Interslavic language//Interslava lingvo//Medžuslovjansky jezyk
de KatjaMcFlores, 23 de octubre de 2020
Aportes: 445
Idioma: Esperanto
nornen (Mostrar perfil) 30 de julio de 2021 21:48:01
- Odkud znaješ, že mehanik prěd hvlijeju zajel se seksom?
= Jedin iz jego prstov je čisty.
- - - -
Čemu nikoga ne vidiš slonov, kryjučih se na drěvesah?
Tomu že oni sut velmi dobri v tom.
Začto sloni farbujut svoje jajca v črveny?
Da by kryti se na jablanjah.
Kaky je najglasnějši zvuk na savanně?
Žirafy jeduče jabloka.
= Jedin iz jego prstov je čisty.
- - - -
Čemu nikoga ne vidiš slonov, kryjučih se na drěvesah?
Tomu že oni sut velmi dobri v tom.
Začto sloni farbujut svoje jajca v črveny?
Da by kryti se na jablanjah.
Kaky je najglasnějši zvuk na savanně?
Žirafy jeduče jabloka.
nornen (Mostrar perfil) 31 de julio de 2021 23:16:15
Možeš uznati mnogo o nastrojenju ženy, prosto smotreči na jej ruky.
Napriměr, kogda v rukah držaje pistolet, pravdopodobno ona je v zlom nastrojenju.
Napriměr, kogda v rukah držaje pistolet, pravdopodobno ona je v zlom nastrojenju.
KatjaMcFlores (Mostrar perfil) 3 de agosto de 2021 14:28:09
Kio okazas?
Čto děje se?
--------------------
Čapitro 6
Glava 6
Ne pafu!
Ne strěljajte!
— Vekiĝu, vekiĝu! Ni devas tuj eki! — krias la granda viro.
— Probudite se, probudite se! Imajemo tutčasno startovati! — kriči duži graběžnik.
— Kial tuj? Estas ja nur iom post la kvina, — respondas la nova amiko de Ĝon.
— Čemu tutčasno? Jest toljko načetok šestoj časiny, — odgovarjaje novy prijatelj Džona.
— Ĉar la polico baldaŭ aperos ĉi tie! — klarigas la virino kurante en alian ĉambron.
— Tomu že skoro sde pojavi se policija! — objasnjaje graběžnica, běguča v drugu komnatu.
— Kiel vi povas scii tion? — scivolas Ĝon.
— Kako vy možete to znati? — projavjaje ljubopytnost Džon.
— Se mi estus vi, mi simple sekvus kion ni diras sen stultaj demandoj! — minacas la granda viro.
— Ako byh byl ty, ja byh prosto slědoval tomu, čto govorimo, bez glupyh pytanjij, — grozi duži graběžnik.
— Li havas grandan polictimon, — flustras Viktor al Ĝon kaj prenas sian jakon.
— On velmi boji se policiju, — šepče Viktor Džonu i bere svoju kurtku.
— Ŝajnas tiel. Verŝajne mi ankaŭ havus timon se mi estus rabinta bankon! — respondas Ĝon.
— Kaže se, že tako i jest. Ja, bezsumno, tož iměl byh strah, ako byh ograbil bank! — odgovarjaje Džon.
— Jes kaj krome li antaŭ multaj jaroj mortigis policiston dum alia fuĝo, — Viktor pluklarigas.
— Da... A kromě togo mnogo lět nazad on ubil policijnika, — objasnjaje dalje Viktor.
— Ho, nun mi pli bone komprenas lian timon, — diras Ĝon.
— O, sejčas ja bolje dobro razuměju jegov strah, — kaže Džon.
— Eku, eku! Ni jam atendas vin! — hastigas la virino.
— Bystro, bystro! My uže čekajemo vas! — pobudžaje graběžnica.
— Bone, ni pretas, — reagas Viktor.
— Dobro, jesmo gotovi, — odzyvaje se Viktor.
— Hej, ne kriu! La polico eble aŭdos vin, — primokas Ĝon.
— Hej, ne kričite! Policija možlivo uslyši vas, — podsměhaje se Džon.
Bum! La virino batas Ĝon sur la kapon per sia manplato.
Bum! Graběžnica bije Džona po glavě svojeju dlanju.
"Mi devus lerni ne primoki homojn kiam ili estas nervozaj kaj timigitaj!" — pensas Ĝon por si mem.
"Mně trěba učiti se ne izsmějivati ljudij, kogda oni sut nervozni i prěstrašeni!" — mysljeno govori Džon sam sobě.
Kiam Ĝon malfermas pordon de la aŭto li subite aŭdas voĉon el megafono:
Kogda Džon otvarjaje dverj avto, on naglo slyši glas iz megafona:
"Ne moviĝu! Estas la polico!"
— Ne dvigajte se! To je policija!
Kaj post kelkaj sekundoj: "Ĉiuj kuŝiĝu! Surgrunden kun la vizaĝo malsupren!"
I posle nekoliko sekund: — Vse ložiti se! Na zemju, licem na dol!
"Unue ni ne moviĝu kaj nun ni tamen moviĝu," — miras la kvar.
"Izprva morajemo ne dvigati se, ale tutčasno musěmo jednako dvignuti se," — udivjajut se vse četvero.
— Damne! Mi ne povas kredi ke ili trovis nin! Kie ili estas? — diras la virino.
— Prokletje! Ja ne mogu uvěriti, že oni našli nas! Kde oni nahodet se? — govori graběžnica.
— Mi vidis du sur la altaĵo, ambaŭ kun pafiloj, — respondas Viktor.
— Jesm viděl dvoh na vozvyšenosti, obadva s oružjem, — odgovarjaje Viktor.
— Ne pafu! — provas la virino krii, sed ŝia voĉo ne bone funkcias.
— Ne strěljajte! — probuje kriknuti graběžnica, ale jejny glas ne dobro funkcionuje.
— Mi ripetas: ĉiuj surgrunden kun la vizaĝo malsupren! — aŭdiĝas de la megafono.
— Ja povtarjaju: vse na zemju, licem na dol! — slyši se iz megafona.
Ĝon komencas kuŝiĝi malrapide.
Džon počinaje medlo ložiti se.
Kiam Ĝon preskaŭ kuŝiĝis li aŭdas ke la aŭto startas.
Kogda Džon omal legl, on slyši, že jihne avto startuje.
