hebda999:

robbkvasnak:Persone mi ne kredas je iu dio ĉar mi estas budhano sed se ekzistus iu dio, kial tiu dio estus "li"?

En la komenco Dio kreis la ĉielon kaj la teron. 2 Kaj la tero estis senforma kaj dezerta, kaj mallumo estis super la abismo; kaj la spirito de Dio ŝvebis super la akvo. 3 Kaj Dio diris: Estu lumo; kaj fariĝis lumo. 4 Kaj Dio vidis la lumon, ke ĝi estas bona; kaj Dio apartigis la lumon de la mallumo. 5 Kaj Dio nomis la lumon Tago, kaj la mallumon Li nomis Nokto. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, unu tago.

Ĉu la Sankta Biblio nomas la Dion Ŝi aŭ Ĝi (|Oni eble?)? Se ne, kial mi devas fari tion?

Kial mi devas kredi je iu libro en dubinda traduko? Fakte, la Budho estis viro sed en la budha filozofio li ne estas iu dio. En nia filozofio eble la plej proksima ideo al iu dio estas la tuteco de la universo, tiel ke ĉiu kaj ĉio en ĝi estas ero de ĉiu alia.
Mi akceptas ke vi kredas pri via sankta libro, sed mi ne kredas pri ĝi. Vi povas kredi pri via religio sed vi ne povas uzi ĝin por pruvi al nekredanto ion ajn. Mi ne volas ŝajni akra, sed mi tedas je la kristanoj kiuj ĉiam argumentas bazantaj siajn ideoj sur libro pri kio ne ĉiu kredas. En nia lando, ili citas tiun libron por malpermesi samseksajn nuptojn. Finfine ni edziĝis en Brazilo pro tio kaj por ĉi-tie ni devis pagi pli ol $1000 al juristo por la dokumentoj kioj protektas nin en la senco kiel nupto protektas aliajn homojn.

Zaratrusto skribis: [quoteLaŭ mia opinio, Dio estas io ke la homoj kreas
kiam ili havas timon al la morto, kaj kiam ili ne havas klarigojn pri kelkaj
aferoj pri la vivo kaj la ekzisto ankoraŭ ne klarigitaj per la scienco.
][/quote]Kelkfoje tio estas vere. Alifoje dio estas kiun la homoj malkovras en la amo pro
la vivo... Kiam iu havas ĉiujn motivojn por rezigni kaj ne rezignas, kiam iu ne
plu havas motivojn por daŭridi kaj daŭridas kaj la vivo persistas... tie estas la dia
fingro.

robbkvasnak:

hebda999:

robbkvasnak:Persone mi ne kredas je iu dio ĉar mi estas budhano sed se ekzistus iu dio, kial tiu dio estus "li"?

En la komenco Dio kreis la ĉielon kaj la teron. 2 Kaj la tero estis senforma kaj dezerta, kaj mallumo estis super la abismo; kaj la spirito de Dio ŝvebis super la akvo. 3 Kaj Dio diris: Estu lumo; kaj fariĝis lumo. 4 Kaj Dio vidis la lumon, ke ĝi estas bona; kaj Dio apartigis la lumon de la mallumo. 5 Kaj Dio nomis la lumon Tago, kaj la mallumon Li nomis Nokto. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, unu tago.

Ĉu la Sankta Biblio nomas la Dion Ŝi aŭ Ĝi (|Oni eble?)? Se ne, kial mi devas fari tion?

Kial mi devas kredi je iu libro en dubinda traduko? Fakte, la Budho estis viro sed en la budha filozofio li ne estas iu dio. En nia filozofio eble la plej proksima ideo al iu dio estas la tuteco de la universo, tiel ke ĉiu kaj ĉio en ĝi estas ero de ĉiu alia.
Mi akceptas ke vi kredas pri via sankta libro, sed mi ne kredas pri ĝi. Vi povas kredi pri via religio sed vi ne povas uzi ĝin por pruvi al nekredanto ion ajn. Mi ne volas ŝajni akra, sed mi tedas je la kristanoj kiuj ĉiam argumentas bazantaj siajn ideoj sur libro pri kio ne ĉiu kredas. En nia lando, ili citas tiun libron por malpermesi samseksajn nuptojn. Finfine ni edziĝis en Brazilo pro tio kaj por ĉi-tie ni devis pagi pli ol $1000 al juristo por la dokumentoj kioj protektas nin en la senco kiel nupto protektas aliajn homojn.

Vi ne estas devigata kredi je io ajn. Vi demandis kial mi skribis Li rilate al la Dio, mi nur respondis vian demandon. Se tio vin ne kontentigas, estas nur bedaŭrinde. Via plua vivfilozofio min tute ne interesas.

hebda999:mi nur respondis vian demandon. Se tio vin ne kontentigas, estas nur bedaŭrinde. Via plua vivfilozofio min tute ne interesas.

