Iom malkohera, sed anim-kroĉanta kanto pri aŭtuno:
https://youtu.be/LvaYk-phy14
---------------
Что такое осень

Что такое осень - это небо,
Плачущее небо под ногами.
В лужах разлетаются птицы с облаками,
Осень, я давно с тобою не был.
В лужах разлетаются птицы с облаками,
Осень, я давно с тобою не был.

Осень, в небе жгут корабли,
Осень, мне бы прочь от земли.
Там, где в море тонет печаль,
Осень - тёмная даль.

Что такое осень - это камни,
Верность над чернеющей Невою.
Осень вновь напомнила душе о самом главном,
Осень, я опять лишён покоя.
Осень вновь напомнила душе о самом главном,
Осень, я опять лишён покоя.

Осень, в небе жгут корабли,
Осень, мне бы прочь от земли.
Там, где в море тонет печаль,
Осень - тёмная даль.

Что такое осень - это ветер
Вновь играет рваными цепями.
Осень, доползём ли, долетим ли до ответа,
Что же будет с Родиной и с нами.
Осень, доползём ли, доживём ли до рассвета?
Осень, что же будет завтра с нами?

Осень, в небе жгут корабли,
Осень, мне бы прочь от земли.
Там, где в море тонет печаль,
Осень - тёмная даль.

Тает стаей город во мгле.
Осень, что я знал о тебе?
Сколько будет рваться листва,
Осень вечно права.
---------------
EO-versio:

Kio estas aŭtuno?

Kio estas aŭtun'?.. Estas ĉ(j)elo,
Pluv-ploranta ĉ(j)elo sub piedoj.
En spegulaj flakoj flugas birdoj kaj nubegoj,
Aŭtun', ni ja long' ne estis kune.
En spegulaj flakoj flugas birdoj kaj nubegoj,
Aŭtun', longe ni ne estis kune.

Aŭtun', ĉ(j)ele brulas ŝipar',
Aŭtun', strebas de tero mi for,
Maren, kie dronas tristec',
Aŭtun', malhel' foraĵ'...

Kio estas aŭtun'?.. Estas ŝtonoj,
Fideleco super nigra Neva.
Aŭtun' memorigas al anim' pri esencaĵoj,
Aŭtun', mi denove senkvietas.
Aŭtun' memorigas al anim' pri esencaĵoj,
Aŭtun', mi denove senkvietas.

Aŭtun', ĉ(j)ele brulas ŝipar',
Aŭtun, strebas de tero mi for,
Maren, kie dronas tristec',
Aŭtun', malhel' foraĵ'...

Kio estas aŭtun'?.. Estas vento,
Kiu ludas kun ŝiritaj ĉenoj.
Aŭtun', ĉu ĝisrampos aŭ ĝisflugos ni respondon,
Kio nin atendas kaj Patrujon?
Aŭtun', ĉu ĝisrampos, ĉu ĝisvivos ni aŭroron?..
Aŭtun', kio nin atendas morgaŭ?

Aŭtun', ĉ(j)ele brulas ŝipar',
Aŭtun', strebas de tero mi for,
Maren, kie dronas tristec',
Aŭtun', malhel' foraĵ'...

Glutas urbon nokta nebul',
Aŭtun', kion mi sciis pri vi?..
Kvankam falas pro ĝi foliar',
Aŭtun' pravas etern'.
---------------
MS-versio:

Čto tako je jesenj?

Čto tako je jesenj?.. Je to nebo,
Plačuče nebese pod nogami.
V kalužah razlětajut se ptaki s oblakami,
Jesenj, ja davno s toboju ne byl.
V kalužah razlětajut se ptaki s oblakami,
Jesenj, ja davno s toboju ne byl.

Jesenj, v nebe žžut koraby,
Jesenj, rvu se proč od zemji,
Tamo, v morje, kde tone smutok,
Jesenj, temnotna dalj...

Čto tako je jesenj?.. Sut kamenje,
Věrnost nad sej črnějučej Nevoju.
Jesenj, ty napomněla duše o najglavnějšem,
Jesenj, jesm opet lišen' pokoja.
Jesenj, ty napomněla duše o najglavnějšem,
Jesenj, jesm opet lišen' pokoja.

Jesenj, v nebe žžut koraby,
Jesenj, rvu se proč od zemji,
Tamo, v morje, kde tone smutok,
Jesenj, temnotna dalj...

