...
"Bienulo Ĉu Min! Mi ne volas aŭdi lian nomon!" li diris kolere, sed, riamrkante ke la emocio lin ekregas, li malplilaŭtigis sian parolon. "Jes, li ĉiujare donas al mi cent kvindek ĝinojn da rizo kiel instrupagon por siaj tri infanoj. Tio neniam mankas. Jes, li estas tre bonkora..." Subite li bremsis la voĉon. Li ne povis daŭrigi.

Ŝajnis, ke io en la gorĝo sufokas lin. Liaj okuloj elsputis koleran fajron, lia vizaĝo ruĝis, kaj indigne paŭtiĝis liaj lipoj. Poste, ege mirigante nin, li klinis malantaŭen la kapon kaj verŝis en sian gorĝon la tutan bovlon da forta vino. Kaj la fajro, kiun per la forto de la racio li subpremis, reflamiĝis. Sangoruĝaj iĝis liaj vangoj, kvazaŭ li volus interbatiĝi kun iu.

Lajbaŭ denove enŝteliĝis, kaj komencis flari la piedojn de Onklo Pejfu, kies piedfingroj videĝis tra la eluzitaj ŝtrumpetoj.
"Malklera bruto! Ĉu vi deziras instruiĝi？" Onklo Pejfu stariĝis kaj minacis ĝin per sia vergo.
Lajbaŭ komencis jelpeti minace okulumante la maljunan instruiston.
"Lecionon vi volas？ Jes!" Onklo Pejfu kriis denove. Kaj li svingis la vergon en la aero kiel magiisto, kun viglo kaj feroco.

Ekaspektis delire liaj okuloj, kaj lia ŝanceliĝema kapo ekbalanciĝis, kaj ektremis liaj kruroj. Post momento li falsidiĝis malforte sur sian brakseĝon kvazaŭ ŝtipo, dum la vergo pendis el lia mano kaj lia kapo apogiĝis al la seĝbrako. Dume li murmuris kvazaŭ sonĝante:
...（80）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“储敏那个地主爷！我不要再听到他的名字了！” 佩甫伯怒气冲冲地说，不过他忽然发现，他一时火气大，似乎不太检点。于是，便放低了声音：”是的，他送他的三个孩子到我的学堂念书，每年给了我一担半碎米作为束修。这一点他倒是从来没有失误过的。是的，他是很不错的...”忽然他的声音梗塞了。他说不下去。

他的喉咙里似乎堵住了一件什么东西。但他的眼睛在射出火花，他的脸色涨红，他的嘴唇忿忿不平地翘着。不一会儿，使我们感到非常惊讶的是，他的脑袋往后一仰，把正杯烈酒都灌进他的喉管里去了。他刚才用理智所压制住了的一腔怒火，现在燃烧起来了。他的双颊泛出一种血红的颜色，好像他想要和什么人打一架似的。

来宝又偷偷地溜进来了。它开始嗅起佩甫伯的脚来，因为它发现他脚的大拇指已经露出穿破了的鞋外面。“你这不识字的畜生！难道你要我教训你一顿不成？”佩甫伯站起身，用教鞭威胁着它。来宝又开始狺狺地低吠起来，恶狠狠地盯着这位老学究。“你要我教训你一顿吗？是吗？”佩甫伯又吼起来。他开始在空中挥起教鞭，像个魔法师似的，显出一副威风和厉害的样子。

他的眼睛开始露出一种昏迷的神色，他那稳不住的脑袋开始前后晃动起来，他的双腿也开始颤抖。不一会儿他就颓然地坠进太师椅里，象一块木头一样。他的教鞭悬在他的手里摇摆着，他的脑袋靠在椅上，他像是在做梦一样，发出喃喃的咒骂声：
...(80)《山村》》
*名著欣赏

...
"Bienulo Ĉu Min, olda vulpo! Vi ĉiam minacas min, ke vi forprenos viajn tri mukajn bubojn, kiam ajn mi provas sugesti, ke vi pligrandigu la instrupagon. Kaj tamen vi neniam eĉ momente ĉesas min laborigi lacige, vi volas, ke mi instruu al viaj senespere stultaj infanoj ne nur klasikaĵojn, poezion kaj kaligrafion, sed ankaŭ kiel konduti sinjorece...