Vi tamen ne respondis la pludemandon de Robbvasnak. Nome kial vi trovas ke la biblio havas ion ajn aŭtoritatan por diri pri la afero. Ĝi estas nur iu malnova libro, kial ĝuste ĝin vi prenas kiel gvidon?

mihxil:

hebda999:mi nur respondis vian demandon. Se tio vin ne kontentigas, estas nur bedaŭrinde. Via plua vivfilozofio min tute ne interesas.

Vi tamen ne respondis la pludemandon de Robbvasnak. Nome kial vi trovas ke la biblio havas ion ajn aŭtoritatan por diri pri la afero. Ĝi estas nur iu malnova libro, kial ĝuste ĝin vi prenas kiel gvidon?

Bonvenon. Pripensu ion pli originalan, eksepte se vi estas ia aŭtomato senĉese ripetanta la samon.

hebda999: Bonvenon. Pripensu ion pli originalan, eksepte se vi estas ia aŭtomato senĉese ripetanta la samon.

Ĉu mi ripetas ion aŭ ne, tio ne koncernas la temon. Tio estas nur stulta "ad hominem", kio precipe igas aspekti vin mem malhonesta kaj fia. Mi nur petis vin respondi al simpla demando. Ke vi tion rifuzas fari, forte sugestas ke akceptebla respondo simple mankas.

Estimataj, parolante pri Dio vi devus esti iom pli afablaj (ne ofendemaj); afableco estas unu el la fruktoj de la Sankta Spirito...!
Kial oni kredas al Dio, kaj ke temas pri "Li"? Kial oni/ iuj kredas je (au pli bone per) la Biblio?
Unue: Estas neniu devigo, kredi au ne ion ajn. Eĉ Dio (se li ekzistas) ne devigus vin, li kreis la homon al libero. Temas nur pri invito: Invito ne nur al "subskribo" de iu idearo, sed ĉefe invito al rilato kun li.
ION ja ĉiu kredas. Ĉiu havas kredon. Ĉu en ĉi tiu kredo (iu(j)) Dio(J) havas lokon au ne (kaze ke jes, oni parolas pri religio), tio estas la diferenco.
Sed kiel entute okazas ke homoj kredas je Dio? Unu respondo estas: tradicio. Tamen ne nepre temas pri io malnova, polvumita. Iu diraĵo de saĝulo estas, ke tradicio ne estas la pludonado de la cindro, sed de la ardo. (Kiun tamen ĉiu generacio devas denove fajrigi, se ĝi ne volas perdi ĝin.)
Se vi staras ekstere de tia tradicio, tamen oni povas sperti Dion au almenau ion Dian: Unue en beleco de la naturo, en beleco de homa amo, de arto, ktp. Oni povas (rajtas) kredi ke ĉio ĉi estas nur molekuloj, au ĥemiaj procesoj en la cerbo. Oni povas. Sed oni ankau povas dubi tiun ĉi kredon.
Plej multaj homoj kontraŭreligiaj ne VOLAS kredi al Dio, ĉar ili timas, ke akceptado de iu kredo, de iu Dio malgrandigus ilian liberecon. Lau mi(a sperto kaj kompreno) tio estas tuta eraro.
Fine oni povas (neniel devas!) eniri en iun tradicion, vidante homojn, kiuj havas rilaton al Dio(au diras tion pri si), kaj ekmalkovri ilian misteron. Kaj jen la kauzo, pro kio la Biblio: Ĝi estas libro kun multege da ATESTOJ kun homoj kiuj spertis Dion, kaj de kiuj mi povas lerni ion, kaj ekhavi partumon de ilia sperto de vivanta Dio. (Ne diru ke tiu ne ekzistas. Eble vi ne spertis ĝis nun. Neniu vin devigas eksperti. Sed lasu tolereme aliajn vivi kun Li! Kaj Dianojn neniel devigu aliajn.) Li: estas tradicio! Cetere ne nur en la biblio, sed en plej multaj aliaj religioj ankaŭ. Dio ja ne havas sekson, ne estas "viro" (primitiva imago!). Sed tamen, la imago de ineco signifus, ke Dio produktas ion el si mem kiel "kreaĵo". Tion la juda/ kristana/ islama tradicio ne pensas, sed ke Dio kreas la kreaĵon kiel io nova ekster li, el Nenio.

stefanlepping:Estimataj, parolante pri Dio vi devus esti iom pli afablaj

Mi ne vidas rilation inter afableco kaj la temo. Afableco ĉiam estas same bonvena.

stefanlepping:Unue: Estas neniu devigo, kredi au ne ion ajn. Eĉ Dio (se li ekzistas) ne devigus vin, li kreis la homon al libero. Temas nur pri invito: Invito ne nur al "subskribo" de iu idearo, sed ĉefe invito al rilato kun li.

Kia 'libero' estas tio. Mankas ĉiuj evidentaĵoj. Oni ne povas 'inviti' iun kredi je sensencaĵoj. Tiel ne funkcias. Oni ne povas flankenmeti sian racion.

stefanlepping:ION ja ĉiu kredas. Ĉiu havas kredon.

