Aportes: 161
Idioma: Esperanto
StefKo (Mostrar perfil) 15 de diciembre de 2017 10:44:17
Baca gajnis en televida konkurso estadon en varsovia banloko „Medika SPA”. Dum la estado li uzadis bone la vivon, kaj por memoro li faris al si tatuon, evidente en loko intima por ke najbaroj ne vidu ĝin kaj li ne mokindiĝu.
Unu fojon la baca akcidentis. Li kuŝas en hospitalo, la manoj kaj kruroj ĉirkaŭgipsitaj... Alvenas flegistino, lavas la malsanulon, poste revenas al deĵorejo kaj diras al kolegino:
– Vi scias, tiu baca havas sur peniso tian tatuon: “LA VIA”! Tiom da jaroj mi laboras en ĉi hospitalo kaj neniam mi vidis tiaĵon!
La sekvan fojon iras por lavi la malsanulon la dua, juna, flegistino. Post la lavado, revenas kaj diras al la kolegino:
– Vi ne tralegis ekzakte… Li havas tatuita skribaĵon: “LA MEMORAĴO VARSOVIA”!
StefKo (Mostrar perfil) 21 de diciembre de 2017 18:27:36
Unu paro da turistoj veturis al montaro kaj luis ĉambron de baca. Nokte ili senĉese lumigas ĉambron. Matene la baca signife demandas la viron:
– Sinjoretko, cu vi nenion farav kune, ke lumigav tutan nokton!?
– Baca, ĝuste ĉe la lumo estas granda plezuro. Vi ekprovu tiel!
La sekvantan tagon la turisto demandas la bacan:
– Kaj kiel, baca, vi ekprovis ĉe la lumo?
– Nu, jekprovim…
– Kaj kiel?
– Jestiŭ pli bone, kaj kiom da jamuzon la jinfanoj havaj (havas)!
StefKo (Mostrar perfil) 29 de diciembre de 2017 20:11:42
Unu obtuza baca antaŭ tribunalo…
Juĝisto al baca:
– Nomo?
– Cipka (Piĉulo).
– Antaŭnomo?
– Vojtek.
– Edzigita?
– Neee, mi nur tiel stulte jaspektam, jalta tribunalo…
StefKo (Mostrar perfil) 8 de enero de 2018 09:21:11
Ĉe turismaj vojoj ofte oni vidas sole marŝantajn virinojn. Ili ne estas konsciaj de danĝeroj por tiaj promenoj aŭ ili provokas. Kion ajn dirante, tio estas la okazo por malvirtaj homoj kaj… ŝercoj ĉi-teme.
Ĉi suba ŝerco estu la averto por tiaj virinoj kaj atentigu ilin pri viroj por kiuj seksperforto estas nur distro, “deŝarĝiĝo”.
Baca renkontas, ĉe turisma vojo, plorantan turistinon…
– Kio ŭokazis, virinetko?
– Oni perfortis min!
– Kaj vokic helpon?
– Mi vokis, vokis…
– Kaj neniu jalvenil?
– Neniu…
– Kaj viladzen vokic?
– Mi vokis, vokis…
– Kaj neniu jalvenil?
– Neniu…
– Kaj jalpen vokic?
– Mi vokis, vokis…
– Kaj neniu jalvenil?
– Neniu…
– Kaj jal montoj vokic?
– Mi vokis, vokis…
– Kaj neniu jalvenil?
– Neniu…
– Kaj jarbaren vokic?
– Mi vokis, vokis…
– Kaj neniu jalvenil?
– Neniu…
– Kaj neniu jalvenil?
– Neniu…, neniu alvenis…
– Ŭokaze de tio mi jankaŭ cedom jal mia volupto.
StefKo (Mostrar perfil) 14 de enero de 2018 15:11:19
Ĉiumatene baca post la leviĝo, sur la sojlo de sia domo etendiĝis kaj salutis najbaron:
– Ahoj, ci mela kaco!
La eĥo de la proksima arbaro respondadis:
– Kacooo, kacoo, aco…
Unu tagon la bonhumora baca eliris el la domo kaj de la sojlo ekkriis:
– Ahoj, kia bela tago!
