Albert Lienhardt

Amuzaj dialogoj
Zabavne dialogi
--------------------

Dialogo 3 – Sinjorino Adek(A.) renkontas sinjorinon Boll(B.)
Dialog 3 – Pani Adek (A.) strěčaje pani Boll (B.)

A: Ha! Sinjorino Boll! Mi ĝojas vidi vin.
A: Ha! Pani Boll! Jesm rada viděti vas.

B: Ankaŭ mi ĝojas, sinjorino Adek. Ĉu vi iras fari aĉetojn?
B: Ja takože jesm rada, pani Adek. Či vy idete dělati zakupki?

A: Ne. Mi serĉas mian edzon, pro urĝa afero. Ĉu vi vidis lin en la urbo?
A: Ne. Ja išču svojego muža, zaradi neodložnogo děla. Či vy jeste viděli jego kdekoli v gradu?

B: Sed jes! Mi renkontis lin tute hazarde. Antaŭ kelkaj minutoj, mi ankoraŭ parolis kun li.
B: Da, zaisto! Jesm strětila jego sovsěm slučajno. Několiko minut nazad jesm ješče govorila s njim.

A: Kie vi renkontis lin?
A: Kde vy jeste strětili jego?

B: Proksime de la magazeno “INNO”.
B: Pored magazina "INNO".

A: Mi kuras retrovi lin.
A: Togda poběžu, da by najdti jego.

B: Atendu dum momento! Ĉu vi jam aŭdis la novaĵon pri Andreo, la plej aĝa filo de sinjorino Diss?
B: Počekajte hviljinku! Či vy uže jeste slyšali novinu ob Andrejku, najbolje staršem synu pani Diss?

A: Kian novaĵon?
A: Kaku novinu?

B: Ŝajnas, ke li fariĝis doktoro pri medicino...
B: Kaže se, on stal doktor, to jest lěkar.

A: Ĉu vere? Tio estas bela sukceso.
A: Či napravdu? To je lěpy uspěh.

B: Jes... Kaj li edziĝos al Mikaela Miller.
B: Da... I on naměrjaje se oženiti se s Mikaeloju Miller.

A: Al Mikaela, vi diras? Tio estas granda bonŝanco por sinjorino Miller!
A: S Mikaeloju, vy kažete? To je veliky i dobry šans dlja pan Miller!

B: Jes. Vere granda bonŝanco. Sed jen ankoraŭ alia novaĵo: Suzanna, la fratino de Mikaela, edziniĝos samtempe.
B: Da, zaisto veliky i dobry šans. Ale vot ješče druga novina: Suzana, sestra Mikaely, sbiraje se omužiti se v tojže samy čas.

A: Tio estas surprizo post surprizo!
A: To je prosto surpriz za surprizom!

B: Ĉu ne, sinjorino Adek? Kaj divenu: Al kiu?
B: Či ne, pani Adek? I ugadajte: s kym?

A: Mi ne povas diveni... Al kiu, do?
A: Ja ne mogu ugadati... Nu i s kym?

B: Al la frato de Andreo.
B: S bratom Andreja.

A: Kion mi aŭdas? Al Petro, la alia filo de sinjorino Diss?
A: Čto ja slyšu? Či s Petrikom, s drugim synom pani Diss?

B: Jes, jes. Al tiu, kiu estas inĝeniero pri elektro.
B: Da, da. S tym, ktory je inženjer-elektrik.

A: Tio estas novaĵoj eksterordinaraj, preskaŭ ne kredeblaj. Du fratoj, edziĝas al du fratinoj, tio ne okazas ofte.
A: To sut nadobyčajne novine, omal nevěrojetne. Dvoje bratov ženet se s dvoma sestrami... Tako slučaje se ne često.

B: Jes, efektive. Eĉ nur tre malofte. Kaj pensu: la geedziĝoj okazos samtempe, dum la venonta sabato posttagmeze.
B: Da, napravdu. Realno daže velmi rědko. I pomyslite: obydvě svatby budut prazdnovati se jednovrěmenno, v nastupnu subotu, poslě poludnja.

A: Tio estas okazo de granda festo por la familioj kaj parencoj.
A: To je veliko prazdnično sobytje dlja jihnyh sěmej i srodnikov.

B: Oni devas diri, ke la parenceco de du paroj de la kvar junaj geedzoj estos iom komplika.
B: Trěba skazati, že rodstvo dvoh par ovyh četyrěh mladyh suprugov bude několiko komplikovano.

A: Kial vi kredas, ke ĝi estos komplika?
A: Čemu vy mněvajete, že ono bude komplikovano?

B: Nu, ĉar Andreo fariĝos la bofrato de sia prora frato Petro...
B: Nu, tomu že Andrej stane svojak svojego sobstvenogo brata Petra...

A: Ĉu tio estas ebla?
A: Či to je možlivo?

B: Jes. Certe. Krome, Mikaela estos la bofratino de sia fratino Suzanna, kaj inverse.
B: Da, očevidno. Pokromě, Mikaela stane jatrov svojej sestry Suzanny, i naopak.

A: Tio estas situacio vere stranga.
A: To je zaisto čudna situacija.

B: Tre stranga, preskaŭ komika. Oni ne ofte havas tiajn novaĵojn por rakonti, ĉu ne?
B: Velmi čudna, omal komična. Ne često imějut se dlja povědanja podobne novine, či ne?

A: Tio estas vera... Sed nun, mi nepre devas forkuri, por retrovi fine mian edzon. Pardonu, sinjorino Boll! Adiaŭ!
A: To je věrno... Ale sejčas isto imaju běgti, da by najdti nakonec svojego muža. Izvinite, pani Boll! Do viděnja!

B: Estas vi, kiu devas pardoni al mi, ke mi retenis vin tiel longe. Adiaŭ, sinjorino Adek! Ĝis alia fojo!
B: Imenno vy imajete izviniti mene... Za to, že jesm zatrimala vas tako dolgo. Sbogom, pani Adek! Do ponovnoj sustrěče!

