难为情地低下了头。“你瞧，”潘大叔象一个老师似地继续说，“你是一个只会谈道理的人，而不是一个实干家。你只会知道描写别人怎样成功，而自己却不懂得怎样做好。瞧瞧毛毛，甚至他也懂得怎样赢得母乌鸦的心。”“什么？”老刘感到震惊起来。“他快要娶酒坊师傅的千金当媳妇了，”“他今天早晨在田里干活时告诉我这件事的。他快乐得象一位田东，说他已经绝对地赢得了母乌鸦的心。绝对地，懂得吗？”

“不过他是怎么做到这一点的？”我们的说书人听到这个消息，惊呆了。“怎样？我的好朋友，这正是你应向他学习的地方。听着！他做了几件实际的事情，终于征服了她的心。比如说吧，他答应每天给她蒸白米饭吃，将象一个小弟弟似的永远听她的话，将象一头牛似的永远为她的幸福干活，在没有得到她的同意下将永远不和别的女人或女孩子讲话，将永远用微笑而不用拳头对待她。懂得吗？就得象样子。

“呸！”老刘嘴里吐出这个轻蔑的字眼就起身走了。“这不是爱情，更谈不上是恋爱。”“你又在空谈大道理，老刘！”我的母亲说。可是我们的说书人却听不见去。他拖着沮丧的步子离开了。
...(74）《山村》
*名著欣赏

Ⅳ

En la tago de l' geedziĝo de Maŭmaŭ, ĉiuj en la vilaĝo ĝojiĝis pri la okazaĵo. Nur la maljuna fraŭlo Benĉin, iam la "potenciala rivalo" de l' edziĝonto, rifuzis partopreni la ĝojadon, ferminte sin en sian dometon. Niakaze, ni havis kroman ĝojmotivon, kiun ni ne tute atendis. Aperis en la vilaĝo, tuj post la feliĉiga ceremonio, mia patro kaj mia pliaĝa frato. Ilia subita reveno el "La Urbego", kie ili laboris, estis al ni kvazaŭ sonĝo. Ĝi ne sole surprizis nin, sed eĉ preskaŭ senkonsciigis nin.

Ni fiksrigardis ilin kvazaŭ fremdulojn. Apenaŭ ni povus kredi tion realaĵo, se ne aŭdiĝus abrupta, timiga kriego de Alan, kiu nin revekis. Alan estis fiksrigardinta mian fraton, kiu estis jam viro juna, kaj li siavice estis scivoleme esplorinta ŝian vizaĝon variolmarkitan. Tiel fronte al li, ŝi fariĝis memkonscia, kaj pro timego kriĉis terure. Poste ŝi forkuris kvazaŭ ŝtelisto en la kuirejon, kaŝante per ambaŭ manoj sian vizaĝon.

"Kiu bonkora dio vin resendas hejmen, eĉ vin ambaŭ!" mia patrino finfine ekkriis, kun miro kaj ĝojo miksitaj en ŝia voĉo. "Eĉ vorton vi ne skribis al mi pri tio!" Kaj ŝi instinkte kunpremis siajn manplatojn. Ŝajnis, ke ŝi volas surgenuiĝi kaj preĝi.
...（75）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
四

在毛毛娶亲的那天，村里的人也为之感到喜气洋洋。只有那个老单身汉本勤-曾经是新郎官的“潜在情敌”-拒绝参加这件喜事，而把自己关在屋里。至于我们呢，我们倒有一件意想不到的事情而感到高兴：在这桩喜事刚刚完毕以后，我的父亲和哥哥回到村里来了。他们在那个“大城市”里工作，现在忽然归来，对我们简直象是一个梦。这不仅使我们感到出乎意外，也把我们弄得惊呆了。

我们象陌生人似地望了他们好一会儿。我们简直不相信这会是事实。恰巧这时阿兰突然发出一声惊叫，我们也就从痴呆的状态中醒过来。我的哥哥现在已经成了一个年轻人。阿兰一直在望着他，他也一直在好奇地注视着她脸上那一颗一颗的麻子。他们就这样面对面地凝望着，结果阿兰就意识到自己的面孔已经变样，因而就惊惶地大叫了一声。叫完以后，她就像个小偷似地逃进灶房里去了，把双手紧捂住自己的脸。

“哪一位好心肠的神仙把你们两个人送回家的，而且是一起回来！”妈妈忽然大叫了一声-她的声音里混杂着惊愕和高兴的语调。“你们事先一个字也没有告诉我们！”于是她本能地把双手合在一起，好像是要跪下来祷告祖先的样子。
...(75)《山村》
*名著欣赏

...
Ne tuj respondis mia patro, sed rerigardis kviete al ŝi. Ankaŭ li estis kaptita de miro kaj surprizo. Li ŝajnis ne kredi, ke tio ĉi estas lia hejmo. Tiel longe li restadis for de la vilaĝo. Kiam li foriris li estis mezaĝulo, sed nun li estis maljuna, kun grizaj haroj kaj sulkiĝinstaj vangoj. Laŭ mia memoro, dum la multaj jaroj de foresto li nur unu fojon revenis hejmen, por forkonduki mian fraton esti metilernanto en la fremda katunfabriko, kun kiu lia estro komercis pere de kompradoro.