Čto tako je jesenj?.. Je to větr,
Ktor' igraje rvanymi lan'cami.
Jesenj, dopolzem' li, doletim' li k odgovoru,
Čto sluči se s Matčinoj' i s nami?
Jesenj, dopolzem' li, doživem' li do razsvěta?..
Jesenj, čto zautra bude s nami?

Jesenj, v nebe žžut koraby,
Jesenj, rvu se proč od zemji,
Tamo, v morje, kde tone smutok,
Jesenj, temnotna dalj...

Taje k noči grad naš vo mglě,
Jesenj, čto ja znal o tobě?
Hoti stalo rva se listje,
Jesenj je věčno prava...
---------------
Kaj jen, deserte, japan-lingva versio de la kanto:
https://youtu.be/Dch4jD3T0OY

Moje tělo je hram.
Staro i razvaljajuče se.
Věrojetno naseljeno prizrakami.

arbaidä

(Gerhard C. Krischker)

mai faiäoomd
is fünf saidla braad
a halbs bäggla haa-bee hoch
un a boä widds long

mai arbaidsdooch
hodd fiädausnd schdaa
is dswandsich robbän schweä
un om fraidooch a düüdn diif

drinna schdeed
iich hädd
ned merä
fädiind

- - - -

Rabotnik

Moj večer imaje
širinu peti piv,
vyšinu polpaček sigaret,
i dolžinu nemnogyh žartkov.

Moj raboči denj
imaje četyri-tyseč kamenjev,
težinu dvadeseti taček,
i v petok glubinu koverty.

Vnutri je napisano,
že ja
bolše
ne zasluživaju.

vater komm erzähl vom krieg

(Ernst Jandl)

vater komm erzähl vom krieg
vater komm erzähl wiest eingrückt bist
vater komm erzähl wiest gschossen hast
vater komm erzähl wiest verwundt wordn bist
vater komm erzähl wiest gfallen bist
vater komm erzähl vom krieg

- - - -

Otče, davaj, razkaži o vojně

Otče, davaj, razkaži o vojně.
Otče, davaj, razkaži, kako jesi vstupil.
Otče, davaj, razkaži, kako jesi strělil.
Otče, davaj, razkaži, kako te poranili.
Otče, davaj, razkaži, kako jesi upadl.
Otče, davaj, razkaži o vojně.

Romantikisma kanto pri maro:
https://youtu.be/ZRScZIq8waA
--------------------
Синяя вечность (О, море, море!)

Море вернулось
Говором чаек,
Песней прибоя
Рассвет пробудив.
Сердце, как друга,
Море встречает,
Сердце, как песня,
Летит из груди.

О, море, море,
Преданным скалам
Ты ненадолго
Подаришь прибой.
Море, возьми меня
В дальние дали
Парусом алым
Вместе с собой.

Грустные звёзды
В поисках ласки
Сквозь синюю вечность
Летят до земли.
Море навстречу им
В детские сказки
На синих ладонях
Несёт корабли.

О, море, море,
Преданным скалам
Ты ненадолго
Подаришь прибой.
Море, возьми меня
В дальние дали
Парусом алым
Вместе с собой.
----------
EO-versio:

Blua eterneco (Ho, maro, maro...)

Maro revenis
Kun mevaj krioj,
Per kanto de surfo
Aŭroron vekint'.
Koro amike
Maron salutas
Kor' kiel kanto
Flugas el brust'.

Ho, maro, maro,
Al klifoj fidelaj
Surfon donacas
Vi nur por moment'.
Portu min, maro,
Sub skarlat' velo
Al malproksima
Bela foraĵ'.

Steloj tristecaj,
Serĉante kareson,
Tra blu' eterneco
Flugas ĝis Ter'.
Maro renkonten
Sur siaj polmoj
Vel-ŝipojn portas
Al fabel' land'.

Ho, maro, maro,
Al klifoj fidelaj
Surfon donacas
Vi nur por moment'.
Portu min, maro,
Sub skarlat' velo
Al malproksima
Bela foraĵ'.
----------
MS-versio:

Sinja věčnost (O, morje, morje...)

Vrnulo se morje
S govorom čajek,
Pěsnjej' priboja
Razsvět probudivš'.
S(e)rdce kak druga
Morje vitaje,
S(e)rdce kak pěsnja
Leti iz grudi.