La granda viro ŝajne ne volas obeii la policon, kiel la aliaj tri.
Duži graběžnik, kaže se, ne hoče poddavati se policiji, kako troje drugih.
Tuj aperas terura bruego, la policistoj sur la altaĵo komencis pafi la aŭton.
Tutčasno voznikaje užasny golk, ibo policijniki na vozvyšenosti počeli strěljati v avto.
Ĉu por mortigi la viron aŭ por detrui la pneŭojn, malklaras.
Či da by ubiti graběžnika abo poraziti kolesne pnevmovki — to je nejasno.
Ĉio okazas tre rapide.
Vse děje se velmi bystro.
La aŭto iras malantaŭen kelkajn metrojn, sed poste haltas, verŝajne la pneŭoj rompiĝis.
Avto jede nekoliko metrov nazad, ale poslě štopuje se — věrojetno pnevmovki byli poškodžene.
Dum momento regas silento.
V tečenju momenta vladaje tišina.
"Bonege!", pensas Ĝon zorgante pri siaj sentiĝemaj oreloj.
"Odlično!" — mysli Džon, dbajuči za svoji čutlive uši.
Sed la silento ne restas longe, ĉar la granda viro komencas repafi!
Ale tišina trvaje ne dolgo, ibo duži graběžnik takože počinaje strěljati.
— Stultulo, kial vi ne rezignas?! — krias la virino, sed neniu aŭdas pro la intensa pafado.
— Durenj, čemu ne poddavaješ se?! — kriči graběžnica, ale nikto ne slyši vslěd intensivnoj strělby.
La granda viro ne plu pensas racie, li nur scias ke li absolute ne volas reveni al aĉa malliberejo kie li tre malbone fartas.
Duži graběžnik bolje ne mysli racionalno, on toljko znaje, že on absolutno ne hoče vratiti se v odvratnu tjurmu, kde on velmi loše odčuvaje sebe.
Do, li ne scias kion fari krom pafi kaj pafi por sia libereco.
Tomu on ne vědaje, čto dělati, kromě kak strěljati i strěljati radi svojej svobody.
La policistoj ne havis elekton, ili devis finfine mortpafi la grandan viron.
Policijniki ne iměli izbor, i v koncu oni byli prinudženi zastrěliti dužego graběžnika.
Kun krio plena je angoro li falis malantaŭen kaj nun ne plu moviĝis.
S krikom polnym tugy on upadl nazad i bolje ne dvigal se.
La virino kiu tre amis la grandan viron kuras al li plorante.
Graběžnica, ktora velmi ljubila dužego graběžnika, s plačem běži k njemu.
— Ho, kara, mi amas vin! — ŝi flustras brakumante lin kun larmoplenaj okuloj.
— O, moj dragy, ja ljubju tebe! — ŝepče ona, obimajuči jego s polnymi solz očami.
Subite estas policistoj ĉie ĉirkaŭe.
Iznenada vsekde vokrug pojavjajut se policijniki.
Ili sufiĉe kruelece agas, krias malbelajn vortojn kaj perforte metas mankatenojn sur la virino, Viktor kaj ankaŭ sur Ĝon.
Oni dějstvujut dost žestoko, kričet gnusne slovese i nasilno naděvajut naručne okovy na graběžnicu, Viktora, a takože na Džona.
— Ej, mi ne estas rabisto! — protestas Ĝon.
— Ej, ja ne jesm graběžnik! — protestuje Džon.
Tio ne helpas, male la policisto eĉ pli forte metas la mankatenojn ĉe Ĝon kaj poste batas lin sufiĉe forte en la stomakon.
To ne pomagaje, navet obratno — policijnik ješče bolje stiskaje okovy na rukah Džona, a poslě bije jego dost silno v brjuho.
"En la hodiaŭa mondo, eĉ ne eblas fidi policiston," — vespiras nia kaptito.
"V nyněšnjem světu ne možlivo je dověrjati daže policijniku," — vozdyhaje naš založnik.
--------------------
Daŭrigotas...
Prodolženje slěduje...
Čto děje se?
--------------------
Čapitro 6
Glava 6
Ne pafu!
Ne strěljajte!
— Vekiĝu, vekiĝu! Ni devas tuj eki! — krias la granda viro.
— Probudite se, probudite se! Imajemo tutčasno startovati! — kriči duži graběžnik.
— Kial tuj? Estas ja nur iom post la kvina, — respondas la nova amiko de Ĝon.
— Čemu tutčasno? Jest toljko načetok šestoj časiny, — odgovarjaje novy prijatelj Džona.
— Ĉar la polico baldaŭ aperos ĉi tie! — klarigas la virino kurante en alian ĉambron.
— Tomu že skoro sde pojavi se policija! — objasnjaje graběžnica, běguča v drugu komnatu.
— Kiel vi povas scii tion? — scivolas Ĝon.
— Kako vy možete to znati? — projavjaje ljubopytnost Džon.
— Se mi estus vi, mi simple sekvus kion ni diras sen stultaj demandoj! — minacas la granda viro.
— Ako byh byl ty, ja byh prosto slědoval tomu, čto govorimo, bez glupyh pytanjij, — grozi duži graběžnik.
— Li havas grandan polictimon, — flustras Viktor al Ĝon kaj prenas sian jakon.
— On velmi boji se policiju, — šepče Viktor Džonu i bere svoju kurtku.
— Ŝajnas tiel. Verŝajne mi ankaŭ havus timon se mi estus rabinta bankon! — respondas Ĝon.
— Kaže se, že tako i jest. Ja, bezsumno, tož iměl byh strah, ako byh ograbil bank! — odgovarjaje Džon.
— Jes kaj krome li antaŭ multaj jaroj mortigis policiston dum alia fuĝo, — Viktor pluklarigas.
— Da... A kromě togo mnogo lět nazad on ubil policijnika, — objasnjaje dalje Viktor.
— Ho, nun mi pli bone komprenas lian timon, — diras Ĝon.
— O, sejčas ja bolje dobro razuměju jegov strah, — kaže Džon.
— Eku, eku! Ni jam atendas vin! — hastigas la virino.
— Bystro, bystro! My uže čekajemo vas! — pobudžaje graběžnica.
— Bone, ni pretas, — reagas Viktor.
— Dobro, jesmo gotovi, — odzyvaje se Viktor.
— Hej, ne kriu! La polico eble aŭdos vin, — primokas Ĝon.