La eĥo de la proksima arbaro kutimiĝe respondis:
– Kacooo, kacoo, aco…
StefKo (Mostrar perfil) 26 de enero de 2018 21:49:52
Bela mateno en montaro… Baca kaŭras en necesejo, admiras pejzaĝon, meditas kaj fekas... La pordeto de la necesejo aperta… Apud la necesejo gvidas turisma vojo. Sur la vojo marŝas unu juna turistino. Ŝi rigardas la fekantan bacan kaj, ŝokiĝita, diras:
– Baca, vi almenaŭ fermus ĉi pordeton!
– Ŭoj! Kial, jinetko? Kion povaŭ steli jel ci? (Ho! Kial, knabino? Kion oni povas ŝteli el ĉi?)
StefKo (Mostrar perfil) 2 de febrero de 2018 18:00:19
Juna baca Jontek la tutan tagon laboris en arbaro. Li segis arbojn kaj dishakis la arbotrunkojn je ŝtipoj.
Laŭkutime li elĉerpis (eltrinkis) kun kolegoj kelke da boteloj da vodko kaj, memkontenta, revenis al hejmo. Tie li vespermanĝis kaj enlitiĝis kun sia edzino Manja.
Ili komencis seksumi sed Manja kuŝas senmova. Mira Jontek, riproĉe, demandas ŝin:
– Kial kusac senmova kvazaŭ stipego!?
– Tial kusam ke ci pikac kiel pego – respondas malicete Manja. (Tial mi kuŝas ke vi pikas kiel pego...)
StefKo (Mostrar perfil) 14 de febrero de 2018 23:11:38
Bredante ŝafojn, oni reduktas iliajn vostojn.
Unu turisto luis ĉambron de baca, kaj evidente ne sciis pri tio. Matene eliras el sia ĉambro al bienkorto kaj vidas junan, belstaturan edzinon de baca tenantan ŝafeton sur siajn genuoj. Li diras provoke:
– Mi volus troviĝi en la loko de tiu ŝafeto.
– Ne sajnaŭ jal mi. Dzuste jintencam pritranci vostetkon jal ŭoni.
(Ne ŝajnas al mi. Ĝuste mi intencas pritranĉi vosteton al ĝi.)
StefKo (Mostrar perfil) 25 de febrero de 2018 22:22:12
Staŝek loĝis en vilaĝo – filoko. Tiajn lokojn oni nomas „truo”. Li ne ŝatis elveturi kien ajn. Li estis la homo, inventema, helpema kaj tre amata de siaj najbaroj. Li kapablis ĉion fari kaj ripari, en sia vilaĝo, evidente.
Unu fojon lia bofrato loĝanta en urbo invitis lin al si por montri kiel aspektas la “granda mondo” kaj la kultura vivo. Staŝek metis sur sin la porpreĝejan garnituron kaj veturis al la bofrato. Tie glate razis sin, uzis Kolonjan akvon kaj dezodorilon, de la bofrato, evidente. Vespere, kun sia fratino kaj bofrato iris Kulturdomen por aŭdi koncerton de muziko. Ekfaris sian koncerton fama trombonisto. Staŝek ne vidis tian instrumenton kaj ne aŭdis tian muzikon. Li aŭdis nur la montaranan muzikon. La trombonisto ludis sed Staŝek pensis ke lia instrumento ŝtopiĝis kaj tiu trombonisto ne povas deŝtopi ĝin. Kiel la homo helpema kaj inventema ne povis elporti tian malpovon, do levis sin kaj laŭte ekkriis:
– Sinjoretko, tio devas jesti jebla jeltiri!
StefKo (Mostrar perfil) 3 de marzo de 2018 22:39:53
Baca sidas sur ŝtono kaj pensas. Unu trapasanta turisto demandas lin:
– Pri kio vi tiel pensas, baca?
– Jege hezitam.
– Je kio vi hezitas, baca?
– Hieraŭ kun jedzino jestim nupte. Ŭoni min pribatiŭ, mian jedzinon perfortiŭ.
(Hieraŭ kun edzino mi estis nupte. Oni min pribatis, mian edzinon perfortis.
– Kaj kio?
– Hodiaŭ ŭoni jinvitiŭ nin je ripeto. La jedzino volas jiri, mi hezitam.
(Hodiaŭ oni invitis nin je ripeto. La edzino volas iri, mi hezitas)