Vi eĉ instigis la gepatrojn de miaj aliaj lernantoj redukti la kvindek ĝinojn ĝis tridek tri. Vi deziras, ke mi mortu. Tion mi scias... Pro tio vi krome sklavigas min private... Olda vulpo, vi devigis min verki laŭdajn poemojn okaze de via naskiĝtagaĉo, kantante laŭdi viajn malavaron kaj bonkorecon kaj sindediĉon kaj gastamecon, kiuj neniam ekzistis; fari paroladon antaŭ viaj gastoj, vin laŭdantan kiel la patronon de mia lernejo, de klereco, de edukado...
Bienulo Ĉu Min, vi senkora sorĉisto. Mi scias, ke vi posedas multe da tero en la kamparo kaj plurajn grandajn magazenojn en la urbo. Tamen, mi vin malamegas..."

Nin komplete konsternis la fenomeno de Onklo Pejfu, kiu nun akuzis tiel senkompate bienulon Ĉu Min, la plej riĉan kaj plej potencan viron en la ĉirkaŭaĵo, kaj ni tremadis ĉar kutime ni eĉ ne aŭdacis mencii lian nomon. Li komplete regis la plimultajn kamparanojn en la distrikto, ĉar ili sin vivtenis per kultivado de lia tero. Ĉar pliaŭtiĝis la voĉo de Onklo Pejfu ĉiufoje, kiam li menciis la nomon de l' bienulo, la vizaĝo de Onklo Pan paliĝis kaj konvulsiiĝis pro timo. Li singarde iris piedpinte al la pordo kaj ĝin fermis, kaj staris kun sia dorso firme premita al la elirejo, por ke ne eskapu la bruo.
...(81)《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“地主储敏，你这个老狐狸精！当我每次提醒，你应增加一点学费，你就威胁我，我要叫你那三个鼻涕横流的顽童退学。但是你却从来不放松我，不仅要我给你那几个蠢得要命的孩子教经书、诗词和书法，还要我教他们怎样当少爷...

你甚至还教唆我的其他学生的父母，把半担米的学费减少到三分之一担。你简直是想叫我饿死。我知道...这也正是为什么你要把我变成你私人的一个奴隶。...你这个老狐狸精，你强迫我为你肮脏的寿辰写歌颂的诗词，歌颂你的慷慨、你的仁慈、你的急公好义的精神和你的好客情意-这些全是扯淡，是从来没有过的事。你还要我在你的宾客面前发表讲话，称颂你是我的学校、知识货物教育的恩主...地主储敏，你是一个没良心的魔王。我知道你在这一带拥有许多田地，在镇上开了几个店铺，但是我仍然恨你...”

佩甫伯在这样毫无顾忌地控诉地主储敏。面对着他的这副样儿，我们不禁大吃一惊，因为储敏是这个地带的一个最富最有权势的人。我们不禁感到有点毛骨悚然，因为在一般情况之下，我们连他的名字都不敢提。这一带的庄稼人都是处在他的淫威之下，因为他们都得租佃他的土地。每次佩甫伯大声提到他的名字，潘大叔的脸色就变得刷白，害怕得发抖。他悄悄踮着脚尖，走向门边，把门关上，而且还用背紧贴着门缝，好叫声音不至于漏露出去。
...（81)《山村》
*名著欣赏

...
" Li estas tre ebria, " mia patro diris al mia patrino, fingromontrante al Onklo Pejfu, kiu jam aspektis terure kun okuloj fermitaj. " Li unutire glutis la tutan bovlon da vino, kaj lia kapo estas tre malstabila. Kompatinda, li certe jam de jaroj ne gustumis alkoholon. Volu doni al li iomete da malvarma akvo. "

Mia patrino iris en la kuirejon kaj alportis bovlon da akvo. Mia patro verŝis la akvon en la buŝon de Onklo Pejfu. Iom post iom Onklo Pejfu malfermis siajn okulojn daj ekregis sin. Finfine li sidis konvene, kun rekta dorso, sur sia seĝo.
" Kio estas al vi？ " li diris al mia patro, kiu ankoraŭ staris, kun bovlo en la mano, tre proksime al li. " Ĉu io misa pri mi？ "