— Hej, ne kričite! Policija možlivo uslyši vas, — podsměhaje se Džon.
Bum! La virino batas Ĝon sur la kapon per sia manplato.
Bum! Graběžnica bije Džona po glavě svojeju dlanju.
"Mi devus lerni ne primoki homojn kiam ili estas nervozaj kaj timigitaj!" — pensas Ĝon por si mem.
"Mně trěba učiti se ne izsmějivati ljudij, kogda oni sut nervozni i prěstrašeni!" — mysljeno govori Džon sam sobě.
Kiam Ĝon malfermas pordon de la aŭto li subite aŭdas voĉon el megafono:
Kogda Džon otvarjaje dverj avto, on naglo slyši glas iz megafona:
"Ne moviĝu! Estas la polico!"
— Ne dvigajte se! To je policija!
Kaj post kelkaj sekundoj: "Ĉiuj kuŝiĝu! Surgrunden kun la vizaĝo malsupren!"
I posle nekoliko sekund: — Vse ložiti se! Na zemju, licem na dol!
"Unue ni ne moviĝu kaj nun ni tamen moviĝu," — miras la kvar.
"Izprva morajemo ne dvigati se, ale tutčasno musěmo jednako dvignuti se," — udivjajut se vse četvero.
— Damne! Mi ne povas kredi ke ili trovis nin! Kie ili estas? — diras la virino.
— Prokletje! Ja ne mogu uvěriti, že oni našli nas! Kde oni nahodet se? — govori graběžnica.
— Mi vidis du sur la altaĵo, ambaŭ kun pafiloj, — respondas Viktor.
— Jesm viděl dvoh na vozvyšenosti, obadva s oružjem, — odgovarjaje Viktor.
— Ne pafu! — provas la virino krii, sed ŝia voĉo ne bone funkcias.
— Ne strěljajte! — probuje kriknuti graběžnica, ale jejny glas ne dobro funkcionuje.
— Mi ripetas: ĉiuj surgrunden kun la vizaĝo malsupren! — aŭdiĝas de la megafono.
— Ja povtarjaju: vse na zemju, licem na dol! — slyši se iz megafona.
Ĝon komencas kuŝiĝi malrapide.
Džon počinaje medlo ložiti se.
Kiam Ĝon preskaŭ kuŝiĝis li aŭdas ke la aŭto startas.
Kogda Džon omal legl, on slyši, že jihne avto startuje.
La granda viro ŝajne ne volas obeii la policon, kiel la aliaj tri.
Duži graběžnik, kaže se, ne hoče poddavati se policiji, kako troje drugih.
Tuj aperas terura bruego, la policistoj sur la altaĵo komencis pafi la aŭton.
Tutčasno voznikaje užasny golk, ibo policijniki na vozvyšenosti počeli strěljati v avto.
Ĉu por mortigi la viron aŭ por detrui la pneŭojn, malklaras.
Či da by ubiti graběžnika abo poraziti kolesne pnevmovki — to je nejasno.
Ĉio okazas tre rapide.
Vse děje se velmi bystro.
La aŭto iras malantaŭen kelkajn metrojn, sed poste haltas, verŝajne la pneŭoj rompiĝis.
Avto jede nekoliko metrov nazad, ale poslě štopuje se — věrojetno pnevmovki byli poškodžene.
Dum momento regas silento.
V tečenju momenta vladaje tišina.
"Bonege!", pensas Ĝon zorgante pri siaj sentiĝemaj oreloj.
"Odlično!" — mysli Džon, dbajuči za svoji čutlive uši.
Sed la silento ne restas longe, ĉar la granda viro komencas repafi!
Ale tišina trvaje ne dolgo, ibo duži graběžnik takože počinaje strěljati.
— Stultulo, kial vi ne rezignas?! — krias la virino, sed neniu aŭdas pro la intensa pafado.
— Durenj, čemu ne poddavaješ se?! — kriči graběžnica, ale nikto ne slyši vslěd intensivnoj strělby.
La granda viro ne plu pensas racie, li nur scias ke li absolute ne volas reveni al aĉa malliberejo kie li tre malbone fartas.
Duži graběžnik bolje ne mysli racionalno, on toljko znaje, že on absolutno ne hoče vratiti se v odvratnu tjurmu, kde on velmi loše odčuvaje sebe.
Do, li ne scias kion fari krom pafi kaj pafi por sia libereco.
Tomu on ne vědaje, čto dělati, kromě kak strěljati i strěljati radi svojej svobody.
La policistoj ne havis elekton, ili devis finfine mortpafi la grandan viron.
Policijniki ne iměli izbor, i v koncu oni byli prinudženi zastrěliti dužego graběžnika.
Kun krio plena je angoro li falis malantaŭen kaj nun ne plu moviĝis.
S krikom polnym tugy on upadl nazad i bolje ne dvigal se.
La virino kiu tre amis la grandan viron kuras al li plorante.
Graběžnica, ktora velmi ljubila dužego graběžnika, s plačem běži k njemu.
— Ho, kara, mi amas vin! — ŝi flustras brakumante lin kun larmoplenaj okuloj.
— O, moj dragy, ja ljubju tebe! — ŝepče ona, obimajuči jego s polnymi solz očami.
Subite estas policistoj ĉie ĉirkaŭe.
Iznenada vsekde vokrug pojavjajut se policijniki.
Ili sufiĉe kruelece agas, krias malbelajn vortojn kaj perforte metas mankatenojn sur la virino, Viktor kaj ankaŭ sur Ĝon.
Oni dějstvujut dost žestoko, kričet gnusne slovese i nasilno naděvajut naručne okovy na graběžnicu, Viktora, a takože na Džona.
— Ej, mi ne estas rabisto! — protestas Ĝon.
— Ej, ja ne jesm graběžnik! — protestuje Džon.
Tio ne helpas, male la policisto eĉ pli forte metas la mankatenojn ĉe Ĝon kaj poste batas lin sufiĉe forte en la stomakon.
To ne pomagaje, navet obratno — policijnik ješče bolje stiskaje okovy na rukah Džona, a poslě bije jego dost silno v brjuho.
"En la hodiaŭa mondo, eĉ ne eblas fidi policiston," — vespiras nia kaptito.
"V nyněšnjem světu ne možlivo je dověrjati daže policijniku," — vozdyhaje naš založnik.
--------------------
Daŭrigotas...