O, morje, morje,
Oddanym skalam
Ty ne nadolgo
Daruješ priboj.
Morje, vozmi mene
V dalnu dalekost
Větrilom črvenym
Vměstu s soboj'.

Smutkujuče zvězdy
V poisku laski
Skroz sinju věčnost
Letet do Zemji
Morje sustrěčno jim
V dětinske skazki
Na sinjih dlanjah
Nese koraby.

O, morje, morje,
Oddanym skalam
Ty ne nadolgo
Daruješ priboj.
Morje, vozmi mene
V dalnu dalekost
Větrilom črvenym
Vměstu s soboj'.

Aminda kanto pri iu "stela" lando.
Eble eĉ pri Esperantio.
https://youtu.be/p-5DS7zv3nI
====================
Звёздная страна (Маленький принц)

Кто тебя выдумал, звёздная страна?
Снится мне издавна, снится мне она.
Выйду я из дому, выйду я из дому —
Прямо за пристанью бьётся волна.

Ветреным вечером смолкнут крики птиц,
Звёздный замечу я свет из-под ресниц.
Тихо навстречу мне, тихо навстречу мне
Выйдет доверчивый маленький принц.

Самое главное — сказку не спугнуть,
Миру бескрайнему окна распахнуть.
Мчится мой парусник, мчится мой парусник,
Мчится мой парусник в сказочный путь.

Где же вы, где же вы, счастья острова?
Где побережие света и добра?
Там, где с надеждами, там, где с надеждами
Самые нежные бродят слова.

Кто тебя выдумал, звёздная страна?
Снится мне издавна, снится мне она.
Выйду я из дому, выйду я из дому —
Прямо за пристанью бьётся волна.
---------------
EO-versio:

Stela lando (Eta Princo)

Kiu elpensis vin, bela stela land'?
Sonĝas delonge mi, sonĝas mi pri ĝi.
Paŝos el domo mi, paŝos el domo mi,
Kaj tuj apud la varf' plaŭdas mar-ond'.

Ĉesos birdar' kriad' en ventec' vesper',
Lumon stelecan mi rimarkos en rigard'.
Senbru' renkont' al mi, senbru' renkont' al mi
Paŝos fidema knab' — ĉarm' Eta Princ'.

Ne fortimigu do bel-fabelon ni,
Ovru fenestrojn ni al senlima mond'.
Flugos mi sur vel-ŝip', flugos mi sur vel-ŝip'
En admirind' vojaĝ'
Al fabel' land'.

Kie situas vi, insul' de feliĉ'?
Kie troviĝas bord' de Lum' kaj de Bon'?
Kie kun la Esper', kie kun la Esper'
Vagas la plej tener' ĉi-mond' vortar'.

Kiu elpensis vin, bela stela land'?
Sonĝas delonge mi, sonĝas mi pri ĝi.
Paŝos el domo mi, paŝos el domo mi,
Kaj tuj apud la varf' plaŭdas mar-ond'.
---------------
MS-versio:

Zvezdna krajina (Malenjky Princ)

Kto izmyslil tebe, zvezdna krajina?
Vidžu od davna ju, vidžu ju vo snu.
Vyjdu ja iz doma, vyjdu ja iz doma,
Prěmo u pristanji plešče volna.

Větr(e)nym věčerom smolknut kriki ptic,
Zvezdno priměču ja světlo iz-pod res.
Tiho sustrěčno mně, tiho sustrěčno mně
Vyjde dověrčivy Malenjky Princ.

Najbolje glavno je skazku ne strašit',
Světu bezkrajnemu okna otvorit'.
Leti moj brzy korab, leti moj brzy korab,
Leti moj brzy korab v skazočny putj.

Ale kde jeste vy, ščestja ostrovy?
Kde je prěkrasny brěg světla i dobra?
Tam, kde s nadějami, tam, kde s nadějami
Najbolje něžnejši brodet slova.

Kto izmyslil tebe, zvezdna krajina?
Vidžu ju od davna, vidžu ju vo snu.
Vyjdu ja iz doma, vyjdu ja iz doma,
Prěmo u pristanji plešče volna.

Kio okazas?
Čto děje se?
--------------------
Ĉapitro 7
Glava 7

Ĉu vere?
Či zaisto?

(Du tagojn poste.)
(Dva dnja pozdněje)

Lana: Mi tiom ĝojas ke vi denove estas hejme!
Lana: Jesm tako rada, že ty snova jesi v domu!