--------------------

Dialogo 4 – Sinjorino Adek (A.) vekas sian dek-jaran filon Stefano (S)
Dialog 4 – Pani Adek (A) budi svojego deseti-lětnogo syna Stefana (S)

A: Stefano, vekiĝu!
A: Stefan, probudi se!

S: Mi estas ankoraŭ dormema, patrino...
S: Jesm ješče ne naspal se, mama...

A: Leviĝu rapide! Jam la tempo urĝas. Vi devas iri al la lernejo.
A: Brzo vstavaj! Ostalo uže malo časa. Imaješ idti do školy.

S: Jes, patrino. Mi tuj iros en la ban-ĉambro, por lavi min.
S: Da, mama. Ja tutčasno pojdu v kupaljnju, da by umyti se.

A: Bone, filo mia. Intertempe, mi preparos vian matenan manĝon.
A: Dobro, moj syne. A ja tym časom prigotovju dlja tebe snědanje.

S: Mi tre malsatas. Mi volus havi tason da ĉokolado, kaj du pano-pecojn kun butero kaj ĉerizo-konfitaĵo.
S: Jesm velmi gladny. Htěl byh čašku čokolady i dva kuska hlěba s maslom i višnjevym džemom.

A: Vi havos ĝin, Stefano. Ĉu vi volas kunpreni ion, por manĝeti dum la paŭzo?
A: Ty polučiš to, Stefan. Či hčeš vzeti čtokoli s soboju, da by kusnuti trohu podčas pauzy?

S: Jes. Mi volonte kunprenus frukton; eble pomon aŭ bananon.
S: Da. Ohotno vzel byh koj-nebud ovoč — možlivo, jabloko abo banan.

A: En la nuna momento ni havas nur pirojn.
A: V sej moment imajemo toljko gruše.

S: Se vi bonvolas, donu al mi piron kaj bulkon.
S: Nu togdy daj mně, prošu, grušu i bulku.

A: Mi preparos, kaj metos en vian lernejo-sakon. Ne forgesu brosi viajn dentojn!
A: Ja vse prigotovju i položu v tvoju školnu torbu. Ne zabudi počistiti svoji zuby!

S: Tio estas jam farita, patrino.
S: To je uže sdělano, mama.

A: Via lernejo-sako estas malplena. Kial vi ne enmetis viajn librojn kaj kajerojn, kiel kutime?
A: Tvoja školna torba jest pusta. Čemu jesi ne položil svoji knigy i zapisnicy, kako obyčno?

S: Hodiaŭ, mi ne bezonas ilin.
S: Dnes one sut ne potrěbne dlja mene.

A: Mi ne komprenas... Kial, do, vi ne bezonas ilin?
A: Ne pojmaju... Čemu one sut ne potrěbne?

S: Nia instruisto ne venos; li estas malsana.
S: Naš učitelj ne prijde, on je hvory.

A: Sed... Ĉu ĉi-okaze la lernantoj devas iri al la lernejo?
A: Ale... Či v takom padu (slučaju) učeniki imajut idti do školy?

S: Ho, jes. Venos help-instruisto.
S: O, da. Prijde pomočny učitelj.

A: Kion li faros kun vi, dum la tuta tago?
A: I čto on bude dělati s vami v tečenju vsego dnja?

S: Matene, li rakontos anekdotojn al ni. Posttagmeze, ni kune faros promenon, al la arbaro.
S: Utrom on bude razkazyvati nam humorki i zasměški. A poslě poludnja my vse vměstu učinimo promenad do lěsa.

A: Ŝajnas al mi, ke vi ŝatas tion pli multe ol legi, skribi kaj kalkuli...
A: Izdavaje se, že vam to podobaje se bolje, než čitati, pisati i kalkulovati...

S: Estas certe, patrino! Oni ja ne povas ĉiam nur lernadi...
S: To je očevidno, mama! Ne možlivo je vsegda toljko učiti se...

A: Pri tio, vi eraras, mia filo. Oni ĉiam lernas, dum la tuta vivo.
A: V tom ty zabludžaješ, moj syn. Ljudi neprestanno učet se, v tečenju vsego svojego žitja.

S: Ĉu vere?
S: Či napravdu?

A: Kompreneble.
A: Razuměje se.

S: Se estas tiel, oni eble ankaŭ lernas ion, kiam oni aŭskultas anekdotojn...
S: Ako je tako, možlivo ljudi takože učet se čemukoli, kogda slušajut anekdoty...

A: Estas verŝajne.
A: To je věrojetno.

S: ...kaj kiam oni promenas en la arbaro!
S: ...i kogda prohodet se v lěsu!

A: Vi estas ruza knabo, Stefano.
A: Ty jesi hytry hlapec, Stefan.

S: Kioma horo estas nun, patrino?
S: Ktora je uže časina, mama?

A: Estas dek minutoj antaŭ la oka horo. Rapidu! Ĉu vi estas preta?
A: Bez deseti minut osm. Pospěši! Či jesi gotovy?

S: Jes. Mi estas tute preta.
S: Da. Jesm cělkom gotovy.

A: Atentu bone sur la strato, pro la aŭtomobiloj!
A: Bud vnimateljny na ulice, odnosno avtomobilov!

S: Mi ĉiam atentas. Mi ne volas suferi akcidenton.
S: Jesm vsegda vnimateljny. Ja ne hoču byti žrtva nesgody.

A: Do, ĝis baldaŭ, mia knabeto.
A: Nu togdy sbogom, moj hlapčik... Do skoroj sustrěče.

S: Ĝis baldaŭ, patrino mia. Kisu min rapide! Kaj kuiru ion bonan por la tagmeza manĝo!
S: Do skorogo viděnja, mama. Poceluj me bystro! I skuhaj čtokoli vkusno na oběd!