Prodolženje slěduje...
nornen (Mostrar perfil) 4 de agosto de 2021 17:27:17
– Na pačkah sigaret je napisano “Kurjenje ubivaje”. Čemu ne napisyvajut tako prěduprědženje na butylky vodky?
= Čemu napisati “Kurjenje ubivaje” na butylky vodky?
= Čemu napisati “Kurjenje ubivaje” na butylky vodky?
IgorSokoloff (Mostrar perfil) 11 de agosto de 2021 10:01:18
La plej konata kanto de Stevie Wonder.
---------------
I just called to say I love you
No New Year's Day to celebrate
No chocolate covered candy hearts
To give away
No first of spring
No song to sing
In fact here's just another ordinary day
No april rain
No flowers bloom
No wedding Saturday within the month of june
But what it is, is something true
Made up of these three words that
I must say to you
I just called to say I love you
I just called to say how much I care
I just called to say I love you
And I mean it from the bottom of my heart
No summer's high
No warm July
No harvest moon to light
One tender August night
No autumn breeze
No falling leaves
Not even time for birds to fly to southern skies
No Libra sun
No Halloween
No giving thanks to all The Christmas joy
You bring
But what it is, though old so new
To fill your heart like no three words
Could ever do
I just called to say I love you
I just called to say how much I care
I just called to say I love you
And I mean it from the bottom of my heart
Of my heart, of my heart
https://youtu.be/bqfSXkVH9ac
---------------
T'lefonuju, da by rěkti...
Ne Novy Rok prazdnujemo,
Ne darujemo srdca iz čokolady dnes
Jarovu pěsnj' ne pěvajut,
Faktično je ješče jedin obyčny denj.
Ne lije dožd na prve cvěty,
Ne sut subotne svatby v měsecu junij.
No to, čto je, je istinno,
Imaju ja skazati to tobě sejčas.
T'lefonuju, da by rěkti,
Že ja velmi silno te ljubju.
I ljubov moja izhodi iz najglubšej glubi s(e)rdca mojego.
Ne je sejčas teply julij,
Luna ne luči v avgustovsku něžnu noč.
Jesenny briz ne rva listje,
Ješče ne odlětajut pticy v južny kraj.
Ne v Vagah s'lnce, ne je H'll'uin,
I ne dekujut za Rodženja radosti.
No čto to je?.. Stare slova,
Ktor' vsaky raz kak nove vhodet nam v s(e)rdca.
T'lefonuju, da by rěkti,
Že ja velmi silno te ljubju.
I ljubov moja izhodi iz najglubšej glubi s(e)rdca mojego.
---------------
I just called to say I love you
No New Year's Day to celebrate
No chocolate covered candy hearts
To give away
No first of spring
No song to sing
In fact here's just another ordinary day
No april rain
No flowers bloom
No wedding Saturday within the month of june
But what it is, is something true
Made up of these three words that
I must say to you
I just called to say I love you
I just called to say how much I care
I just called to say I love you
And I mean it from the bottom of my heart
No summer's high
No warm July
No harvest moon to light
One tender August night
No autumn breeze
No falling leaves
Not even time for birds to fly to southern skies
No Libra sun
No Halloween
No giving thanks to all The Christmas joy
You bring
But what it is, though old so new
To fill your heart like no three words
Could ever do
I just called to say I love you
I just called to say how much I care
I just called to say I love you
And I mean it from the bottom of my heart
Of my heart, of my heart
https://youtu.be/bqfSXkVH9ac
---------------
T'lefonuju, da by rěkti...
Ne Novy Rok prazdnujemo,
Ne darujemo srdca iz čokolady dnes
Jarovu pěsnj' ne pěvajut,
Faktično je ješče jedin obyčny denj.
Ne lije dožd na prve cvěty,
Ne sut subotne svatby v měsecu junij.
No to, čto je, je istinno,
Imaju ja skazati to tobě sejčas.
T'lefonuju, da by rěkti,
Že ja velmi silno te ljubju.
I ljubov moja izhodi iz najglubšej glubi s(e)rdca mojego.
Ne je sejčas teply julij,
Luna ne luči v avgustovsku něžnu noč.
Jesenny briz ne rva listje,
Ješče ne odlětajut pticy v južny kraj.
Ne v Vagah s'lnce, ne je H'll'uin,
I ne dekujut za Rodženja radosti.
No čto to je?.. Stare slova,
Ktor' vsaky raz kak nove vhodet nam v s(e)rdca.
T'lefonuju, da by rěkti,
Že ja velmi silno te ljubju.
I ljubov moja izhodi iz najglubšej glubi s(e)rdca mojego.
KatjaMcFlores (Mostrar perfil) 13 de agosto de 2021 13:58:11
Ahoj, prijatelji.
Jen ankoraŭ unu aminda kanteto.
Eble eĉ pri latenta esperantisto aŭ MS-entuziasto.
https://youtu.be/L2wVE8zGFJU
--------------------
Мальчик-бродяга
Пусть опять дожди и холодный ветер,
Он уходит прочь от тепла и света...
Не спеши, постой, погоди немного!
Но зовёт его дальняя дорога.
Что же ты ищешь, мальчик-бродяга,
В этой забытой Богом стране?
Что же тебя снова манит куда-то,
Что ты так ясно видел во сне?
А куда идет, он и сам не знает,
Видно уж судьба выпала такая...
Может, всё же есть мир мечтаний зыбких,
Может, кто-то ждёт и его улыбки?
Что же ты ищешь, мальчик-бродяга,
В этой забытой Богом стране?
Что же тебя снова манит куда-то,
Что ты так ясно видел во сне?
Но пока горит огонёк надежды,
Нет конца пути для него, как прежде.
Значит, снова дождь и знакомый ветер
И опять один он на целом свете.
Что же ты ищешь, мальчик-бродяга,
В этой забытой Богом стране?
Что же тебя снова манит куда-то,
Что ты так ясно видел во сне?
--------------------
EO-versio:
Knabo-vaganto
Kvankam falas pluv', blovas frida vento,
Li eliras for el varm-hela domo.
Vi ne hastu do, restu kaj atendu!
Sed alvokas lin long-distanca vojo.
Kion vi serčas, knabo-vaganto,
En forgesita de Dio ĉi-land'?
Kio denove tiras vin ien?
Kion klarvidis vi fakte en sonĝ'?