Ĝon: Jes, vi diris tion jam mil-foje nun...
Džon: Da, jesi rěkla to uže v tysečny raz sejčas...

Lana: Pardonu, sed mi vere sentas tion. Tamen, vi ne ŝajnas tre ĝoja.
Lana: Izvini, ale ja zaisto odčuvaju to. Jednako ty ne kažeš se velmi radostny.

Ĝon: Ankaŭ mi pardonpetas, sed mi simple ne povas ĉesi pensi pri Viktor kaj lia malsana filineto.
Džon: Ja takože prošu izvinjenje, no ja prosto ne mogu prěstati dumati o Viktoru i jegovoj hvoroj dočerkě.

Lana: Ĉu vi aŭdis ion novan pri ili?
Lana: Či jesi slyšal něčto novo o njih?

Ĝon: Ne, la telefonisto de la malliberejo diras ke mi ne rajtas paroli kun li telefone.
Džon: Ne, telefonistka v tjurmě kaže, že ja ne iměju pravo razgovarjati s njim črěz telefon.

Lana: Ni ja povus iri tien por viziti lin, se vi volas.
Lana: Ale my mogli byhmo pojehati tamo da by posětiti jego, jestli ty hočeš.

Ĝon: Mi ne scias, estas longega vojaĝo kaj ni daŭre ne havas aŭton...
Džon: Ja ne znaju, to je velmi dolgy putj, a my, kako prědže, ne imajemo avto...

Lana: Nu, ekzistas busoj kaj trajnoj, ili daŭre funkcias, malgraŭ tio ke vi ne volas iri ien ajn sola.
Lana: Nu, egzistujut avtobusy i vlaki, oni, kako prědže, funkcionujut, pomimo togo, že ty ne hočeš kamokoli jehati samotno.

Ĝon: Simple mi daŭre estas iom ŝokita kaj bezonas esti apud amiko. Ĉu vi vere volus iri kun mi tien hodiaŭ?
Džon: Prosto ja ješče jesm trohu šokovany, i mně trěba iměti podle sebe družku. Či ty zaisto hočeš pojehati so mnoju tamo dnes?

Lana: Jes, kompreneble, se tre gravas por vi, mi kuniros!
Lana: Da, razuměje se, jestli to je velmi važno dlja tebe, ja pojedu s toboju!

Ĝon: Bonege, mi tuj pretiĝos por la vojaĝo.
Džon: Odlično, ja tutčasno sberu se dlja putovanja.
--------------------
Ĝon: Agrablas trajnumi, ĉu ne? Iom trankviligas min kaj mi pensas pli klare nun.
Džon: Je prijemno putovati vo vlaku, či ne? To několiko uspokajaje mene, i segda myslju bolje jasno.

Lana: Tre bone. Jes, ankaŭ mi ŝatas trajne vojaĝi. Pri kio vi pensas?
Lana: Velmi dobro. Da, ja takože preferuju putovati vo vlaku. O čim ty dumaješ?

Ĝon: Daŭre pri la familio de Viktor kaj kiel ni povus helpi al ili.
Džon: Prodolžaju mysliti o sěmje Viktora i o tom, kako mogli byhmo pomogti jim.

Lana: Se mi ĝuste konas vin, vi jam havas planon pri tio...
Lana: Ako pravilno pojmaju te, ty uže iměješ na to plan...

Ĝon: Nu, jes, estas unu ebleco. Sed ĉu vi akceptus tion?
Džon: Nu da, jest jedna možlivost. Ale budeš li ty soglasna na to?

Lana: Mi volas unue renkonti Viktor kaj aŭdi kiel nun statas pri ĉio.
Lana: Hoču izprva strěsti Viktora i uslyšati, kaka nyně jest situacija.

Ĝon: Saĝa vi estas.
Džon: Jesi mudra.

Lana kaj Ĝon finfine alvenas al malliberejo, post longa vojaĝo per trajno kaj buso.
Lana i Džon v koncu pribyvajut k tjurmě poslě dolgogo putovanja vo vlaku i v avtobusu.

La sekurkontrolado en la malliberejo estas treege rigora.
Kontrola bezopasnosti v tjurmě jest velmi stroga.

Estante malantaŭ la altaj kaj grizaj muregoj, la du amikoj sentas malagrablon kaj Ĝon eĉ pli angoras ol antaŭe.
Prěbyvajuči za vysokymi sěrymi stěnami, obadva prijatelja imějut neprijetno počutje, i Džon odčuvaje ješče večšu tugu, než prědže.