Albert Lienhardt

Amuzaj dialogoj
Zabavne dialogi
--------------------

Dialogo 5 – Stefano(S) renkontas sian dek-jaran kamaradon Brunon(B)
Dialog 5 — Stefan (S) strěčaje svojego deseti-lětnogo tovariša Bruno (B)

S: Saluton, Bruno!
S: Ahoj, Bruno!

B: Saluton, Stefano!
B: Zdrav, Stefan!

S: Kial vi faras grimacon?
S: Čemu tvoriš taku grimasu?

B: Mi havas dento-doloron.
B: Imaju zubnu bolj.

S: Ĉu doloras multe?
S: Či duže boli?

B: Vi ne povas imagi... Mi suferas terure!
B: Ty ne možeš to daže voobraziti... Ja užasno stradaju!

S: Iru do al la dentisto!
S: Nu idi togdy do dentista!

B: Mi devos iri... Sed mi tute ne ŝatas tion.
B: Da, trěba idti... Ale mně to sovsim ne podobaje se.

S: Ankaŭ mi ne... Por konsoli vin, jen prenu bombonon!
S: Mně takože... Da by utěšiti se, vot vozmi bonbonku!

B: Ĉu vi estas freneza? Mi jam havas sufiĉe da doloro, sen bombono!
B: Či jesi ošalěl? Imaju už dost bolji bez tvojej bonbonki!

S: Ha, jes!.. Mi ne pripensis... Montru vian denton!
S: Ah, da!.. Jesm ne pomyslil... Pokaži tvoj zub!

B: Rigardu! Tie, malsupre.
B: Vot pozri! Tam, na dolu.

S: Estas granda nigra truo en la dento.
S: Je velika črna dira v tvojem zubu.

B: Mi scias.
B: Ja znaju.

S: Ĉu vi tamen iros al la lernejo?
S: Či ty jednako pojdeš do školy?

B: Kompreneble! Vi ja scias, ke nia instruisto ne venos hodiaŭ.
B: Razuměje se! Ty jer znaješ, že naš učitelj ne prijde dnes.

S: Tio estas bonŝanco... Kaj okazo, por fari ŝercon al la help-instruisto.
S: To je dobry šans... I možlivost učiniti žart s pomočnym učiteljem.

B: Bona ideo! Kion vi proponas?
B: Dobra ideja! Čto ty proponuješ?

S: En ĉi tiu skatolo, mi havas dek-duon da melolontoj.
S: V ovoj krabkě imaju duzinu melolontikov.

B: Kio estas tio? Montru! Ha, majo-skarabo. Bonege!
B: Čto to je? Pokaži! Ha, majsky hrušč! Velmi dobro!

S: Ni lasos ilin flugi tra la klaso-ĉambro.
S: My pustimo jih lětati po klasnoj komnatě.

B: Ĉu vi havas ankaŭ kudro-fadenon, por ligi ilin al iliaj piedoj?
B: Či iměješ takože nitku, da by privezati jih za jihne nogy?

S: Tio ne estas necesa.
S: To ne je potrěbno.

B: Kion ni ankoraŭ povus fari?
B: A čto ješče mogli byhmo učiniti?

S: Ĵeti birdojn el papero...
S: Metnuti ptakov iz papira...

B: ...kaj, eble, du aŭ tri fetoro-bombetojn!
B: ...i, možlivo, dvě abo tri bombočki-vonjučki!

S: Ho, ne! Tio odorus naŭze dum unu tuta horo.
S: Ho, ne! To bude smrditi cělu časinu.

B: Nu! Ĝuste tial!
B: Nu! Imenno tako!

S: Mi havas ankoraŭ alian ideon.
S: Imaju ješče drugu ideju.

B: Kian? Diru!
B: Kaku? Skaži!

S: Ne. Mi ne diros ĝis nun.
S: Ne, poka ne budu govoriti.

B: Ĉu vi ne diras ĝin al mi, al via plej bona kamarado?
B: Či ty ne skažeš o tom mně, svojemu najlěpšemu tovarišu?

S: Ĝi estas sekreto.
S: To je sekret.

B: Kial ĝi estas sekreto?
B: Čemu to je sekret?

S: Mi volas, ke ĝi estus surprizo por la tuta klaso.
S: Hoču, da by to byl surpriz dlja vsego klasa.

B: Mi vere estas sci-volema.
B: Jesm zaisto velmi ljubopytny.

S: Sed... kaj via dento-doloro? Ĉu vi ne volis iri al la dentisto?
S: Ale tvoja zubna bolj... Či ne htěl jesi idti do dentista?

B: Mi iros alian fojon. Mi preskaŭ ne plu sentas la doloron.
B: Pojdu do njego v drugy raz. Omal ne čuju bolje bolj.

S: Tiam, venu rapide! Vi ne bedaŭros, ĉar ni multe ridos.
S: Nu togdy idemo brzo! Ne budeš iměti žalj, ibo budemo mnogo smějati se.

B: Ni kuru! Estas jam la oka horo. Ni havos amuzan tagon, hodiaŭ...
B: Běžimo! Jest uže osma časina. Budemo iměti dnes vesely denj...

--------------------

Dialogo 6 – Sinjoro Boll(B) volas iri kun sia filino Helga(H) aĉeti manĝaĵojn
Dialog 6 — Pan Boll (B) hoče idti so svojeju dočeroju Helgoju (H) kupovati jedivo

B: Helga, ĉu vi volas helpi al mi?
B: Helga, či hčeš pomogti mně?

H: Kiel mi helpu, patro?
H: Kako imaju pomogti, tato?

B: Mi devas iri aĉeti manĝaĵojn. Vi povus akompani min.
B: Imaju idti kupovati jedivo. Ty mogla bys eskortovati mene.