Kien iras li, li ja mem ne scias,
Sorton, evident', havas li tielan.
Eble estas mond' de belegaj revoj,
Kie ĉarm' ridet" lia atendatas.
Kion vi serčas, knabo-vaganto,
En forgesita de Dio ĉi-land'?
Kio denove tiras vin ien?
Kion klarvidis vi fakte en sonĝ'?
Sed dum brilas plu lumo de espero,
Ne finiĝos ja lia long' vojaĝo.
Sekve, estos pluv' kaj konata vento,
Estos li denov' sola en ĉi-mondo.
Kion vi serčas, knabo-vaganto,
En forgesita de Dio ĉi-land'?
Kio denove tiras vin ien?
Kion klarvidis vi fakte en sonĝ'?
--------------------
MS-versio:
Hlapčik-broděžnik
Hoti pada dožd, duje hladny větr,
On uhodi proč od tepla i světla.
Ne spěši, postoj, počekaj hot trohu!
Ale kliče už jego daljna draga.
Čto ty iskaješ, hlapčik-broděžnik,
V ovoj ostavjenoj Bogom straně?
Čto tebe snova vlěče někamo?
Čto ty tak jasno viděl vo snu?
Kamo on ide, on i sam ne znaje,
Vidimo, sudba taka mu pripadla.
Može, někde jest kraj mečty prěkrasnoj,
Može, čeka někt' i jegovy usměh.
Čto ty iskaješ, hlapčik-broděžnik,
V ovoj ostavjenoj Bogom straně?
Čto tebe snova vlěče někamo?
Čto ty tak jasno viděl vo snu?
No poka gori ogonjek naději,
Ne skonči se put dlja njego, kak prědže.
Budut snova dožd i znajemy větr,
I samotny on bude v cělom světu.
Čto ty iskaješ, hlapčik-broděžnik,
V ovoj ostavjenoj Bogom straně?
Čto tebe snova vlěče někamo?
Čto ty tak jasno viděl vo snu?
Jen ankoraŭ unu aminda kanteto.
Eble eĉ pri latenta esperantisto aŭ MS-entuziasto.
https://youtu.be/L2wVE8zGFJU
--------------------
Мальчик-бродяга
Пусть опять дожди и холодный ветер,
Он уходит прочь от тепла и света...
Не спеши, постой, погоди немного!
Но зовёт его дальняя дорога.
Что же ты ищешь, мальчик-бродяга,
В этой забытой Богом стране?
Что же тебя снова манит куда-то,
Что ты так ясно видел во сне?
А куда идет, он и сам не знает,
Видно уж судьба выпала такая...
Может, всё же есть мир мечтаний зыбких,
Может, кто-то ждёт и его улыбки?
Что же ты ищешь, мальчик-бродяга,
В этой забытой Богом стране?
Что же тебя снова манит куда-то,
Что ты так ясно видел во сне?
Но пока горит огонёк надежды,
Нет конца пути для него, как прежде.
Значит, снова дождь и знакомый ветер
И опять один он на целом свете.
Что же ты ищешь, мальчик-бродяга,
В этой забытой Богом стране?
Что же тебя снова манит куда-то,
Что ты так ясно видел во сне?
--------------------
EO-versio:
Knabo-vaganto
Kvankam falas pluv', blovas frida vento,
Li eliras for el varm-hela domo.
Vi ne hastu do, restu kaj atendu!
Sed alvokas lin long-distanca vojo.
Kion vi serčas, knabo-vaganto,
En forgesita de Dio ĉi-land'?
Kio denove tiras vin ien?
Kion klarvidis vi fakte en sonĝ'?
Kien iras li, li ja mem ne scias,
Sorton, evident', havas li tielan.
Eble estas mond' de belegaj revoj,
Kie ĉarm' ridet" lia atendatas.
Kion vi serčas, knabo-vaganto,
En forgesita de Dio ĉi-land'?
Kio denove tiras vin ien?
Kion klarvidis vi fakte en sonĝ'?
Sed dum brilas plu lumo de espero,
Ne finiĝos ja lia long' vojaĝo.
Sekve, estos pluv' kaj konata vento,
Estos li denov' sola en ĉi-mondo.
Kion vi serčas, knabo-vaganto,
En forgesita de Dio ĉi-land'?
Kio denove tiras vin ien?
Kion klarvidis vi fakte en sonĝ'?
--------------------
MS-versio:
Hlapčik-broděžnik
Hoti pada dožd, duje hladny větr,
On uhodi proč od tepla i světla.
Ne spěši, postoj, počekaj hot trohu!
Ale kliče už jego daljna draga.
Čto ty iskaješ, hlapčik-broděžnik,
V ovoj ostavjenoj Bogom straně?
Čto tebe snova vlěče někamo?
Čto ty tak jasno viděl vo snu?
Kamo on ide, on i sam ne znaje,
Vidimo, sudba taka mu pripadla.
Može, někde jest kraj mečty prěkrasnoj,
Može, čeka někt' i jegovy usměh.
Čto ty iskaješ, hlapčik-broděžnik,
V ovoj ostavjenoj Bogom straně?
Čto tebe snova vlěče někamo?
Čto ty tak jasno viděl vo snu?
No poka gori ogonjek naději,
Ne skonči se put dlja njego, kak prědže.
Budut snova dožd i znajemy větr,
I samotny on bude v cělom světu.
Čto ty iskaješ, hlapčik-broděžnik,
V ovoj ostavjenoj Bogom straně?
Čto tebe snova vlěče někamo?
Čto ty tak jasno viděl vo snu?
StefKo (Mostrar perfil) 13 de agosto de 2021 15:56:01
@Katja:
++ (ĉe freŝa lego)
++ (ĉe freŝa lego)
IgorSokoloff (Mostrar perfil) 15 de agosto de 2021 08:55:00
Jen ankoraŭ unu kanto, en kiu, tute eble, latente ankaŭ temas pri esperantismo-homaranismo.
https://youtu.be/d_olf_X3a1E
---------------
Город, которого нет
Ночь и тишина, данная на век,
Дождь, а может быть падает снег,
Все равно, бесконечной надеждой согрет,
Я вдали вижу город, которого нет...
Где легко найти страннику приют,
Где, наверняка, помнят и ждут,
День за днем, то теряя, то путая след,
Я иду в этот город, которого нет...