" Ne, " mia patro respondis, " nur ke vi iom tro rapide fintrinkis vian vinon –jen ĉio. "
" Kio？ " Onklo Pejfu demandis, paliĝante denove. " Ĉu mi estis ebria？ " Jam liaj okuloj estis larĝe apertitaj, timigitaj.
" Dank’ al dio! Jam en ordo ĉe vi, " Onklo Pan eligis susopiron de malŝarĝiĝo kaj malfermis la pordon. " Kiajn vortojn vi diris! "
" Ĉu mi diris ion teruran？ " La dilatitaj okuloj de Onklo Pejfu nun estis timegoplenaj. " Tio estas, ĉu mi diris ion pri bienulo Ĉu Min？ Lastatempe mi multe sonĝis, pri li, tre strange! "

" Jes, tion vi faris! " Onklo Pan respondis.
" Ĉu vere？ " La vizaĝo de Onklo Pejfu estis jam morte pala.
" Sed ne multe pri Ĉu Min, " mia patro aldonis rapidege.
" Kaj nenion insultan, " mia patrino eĥis, palpebrumante al Onklo Pan.
" Vere, nenion teruran, dank’ al dio, " Onklo Pan diris, rerigardante al mia patrino.
...（82）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“他醉了”，我父亲对母亲说，指着佩甫伯的那副难看的脸色和紧闭着的双眼。“他的酒量不行，而他却一口喝了那么一大杯。可怜的佩甫，他大概好多年不曾尝过酒了。拿点凉开水来，好吗？”

我母亲到厨房里去，端出一碗水来。父亲灌了一点水到佩甫伯的嘴里。这位老塾师慢慢地睁开眼睛，镇定了下来。最后他在椅子上坐稳了，腰也直起来了。“这是怎么一回事？”佩甫伯问我的父亲-他仍然托着那碗水站在傍边，“我出了什么事吗？”

“没有，”父亲回答说，“你把那杯酒喝得太快了-就是这点事。”“什么？”佩甫伯问，脸色又变得刷白起来，“难道我喝醉了吗？”他的眼睛现在睁得斗大，露出恐怖的神色。“谢天谢地！你现在没有事了，”潘大叔吁了一口气，把门打开。“你说的那套话！”“我说了什么可怕的话吗？”佩甫伯那双大睁着的眼睛变得狂暴起来。“我的意思是说，我讲过储敏大爷的什么话吗？说来也奇怪，我最近倒是常常梦见他啦！”

“是的，你说了。”潘大叔说。“真的吗？”佩甫伯的面色这时眼睛变得死一样地刷白。“但是没有说太多有关储敏的话，”我的父亲急忙地补充着说。“而且也没有说什么得罪他的话，”我母亲附和着说，同时向潘大叔挤了挤眼。“是的，没有说什么可怕的话，谢天谢地。”潘大叔说着向我母亲会看了一眼。
...(82）《山村》
*名著欣赏

...
"Mi tre ĝojas, ke nenion teruran mi diris pri bienulo Ĉu Min," Onklo Pejfu diris, malŝarĝiĝe sus piregante. "Li estas tre ofendiĝema, efektive. Ho, kompreneble, ĉiu riĉa, bonkora viro foje ofendiĝemas. Iom plaĉas al mi, ke li facile ofendiĝas. Tiel ĉarma li estas, kiam li iom koleras. Brulas liaj okuloj per ia fajro, kiu ardigas en via koro ian varmecon..."

"Ni parolu pri io alia, Pejfu," mia patro interrompis lin, dum mia patrino levis sian manon al siaj lipoj por kaŝi rideton. "Mi scias, ke bienulo Ĉu Min estas homo interesa, ĉar dum kelkaj jaroj ankaŭ mi estis en la lernejo kun vi. Sed nun mi ne havas kontakton kun li, malgraŭ tio, ke li posedas kotonbutikon sur la sama strato en la Urbego, preskaŭ najbare al mi."

"Mi tre ĝojas, ke vi ne estas devigata perlabori ĉe li!" Onklo Pejfu diris, denove suspirante. Sed tuj li sin korektis pardonpete: "Ho, mi bedaŭras. Tion mi ne intencis. Mi nur volis diri, ke multe pli interese estas, labori en butiko posedata de tute alia persono. Estas amuze, sperti ion novan ĉe nova estro."
...（83）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“我很高兴，我没有说有关储敏大爷什么可怕的话，”佩甫伯说着，大大地松了一口气。“他是有关非常敏感的人，当然每一个有钱、慈善的人有时是很敏感的。他容易见怪，当他发起脾气的时候，他是多么可爱啊。他的眼睛会射出一种火花，这种火花会在你的心里燃起某种温暖...”