H: Kial mia patrino ne iras kun vi?
H: Čemu mama ne ide s toboju?

B: Ŝi diris, ke ŝi ne havas tempon, nun.
B: Ona skazala, že ne iměje segda času.

H: Kion ŝi faras?
H: I čto ona dělaje?

B: Ŝi purigas kaj ordigas sian vestaron: la kostumoj, roboj, bluzoj, ĵaketoj,
puloveroj, manteloj, kapuĉoj, ĉapoj, ĉapeloj, kaj tiel plu.
B: Ona čisti i oporedčaje svoji odeži: kostjumy, suknje, bluzki, žakěty, pulovery, plašče, kapjušony, šapky, klobuky i tak dalje.

H: Ĉu ni prenos la aŭtomobilon, patro?
H: Či vozmemo naš avtomobil, tato?

B: Jes. Ni eĉ devas preni ĝin. Ni ne povus porti ĉiujn artiklojn.
B: Da. Jesmo daže dolžni vzeti jego. Ibo ne smogli byhmo nesti vse zakupky.

H: Ĉu vi havas multon por aĉeti?
H: Či imaješ mnogo kupiti?

B: Sufiĉe multajn artiklojn, jes.
B: Da, tovara bude dost mnogo.

H: Kion vi aĉetos?
H: I čto ty budeš kupovati?

B: Mi notis ĉion sur slipon: pano, lakto, butero, fromaĝo, jahurto, ovoj, viando, kolbasoj, terpomoj, legomoj, salato, oleo, vinagro, mustardo,kaj diversaj fruktoj.
B: Jesm zapisal vse na listku papira: hlěb, mlěko, maslo, syr, jogurt, jajca, meso, kolbasa, kartofelj, zeleniny, salata, olej, ocet, gorčica i razne ovoče.

H: Sed por aĉeti tiom multe da artikloj, ni bezonos pli ol unu horon!
H: Ale dlja kupovanja vsego sego jediva nam bude potrěbno bolje časiny!

B: Jes. Verŝajne. Ni ja havas tempon.
B: Da, věrojetno... Ale my imajemo dost časa.

H: Eble vi, patro, sed ne mi.
H: Možlivo ty, tato, no ne ja.

B: Kial ne? Vi havas liberan tagon, hodiaŭ.
B: Čemu ne? Iměješ dnes svobodny denj.

H: Vi pravas. Sed, je la deka horo, mi devos esti ĉe la frizistino...
H: Jesi pravy. Ale v deset časin jesm dolžna byti u frizerki...

B: Ĉe la frizistino?.. Vi povas iri poste.
B: U frizerki?.. Možeš pojdti do njej potom.

H: ...kaj je la dek-unua, mi devos esti ĉe la manikuristino.
H: ...a v jedinnadset časin imaju byti u manikuristki.

B: Ĉe la manikuristino?.. Por fari kion?
B: U manikuristki?.. Da by dělati čto?

H: Estas necese, ke ŝi flegu miajn manojn.
H: Je potrěbno, že by ona zajela se mojimi dlanjami.

B: Mi ripetas: Vi iros poste!
B: Povtorjaju: pojdeš do njih poslě.

H: Sed, kara patro, mi ne povas.
H: Ale ja ne mogu, dragy tato.

B: Kial vi ne povas?
B: Čemu ne možeš?

H: Ĉar mi havas rendevuon.
H: Tomu, že imaju randevu.

B: Kun kiu vi havas rendevuon? Ĉu, eble, kun via long-hara gitaro-virtuozo?
B: S kym ty imaješ randevu? Či, možlivo, so svojim dolgo-vlasym gitarnym virtuozom?

H: Ne. Komprenu, do! Kun la frizistino kaj la manikuristino.
H: Ne. Pojmi nakonec! S frizerkoju i manikuristkoju.

B: Kaj nun?
B: I sejčas?

H: Kion mi diru, patro?
H: Čto imaju skazati, tato?

B: Mi volas scii, ĉu vi akompanos min, jes aŭ ne?
B: Ka hoču znati, budeš li ty mene suprovodžati, da abo ne?

H: Mi ja volus, se mi povus. Sed, vere, hodiaŭ mi ne povas.
H: Ja zaisto htěla byh, ako mogla byh. Ale dnes napravdu ne mogu.

B: Fulmoj kaj tondroj! Estas ne-kredeble! Estas terure! Estas katastrofe! Tiuj modernaj filinoj eĉ ne plu trovas tempon, por helpi al la patro aĉeti la manĝaĵojn!
B: Gromy i molnje! Je nevěrojetno! Je užasno! To je katastrofa! Ove moderne dočerky daže ne nahodet bolje vrěme, da by pomogti otcu kupiti jedivo!

H: Ne grumblu, paĉjo mia, mi helpos al vi morgaŭ aŭ post-morgaŭ...
H: Ne vrčaj, dragy tato. Ja pomogu tobě zautra abo pozautra...

Annette Keen

Carnival
(adapted story, level A1)
Karnaval
(adaptovana povědka, uravenj A1)

Jake arrives at Euston station in London. It is a holiday weekend and it is his first time away from Manchester. Jake is eighteen years old and he lives with his family. Now he is in London. He is very happy. He stops and looks at his map.
Džejk pribyvaje v London, na stanciju Juston. To jest vakacijny konec tydnja i to jest jegov prvy izjezd iz Mančestera. Džejk imaje osmnadset rokov i on žije so svojimi roditeljami. Nyně on nahodi se v Londonu. On jest velmi radostny. On obstanovjaje se i poziraje na svoju kartu.

'I can go to the Notting Hill Carnival and I can see some interesting places from the bus too,' he thinks.
"Ja mogu pojehati do Karnavala v Notting-Hillu i ja takože mogu posmotriti něktore interesne města iz avtobusa," mysli on.