Там для меня горит очаг,
Как вечный знак забытых истин,
Мне до него - последний шаг,
И этот шаг длиннее жизни...
Кто ответит мне, что судьбой дано,
Пусть об этом знать не суждено,
Может быть, за порогом растраченных лет
Я найду этот город, которого нет...
Там для меня горит очаг,
Как вечный знак забытых истин,
Мне до него - последний шаг,
И этот шаг длиннее жизни...
---------------
EO-versio:
Ne estanta urbo
Nokt' kaj senbruec', por jarcent' donit'...
Pluv'... sed eble eĉ falas nun neĝ',
Tutegal', per senfina esper' varmigit',
Vidas mi foran urbon, n'estantan enmond'.
Tie facil' troveblas ripozej'
Por vagantoj ĉiuj de la mond'.
Tag' post tag', laŭ malglata kaj kurba vojet',
Iras mi al la urbo, n'estanta enmond'.
Flamas por mi tie fajruj',
Simbol' de veroj forgesitaj.
Ĝis tie restas lasta paŝ',
Sed tiu paŝ' viv-longa estas.
Ĉu ekscii eblas pri la sort'?..
Ĉi-demando estas senrespond...
Eble post mia vana mult-jara penad'
Trovos mi tiun urbon, n'estantan enmond'...
Flamas por mi tie fajruj',
Simbol' de veroj forgesitaj.
Ĝis tie restas lasta paŝ',
Sed tiu paŝ' viv-longa estas.
---------------
MS-versio:
Grad, ne egzistuje ktor'
Noč i tišina, dana navěka...
Dožd... a može byt', padaje sněg...
Vse ravno, bezkoněčnoj' nadějej' ogrět',
Ja v dalji vidžu grad, ne egzistuje ktor'...
Tam legko najdut putniki nočleg,
Tam bezsumno už čekajut jih.
Denj za dnjem po t(e)rnistoj i vuzkoj stežkě
Ja idu v ovy grad, ne egzistuje ktor'...
Tam dlja mene gori ognišč',
Kak věčny znak zabytyh istin.
Je do njego poslědny krok,
No ovy krok je dolg' kak žitje...
Kto vědati može o sudbě?..
Znati jejny hod ne jest dano...
Može byti, za pragom raztračenyh lět
Ja najdu ovy grad, ne egzistuje ktor'.
Tam dlja mene gori ognišč',
Kak věčny znak zabytyh istin.
Je do njego poslědny krok,
No ovy krok je dolg' kak žitje...
---------------
Kiel deserto, japan-lingva versio de la kanto:
https://youtu.be/8qE-cd-WefE
https://youtu.be/d_olf_X3a1E
---------------
Город, которого нет
Ночь и тишина, данная на век,
Дождь, а может быть падает снег,
Все равно, бесконечной надеждой согрет,
Я вдали вижу город, которого нет...
Где легко найти страннику приют,
Где, наверняка, помнят и ждут,
День за днем, то теряя, то путая след,
Я иду в этот город, которого нет...
Там для меня горит очаг,
Как вечный знак забытых истин,
Мне до него - последний шаг,
И этот шаг длиннее жизни...
Кто ответит мне, что судьбой дано,
Пусть об этом знать не суждено,
Может быть, за порогом растраченных лет
Я найду этот город, которого нет...
Там для меня горит очаг,
Как вечный знак забытых истин,
Мне до него - последний шаг,
И этот шаг длиннее жизни...
---------------
EO-versio:
Ne estanta urbo
Nokt' kaj senbruec', por jarcent' donit'...
Pluv'... sed eble eĉ falas nun neĝ',
Tutegal', per senfina esper' varmigit',
Vidas mi foran urbon, n'estantan enmond'.
Tie facil' troveblas ripozej'
Por vagantoj ĉiuj de la mond'.
Tag' post tag', laŭ malglata kaj kurba vojet',
Iras mi al la urbo, n'estanta enmond'.
Flamas por mi tie fajruj',
Simbol' de veroj forgesitaj.
Ĝis tie restas lasta paŝ',
Sed tiu paŝ' viv-longa estas.
Ĉu ekscii eblas pri la sort'?..
Ĉi-demando estas senrespond...
Eble post mia vana mult-jara penad'
Trovos mi tiun urbon, n'estantan enmond'...
Flamas por mi tie fajruj',
Simbol' de veroj forgesitaj.
Ĝis tie restas lasta paŝ',
Sed tiu paŝ' viv-longa estas.
---------------
MS-versio:
Grad, ne egzistuje ktor'
Noč i tišina, dana navěka...
Dožd... a može byt', padaje sněg...
Vse ravno, bezkoněčnoj' nadějej' ogrět',
Ja v dalji vidžu grad, ne egzistuje ktor'...
Tam legko najdut putniki nočleg,
Tam bezsumno už čekajut jih.
Denj za dnjem po t(e)rnistoj i vuzkoj stežkě
Ja idu v ovy grad, ne egzistuje ktor'...
Tam dlja mene gori ognišč',
Kak věčny znak zabytyh istin.
Je do njego poslědny krok,
No ovy krok je dolg' kak žitje...
Kto vědati može o sudbě?..
Znati jejny hod ne jest dano...
Može byti, za pragom raztračenyh lět
Ja najdu ovy grad, ne egzistuje ktor'.
Tam dlja mene gori ognišč',
Kak věčny znak zabytyh istin.
Je do njego poslědny krok,
No ovy krok je dolg' kak žitje...
---------------
Kiel deserto, japan-lingva versio de la kanto:
https://youtu.be/8qE-cd-WefE
KatjaMcFlores (Mostrar perfil) 17 de agosto de 2021 14:57:16
Drameca kaj kortuŝa kanto pri amo:
https://youtu.be/A49slYIr5Pc
--------------------
Не отрекаются любя
Не отрекаются, любя,
Ведь жизнь кончается не завтра,
Я перестану ждать тебя,
А ты придёшь совсем внезапно.
Не отрекаются любя.
А ты придешь, когда темно,
Когда в окно ударит вьюга,
Когда припомнишь как давно
Не согревали мы друг друга.
Да, ты придешь когда темно.
И так захочешь теплоты,
Не полюбившейся когда-то,
Что переждать не сможешь ты
Трех человек у автомата.
Вот, как захочешь теплоты.
За это можно все отдать,
И до того я в это верю,
Что трудно мне тебя не ждать
Весь день, не отходя от двери.