“我们还是谈点什么别的事吧，佩甫。”我的父亲打断他的话，与此同时我的母亲也用手掩住她嘴角上浮出的一个微笑。“我知道储敏大爷是一个很有意思的人，因为我也和你在同一个学堂教过几年书呀。不过现在我和他再没有什么关系了，虽然他在‘大城市’同一条街上开了一个棉花铺，几乎和我东家的那个店是隔壁。”父亲说。

“我很高兴，你现在不需要再在他手底下谋生了！”佩甫伯说着又吁了一口气。不过他立刻用抱歉的口吻修正了自己的话：“啊，很对不起，我不是那个意思。我只是说，在完全一个不同的主人开的店里工作，是有意思得多。在一个新的主人手下工作，获得新的经验，那要有趣得多。”
...(83)《山村》
*名著欣赏

...
"Ho, mi petas, ke ni parolu pri io alia," diris mia patro trankvilige. "Vi kriis ion pri la milito antaŭ ol vi envenis. Kio nova pri ĝi？"
"Vidu, mi preskaŭ forgesis pri ĝi!" Onklo Pejfu diris, milde frapante sian maljunan kapon malkontente. "La milito finiĝis!"
"Ĉu tiel baldaŭ？" mia patro demandis, ege surprizite.

"Kiam mi forlasis la Urbegon, la milito ĝuste komenciĝis."
"Kredu min, finite," diris Onklo Pejfu. "Batato, la kuriero de Ĉu Min, ĝuste hodiaŭ matene revenis de la Urbego. Li diris, ke ĝi finiĝis. Vi scias, ke Batato estas honesta, fidinda oldulo. Vi ofte petis lin porti hejmen viajn leteron. Neniam li mensogas, kredu min."

"Jes, Batato estas tre fidinda," mia patro diris. "Sed kiel povis tiel rapide finiĝi tia granda batalo？ Mi konfuziĝas."
"Laŭ mia kompreno io pri la municio de l' atakanta Norda Armeo estis malĝusta. Ili kolapsis post la unua batalo." Li subite mallevis la voĉon kaj liaj okuloj komencis nervoze palpebrumi. "Parto de la venkitaj soldatoj moviĝas ĉi-direkten al la Nordo. Bienulo Ĉu Min diris, ke tiel malbona estas ilia spirito, ke ili estas pli kruelaj ol banditoj. Ili jam prirabis plurajn urbojn malsupre de la rivero."
...（84）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“啊，我们还是来谈点别的事情吧！”我的父亲用恳切的声音说，“你走进来时，大喊有关要打仗的事。最新的新闻是什么？”“哎哟！我几乎全部忘记了！”佩甫伯说着轻轻地敲着自己的脑袋显得颇为不满，“战争已经结束了呀！”“这样快？”我的父亲惊奇地问，“我离开‘大城市’的时候，战争还不过是刚刚开始。”

“请相信我，它结束了。”佩甫伯说，“储敏的跑信人红苕就在今天早晨从‘大城市’回来了。他说战争已经完了。你知道，红苕是个老实可靠的人呀。你常常托他带信回家。他从来不讲假话，你得相信我。”

“是的，红苕是个很可靠的信差，”父亲说，“这样一场大战怎么能如此匆促地就结束了呢？我倒有点被弄糊涂了。”“我听说那进攻北军的军火出了毛病，一开火他们就垮下来了。”他忽然放低声音，他的眼睛神经质地眨了几下，“有一部分溃兵现在正朝我们这边向北方撤退。储敏大爷说他们的纪律非常坏，连土匪都不如。他们已经在下游抢劫了好几个城市了。”
...（84）《山村》
*名著欣赏

...
"Ĉu ili trapasos nian urbeton？"
"Neeviteble, ĉar ĝi troviĝas survoje." Nun Onklo Pejfu, ekaspektante mistera, flustrigis sian voĉon. "Bienulo Ĉu Min petis, ke mi plenumu grandan taskon, taskon tre grandan." Kaj li dismetis siajn manojn por montri, kiom granda ĝi estis.
Mistifikis nin ĉiujn lia kaŝema flustro kaj larĝa gesto.