"Kiu bonkora dio vin resendas hejmen!" mia patrino ripetis la samajn vortojn, kun la okuloj jam dilatitaj pro feliĉo. "Vi kutimis skribi al mi, dirante ke vi ne povos reveni hejmen ĝis vi ricevos la grandan dividendon. Ĉu vi ricevis ĝin？"

Mia patro skuis nee la kapon, sed li komencis rideti. La dividendo estis la sola celo, al kiu li strebis dum sia maljunaĝo. Tion li ricevus, se li laborus en la firmao ses jarojn sinsekvajn senferie. Ĝi povus esti tre atentinda monsumo, ĉar la komerco inter la indiĝenaj komercistoj kaj fremdaj fabrikoj estis tre profitodona. Mia patro firme intencis labori seninterrompe dum ses jaroj por ĝin ricevi, tiel ke en la fino li povu emeritiĝi sen la zorgo trovi ensperimedon.

Paliĝis mia patrino, vidante ke la patro kapneas. malgraŭ tio, ke li faris tion redete. Li levis ŝian manon kaj provis rideti multe pli gaje, dirante, "La dividendon mi ricevos. Ne ĝenu vin. Mi revenis nur pro la interna milito."
...（76）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
我的父亲没有立刻回答，然而是安静地又向她望去。他也是满怀着惊奇和迷惘的。他似乎也不相信，这就是他的家。他离开这个村子已经好久了。当他离开时，他还不过是刚接近中年，现在他已经显得老了，头发灰白，脸上也出现了皱纹。据我所能记忆得起的，在他这长时的离家期间，只回家过一次，接我的哥哥出去，到一个外商开的纱厂里当学徒，因为他的东家通过一个买办和这家纱厂有生意来往。

“哪一位好心肠的神仙把你们两位送回家的！”妈妈把刚才说的话又重复了一遍，她的眼睛大睁着，反射出快乐的光芒。“你一直在心中告诉我，你在没有分到‘花红’以前是不会回家的。你现在已经分得了吗？”

我的父亲摇了摇头，做出一个否定的姿式。可是他脸上浮现出了一点微笑。这笔“花红”是他为即将到来的老年所要争取的一件东西。他得在他东家的店里不停地工作六年，一次假也不请，才够条件。这可能是一大笔数目，因为本地商人和外商的纱厂做生意是很赚钱的。为了获得这笔钱父亲已经下了决心要好好干六年，这样他最后就可以退休，不必再在晚年又去找别的活干。

妈妈看到父亲摇头-虽然面上还有笑容，她的脸色就立刻变得刷白。他托起她的手，尽量装出更为高兴的笑脸，说：“那笔‘花红’我一定会得到的。你不要担心吧。我这次回来不是因为丢掉了工作，而是因为他们在打内战。”
...（76）《山村》
*名著欣赏

...
"Interna milito!" kriis mia patrino, kaj ŝiaj okuloj teruriĝis.
"Ĉu vi certas, ke temas pri interna milito？ diris Onklo Pan tre surprizite -li, kiu eskapis el interna milito en sia norda naskiĝloko.
"Jes, mi certas," mia patro diris kviete. "Do dume nia firmao devas fermiĝi. Ĉar tio estos granda milito. La militaj lordoj en la sudo kaj en la nordo volas ĉifoje havi decidan batalon."

"Interna milito ĝi ne estas, sed internacia milito! " subite aŭdiĝis la voĉo de mia frato, " ĉar ambaŭ flankoj ricevis armiliojn de eksterlandanoj. "
Tio sonis afero tre komplika. " Eksterlandanoj？ " demandis al si mia patrino. Poste ŝi fiksis sian rigardon scivoleme al Onklo Pan, kaj tiu palpebrumis per siaj maljunaj okuloj konfuzite al mia frato, kiu parolis kvazaŭ klerulo. Ni tute nenion komprenis pri eksterlandanoj. Sed subite el ekstere kriegis voĉo, kvazaŭ por konfirmi la novaĵon pri militon :
" Milito! Oni faris grandan militon! "