"Hu, ĉi tie mi ne volus vivi dum multaj tagoj," laŭtpensas Lana.
— Fu... Ne htěla byh žiti sde v tečenju mnogih dnjev, — glacno mysli Lana.

"Atendu en tiu ĉi ĉambro kaj mi venigos la malliberulon," diras unu el la gardistoj per basa voĉo.
— Čekajte v ovoj komnatě, a ja privedu zaključnika, — kaže jedin iz stražnikov basovym glasom.

Post kelkaj minutoj la pordo malfermiĝas kaj eniras du gardistoj kun mizerega viro inter si.
Minujut několiko minut, dvěrj otvorjaje se, i vhodet dva stražnika s neščestnejšim člověkom medžu njimi.

"Tiu devas esti Viktor," pensas Lana kaj glutas sian maĉgumon senvole.
“Dolžno byti, sej hlapec jest Viktor", — mysli Lana i nevoljno goltaje svoju žuvaljnu gumku.

"Vi havas dek minutojn," grumblas sinjoro gardisto.
— Vy imajete deset minut, — grohtaje pan stražnik.

Viktor sidiĝas vid-al-vide al Lana kaj Ĝon ĉe la granda tablo kiu staras meze de la ĉambro.
Viktor sědaje naprotiv Lany i Džona u velikogo stola, ktory stoji posrěd komnaty.

"Viktor, kara, kiel vi? Ĉu io nova pri via filino?" nervoze malpaciencas Ĝon.
— Viktor, dragy, kako jesi? Či je něčto novo o tvojej dočerkě? — nervozno bezpokoje se Džon.

Viktor dum momento rigardas ilin du tre serioze kaj poste ekploras, komence mallaŭte, sed iom post iom pli kaj pli maltrankvile kaj laŭte.
Viktor několiko sekund poziraje na njih dvojih velmi seriozno, a potom počinaje plakati, izprva tiho, no postupno vse bolje bezpokojno i glasno.

Ĝon kaj Lana ne scias kion fari, sed iliaj rigardoj renkontiĝas kaj Lana tre malrapide kapjesas al Ĝon kiu tuj komprenas kion signifas.
Džon i Lana ne znajut, čto dělati, ale jihne vozgledy strěčajut se i Lana velmi medlo kyvaje (kymaje) Džonu, ktory tutčasno pojmaje, čto to označaje.

Ĝon: Viktor, aŭskultu, mi petas!
Džon: Viktor, poslušaj, prošu!

Viktor plu ploras, sed iom pli trankvile.
Viktor prodolžaje plakati, no uže bolje spokojno.

Lana: Mi estas bona amiko de Ĝon kaj li rakontis al mi pri via malfacilega situacio. Ni volas helpi al via filineto, se vi permesas.
Lana: Jesm dobra prijateljka Džona, i on povědal mně o vašej komplikovannoj situaciji. My hočemo pomogti vašej dočerkě, jestli vy dozvaljajete.

Ĝon: Ĝuste, ni vere estas tuŝitaj de via treege malagrabla problemo kaj ŝatus ion fari por vi.
Džon: Točno tako, jesmo zaisto tkneni tvojim neprijetnym problemom i hotěli byhmo něčto sdělati dlja tebe.

Viktor: Mi dankas pro viaj afablaj intencoj, sed mi ne vidas kiel vi povus helpi al mia familio.
Viktor: Dekuju za vaši dobre naměrjanija, ale ja ne vidžu, kako vy mogli byste pomogti mojej sěmje.

Lana: Ni havas sufiĉe multe da mono, kiun ni ne vere bezonas por ni mem.
Lana: Imajemo dost mnogo grošev, ktore nam, faktično, ne sut velmi potrěbne.

Ĝon: Jes, ni planis aĉeti aŭton per ĝi, sed nun ni preferus uzi ĝin por helpi al via knabino.
Džon: Da, jesmo planovali kupiti za te pěnezy avto, ale nyně preferovali byhmo izkoristiti jih, aby pomogti tvojej děvčinkě.

Viktor: Sed... Ĉu vere?!
Viktor: Ale... Či zaisto?

Lana: Nur donu al ni telefonnumeron per kiu ni povos kontakti vian edzinon.
Lana: Toljko daj nam telefoničny nomer, črez ktory smožemo kontaktovati s tvojeju ženoju.