"Vidu, Ĉu Min vere estas geniulo," li daŭrigis, ŝanĝante sian mienon misteran al mieno graveca dum li rigardis niajn konfuzitajn vizaĝon. "Li elpensis rimedon por malebligi malagrablaĵojn, kiam ili trapasos la urbeton. Li volas okazigi grandiozan bonvenigan feston nome de la loka loĝantaro, por rehavigi al ili la perditan memrespekton. Kiam oni traktos ilin malavare, ili hontos malutili al la urbeto. Nur divenu: Kiu ricevis la ŝlosilan taskon, bonvenigi ilin？" Onklo Pejfu okulumis mistere al ni.

"Bienulo Ĉu Min mem, kompreneble," Onklo Pan diris, "pro tio, ke li estas prezidanto de l' Komerca Koncilio."
"Ne! Memoru, tion devas fari klerulo, iu kiu scias paroli elegante. Cetere, li estas riĉa. Supozu, ke iu oficiro subite ekscius pri lia riĉeco kaj tenus lin kontraŭ elaĉeto. Kompreneble, nur supozo tio estas. Tio ne okazos, mi estas certa. Sed riĉuloj ĉiam estas singardaj."
"Ĉu vi volas diri, ke vi..." diris mia patrino heziteme.
...（85）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“他们将要经过我们镇上吗？”“他们必须经过这里，因为这正是他们撤退的方向。”这时佩甫伯更把声音降低了，，几乎成了一个耳语，他的神色也变得神秘起来。“储敏大爷吩咐我干一件事，一件重大的事。”于是他把他的双臂张开，以说明这件事达到什么程度。他这种诡秘的低语和夸张的手势，使我们起了一种神秘莫测之感。

“你知道，储敏大爷真是一个天才，”他继续说，同时望着我们脸上那种莫名其妙的神色，也把他自己那种神秘的姿势变成一种深知内幕的重要人物的样子。“他已经想出了一个办法，叫他们通过镇上的时候手脚干净一点。他将要以当地众人的名义给予他们一次盛大的欢迎，叫他们恢复他们已经失去了的自尊心和面子。当他们受到热情的接待的时候，在镇上再干不干不净的事，他们就会觉得很难为情了。你猜猜：谁将去干这种欢迎他们的关键性的工作？”佩甫伯鼓着他那双老眼睛，又神秘地瞪起我们来。

“当然是地主爷储敏本人出场咯，”潘大叔说，“因为他还是镇上商会的会长呀。”“不！你得记住，这种工作只有读书人才能作呀，只有一个擅于辞令的人才能做呀。此外，他是一个富人。假如某一位丘八爷忽然看出他是一个有钱人，而把他扣起来要赎金，那该怎么办？当然，这只是一个假设。我相信这种事永远不会发生。不过有钱人总归是非常谨慎的。”“你的意思是说，你将是...”我的母亲犹豫地说。
...(85)《山村》
*名著欣赏

...
"Ĝuste, ĝuste," diris Onklo Pejfu fiere. "Pro tio mi venis ĉi tien. Mi bezonas vian helpon. Onklo Pan," li tuŝis kiel malnova kompano la ŝultron de Onklo Pan, kaj daŭrigis, "vi devas aliĝi al la Bonveniga Grupo kiel reprezentanto de la terkulturistoj. Mi intencas inviti Laŭ Liŭ-on kiel reprezentanton de l' intelekuloj kaj Benĉin-on kiel deputiton de l' religia mondo. Oni pagos vin pro la tasko - nur kelkajn horojn, kompreneble; kaj ĝi estos tre bona pago."

"Ĉu ĝi aĉetos al mi kelkajn botelojn da？" Onklo Pan demandis ŝerceme.
"Ho, pli ol tion; Ĉu Min ja promesis pagi grandan sumon al ĉiu reprezentanto."
"Vi devos certigi, ke li pagu, ĉar foje liaj vortoj estas nefidindaj."
"Mi certas, ke li pagos. Verdire, li mem proponis al mi viajn nomojn. Li ne povas tiel nin perfidi. Ho, mi devas iri por paroli al Laŭ Liŭ kaj Benĉin. Volu veni, Onklo Pan. Ni havos frandinda feston kaj ankaŭ malnovan vinon. Ĉio estos elstare bona, ĉar ĝi celas flati la oficirojn kaj ebriigi iliajn sovaĝajn korojn."
"Tiuokaze mi venos, Onklo Pejfu," Onklo Pan diris simpatie. "Ĉion mi pretas fari por vi."