Samtempe kun la krio, aŭdiĝis ondo da furiozaj bojoj. Kuregis en nian domon maljunulo, insiste persekutate de nia gardhundo, Lajbaû. Li staris, anhelante, meze de la ĉambro, freneze minacante per vergo la hundon, kaj alparolis ĝin kvazaŭ ĝi estus malbonkonduta bubo : " Malklera bruto! Ĉu vi min ne rekonas？ Se vi kapablus kiel miaj lernantoj paroli kaj lerni, mi instruus al vi bonkonduton per tio ĉi-. " Li montris al Lajbaŭ la vergon. Sed tremis liaj manoj. Lajbaŭ tamen ne estis timigita per la gesto. Anstataŭe, ĝi saltis sur lin kaj ektiris lian vatitan malnovan vintran kitelon. Tiu estis eluzita, ke elpendis kotono kvazaŭ festonoj.
...（77）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“打内战！”我的母亲惊叫了一声，她的眼睛露出慌张的神色。“是真的在打内战吗？”潘大叔也惊愕地说。他就是因为从北方的老家逃避内战的战祸才流落到我们这里来的。“是的，是由于内战，”爸爸用一个平静的声音说，“因此我们的商号就得在打仗期间暂时关闭了。南方的军阀和北方的军阀这次要进行一场决战。”

“这并不是一次什么内战，而是一次国际战争呀！”这是从我哥的嘴里忽然爆发出来的一个声音，“因为两方都有洋人的支持和供应军火。”看来这是一件很复杂的事情。“洋人？”我母亲对自己发出这个疑问。她以充满了疑惑的眼光望着潘大叔，而后者又迷惘地向我哥哥眨着眼睛-哥哥现在讲起话来倒很像一个有学问的人。我们对于洋人什么也不知道。这时忽然又从外面传来一个声音。好像是要证实关于内战的消息。“打仗！他们正在打一场大仗！”

与这声音同时，外面响起了一阵犬吠的声音。一位老人，被我们的看家犬来宝紧追，冲进我们家里来了。他站在我们家的堂屋中央，狂暴地对我们的看家犬挥着他的教鞭，同时好像是对一个顽童似的对它说：“你这个不识字的畜生！难道你不认识我吗？，如果你能够象我的学生那样会说话和学习，我就要用这东西教训教训你怎样懂礼貌了-”他在来宝面前又把他的教鞭晃了一下。但是他的双手却在发抖。，不过来宝却没有被他的这番架势所吓倒。相反，它却向他扑过来，撕着他冬天穿的棉袄。这件棉袄已经旧得不能再旧，棉絮从里面拖出来，就像一串串的彩球似的。
...（77）《山村》
*名著欣赏

...
"Onklo Pejfu!" mia patrino ekkriis ekscitite, "kiu vento vin enblovas ĝuste nun？" Poste, sin turnante al Lajbaŭ, ŝi kriis, "For! Ĉu vi ne vidas, ke almozulo Onklo Pejfu ja ne estas, sed granda klerulo kaj lernejestro en la urbeto？"
Lajbaŭ ŝajnis kompreni la vortojn de mia patrino. Ĝi suspekteme rigradis la maljunan instruiston, poste jelpetis malice kontraŭ lin dum iom da tempo, kaj fine fortrotis.

"Diru, kiu vento enblovas vin," ripetis mia patrino.
"Vi venas ĝustatempe por renkonti vian malnovan amikon!"
"Milito! Venigas min milito!" Onklo Pan kriis, dum li vigle okupiĝis reŝtopante en la kitelon la vaton eltrenitan de Lajbaŭ. Poste, levante la kapon, li saltleviĝis. Li kaptis inter siaj manoj la manojn de mia patro. "Kiam vi revenis？ Kial vi ne antaŭsciigis min, ke mi povu vin bonvenigi？ Tiel ekscitiga okazo ĝi estas!"

"La milito, kiel vi diris!" mia patro diris ekscitite, "Min sendis hejman la milito eĉ sen mia propra scio!"
"Ŝajnas, ke la milito estas tre bona afero," Onklo Pejfu diris, nudigante sian sendentan supran dentkarnon. "Ĝi kunigis malnovajn amikojn. Ha! Ha!"
"Ni trinku por festi la nekutiman okazaĵon!" diris gaje mia patrino.
Ne atendinte instrukciojn, Onklo Pan jam kuris ĝis la vazo. Li alportis grandegan kruĉon da hordea vino, kaj elverŝis al Onklo Pejfu grandan bovlon.
...(78)《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“佩甫伯!”我的母亲用极为兴奋的声调说，“什么风在这个节骨眼把您给吹来了？”接着，她掉向来宝，大声说：“走开吧！你还看不出来，佩甫伯并不是一个叫花子呀，他是镇上学堂里的校长呀！”来宝似乎懂得了我母亲的意思。它对这位老塾师投了一个怀疑的眼光，又故意地对他狺狺地叫了几声，便慢慢地走开了。