Viktor: Ni ne plu havas telefonon, sed vi povos voki nian najbaron kaj li iros al mia loĝejo.
Viktor: My bolje ne imajemo telefon, no vy možete telefonovati našemu susědu, i on dojde do našej kvartiry.

Ĝon: Tre bone. Diru la numeron kaj ni tuj provos atingi vian najbaron.
Džon: Velmi dobro. Skaži sej nomer, i my tutčasno postarajemo se kontaktovati s vašim susědom.
--------------------
En la loĝejo de Viktor:
V kvartirě Viktora:

La edzino de Viktor: Kion vi diris? Bonvolu ripeti, mi nenion komprenis.
Supruga Viktora: Čto ty jesi rěkl? Prošu, povtori, ja ničto ne srazuměla.

La najbaro: Do, telefonis iu Ĝon dirante ke li estas nova amiko de Viktor kaj ke li volas pagi por la operacio de via filino.
Susěd: Telefonoval někoj Džon, ktory skazal, že on jest novy prijatelj Viktora i že on hoče oplatiti operaciju vašej dočerki.

Mi helpis lin kontakti la hospitalon.
Jesm pomogl jemu kontaktovati s boljniceju (lěčiljnjeju).

Se mi ĝuste komprenas, la hospitalo nun atendas vian filinon!
Jestli pravilno pojmaju, v lěčiljnje sejčas čekajut vašu dočerku.

La edzino: Mi ne scias kion diri.. Sonas tro bone...
Supruga: Ja ne znaju, čto skazati. To zvuči zamnogo dobro...

La najbaro: Jes, kara, mi konsentas. Sed ne ploru nun mi petas, ne estas tempo, ni devas tuj voki ambulancon!
Sused: Da, draguška, jesm suglasny. No prošu, ne plakaj sejčas, nemaje na to časa, musimo tutčasno kliknuti "brzu pomoč"!

Kvin horojn poste:
Pet časin pozdněje:

Lana: Hej, vi dormemulo, vekiĝu! Via telefono sonoras.
Lana: Hej, ty, zaspanec, probudi se! Tvoj telefon zvoni.

Ĝon: Saluton. Jes, Ĝon ĉi tie. Bone, ĉu?.. Ho, koran dankon pro la informo! Do, la knabino vere estos en ordo, ĉu? Jes, jes, mi komprenas. Dankegon denove, ĝis!
Džon: Ahoj. Da, jesm Džon. Dobro, či?.. O, srděčno děkuju za informaciju! Znači, děvčinka napravdu bude v poredku, či je tako? Da, da, razuměju. Ješče raz děkuju, čao!

Lana: Kio? Kio? Diru, kion vi eksciis?
Lana: Nu čto, čto?.. Skaži, čto ty spoznal?

Ĝon: Huuuuuu raaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!! La filineto de Viktor sukcese trairis la operacion, post kelkaj tagoj ŝi plej verŝajne estos tute en ordo!
Džon: Hura! Dočerka Viktora uspěšno iztrpěla operaciju, črez nekoliko dnjev ona věrojetno bude v polnom poredku!

Lana: Ho, kiom agrable aŭdi. Ni devas tuj informi al Viktor.
Lana: O, kako prijetno to slyšati. Imajemo tutčasno informovati (izvěstiti) o tom Viktora.
--------------------
Daŭrigotas...
Prodolženje slěduje...

Kanto pri glaso da vodko.
Ĉu ebriece-malkohera, ĉu filozofie-romantika...
https://youtu.be/6AWNEGTG68I
===============
Рюмка водки на столе

Ночь по улицам пошла
Звёздной поступью цариц,
Слов и чисел простота
У небесного моста
Раскидала перья птиц.

Не забудутся никем
Праздник губ, обиды глаз.
Забери меня в свой плен,
Эту линию колен
Целовать последний раз.

Только рюмка водки на столе.
Ветер плачет за окном тихо,
Болью отзываются во мне
Этой молодой луны крики.

Нелегко тебя отдать
Парусам ветров и птиц.
Даже если не понять,
Даже если не узнать
Среди тысяч женских лиц.

Пусть глаза мои молчат,
Молча смотрят на луну.
Если кто поймает взгляд,
Поторопится назад.
Сам не знаю, почему.

Только рюмка водки на столе.
Ветер плачет за окном тихо,
Болью отзываются во мне
Этой молодой луны крики.

