Izmysl Kleja

XIX’y stolětje, v baru, poslě deseti pivov.
A: —Stavjaju, že ako my raztopimo konja, my pomožemo upotrěbiti to, da by sklejiti věči.
B: —Čto ne je tako s toboju?!

Moderne Vrěmena

Brěmenna supruga so suprugom v ultrazvuknoj klinikě.
Suprugi: —Kažite, doktore, to je hlapec ili děvka?
Lěkar: —Mně už ne dozvaljaje se, prědpoložiti pol. Ale ja mogu skazati vam, že vaše dětinče imaje huj.

Prěduprědženje

Syn: Papa, čemu te avtomobily trubet?
Otec: Tomu že jest svatba.
Syn: Ale trubjenje ne je znak prěduprědženja?
Otec: Točno, syne moj, točno.

nornen:Prěduprědženje

(...)
Syn: Ale trubjenje ne je znak prěduprědženja?
(...)

znakom?

nornen:Moderne Vrěmena

Brěmenna supruga so suprugom v ultrazvuknoj klinikě.
Suprugi: —Kažite, doktore, to je hlapec ili děvka?
Lěkar: —Mně už ne dozvaljaje se, prědpoložiti pol. Ale ja mogu skazati vam, že vaše dětinče imaje huj.

Skazajte?

StefKo:

nornen:Prěduprědženje(...)
Syn: Ale trubjenje ne je znak prěduprědženja?
(...)

znakom?

Ŝajnas, ke en la MS la perverbaj priskriboj sur la subjekto ne prenas la instrumentalon, sed la nominativon. Ekz: «Sam vidiš... to ne jest ovca (ne: ovceju), to jest baran (ne: baranom). Imaje rogy...»

StefKo:

nornen:Moderne Vrěmena

Brěmenna supruga so suprugom v ultrazvuknoj klinikě.
Suprugi: —Kažite, doktore, to je hlapec ili děvka?
Lěkar: —Mně už ne dozvaljaje se, prědpoložiti pol. Ale ja mogu skazati vam, že vaše dětinče imaje huj.

Skazajte?

Mi tute ne scias. Kial vi uzas ĉi tie la imperativon perfektan anstataŭ la imperativon neperfektan? Kial "skazajte" (perfekta) anstataŭ "kažite" (neperfekta) aŭ "skazyvajte" (neperfekta)?

Ahoj, prijatelji.
Miakomprene, kolego Stefan, la vorton "znak" kolego Nornen tute ĝuste uzis en nominativo. Sed la verbo "skazati" (imp. "skažite") en la kunteksto efektive ŝajnas pli taŭga ol la verbo "kazati".
====================
Kio okazas?
Čto děje se?
--------------------
Čapitro 4
Glava 4

La fuĝo
Běženje (běgstvo)

"Hastu! Hastu!" diras la virino kiam ili ĉiuj kvar sidas en la aŭto.
— Pospěšaj! Pospěšaj! — govori graběžnica, kogda oni vse četvero sědět v avto.

Kun pneŭkriado la aŭto tuj ekas.
S vrěskom kolesnoj gumy avto směsta startuje.

"Nun ni vidu kiom lerta rapid-ŝoforo vi estas," komentas la granda viro al la viro ĉe la stirilo.
— Sejčas my uviděmo, koliko sručny gonščik ty jesi, — govori duži graběžnik člověku, ktory vzel napravjalno kolo.

Fakte, la ŝoforo tre rapide veturigas la aŭton kaj post kelkaj minutoj ili jam forlasas la urbon.
Faktično, šofer velmi bystro goni avto, i črez nekoliko minut oni uže izjezdžajut iz grada.

Ĝon nun ne komprenas kiel li sukcesis esti tiom kuraĝa en la banko.
Segda Džon ne razuměje, kako on mogl byti taky hrabry v banku.

"Ĉu estas multe da mono en la sako?" demandas la granda viro kiu sidas apud Ĝon en la malantaŭa sidloko.
— Či je mnogo grošev v torbě? — sprašaje duži graběžnik, ktory sědi na zadnom sědališču pored Džona.

"Ĝi aspektas vere plena," li aldonas kun kontenta vizaĝesprimo.
— Ona kaže se zaisto polna, — dobavjaje on s zadovoljenym licem.