За это можно все отдать.
--------------------
EO-versio:
Ho, ne rifuzu amon ni
Ho, ne rifuzu amon ni,
Ja vivo ne finiĝas morgaŭ,
Mi eble ne atendos vin,
Sed venos vi al mi subite...
Ho, ne rifuzu amon ni...
Vi venos ja en mallumec',
Dum en fenestrojn batos ŝtormo,
Rememorinte, ke ni long'
Nin ne varmigis reciproke...
Jes, venos vi en mallumec...
Kaj tiel ekdeziros vi
La varmon, kiun vi ne ŝatis,
Ke eĉ ne traatendos vi
Triopan vicon telefonan...
Jen kiel volos varmon vi...
Por tio fordonindas ĉio,
Kaj tiel mi je tio kredas,
Ke povas mi atendi vin
Tuttag', ne forlasante pordon...
Por tio fordonindas ĉio...
--------------------
MS-versio:
Ne odrěkajut se, ljubeč'
Ne odrěkajut se, ljubeč',
Jer žitje skonči se ne zaŭtra,
Prěstaju ja čekati te,
A ty prijdeš tak iznenadsko...
Ne odrěkajut se, ljubeč'...
A ty prijdeš už v temnotě,
Kogda v okno udari burja,
Kogda pripomněš, kak davno
Ne ogrěvali s' my v objetjah...
Da, ty prijdeš už v temnotě...
I tak vozžedaješ teplo,
Ktor' ne vozljubil ty onogdy,
Že počekat' ne smožeš ty
Trěh člověkov u telefona...
Vot kak vozžedaješ teplo...
Za to je možno vse oddat',
I tako silno ja v to věrju,
Že ja mogu čekati te
Ves denj, ne odhodeč' od dverij...
Za to je možno vse oddat'...
https://youtu.be/A49slYIr5Pc
--------------------
Не отрекаются любя
Не отрекаются, любя,
Ведь жизнь кончается не завтра,
Я перестану ждать тебя,
А ты придёшь совсем внезапно.
Не отрекаются любя.
А ты придешь, когда темно,
Когда в окно ударит вьюга,
Когда припомнишь как давно
Не согревали мы друг друга.
Да, ты придешь когда темно.
И так захочешь теплоты,
Не полюбившейся когда-то,
Что переждать не сможешь ты
Трех человек у автомата.
Вот, как захочешь теплоты.
За это можно все отдать,
И до того я в это верю,
Что трудно мне тебя не ждать
Весь день, не отходя от двери.
За это можно все отдать.
--------------------
EO-versio:
Ho, ne rifuzu amon ni
Ho, ne rifuzu amon ni,
Ja vivo ne finiĝas morgaŭ,
Mi eble ne atendos vin,
Sed venos vi al mi subite...
Ho, ne rifuzu amon ni...
Vi venos ja en mallumec',
Dum en fenestrojn batos ŝtormo,
Rememorinte, ke ni long'
Nin ne varmigis reciproke...
Jes, venos vi en mallumec...
Kaj tiel ekdeziros vi
La varmon, kiun vi ne ŝatis,
Ke eĉ ne traatendos vi
Triopan vicon telefonan...
Jen kiel volos varmon vi...
Por tio fordonindas ĉio,
Kaj tiel mi je tio kredas,
Ke povas mi atendi vin
Tuttag', ne forlasante pordon...
Por tio fordonindas ĉio...
--------------------
MS-versio:
Ne odrěkajut se, ljubeč'
Ne odrěkajut se, ljubeč',
Jer žitje skonči se ne zaŭtra,
Prěstaju ja čekati te,
A ty prijdeš tak iznenadsko...
Ne odrěkajut se, ljubeč'...
A ty prijdeš už v temnotě,
Kogda v okno udari burja,
Kogda pripomněš, kak davno
Ne ogrěvali s' my v objetjah...
Da, ty prijdeš už v temnotě...
I tak vozžedaješ teplo,
Ktor' ne vozljubil ty onogdy,
Že počekat' ne smožeš ty
Trěh člověkov u telefona...
Vot kak vozžedaješ teplo...
Za to je možno vse oddat',
I tako silno ja v to věrju,
Že ja mogu čekati te
Ves denj, ne odhodeč' od dverij...
Za to je možno vse oddat'...
IgorSokoloff (Mostrar perfil) 31 de agosto de 2021 13:02:37
Kelkaj 55-vortaj rakontetoj.
--------------------
Act Like A Fox
I called the talking rabbit Angus because of his Scottish accent. He told me about burrowing underground and his fear of foxes. Of eating leaves and fear of foxes.
I shot a fox that night. In his dying breath he whispered, “Don’t blame me. Rabbits are tasty.” So I tried one. He was right!
----------
Agu kiel vulpo
Mi nomis tiun parolantan kuniklon Angus pro ĝia skota akĉento. La kuniklo rakontis al mi, kiel ĝi kaŝiĝas subtere, kaj pri sia timo antaŭ vulpoj. Kiel ĝi manĝas foliojn kaj pri sia timo antaŭ vulpoj.
Dum nokta ĉaso mi pafe trafis iun vulpon. Mortante, tiu flustre elspiris:
— Ne kulpigu min. Kunikloj estas bongustaj.
Mi do gustumis certan kuniklon. La vulpo estis prava!
----------
Dějaj, kak lisica
Jesm narěkl sego govorečego kralika Angus za jegovy škotsky akcent. On pověděl mně, kak on skryvaje se pod zemjeju, i o svojem strahu prěd lisicami. O tom, kak on jedaje listje, i o svojem strahu prěd lisicami.
Podčas nočnogo lova jesm podstrelil lisicu. Pri poslednem izdyhě ona izšeptala:
— Ne vini mene. Kraliki sut vkusne.
Jesm vkusil někojego kralika. Lisica byla prava.
* * *
Stranded
After being stranded on the island he was constantly cold and hungry but alive. Once he saw people in a jungle clearing. Just before stepping out to greet them he saw the large boiling pot and people in cages. How he ran!
That evening they flew away leaving him alone forever – their filming was over.
----------
Sur dezerta insulo
Trafinte dezertan insulon, li estis konstante malvarma kaj malsata, sed plu vivanta.
Foje li ekvidis iujn homojn en ĝangala maldensejo. Li jam intencis eliri por saluti ilin, sed rimarkis grandan poton kun bolanta akvo kaj kaĝojn kun sidantaj ene homoj.