* * * * *

Jake is sitting on a red London bus behind a big family. The children are standing at the windows. They are looking for famous places.
Džejk sědi v črvenom londonskom avtobusu za někojim nemalym sěmejstvom. Děti stojet vodle okon. Oni iziskivajut znamenite města.

'Look! There's Madame Tussaud's! Can we go there?'
"Pozrite! To je muzej Madam Tjusso! Či my možimo pojdti tamo?"

'Not today,' their mother answers. 'We're going to the carnival.'
"Toljko ne dnes," odgovarjaje jihna mati. "Sejčas my jedemo do karnavala."

'They're going to Notting Hill too,' Jake thinks.
"Oni takože jedut v Notting Hill," mysli Džejk.

* * * * *

It is a hot afternoon and Jake is sitting on a bench in Notting Hill. Suddenly, he sees some people in costumes. They have balloons and drams in their hands.
To jest žarky denj, i Džejk sědi na lavkě v Notting Hillu. Iznenada on vidi někojh ljudij v čudnyh kostjumah. Oni imějut vozdušne balony i barabany v svojih rukah.

'Does the carnival start here?' Jake asks Mel, a girl in a green dress.
"Či karnaval počinaje se sde?" Džejk sprašaje Mel, děvčinu v zelenoj suknji.

'Yes, near here. Look at the floats!' she says. 'Listen to the music! The procession is starting.'
"Da, sde poblizu. Pozri na platformy!" govori ona. "Poslušaj muziku! Procesja načinaje se."

Suddenly, a tall girl runs to the first float. Her costume is yellow and red and she has feathers in her hair. The young men on the float shout to her:
Iznenada vysoka děvčina běži k prvomu platformu. Jejin kostjum jest žolto-črveny, i ona imaje pera v svojih vlasah. Hlapcy na platformu kričet jej:

'Quickly, Maria! You're late!'
"Bystro, Marija! Jesi spozdnila se!"

'Sorry — a little problem with my job,' she says. 'But it's OK now.'
"Izvinite, malenjky problem s mojeju praceju," govori ona. "Ale sejčas vse je v poredku."

The band moves slowly down the street.
Orkestr pomalo dvigaje se po ulici.

Jake looks at the beautiful tall girl in her carnival costume. Their eyes meet and she smiles at him. Suddenly, he knows. It's love!
Džejk smotri na krasivu vysoku děvčinu v jejinom karnavalnom kostjumu. Jihne oči strěčajut se, i ona usměhaje se jemu. Naglo on pojmaje — to jest ljubov!

Jake's new friends are standing and waiting for him. But he walks away from them. He can only see Maria. Mel talks to Jake but he doesn't hear her. She looks at Maria and she understands.
Novi prijatelji Džejka stojet i čekajut jego. Ale on uhodi proč od njih. On može viděti toljko Mariju. Mel něčto govori Džejku, ale on ne slyši ju. Ona glědi na Mariju i vse pojmaje.

The carnival procession moves down the street. On the floats people are dancing to the music. Some people in the street are dancing too. There is a lot of music, noise and colour.
Karnavalna procesija dvigaje se po ulici. Na platformah ljudi tancujut pod muziku. Něktori ljudi na ulici takože tancujut. Vokrug jest mnogo muziky, golka i barv.

Jake is running but there are crowds of people near him. He can't stay with Maria's float. How can he meet this beautiful girl? Who is she?
Džejk běži, ale kolo njego jest množstvo ljudij. On ne može ostavati pored platforma Mariji. Kako on može poznati ovu prělěpu děvčinu? Kto ona jest?

Maria looks down and sees Jake again. He has a friendly face and she likes him too.
Marija smotri vdol i vidi Džejka ponovno. On iměje privětlivo lice i jej on takože podobaje se.

'I'm Jake. What's your name?' he shouts.
"Jesm Džejk. A kako je tvoje ime?" kriči on.

'Hi, Jake! I'm Maria,' she answers.
"Ahoj, Džejk! Jesm Marija," odpovědaje ona.

'Can I telephone you? What's your number?"
"Či mogu telefonovati tobě? Kaky je tvoj nomer?"

She gives a big smile. But Jake ain't hear her! The band is playing and people are shouting.
Ona široko usměhaje se. Ale Džejk ne slyši ju. Orkestr igraje, a ljudi kričet.

The procession goes near a street cafe. People are drinking coffee at tables on the street. A tourist is standing on a chair. He is making a film of the carnival. His wife is watching him.
Procesija prohodi mimo uličnogo kafe. Ljudi pijut kavu za stolami, ktore stojet na ulici. Někoj turist stoji na stulu. On dělaje film o karnavalu. Jegova žena smotri na njego.

Jake sees a camera on the table. He wants a photograph of Maria. He takes the camera and runs quickly after the float. 'Maria! Maria! I want a photo! Smile, please!'
Džejk vidi foto-aparat, ktory leži na stolu. On hoče iměti fotografiju Mariji. On bere sej foto-aparat i běži brzo za platformom. "Marija! Marija! Ja hoču fotku! Usměhni se, prošu!"

The procession is moving slowly. There are crowds of people in the street and Jake can't see Maria now.
Procesija dvigaje se medlo. Na ulici sut tolpy ljudij, i Džek ne može viděti Mariju segda.

'I can run down a quiet street and find her float,' he thinks. He tries the first street. Suddenly, he hears the music from the band. He is near the procession now.
"Ja mogu běgti po bolje tihoj ulici i najdti jejin platform," mysli on. On probuje prvu ulicu. Iznenada on slyši muziku orkestra. On jest pored procesiji sejčas.

He sees Maria's float and shouts, 'Maria! I'm here!'
On vidi platform Mariji i kriči: "Marija! Jesm sde!"

She sees him and she waves.
Ona vidi jego i mahaje dlanju.

Meanwhile, the tourist finds a policeman.
Tym časom toj turist nahodi policijnika.