Onklo Pejfu stariĝis kaj adiaŭis nin. Apud la pordo li turnis sin kaj aldonis, ke li sciigos al ni la alvenhoron de la soldatoj. Poste li malaperis tra la pordo. Sed post momento li haste revenis. Li forgesis sian vergon. Kvazaŭ pardonpete li diris al mia patrino, ke sen la vergo li ne kapablas pensi kaj trakti tian malfacilaĵon, kiel la persekutado de gardhundoj. "Do ĝi ne nur estas simbolo de l' edukado," li diris, "sed ankaŭ bona kompano. Ha! mencio pri edukado memorigas min pri alia grava afero, nome, mi devas trovi reprezentanton de l' juna generacio por la Bonveniga Grupo. Ĉu plaĉus al vi aliĝi？" li demandis al mi.
...（86）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
“一点也不错，一点也不错。”佩甫伯用骄傲的口吻说，“我也就是为什么我现在到这里来了。我需要你们帮忙，潘大叔。”他在潘大叔肩上拍了一下，象一个老朋友似的，接着继续说：“你得作为种田人的代表参加这次的欢迎会。我还要去找老刘谈谈，请他当知书识字的人的代表，请本勤作为宗教界的代表。当这一次代表，你会得到报酬。一共只不过几个钟头的事，报酬还不少呢！”

“够买几瓶酒吗？”潘大叔用开玩笑的口吻说。“嗨，何止几瓶酒！储敏已经答应给每个代表付一大笔现钱。”“你可得有把握叫他一定付钱，因为他的话有时是靠不住的。”“我相信他一定会付。说实在的，是他向我提出你的名字的。他决不能拆我的台。哎呀，我还得去找老刘和本勤谈谈。来吧，潘大叔。我们将可以大吃一餐，还有多年的老酒喝。一切将会是丰盛无比，因为他的意图就是笼络那些军官，把他们无法无天的心陶醉在酒桌之中呀。”
“假如是这种情况，那么我就去吧，佩甫伯，”潘大叔用同情的口吻说，“你叫我怎么做，我就怎么做。”

佩甫伯从椅子站起来，向我们道别了。走到门口他又掉转身来，补充着说，那些队伍到来的时间，一弄清楚，他就会告诉我们。接着他就在门外消逝了。没有多久，他又急急忙忙地跑回来-他忘掉了他的教鞭。一旦遇到看家狗的追逐，他就很难摆脱这种困境。“所以教鞭就不仅是一种文教的标志，”他说，“也是一个伴儿。呀，提起文教，我还想起了另一件重要的事。我还得为欢迎会找一个年轻人的代表。你愿意参加吗？”他问我。
...(86)《山村》
*名著欣赏
...

...
Ne sciante respondi, mi rigardis scivoleme mian patrinon. Dum kelka tempo ŝi restis pensema, kaj poste diris, ke se irus Onklo Pan ankaŭ mi certe povus.
Onklo Pejfu ĉe la pordo denove renkontis Lajbaŭ-on. Per neamikaj okuloj la hundo suspekteme rigardis lin. Tenante firme la vergon enmane, li moviĝis singarde al la vilaĝa placo. Kiam finfine rezignis pri li Lajbaŭ, li eniris kviete la dometon de Benĉin.

Logite per la promeso pri bona pago kaj granda festo, nia pastro konsentis esti reprezentanto de l' religia mondo. Poste Onklo Pejfu vizitis la studejon de Laŭ Liŭ. Nian rakontiston ĝojigis la ideo, ke li renkontos generalojn kaj militistojn revenintajn el "heroa batalo". Al li plaĉegis havi freŝan sperton ĉe tiaj homoj. Li pensis, ke eble li akiros novan inspiron por militrakontoj.

Fine atingis la vilaĝon sciigo pri la alveno de l' loka loĝantaro. Laŭ Liŭ portis sian specialan novjaran vestaĵon. Benĉin forrazigis sian trisemajnan barbon; kaj unuan fojon post kiam lin ĝenis la fantomo li surmetis la imponan nigran taoisman mantelon. Onklo Pan forĵetis sian trifutan bambuan pipon. Li aĉetis pakaĵon da cigaredoj, kaj, por aspekti laŭmoda, li ŝovis unu inter siajn lipojn. Sed ĝi sufokis lin kaj plurfoje tusigis lin, ĉar iel la fumo tuj eniris liajn naztruojn.
...（87）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
我一时不知如何回答，就以询问的眼神向母亲望去。她沉思了一会儿，然后说，如果潘大叔去，我也可以跟他一起去。佩甫伯在门口又碰到了来宝。这看家犬以敌意的眼光，怀疑地打量了他一会儿。他手里紧握教鞭，小心翼翼地走过了村前广场，当来宝最后放走了他时，他就不声不响地溜进本勤的屋子里去。