“请告诉我，什么风把你吹来的，”母亲重复地又说了一次。“你来得正好，你可以看到你的老同事了！”“打仗！打仗的风把我吹到这里来的呀！”佩甫伯大声叫喊着，同时连忙把来宝撕出来的那些棉絮塞进棉袄里去。接着他抬头一望，不禁跳了起来。他紧紧地捏着父亲的双手，“你什么时候回到家里来的？为什么你不先去告诉我？我可以迎接你呀。这是多么痛快的事情！”

“因为打仗，象你说的一样！”父亲兴奋地说。“战争把我送回来了，事先我自己也不知道呀！”“看来，战争倒还是一桩好事哩，”佩甫伯说，露出他那已经全没有牙齿的上牙床，“它叫我们老朋友又可以相聚了，哈！哈！”“我们得喝几盅，庆祝庆祝这个不平凡的时刻！”母亲高兴地说。不待吩咐，潘大叔就已经跑到酒坛子那边去了。他舀了一大壶用大麦蒸馏的酒，给佩甫伯倒了满满一杯。
...(78)《山村》
*名著欣赏

...
La instruisto sian kapon mallevis kaj suĉetis la trinkaĵon. Suĉetinte, li longenspiris, kvazaŭ li volus ensuĉi la aeron ĉirkaŭ la bovlo, kiu ankaŭ odoris vine. "Jam mi sentas min pli bone," li diris. Levante sian kapon, li ĵetis al mia patro amikecan rigardon, dirante, "Nu, pri la milito ni forgesu provizore. Bonvolu do diri al mi, kiel vi prosperis dum tiom da jaroj en la granda ekstera mondo."

"Kiel kutime. Kaj vi？"
"Pli malbone ol kiam vi estis en la lernejo," li diris kun suspiro. Antaŭ ol iri al "La Urbego", mia patro estis instruisto ĉe la lernejo de Onklo Pejfu. "Se mi estus iomete pli juna, mi rezignus pri tiu ĉi senespera profesio kaj, kiel vi, trovus novan postenon en iu komerca firmao."
"Kion vi diras？ Ĉu vi ne ricevas sufiĉe da rizo de viaj lernantoj por la instruado？"

"Rizo! Jes, por ĉiu bubo mi ricevas kvindek ĝinojn da rompita rizo, kaj mi devas lin prizorgi dum tuta jaro. Sciu, la burĝaj gepatroj estas laŭnature avaraj. Ili deziras por siaj infanoj bonan edukon, sed por la instruisto neniom da rizo. Mi preskaŭ malsatmortas. De kiam oni abolis la Imperian Ekzamenon, oni simple ne plu respektas maljunajn klerulojn, ĉu vi scias？"

"Mi vin ne komprenas, Pejfu. La bienulo Ĉu Min kutimis patroni edukadon. Ĉu li kapablas permesi tian dekadencon？ Li mem havas infanojn edukendajn, ĉu ne？"
...（79）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
这位塾师低着头，吸了一口酒。吞入后，他又长长地吸了一口气，仿佛似乎将酒杯周边的酒香都要吸入肚里去。“我现在感到有点劲儿了，”他说，他抬起眼睛，向我父亲极为亲热地望了一下，说，“唔，此刻我们暂时把战争忘掉吧。请告诉我，你这几年在外面的那个广大世界里混得怎样。”

“一般。你呢？”
“比你在学校教书的时候还糟！”他说，叹了一口气。我的父亲在去“大城市”谋生以前，一直就在佩甫伯的学校里教书。“假如我的年纪能再轻一点，我就要放弃这个没有出息的职业，到一个什么商号去找活干，象你一样。”“你这是什么意思？你教书难道从学生那里收不到足够的粮食养活自己吗？”

“粮食！是的，我从每个顽童那里得到半担米，但我得看管他们一整年。那些中等人家是天生的吝啬呀。他们希望他们的孩子受到良好的教育，但是他们却不愿意他们的老师吃饱。我几乎要饿死了。现在官家已经废除了科举，有知识的老学者就再没有什么前途了， 对吗？”

“你的情况我不太了解，佩甫。田主人储敏向来是个热心教育事业的倡导人，难道他能让情况这样发展下去吗？他自己就有孩子得上学呀，不是吗？”
...(79)《山村》
*名著欣赏