'A young man in a red T-shirt took my camera!' he says.
"Nekoj junak v črvenoj teniskě vzel moj foto-aparat!" govori on.

'Yes, I understand. Can you see him now?' the policeman says.
"Da, pojmaju. Možete li vy viděti jego segda?" kaže policijnik.

'It's very difficult in this crowd. But wait... yes, I can see him! There he is!'
"To je velmi trudno v takoj tolpě. Ale počekajte... da, ja mogu viděti jego! Tam on je!"

Jake is standing on a bench.
Džejk stoji na lavkě.

'Look! That's him and that's my camera!'
"Pozrite! To jest on i to jest moj foto-aparat!"

Jake puts his photograph of Maria in his pocket. He is happy now. The policeman and the tourist run to him. 'Come down, young man,' the policeman says. 'Is that your camera?'
Džejk klade fotku Mariji v svoju kěšenj. On jest ščestlivy segda. Policijnik i turist běžet k njemu. "Sojdite na dol, mlady pan," govori policijnik. "Či to jest vaš foto-aparat?"

'No, it's my camera,' the tourist says.
"Ne, to jest moj foto-aparat," kaže turist.

Jake's face is red. Now he has a problem.
Lice Džejka jest črveno. Nyně on iměje problem.

'Sorry, I only want one photo. Here's your camera.'
"Izvinite, jesm htěl toljko jednu fotku. Vot vaš foto-aparat."

'I'm very sorry,' Jake says. 'I never do this.'
"Ja velmi kajaju se," molvi Džejk. "Ja nikogda tak ne dělaju."

Jake thinks of his mother and he is very unhappy. The tourists think of their son and suddenly they are unhappy too.
Džejk mysli o svojej materi i on jest velmi neščestny. Turisty myslet o svojem synu i oni iznenada takože sut neščestni.

'We have our camera now,' they say. 'He isn't a bad boy. Please, can he go?'
"My imajemo naš foto-aparat segda," govoret oni. "On ne jest loši hlapec. Prosimo, či on može idti?

'No, I can't do that,' the policeman says.
"Ne, ja ne mogu to sdělati," kaže policijnik.

* * * * *

Jake is standing in front of a police sergeant.
Džejk stoji prěd policijnym seržantom.

'Now, in your pockets you have... a map, a pen, 5.73 pounds, a train ticket. Is that all?'
"Itak, v vaših kěšenjah vy imějete... kartu, nalivno pero, pet funtov i sedmdeset tri pensa, vlakovy bilet. Či to jest vse?

'Let's see this important photo,' the first policeman says. Jake takes the photo from his back pocket and gives it to the sergeant. The sergeant looks at the photograph for a long time. He is surprised.
"Pozrimo toj važny snimok," kaže prvy policijnik. Džejk vyjmaje fotku iz svojej zadnjej kěšenji i davaje ju seržantu. Seržant smotri na snimok dolgo vrěme. On jest udivjeny.

'Where's Policewoman Day?' the sergeant asks.
"Kde je policijnica Dej?" sprašaje seržant.

'She's at the doctor's,' a policewoman says.
"Ona jest u doktora," govori někoja policijnica.

'No, she's here again now,' a policeman says. 'Do you want her?'
"Ne, segda ona ponovno jest sde," kaže někoj policijnik. "Či vy hočete ju viděti?"

'Yes. Send her in. We have a problem.'
"Da. Nehaj ona prijde ovamo. Imajemo problem."

The policeman walks to the door and says, 'Please come in, Policewoman Day.'
Toj policijnik ide do dverij i kaže: "Prošu vojdti, policijnica Dej."

The policemen look at the photo and they smile. Why? Jake doesn't understand.
Drugi policijniki gledet na snimok i usměhajut se. Čemu? Džejk ne razuměje.

The door opens and Policewoman Day comes in. She looks at Jake. He looks at her. They are very surprised. 'It's you!' they say at the same time.
Dveri otvarjajut se i vhodi policijnica Dej. Ona smotri na Džejka. On smotri na nju. Oni sut velmi udivjeni. "To je ty!" molvet oni jednočasno.

'Look at this photo, Maria,' the sergeant says. 'Here you are at the doctor's - or perhaps the carnival?'
"Pozri na sej snimok, Marija," govori seržant. "Či ty sde jesi u doktora abo, možlivo, na karnavalu?"

Iu vilaĝano venis al la loka bienulo kaj demandis:
— Kiom, via moŝto, povas valori peco da oro, tiel granda, kiel kapo de ĉevalo?
Aŭdinte ĉi-vortojn, la bienulo tuj kriis al siaj servistoj:
— Hej, surtabligu por ni rapide la plej bonajn manĝaĵojn kaj plej bonajn vinojn!
Post kiam la bienulo regalis la vilaĝanon per abunda tagmanĝo, li diris mildvoĉe:
— Nu, iru, fratulo, kaj portu ĉi tien vian or-pecon... Mi donos al vi pro ĝi du sakojn da faruno.
— Sed mi malhavas iun oron, — respondis la vilaĝano.
— Malhavas, ĉu?.. Sed kial do vi demandis min pri ĝia valoro?
— Nu, fakte, via moŝto, mi vetis kun mia najbaro, ke mi sukcesos tagmanĝi kun vi kaj gustumi viajn fajnajn drinkaĵojn.
La ĉagrenita bienulo ordonis al siaj servistoj forpeli la ruzan vilaĝanon, sed kiam tiu estis forlasanta la korton, li pro scivolo kriis de sur sia balkono:
— Hej, vi, kanajlo!.. Sed je kio vi vetis kun via najbaro?
— Je tiu aĵo, kiun li trovis en la arbaro.
— Kaj kion li trovis?
— Pecon da oro... Grandan, kiel kapo de ĉevalo.
====================
Někoj seljanin prišel do městnogo gospodara i zapytal:
— Koliko, moj pane, može koštovati kusok zlata tako veliky, kako konska glava?
Uslyšavši ove slovese, gospodar tutčasno kriknul svojim slugam:
— Hej, nesite brzo dlja nas na stol najlučše jediva i najlěpše vina!
Kogda gospodar nakrmil seljanina obilnym obědom, on rěkl lagodnym glasom:
— Nu, idi, bratuško, i nesi ovamo toj kusok zlata... Ja dam tobě za njego dva měšeka muky.
— Ale ja ne imaju kako-libo zlato, — odgovoril seljanin.
— Ne imaješ?.. Ale čemu togdy jesi pytal mene za jegovu cěnu?
— Nu, faktično, moj pane, jesm učinil zaklad s mojim susědom, že smogu poobědati s vami i izpiti vaše zamorske napoje.
Razgněvany gospodar prikazal svojim slugam izpuditi hytrogo seljanina, ale kogda toj uže izhodil iz dvora, kriknul jemu s balkona, imajuči ljubopytnost:
— Hej, ty, kanalja!.. No na čto ty zakladal se so svojim susědom?
— Na to, čto on našel v lěsu.
— I čto imenno on našel?
— Kusok zlata... Veliky, kako konska glava.
😛😛😛😛😛