Продана смерть,
Брошены в угол тени дней,
Трещины стен,
Это удары ночи,
Тьма ползёт из всех щелей
И чёрная вода смеётся,
Время повстречать в подъездах
Тех, кто в памяти не стёрся,
Заглянуть в глаза пустые
И увидеть снова, снова
Лишь рюмку на столе,
Лишь рюмку на столе,
Лишь рюмку на столе,
Лишь рюмку на столе.
---------------
EO-versio:

Glaso da vodko sur la tablo

Nokto iras tra la urb'
Per stel-paŝo de reĝin',
Vorta-nombra simpla ord'
Ĉe ĉiela granda pont'
Taŭzas plumojn de birdar'.

Ja ne estas forgesebl'
Lipaj fest', okul-ofend'.
En servuton prenu min
Por genuojn viajn mi
Povu kisi lastafoj'.

Nuras glas' da vodko sur la tabl'.
Vento ploras tranfenesrt' milde,
Eĥas kun doloro en la kor'
De ĉi tiu juna lun' krioj.

Malfacilas doni vin
Al la venta-bird' velar'.
Eč se ne komprenas mi,
Eč se ne rekonas vin
Meze de virin-amas'.

Kun silento enokul'
Gapu mi do al ĉi-lun'
Kaj pro mia ĉi-rigard'
Ĉiuj eble hastos for
Pro malklara, fakt', kial'.

Nuras glas' da vodko sur la tabl'.
Vento ploras tranfenesrt' milde,
Eĥas kun doloro en la kor'
De ĉi tiu juna lun' krioj.

Venditas morto,
Ombroj de tagoj enangulas,
Krevas muroj,
Estas batoj de la nokto,
Mallumo rampas tra ĉiuj breĉoj,
Kaj ridegas nigra akvo,
Tempas nun renkonti tiujn,
Kiuj restas en memoro,
Enrigardi okul-vakuon
Por ekvidi do denove
Nur glason sur la tabl',
Nur glason sur la tabl',
Nur glason sur la tabl',
Nur glason sur la tabl'.
---------------
MS-versio:

Skljanka vodki na stolu

Noč po ulicam pošla
Zvezdnym postupom caric,
Slov i čisl prostota
U nebesnogo mosta
Razkydala pera ptic.

Ne zabudut se nikim
Prazdnik gub, obid' očij.
Zaberi v nevolju me,
Ovu liniju kolěn
Cělovat' v poslědny raz.

Toljk' je skljanka vodki na stolu.
Větr plače za oknom tiho,
Bolju odzyvajut se vo mně
Ovoj mlad-mladoj luny kriki.

Nelegko je te oddat'
Větrilam větrov i ptic,
Jestli ne pojeti daž',
Jestli ne uznati daž'
Srěd tyseči ženskih lic.

Moji oči neh' molčet,
Pozirajuči lunu.
Jestli někt' uhvati v'zgled,
Toj pospěši odojdti,
Sam ne věděju, čemu.

Toljk' je skljanka vodki na stolu.
Větr plače za oknom tiho,
Bolju odzyvajut se vo mně
Ovoj mlad-mladoj luny kriki.

Prodana je smrt,
Sut kydnene v vugl tenji.dnjev,
Razščepy v stěnah,
To sut udary noči,
Tma polze črez vse te diry,
I směje se črna voda,
To je čas, da by sustrěsti
Tyh, kto v pameti ne iztrel se,
Glednuti jim v puste oči,
I uzrěti tam ponovno
Toljk' skljanku na stolu,
Toljk' skljanku na stolu,
Toljk' skljanku na stolu,
Toljk' skljanku na stolu.

Kio okazas?
Čto děje se?
--------------------
Ĉapitro 8
Glava 8

Rozo
Roza

Kelkajn semajnojn post la granda aventuro.
Několiko sedmic poslě toj velikoj prigody.

Lana: Ĝon, vidu kio alvenis ĉi-matene.
Lana: Džon, pozri, čto prišlo dnes utrom.

Ĝon: Kio estas tio?
Džon: Čto to je?

Lana: Aspektas kiel blanka rozo, ĉu ne?
Lana: Izgleda, kako běla roza, či ne?

Ĝon: Jes, jes, sendube estas rozo blanka. Sed de kie vi havas ĝin?
Džon: Da, da, nesumněno to je roza běla. Ale kde jesi vzela ju?