我们这位道士，被他所描绘的现金报酬和盛大酒席所吸引，终于同意作为宗教界的代表前往。接着佩甫伯就来到老刘的“书房”里。我们的说书人一听说他将可以会见从“英勇作战”中归来的英雄和战士们，马上就感到兴奋得不得了。他喜欢和这些人接触，从中获得新的题材。他想他可以从他们那儿得到新的经验，编几个新的战争故事。

北军到来的消息，终于传到了村里。因此我们就都到镇上去，作为本地人的代表。老刘穿上他新年的衣服。本勤把他三个多星期没有刮过的胡子也刮干净了：自从那个鬼魂和他闹过别扭后，他一直没有戴过的那顶颇有气派的方巾帽，现在也戴上了。潘大叔也丢下了他那三尺长的竹烟管，买了一包香烟；为了显得时髦，他就在嘴上叼了一支抽起来。不过这烟很呛人，弄得他连连咳嗽了好几次，因为香烟没有竹管那样长，烟头上冒出的烟直接钻进他的鼻孔里去了。
...(87)《山村》
*名著欣赏

...
Ni staris sur la teraso antaŭ la urbopordo, atendante la alvenon de la venkitaj soldatoj. Onklo Pejfu, kiel ĉefdelegito, altestaris antaŭ ni. Ni vidis sur la urbomuro multajn buntajn afiŝojn, kiuj portis sloganojn skribitajn de Onklo Pejfu mem per klasika kaligrafio, ekzemple: "Bonvenon al nia ĉiamvenka armeo!"

"Ĉion bonan ni deziras al vi, nia popolarmeo!" "Honorigas via ĉeesto nian humilan loĝlokon!" "Al ni vi estas kavazaŭ akvo, dum ni al vi estas fiŝoj; sen vi ni ne povas vivi!" Onklo Pejfu balancis sian kapon, dum li nun relegis ilin, kvazaŭ ili estus senmortaj versoj el la poezio de l' dinastio Tang. Post ĉirkaŭ unu horo leviĝis malproksime sur la ŝoseo polvonubo.

Poste, unu post alia, uniformitaj viroj vidiĝis al ni, marŝante unuspalire direkte al ni. Tujtuj ni ekbruligis la fuzeon de longa vico de artfajraĵoj, kiuj pendis de arbosupro ĝis la tero. La jubila krakado, en kiun enmiksiĝis la zumo de raketoj, girigis tiel la teron kiel la aeron. En la etoso estis speco de festa vibrado, kiun ni nur sentis. Dum jaroj depost la granda Nutromanko, ni ne tiom uzis artfajraĵojn, eĉ por festi Novjaron.
...（88）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
我们立在城门外的一块土坪上，等待那一批溃兵的到来。佩甫伯，作为代表们的头人，耸立在我们的前面。我们看到城墙上贴满了五颜六色的标语和口号。这些全都是出自佩甫伯的手笔，书法是古色古香的，但是内容却很新颖，诸如：“欢迎常胜军!”

“郁郁乎为民之师！”“承蒙莅临，敝镇增光！”“贵军如水，吾民如鱼；鱼非水不生！”佩甫伯现在一面念他自己编写的标语，一面摇头晃脑地欣赏起来，好像他正在吟诵唐诗中的某些名句一样。约莫一个来钟头以后，远方的大路是出现了一股灰尘。

接着一大群人在我们的视野中出现了。他们一个接着一个，成一长列，向我们这边走来。我们立刻就点燃从树梢一直悬到地上的、一长串一长串的鞭炮。它们劈劈啪啪地响起来，热闹非凡。鞭炮声中还夹杂着有冲天炮竹，从地上向空中升去，那声响引起空气震荡和土地旋转。我们所有人都沉侵在这种喜庆气氛之中。自从那次“大饥荒”发生以来，我们有许多年没有象这样轰轰烈烈地放过鞭炮了，甚至在过新年时也没有这样放过。
...(88）《山村》
*名著欣赏

...
Kiam la soldatoj proksimiĝis al la urbomuro, ni marŝis laŭ la teraso por akcepti ilin. Antaŭe marŝis Onklo Pejfu. Tuj kiam la ĉefoficiro de la armeo, kiu rajdis ĉevalon antaŭ la spaliro, atingis alparoleblan distancon, Onklo Pejfu faris profundan, elegantan riverencon indan je homo bonedukita kaj klera. Ni faris same.