Dum divorca proceso la juĝisto demandas la divorcantan feminon:
— Kial do vi deziras divorci disde via edzo?
— Li ne kontentigas min enlite.
Grupo da ĉeestantaj feminoj indigne elkrias:
— Ho!.. Ĉiujn aliajn li kontentigas, tamen ŝin kvazaŭ ne kapablas!
Kaj kelkaj ĉeestantaj viroj aldonas:
— Sed ŝin ja entute neniu povas kontentigi!
--------------------
Podčas razvodnogo procesa sudja pytaje razvodeču se ženu:
— Čemu vy želajete razvesti se s vašim suprugom?
— On ne zadovaljaje mene v ložu.
Grupa prisutnyh děvčin negodujuče izkrikaje:
— Ho!.. Vsih drugyh on zadovaljaje, a ju kako by ne može!
I několiko prisutnyh hlapcev dobavjajut:
— Ale ju voobče nikto ne može zadovoliti!
--------------------
Во время бракоразводного процесса судья спрашивает разводящуюся женщину:
— Почему вы хотите развестись со своим мужем?
— Он не удовлетворяет меня в постели.
Группа присутствующих женщин возмущённо выкрикивает:
— Хо!.. Всех других он удовлетворяет, а её будто бы не может!
И несколько присутствующих мужчин добавляют:
— Да её вообще никто не может удовлетворить!
😍🤩😁🤣😭

Matene Leo Tolstoj ofte eliris el sia domo por praktiki falĉadon. Li svingadis per sia falĉilo kaj meditis:
"Ho kiel bonege!.. Nur peniga fizika laboro permesas al homo pensi, senti kaj perfektiĝi".
Kaj vilaĝanoj, observante lin, interparolis:
— Por kio do nia bienulo falĉas brasikon?
— Sed kiu povas kompreni ĉi tiujn klerulojn...
--------------------
Utrom Lev Tolstoj ĉesto izhodil iz doma, že by trohu pokositi. On mahal svojeju kosoju i dumal:
"Kako to je prělěpo!.. Toljko težky fizičny trud dozvaljaje člověku mysliti, odčuvati i doskonaliti se".
A seljani, pozirajuči na njego, govorili:
— Načto naš gospodar kosi kapustu?
— Ale kto može pojeti ovyh umnikov...
--------------------
По утрам Лев Толстой часто выходил из дома, чтобы немного покосить. Он махал своей косой и думал:
"Как же хорошо!.. Только тяжёлый физический труд позволяет человеку мыслить, чувствовать и совершенствоваться".
А селяне, глядя на него, говорили:
— Зачем наш барин косит капусту?
— Да кто ж поймёт этих умников...

🥦🥦🥦🥦🥦

— Ho, kiel malvarme! — diras knabino. — Mi jam tute fridiĝis.
— Nu, enŝaltu do la elektro-kamenon, — proponas ŝia amiko.
— Fakte, tio estis fajna aludo.
— Ho, mi kaptis ĝin, mi ja ne estas stultulo... Vi do volas ke ĝuste mi ŝaltu la hejtilon.
--------------------
— O, kako je hladno! — kaže děvčina. — Mně je tako zimno...
— Togdy vključi obogrěvatjel, — govori jejny prijatelj.
— Napravdu, to byla tenka aluzija.
— Jesm srazuměl, ibo ne jesm durenj... Ty hčeš, že byh ja jego vključil.
--------------------
— Ох, как холодно! — говорит девушка. — Я вся замёрзла.
— Ну так включи обогреватель, — предлагает её приятель.
— Вообще-то это был тонкий намёк.
— Понял, не дурак... Ты хочешь, чтобы я его включил.

☃️☃️☃️☃️☃️

— Aŭskultu, Kŝiŝtof, kial do vi ne plu ludas ŝakon kun Mateuŝ?
— Sed ĉu vi mem dezirus ludi kun homo, kiu, malgajninte, priĵetas vin per ŝakpecoj kaj batas vian kapon per ŝaktabulo?
— Certe ne...
— Nu, kaj ankaŭ li ne deziras.
--------------------
— Slušaj, Kšištof, a čemu ty bolje ne igraješ v šahy s Mateušem?
— Nu a ty htěl byh igrati s člověkom, ktory, proigravši, kydaje v tebe figurky i bije te šahovniceju po glavě?
— Razuměje se, ne...
— Nu, i on takože ne hoče.
--------------------
— Слушай, Кшиштоф, почему ты больше не играешь в шахматы с Матеушем?
— Ну а ты сам хотел бы играть с человеком, который, проиграв, кидает в тебя фигуры и бьёт тебя по голове шахматной доской?
— Нет, конечно...
— Ну, и он тоже не хочет.