"Ni pensu pri la mono poste!" nervozas la virino.
— Budemo mysliti za pěnezy potom, — nervozuje graběžnica.

"Jes, nun ni koncentriĝu nur je la fuĝo," konsentas la ŝoforo maltrankvile.
— Da, sejčas imajemo koncentrovati se toljko na běženju, — soglašaje se zanepokojeny šofer.

Sireno de policaŭto aŭdiĝas mallaŭte.
Tiho slyši se sirena policijnogo voza.

Ĉiuj silentiĝas por momento.
Vse molknut na něktory moment.

"Ĉu ili sekvas nin?" tio nun estas la granda demando en la aŭto de la rabistoj, kvankam ĉiuj jam divenis la respondon.
"Či oni prěslědujut nas?" — to sejčas jest glavno pytanje v avtomobilu graběžnikov, hoti vse uže znajut odgovor.

"Feliĉe ni baldaŭ ŝanĝos aŭton," pensas la virino laŭte.
— Na ščestje, my skoro prěměnimo avto, — glasno mysli graběžnica.

Kaj post minuto aŭ du ili eniras malgrandan arbaran vojon.
I poslě minuty abo dvoh oni vjezdžajut na neveliku lěsnu dragu.

Ĉe la vojrando staras aŭto parkita.
Kolo kraja dragi stoji zaparkovano avto.

La ŝoforo haltas tuj antaŭ ĝi.
Šofer tutčasno obstanavjaje se prěd njim.

Ĉiuj rapide eliras, kovras la ĵus uzitan aŭton per granda kovrilo kaj eniras la alian aŭton.
Vse brzo izlězajut, pokryvajut izkoristany voz dužim pokryvom i sědajut v drugo avto.

Nun la ŝoforo veturigas la aŭton multe pli trankvile kaj singarde.
Segda šofer goni voz mnogo bolje spokojno i ostražno.

La tri rabistoj sen la maskoj aspektas kiel iuj ajn.
Tri graběžnika bez masok izgledajut kako vse ini ljudi.

Ĝon rimarkas ke ili iom post iom trankviliĝas, nur li estas daŭre ege nervoza.
Džon priměčaje, že oni postupno uspokajajut se, toljko on prodolžno jest duže nervozny.

La demando "Kion ili planas fari kun mi?" sonas en la kapo de Ĝon senĉese.
V glavě Džona neprěstanno zvuči pytanje: "Čto oni planujut učiniti so mnoju?"

"Enŝaltu la radion, mi petas, eble ili diros ion en la novaĵoj," petas la ŝoforo.
— Vključite radio, prošu, možlivo oni skažut něčto v novinah, — prosi šofer.

La virino enŝaltas la radion kaj aŭdiĝas:
Graběžnica vključaje radio i slyši se:

"Ding-dong, jen novaĵoj je la plena horo.
— Ding-dong, vot noviny sej časiny.

Hodiaŭ je la deka horo kaj dek ses minutoj tri maskitaj rabistoj atakis la bankon MiaMono.
Dnes v deset časin i šestnadset minit troje graběžnikov v maskah napadli na bank "MojiPěnezy".

Ili sukcesis preni ĉirkaŭ dek kvin milionojn da steloj kaj ankoraŭ ne estas kaptitaj.
Jim udalo se zabrati priblizno petnadset milionov, i jih ješče ne slovili.

La polico momente ne volas diri ion krom ke ili suspektas ke unu el la rabistoj estas vivdanĝera persono kiu antaŭe atakis bankon kaj eĉ mortigis bankiston."
Policija na sej moment ne hoče skazati čtokoli kromě togo, že oni podzrěvajut, že jedin iz graběžnikov jest smrteopasny individ, ktory i prědže napadal na bank i navet ubil bankovogo pracovnika.

"Jen benzinejo post tricent metroj, bonus halti por aĉeti benzinon," proponas la ŝoforo vidante ŝildon apud la vojo.
— Vot je benzinova stancija črěz tristo metrov, bylo by dobro zadržati se, da by kupiti benzin, — proponuje šofer, uzrěvši vyvěsku pored dragi.