Benĉin, por konkurenci la eleganton de Onklo Pejfu, kurbigis akutangule sian dorson jam kurban, tiel ke falis teren lia taoisma ĉapo -kio ektimigis la ĉevalon de la oficiro. La besto subite surtretis ĝin per unu el siaj antaŭkruroj. Sed ne aŭdacis nia pastro malhelpi tion, timante fuŝi sian pozon. Fine la oficiro diris: "Bonvolu stariĝi, sinjoroj!" Ni stariĝis. Sed jam ne eblis al Benĉin savi sian valoran ĉapon.

"Ni, en la nomo de la loka loĝantaro, proponas al vi koran bonvenon, sinjoro," Onklo Pejfu diris al la oficiro, riverencante denove. "Ni aŭdis pri via alveno kaj taksas tion granda bonŝanco, havi okazon por renkonti vin kaj viajn heroajn soldatojn."

Antaŭ la profunda, respektema riverenco de Onklo Pejfu, kaj la korekta deklamo de lia parolado (kiu, poste konfesis Onklo Pejfu, estis la versio de Ĉu Min, verkita sub influo de ties "inspiraj ideoj"), la oficiro kuntiris la brovojn kaj mienis necerte kaj hezite. Ĉar restis riverencanta Onklo Pejfu, atendante lian respondon, li finfine turnis sin al siaj luitaj soldatoj kaj diris, "Fratoj, ni devas ĉifoje konduti efektive kiel popola armeo al ĉi tiu amikeca urbeto. Eĉ ne unu herberon oni devas tuŝi."
"Ni tre dankas vin, sinjoro, vi vere estas popola generalo," diris Onklo Pejfu, kaj rektigis sian dorson.
"Ni pretigis iomete da vino por forlavi la polvon desur viaj lipoj kaj kelkajn pladojn por plaĉi al via palato."
"Vi estas tre afablaj," la oficiro diris.
...（89）《Montara Vilaĝo》

@@@@@@

...
当这些溃兵们走近城墙的时候，我们沿着土台去接待他们。佩甫伯走在前面。带领这些溃兵的是一个骑在马上的军官。当他来到我们可以彼此听到话声的距离时，佩甫伯就向他毕恭毕敬地深深鞠了一躬，以表示与他的道德文明相称的礼貌。我们也跟着他这样做。

本勤为了要在仪态方面与他争个高低，就把他那本来就够弯的腰弯得更低了，与地面成一锐角，结果把他的那顶道士帽也弄得落到地上-这意外事件把军官骑着的那匹马惊得跳了一下。在它的惊跳中它的前腿踩到了帽子上。可是我们的道士先生，为了不破坏他那优美的姿式，也不敢去阻止它。最后还是那位军官讲话了：“各位，请站起来吧！”我们于是便站了起来。但是本勤已经来不及抢救他那顶珍贵的道士帽了。

“长官，我们代表本地的老百姓，向您表示热烈的欢迎，”佩甫伯对这位军官说，又鞠了一躬。“我们听说您们要光临，因而感到三生有幸，居然能得以和您及您的勇士们相见。”

面对着佩甫伯这种深沉的鞠躬和背诵得一字不差的欢迎词（据佩甫伯事后透露，这篇欢迎词是储敏亲自起稿的，但却在他的“灵感”启发下完成的），这位军官皱了一下眉头，表现出一种犹豫不决的样子。由于佩甫伯一直哈着腰，等待他的答词，他最后只好掉过头去，对他的那些雇佣兵说：“弟兄们，这次我们对这个友好的市镇得真正表现出像个百姓子弟兵的样子。我们必须做到秋毫无犯。”“非常感谢您，长官，您是一个真正百姓子弟兵的将军，”佩甫伯说后直起腰来，“我们准备了一点酒为您洗尘和几样菜供您一块解颐。”“你们太客气了，”军官说。
...(89)《山村》
*名著欣赏