Ho, kiel li kuris!
Vespere ili ĉiuj forflugis, lasinte lin por ĉiam sola — ilia filmado estis finita.
----------
Na neobyvajemom ostrovu
Prěbyvajuči na neobyvajemom ostrovu, on stalo trpěl hlad i glad, ale ostaval živy.
Jednogo dnja on uviděl někojih ljudij na poljaně v džunglě. On uže htěl vyjdti, da by pozdraviti jih, ale uzrěl veliky kotel s kipěčeju vodoju i klětki s sědečimi v njih ljudmi.
O, kako on utěkal!
V toj večer oni odletěli, navěky ostavivši jego v samotnosti — jihne filmovanje završilo se.
* * *
Hell
"I'll give you anything for your soul," the Devil told him.
"Would you stop torturing those poor souls in Hell?"
"Deal."
Years later he arrived in Hell. Everywhere was unimaginable suffering, torture.
"When I stopped, they started doing it to each other and themselves," Satan explained. "Hell is now worse than anything I ever conceived."
----------
Infero
— Mi donos al vi ion ajn pro via animo, — diris al li Diablo.
— Ĉu vi eble ĉesigos turmenti tiujn kompatindajn animojn en via Infero?
— Mi konsentas.
Post kelkaj jaroj li mem venis en Inferon. Ĉie estis neimagebla suferado kaj turmentado.
— Kiam mi ĉesigis mian turmentadon, ili ekis fari tion unu al la alia kaj al si mem, — klarigis Satano. — Kaj nun Infero estas pli aĉa loko ol mi planis ĝin.
----------
Peklo
— Ja dam tobě za tvoju dušu vse, čto hočeš, — skazal jemu Diavol.
— Či je možlivo, da bys ty prěstal mučiti te neščestne duši v svojem Peklu?
— Jesm suglasny.
Črez nekoliko rokov on takože javil se v Peklo. Vsekde byli nevoobrazime stradanja i mučenja.
— Kogda jesm prěstal jih mučiti, oni počeli činiti to jedin s drugym i sami s soboju, — objasnil Satana. — I nyně Peklo jest bolje loše město, čem jesm zamyslil jego.
--------------------
Act Like A Fox
I called the talking rabbit Angus because of his Scottish accent. He told me about burrowing underground and his fear of foxes. Of eating leaves and fear of foxes.
I shot a fox that night. In his dying breath he whispered, “Don’t blame me. Rabbits are tasty.” So I tried one. He was right!
----------
Agu kiel vulpo
Mi nomis tiun parolantan kuniklon Angus pro ĝia skota akĉento. La kuniklo rakontis al mi, kiel ĝi kaŝiĝas subtere, kaj pri sia timo antaŭ vulpoj. Kiel ĝi manĝas foliojn kaj pri sia timo antaŭ vulpoj.
Dum nokta ĉaso mi pafe trafis iun vulpon. Mortante, tiu flustre elspiris:
— Ne kulpigu min. Kunikloj estas bongustaj.
Mi do gustumis certan kuniklon. La vulpo estis prava!
----------
Dějaj, kak lisica
Jesm narěkl sego govorečego kralika Angus za jegovy škotsky akcent. On pověděl mně, kak on skryvaje se pod zemjeju, i o svojem strahu prěd lisicami. O tom, kak on jedaje listje, i o svojem strahu prěd lisicami.
Podčas nočnogo lova jesm podstrelil lisicu. Pri poslednem izdyhě ona izšeptala:
— Ne vini mene. Kraliki sut vkusne.
Jesm vkusil někojego kralika. Lisica byla prava.
* * *
Stranded
After being stranded on the island he was constantly cold and hungry but alive. Once he saw people in a jungle clearing. Just before stepping out to greet them he saw the large boiling pot and people in cages. How he ran!
That evening they flew away leaving him alone forever – their filming was over.
----------
Sur dezerta insulo
Trafinte dezertan insulon, li estis konstante malvarma kaj malsata, sed plu vivanta.
Foje li ekvidis iujn homojn en ĝangala maldensejo. Li jam intencis eliri por saluti ilin, sed rimarkis grandan poton kun bolanta akvo kaj kaĝojn kun sidantaj ene homoj.
Ho, kiel li kuris!
Vespere ili ĉiuj forflugis, lasinte lin por ĉiam sola — ilia filmado estis finita.
----------
Na neobyvajemom ostrovu
Prěbyvajuči na neobyvajemom ostrovu, on stalo trpěl hlad i glad, ale ostaval živy.
Jednogo dnja on uviděl někojih ljudij na poljaně v džunglě. On uže htěl vyjdti, da by pozdraviti jih, ale uzrěl veliky kotel s kipěčeju vodoju i klětki s sědečimi v njih ljudmi.
O, kako on utěkal!
V toj večer oni odletěli, navěky ostavivši jego v samotnosti — jihne filmovanje završilo se.
* * *
Hell
"I'll give you anything for your soul," the Devil told him.
"Would you stop torturing those poor souls in Hell?"
"Deal."
Years later he arrived in Hell. Everywhere was unimaginable suffering, torture.
"When I stopped, they started doing it to each other and themselves," Satan explained. "Hell is now worse than anything I ever conceived."
----------
Infero
— Mi donos al vi ion ajn pro via animo, — diris al li Diablo.
— Ĉu vi eble ĉesigos turmenti tiujn kompatindajn animojn en via Infero?
— Mi konsentas.
Post kelkaj jaroj li mem venis en Inferon. Ĉie estis neimagebla suferado kaj turmentado.
— Kiam mi ĉesigis mian turmentadon, ili ekis fari tion unu al la alia kaj al si mem, — klarigis Satano. — Kaj nun Infero estas pli aĉa loko ol mi planis ĝin.
----------
Peklo
— Ja dam tobě za tvoju dušu vse, čto hočeš, — skazal jemu Diavol.
— Či je možlivo, da bys ty prěstal mučiti te neščestne duši v svojem Peklu?
— Jesm suglasny.
Črez nekoliko rokov on takože javil se v Peklo. Vsekde byli nevoobrazime stradanja i mučenja.
— Kogda jesm prěstal jih mučiti, oni počeli činiti to jedin s drugym i sami s soboju, — objasnil Satana. — I nyně Peklo jest bolje loše město, čem jesm zamyslil jego.