Vilius:

geo63:La fontkodo de programo estas nur eta parto de tio, kion oni devas skribi por krei plenan programon, pretan por uzado (ne forgesu, ke ĉe unu nivelo aŭ alia programojn uzas homoj, ne komputiloj).

Kaj tie ĉi ni ne komprenas unu la alian. Mi parolis ĝuste pri la fontkodo, ne pri la tuta programa projekto, kiu povas esti skribita en iu ajn lingvo, ĉina, pola, rusa aŭ angla.

Programo = datumoj + algoritmo

algoritmo estas skribita en programlingvo (C++, Java, Perl, Python, PHP, ... ), kaj tiu ĉi lingvo ne estas angla lingvo. Do ni ne programas angle aŭ alilingve. Ni faras programprojektojn (kodo + dokumentado + instrukcio + interfacoj + ...) en angla aŭ alia lingvo. Ĉio.

geo63:Programo = datumoj + algoritmo

Nu jes, sed programoj ne estas kreitaj/uzataj en vakuo. Eĉ tre baza programeto, por esti uzebla kaj utila, devas havi iom da dokumentado, interfaco, ktp.

Cetere, en multaj modernaj programlingvoj eblas uzi esperantaj (kaj ĝenerale unikodaj) simboloj. Ekzemplo en Scala:

object Demonstracio extends App {

ĉĝĥĵŝŭ(2) // Rezulto estos 7

def ĉĝĥĵŝŭ(numero: Int) {
println(numero + 5)
}

}

Vilius:Nu jes, sed programoj ne estas kreitaj/uzataj en vakuo. Eĉ tre baza programeto, por esti uzebla kaj utila, devas havi iom da dokumentado, interfaco, ktp.

Jes, vi pravas. Sed tio estas akcesoroj, aldonaĵoj al la programo - por fari ĝin utila, komprenebla kaj future pligrandigebla. Kiam miaj lernantoj demandas min kiamaniere ili povas nomi la variablojn, mi ĉiam respondas: "laŭ iliaj funkcioj en la programo. Tio ĉi estas grava por ni, homoj, ne por komputiloj. Por komputilo la variablo povas nomiĝi YogiBear, CocaCola, MontEverest ktp. - ĉiu nomo estas same bona. Sed por homoj, la nomo devas esti komprenata. Se ne, la tuta programo estas malklara - tial multaj homoj uzas anglajn nomojn - por esti komprenata internacie."