Lana: Aperis virino de iu florfirmao ĉe nia pordo kaj petis al mi transdoni ĝin al vi.
Lana: Pojavila se děvčina iz někoj cvětnoj firmy u naših dvěrij i poprosila me doručiti sej cvět tobě.

Ĝon: Kial al mi?
Džon: Čemu mně?

Lana: Mi tute ne scias, ŝi simple diris "Jen floro por Ĝon. Bonvolu subskribi ĉi tie."
Lana: Ne znaju, ne věm... Ona prosto skazala: "Vot cvět dlja Džona. Prošu podpisati sde.

Ĝon: Strange... De ie mi rekonas tiun blankan rozon.
Džon: Stranno... Ova běla roza kaže se mně znajema.

Lana: Nu, blankaj rozoj ja abundas. Sed kiu sendis ĝin? Tio pli interesas min.
Lana: Nu, v světu je obilje bělyh roz. Ale kto prislal ju? To najbolje intetesuje me.

Ĝon: Vidu, estas alkroĉita koverto. Ĉu mi malfermu ĝin?
Džon: Pozri, sde je pripena koverta. Či imaju odkryti ju?

Lana: Tion mi atendas la tutan matenon!
Lana: Ja to čekaju už cělo utro!

Ĝon rapide malfermas la koverton, elprenas karteton kaj laŭtlegas:
Džon brzo otvarjaje kovertu, izimaje odtud kartku i glasno čitaje:

"Karaj Ĝon kaj Lana, mi ne scias kiel danki vin.
"Dragi Džon i Lana, ja ne znaju kako blagodariti vas.

Mia filino jam bone fartas, tio treege feliĉigas min!
Moja dočerka uze jest v dobrom zdravji, i to velmi ščestlivi mene!

Dum kvin jaroj mi devas resti ĉi tie.
V tečenju peti rokov imaju prěbyvati v tjurmě.

Bonvolu iam skribi al mi.
Prošu poněkogda pisati mně.

Elkore kaj dankege, Viktor."
S blagodarnostju od vsego mojego srdca, Viktor."
--------------------
Fino
Konec
====================
Kaj jen ankoraŭ unu kanto pri amo:
https://youtu.be/9ITw-n3-H_k
--------------------
Любовь настала

Как много лет во мне любовь спала,
Мне это слово ни о чем не говорило,
Любовь таилась в глубине, она ждала,
И вот проснулась и глаза свои открыла.

Теперь пою не я — любовь поет,
И эта песня в мире эхом отдается.
Любовь настала так, как утро настает,
Она одна во мне и плачет, и смеется.

И вся планета распахнулась для меня,
И эта радость будто солнце не остынет,
Не сможешь ты уйти от этого огня,
Не спрячешься, не скроешься,
Любовь тебя настигнет.
---------------
EO-versio:

Amo venis

Ho, kiel longe dormis am' en mi,
Al mi ĉi-vorto pri nenio povis diri,
Kaŝiĝis amo tre profund', atendis ĝi,
Kaj jen vekiĝis kaj okulojn siajn ovris.

Kaj kantas nun ne mi, sed mia am',
Kaj tiu kanto tra la mondo eĥe sonas.
La amo venis, kiel venas nov' maten',
Kaj ĝuste ĝi en mi jen ploras kaj jen ridas.

Kaj tuta nia planed' ovris nun por mi,
Kaj mia ĝojo kiel suno ĉiam lumos,
Eviti tiun fajron ne sukcesos vi,
Nenie povas vi kaŝiĝi, amo vin atingos.
---------------
MS-versio:

Ljubov nastala

Kak mnogo lět vo mně ljubov spala,
Mně ovo slovo ni o čem ne govorilo,
Ljubov tajila se v glubi, čekajuči,
No probudila se i oči otvorila.

Segda pěvaje vměsto me ljubov,
I ova pěsnja v světu ehom razlegaje,
Ljubov nastala, kako utro nastaje,
Ona jedna vo mně i plače, i směje se.

I vsa planeta je odkryta dlja mene,
I ova radost kak i solnce ne ohladě,
Ne smožeš ty ujdti od ovogo ognja,
Ne skryješ se v skryvališčah, ljubov tebe nastigne.

+
Kial Ale kde jesi vzela ju kaj ne Ale odkud jesi vzela ju?
Kial věděju kaj ne věm?