Senevidenta kredado estas io tute alia ol kredi je la frenezaĵoj el praepoka filibro. Ne sugestu ke ĉiuj kredoj estas interkompareblaj kaj ekvivalentaj. Ili ne estas.

stefanlepping: Oni povas (rajtas) kredi ke ĉio ĉi estas nur molekuloj, au ĥemiaj procesoj en la cerbo. Oni povas. Sed oni ankau povas dubi tiun ĉi kredon.

Tio fakte estas apenaŭ ebla, ĉar ĉiu fakto agordas tute kun tio.

stefanlepping:Plej multaj homoj kontraŭreligiaj ne VOLAS kredi al Dio, ĉar ili timas, ke akceptado de iu kredo, de iu Dio malgrandigus ilian liberecon. Lau mi(a sperto kaj kompreno) tio estas tuta eraro.

El kio vi eklernis ke 'kontraŭreligiaj' ne VOLAS kredi al Dio. Plejofte simple temas pri tio ke ili ne POVAS kredi al Dio, ĉar simple mankas ĉiu ajn evidentaĵo.

Unue: Estas neniu devigo, kredi ion ajn. Eĉ Dio (se li ekzistas) ne devigus vin. Li kreis la homon al libero. (Sed li lasus vin porti la konsekvencojn de via erarado.) Temas nur pri invito: Invito ne nur al "subskribo" de iu idearo, sed ĉefe invito al rilato kun li.[/quote= miĥil] Kia 'libero' estas tio. Mankas ĉiuj evidentaĵoj. Oni ne povas 'inviti' iun kredi je sensencaĵoj. Tiel ne funkcias. Oni ne povas flankenmeti sian racion.

(Respondo de Stefan Bonaj rilatoj donas veran liberecon al homoj. Ies Kredo estas iom kiel okulvitroj: Por vi mankas evidentaĵoj en la realo, por mi abundas! Nepre ne oni flankenmetu sian racion! Sed racio materialisma ne sufiĉas por rilatoj. Kaj Kredo je Principo Ama, kiu kreis, vivtenas kaj amas la universon (kaj ĉiun unuopulon), neniel estas hipotezo kontrauracia!

ION ja ĉiu kredas. Ĉiu havas kredon.[/quote=miĥil]Senevidenta kredado estas io tute alia ol kredi je la frenezaĵoj el praepoka filibro. Ne sugestu ke ĉiuj kredoj estas interkompareblaj kaj ekvivalentaj. Ili ne estas.
(Respondo de Stefan Vi pravas: ili estas au pli au malpli korespondaj al la realo. La realo (sed, bonvolu, ne nur la materia..!) estas unu, la vidpunktoj (ĉu religia, ĉu ne) estas malsamaj. Kelkaj spertoj, pri kiuj atestas la Biblio, povas ŝajni strangaj por eksteruloj. Sed de interne ili pli kaj pli evidentiĝas! Kaj kredo je Dio viva kaj ama ege faciligas kaj feliĉigas la vivon. Ĉu trompe? Tiel pensis eĉ apostoloj, ĝis "pruvoj"...

Oni povas (rajtas) kredi ke ĉio ĉi estas nur molekuloj, au ĥemiaj procesoj en la cerbo. Oni povas. Sed oni ankau povas dubi tiun ĉi kredon.[/quote=miĥil]Tio fakte estas apenaŭ ebla, ĉar ĉiu fakto agordas tute kun tio. (Respondo de Stefan Tio estas unuflanka interpreto de iuj faktoj. Materio spegulas spiritajn realojn kaj ankaŭ inter-efikas kun ili!

Plej multaj homoj kontraŭreligiaj ne VOLAS kredi al Dio, ĉar ili timas, ke akceptado de iu kredo, de iu Dio malgrandigus ilian liberecon. Lau mi(a sperto kaj kompreno) tio estas tuta eraro.[/quote=miĥil] El kio vi eklernis ke 'kontraŭreligiaj' ne VOLAS kredi al Dio. Plejofte simple temas pri tio ke ili ne POVAS kredi al Dio, ĉar simple mankas ĉiu ajn evidentaĵo.
(Respondo de Stefan Tio estas dogmo de fervoraj nereligiuloj, sed ne estas tiel... Nur, eĉ faktoj ne devigus vin kredi! Oni ne povas pruvi (en la senco de fizika eksperimento), ke Dio (kiu estas amo kaj vero) ekzistas. Sed, kiel ridinde: pripensu, kio estas ni homoj, kaj kio estas Dio...? Sed tamen li deziras unuigi sin al ni! (almenaŭ en kristana kredo). Sed ĉiu restas libera, malakcepti tiun proponon. Se materio estas por vi la kompleta realo, vi neniam havos aliron al Dio (krom, se eventuale vi Diigus la naturon), kaj estus sensence pludiskuti, ĉar neniel vi la veran Dion serĉas, nek trovos, sur tiu nivelo. Misiumu kun via senkredo se vi volas (se vi pensas ke vi vere helpas al homoj per tio), sed min tia supraĵa mond- kaj viv-koncepto neniam konvinkus nek kontentigus.

stefanlepping, la forumo havas citaĵ-funkcion, kies uzado fakte multe plifaciligas legadon de mesaĝoj.