"Bone, mi kaŝos min en la malantaŭo de la aŭto," diras la tiel nomata vivdanĝera rabisto.
— Dobro, ja skryju se v zadu voza, — govori tako zvany smrteopasny graběžnik.

"Mi prizorgos la benzinumadon kaj vi du restu kie vi estas!", ordonas la virino.
— Ja budu nalivati benzin, a vy dvoje ostavajte tam, kde vy jeste, — velěla graběžnica.
--------------------
La ŝoforo: Kio estas via nomo?
Šofer: Kako je tvoje ime?

Ĝon: Ĝon.
Džon: Džon.

La ŝoforo: Bone, mi estas Viktor.
Šoforo: Dobro, a ja jesm Viktor.

Ĝon, aŭskultu: Vi ne devas timi.
Sluŝaj, Džon, tobě ne trěba bojati se.

Nenio malbona okazos al vi.
Ničto nedobro ne sluči se s toboju.

Ĝon: Kiel vi povas diri tion? La du aliaj ja havas pafilon kaj ŝajnas tre agresivaj foje.
Džon: Kako ty možeš to govoriti? Dvoje drugih imějut pistolety i poněkogda kažut se velmi agresivny.

Viktor: Jes, mi scias.
Viktor: Da, ja znaju.

Sed ili promesis al mi ke neniu estos vundita.
Ale oni oběčali mně, že nikto ne bude poranjeny.

Tio estis unu el la kondiĉoj por mia kunlaboro.
To je jedno iz uslovjij mojego surabotničstva.
--------------------
Post multaj horoj sur diversspecaj vojoj, la aŭto haltas ĉe eta domo.
Poslě mnogih časin jezdy po raznym dragam avto zaustavjaje se vodle malogo doma.

La dometo estas en kamparo kaj Ĝon ne vidas aliajn domojn ĉirkaŭe.
Ova hata nahodi se v selskoj městmosti (v selskom lokalitetu), i Džon ne vidi inyh domov vokrug.

"Jen nia kaŝloko", flustras Viktor al Ĝon kiam ili eliras la aŭton.
— Vot je naše ukrytje (skryvališče), — šepče Viktor Džonu, kogda oni izstupajut iz voza.

"Ni iom ripozu ĉi tie, morgaŭ atendos nin eĉ pli longa vojaĝo.
— My trohu oddohnemo (odpočemo) tu, zautra nas čekaje ješče bolje dolgo putovanje.

Ni tri forlasos la landon espereble," pluklarigas Viktor.
Imajmo naděju, že my troje ostavimo ovu krajinu, — objasnjaje dalje Viktor.
--------------------
Daŭrigotas...
Prodolženje slěduje...

@nornen pri la nominativo.

Jes, vi pravas pri la nominativo. Kiam mi, dubante, eklegis iun tekston por certiĝi, tio estis la teksto de Jan van Steenbergen "MEDŽUSLOVJANSKY, UMĚTNY JĘZYK ILI PRIRODNY?" kaj tie troviĝas la frazo: Inymi slovami, my jesmo avtorami. Do mi prenis ke tiel estas bone. Tia formo ekzistas en la pola. Ni havas du predikatojn: noman kaj verban. La noma predikato havas du erojn: kopulon (esti, estiĝi) kaj predikativon (plej ofte objekto en instrumentalo). Se Esperanto havus instrumentalon (ekz. la finaĵo -emo), la frazo estus tia:
Hupado ne estas signemo de admono? Aliaj ekzemploj: Leono estas bestemo. Kiemo vi estas? Esperantistemo?

Nun mi tralegis kelkajn tekstojn kaj mi trovas nur la o-vortojn en la nominativo, do estas vi, kiu pravas!

Ŝajnas ke por marki perverbajn priskribojn (predikativoojn) sur la subjekto, kelke el slavaj lingvoj uzas la nominativon, aliaj la instrumentalon. La elpensintoj de la MS bezonis decidiĝi kaj elektis la nominativon.

Ahoj, Katja! Dankon por la rimarkoj!

Kial vi uzis la vorton graběžnica en MS-a teksto kaj virino en EO-a?
Iuj povas pensi ke, laŭ vi, en slavaj landoj ĉiu virino estas graběžnica.