Al la enhavo
Respondi

Kial gravas ĉu ni kredas je la ekzisto de dio aŭ ne?

de codesito, 2013-junio-06

Mesaĝoj: 33

Lingvo: Esperanto

edoardo (Montri la profilon) 2013-junio-09 12:02:02

alonsososo:Statistike homoj kiuj kredas je la ekzisto de dio ja vivas pli longe ol la aliaj.
Precipe en kiuj landoj, kie nekredantoj estas mortigitaj

codesito (Montri la profilon) 2013-junio-09 15:45:54

Ĉu kredi je dio donas specialajn povojn? Ĉu ĝi faras nin sanktulojn?

lagtendisto (Montri la profilon) 2013-junio-09 16:11:13

Kial gravas ĉu ni kredas je la ekzisto de dio aŭ ne?
Ĉu iu kredas enmetigi en 'efektospaco' de Dio. Por mi tion demandon ne gravas iel iomete. Se oni lasas vivi min laŭ mia persona vivstilo. Tiam la 'fremdendioigo' de aliaj ne provokas min.

Estus: Kial kelkaj homoj senti provokigus de pensado de aliaj personoj, ĉu ne?

Epovikipedio (Montri la profilon) 2013-junio-09 16:44:20

Kial gravas ĉu ni kredas je la ekzisto de dio aŭ ne?
Tio ne devus gravi. Kredi je iu estas rajto kaj ne devus esti problemo.

JDnDorks (Montri la profilon) 2013-junio-09 16:48:57

Laŭ mi, la kredo je Dio ne estas grava. Iu kredas. Iu ne kredas. Estas la blinda, fidela obeado al sankta teksto, kiu ofte venas kun la kredo, kiu estas la problemo. Paco estas kompromiso, sed Fido ne kompromisas.

codesito (Montri la profilon) 2013-junio-10 05:04:55

Pdenisowski diris ke kredantoj kredas sed ili ne scias. Mi pensas ke ĉiu homo kredas kion li kredas. Mi povas mensogi kaj diri ke mi kredas je dio sed mi pensas ke tio ne faras min kredanto. Do, kial politikigi eĉ niajn kredojn kaj sentojn? Kial ne simple kredi sincere kaj libere kion ni vere kredas?

novatago (Montri la profilon) 2013-junio-10 07:26:39

codesito:Pdenisowski diris ke kredantoj kredas sed ili ne scias.
Fakte oni ne scias ĉu oni povas diri tion de ĉiu, kiu nomas al si kredanton, aŭ de ĉiu, al kiu aliaj nomas kredanton. Laŭ mia sperto ne ĉiam uzas la vorton "kredi" ĝuste. Kaj ankaŭ okazas inverse ofte oni parolas erare pri "scii", kiam perfekte eblas pensi ke datumoj mankas por certi.

Ĝis, Novatago.

pdenisowski (Montri la profilon) 2013-junio-10 11:32:13

codesito:Do, kial politikigi eĉ niajn kredojn kaj sentojn? Kial ne simple kredi sincere kaj libere kion ni vere kredas?
Mi tute konsentas.

jean8 (Montri la profilon) 2013-junio-10 15:31:27

Miaflanke, mi kredas ke la ŝlosilo estas kredi je io kun la celo havi celon en vivo. eĉ se ĉi tiu kredo ne estas diaj, havi celon estas ĉiam grava.

Paulinho (Montri la profilon) 2013-junio-11 00:38:41

Oni demandas se gravas kredi je Dio. Mi komprenas ke estas esenca KREDI. En mia hejmurbo, kiam mi estis knabo, ne estis doktoro. Estis en proksima urbeto, D-ro Solon. Nia transporto tiutempe estis la ĉevalo. Pluve aŭ sune, matene aŭ posttagmeze, se necesus Dr Solon iris tien rajdante viziti siajn pacientojn. Se ili estis riĉuloj kaj povis pagi, li iris. Se ili estis malriĉuloj kaj ne povis pagi li iris kaj jam prenis drogojn almenaŭ la bazajn. D-ro Solon estis ateisto.
Mi havis alian tre agrabla kunvivadon kun alia ateisto, jaroj poste. En denta lernejo, multaj instruistoj diris ke ili estas ateistuloj en la nomo de la scienco, sed ili estis nur kelkaj arogantuloj. Mi rezistis ilin malfermatabruste. Ne Prof. Ibrahim, mia instruisto de celula biofiziko. Li estis profunde tenera. Li diris, ke Dio ne estas io necesa, ĉar la naturo produktis la dolĉaĵon, kiu estas la vivanta celulo. Sed ju pli li klarigis la celulon, dirante, ke ĝi estis nur natura produktado pli mi travidis la celulon inter la plej grandaj esprimoj de la tenereco de Dio, ĉeestante en la naturo. Mi rimarkis la tenerecon de la Instruisto Ibrahim al liaj lernantoj kiel tre klara esprimo de la tenereco de Dio por ni. Malmultaj da homoj dion revelaciis al mi tiel klara kiel tiuj du ateistoj, Dr Solon kaj Prof. Ibrahim. Kial? Ĉar Ili kredis je la vivo, kaj je la amo kaj je la tenereco. Kaj la Dio je kiu mi kredas estas vivo, kaj amo kaj tenereco ....

Reen al la supro