🤕🤕🤕🤕🤕

Сказочная тайга

Когда я на почте служил ямщиком,
Ко мне постучался косматый геолог.
И, глядя на карту на белой стене,
Он усмехнулся мне.
Он рассказал мне, как плачет тайга,
Без мужика она одинока.
Нету на почте у них ямщика,
Значит, нам туда дорога,
Значит, нам туда дорога.

Облака в небо спрятались,
Звезды пьяные смотрят вниз.
И в дебри сказочной тайги
Падают они.

Черные сказки белой зимы
На ночь поют нам большие деревья.
Черные сказки про розовый снег,
Розовый снег даже во сне.
А ночью по лесу идет сатана
И собирает свежие души.
Новую кровь получила зима
И тебя она получит,
И тебя она получит.

Облака в небо спрятались,
Звезды пьяные смотрят вниз.
И в дебри сказочной тайги
Падают они.

https://youtu.be/gbfQLruSFpE
--------------------
Fabeleca tajgo

Kiam mi estis poŝtej-transportisto,
Al mi foje venis haroza geolog'.
Li longe rigardis la mapon sur vando
Kaj triste ridetis al mi.
Li min informis, ke ploras nun tajgo,
Ĉar sen virulo ĝi estas soleca.
Mankas ja tie poŝtej-transportisto,
Sekve, tien ni veturu,
Sekve tien ni veturu.

Nuboj ĉiele kaŝis sin,
Ebriaj steloj gapas nin
Kaj en ĉi-tajgon fabelecan
Falas kiel pluv'.

Nigrajn fabelojn de blanka vintro
Nokte kantadas arboj grandegaj.
Nigraj fabeloj pri roza neĝo...
Ĉi-neĝo roza en sonĝoj eĉ estas.
Kaj nokte en tajgo promenas Satano,
Kiu kolektas freŝajn animojn.
Nov-novan sangon akiris ĉi-vintro,
Kaj ĝi vin finfine kaptos,
Kaj ĝi vin finfine kaptos.

Nuboj ĉiele kaŝis sin,
Ebriaj steloj gapas nin
Kaj en ĉi-tajgon fabelecan falas kiel pluv'.
--------------------
Čarovna tajga

Kogdy jesm na poště služil kak voznik,
Do mene javil se kosmaty geolog.
Gledeči na kartu na běloj stěně,
On usměhnul se mně.
On mně pověděl, kak plače tajga.
Bez mužika ona jest samotna.
Nemaje na poště u njih voznika,
Znači, nam tudy je draga,
Znači, nam tudy je draga.

Oblaky v nebo skryli se,
Zvězdy pijane smotret vniz
I v gušču čarovnoj tajgy
Padajut one.

Črne strašne skazky běloj zimy
V noči spěvajut velike drěvesa.
Črnotne povědky o rozovom sněgu,
Rozovy sněg je daže vo snu.
A v noči po lěsu ide Satana,
I on sbiraje svěžejše duše.
Novějšu krov polučila zima,
I tebe ona dostane,
I tebe ona dostane.

Oblaky v nebo skryli se,
Zvězdy pijane smotret vniz
I v gušču čarovnoj tajgy
Padajut one.

Melankolia kanto je versaĵo de Sergej Jesenin:

Над окошком месяц,
Под окошком ветер.
Облетевший тополь
Серебрист и светел.

Дальний плач тальянки,
Голос одинокий,
И такой родимый,
И такой далекий.

Плачет и смеется
Песня лиховая.
Где ты, моя липа?
Липа вековая?

Я и сам когда-то
В праздник спозаранку
Выходил к любимой,
Развернув тальянку.

А теперь я милой
Ничего не значу.
Под чужую песню
И смеюсь и плачу.

Над окошком месяц,
Под окошком ветер.
Облетевший тополь
Серебрист и светел.
--------------------
https://youtu.be/E9WlmEgKjNU
--------------------
EO-versio:

Luno milde lumas,
Kaj venteto blovas,
Senfolia poplo
Arĝentece helas.

Harmoniko sonas,
Kantas ĝi solece,
Tiel intimece,
Eĉ estante fore.

Ridas, eĉ plorante,
Kanto brav-tristeca.
Kie vi nun estas,
Mia hejm-tilio?

Mi ja mem junaĝe,
Kiam estis festoj,
Ludis harmonikon
Por knabin' amata.

Sed por ĉi-knabino
Mi nun ne ekzistas,
Kaj kun fremda kanto
Ridas mi kaj ploras.

Lumas milde luno,
Kaj blovetas vento
Poplo senfolia
Helas arĝentece.
--------------------
MS-versija:

V nebu luči měsec,
Věje legky větr,
Bezlistna topolja
Je srěbristo-světla.

Zvuči harmonika,
Glas sej je samotny,
Toliko rodimy,
Toliko daleky.

Plače i směje se
Pěsnja smutno-brava.
Kde je moja lipa,
Drěvna, tako draga?

Kogdy jesm byl junak,
V prazdniky ja tako ž
Prohodil se s miloj',
Vzevši harmoniku.

Nyně dlja toj ljuby
Ja ničto ne značu
I pod čudžu pěsnju
Směju se i plaču.

Luči v nebu měsec,
Věje legky větrik,
Bezlistna topolja
Světi se srěbristo.

Kanto el kinofilmo "Ponardo" (Кортик/Naval dirk):

Песня красноармейца

Вслепую пушка лупит,
Наотмашь шашка рубит,
И ворон большекрылый
Над битвою кружит.
А пуля знает точно
Кого она не любит,
Кого она не любит
В земле сырой лежит.

Окоп ты мой холодный,
Паек ты мой голодный,
Не плачь моя мамаша,
Что писем нет давно.
Не будет он напрасным,
Наш подвиг благородный,
И время золотое
Наступит все равно.

Не надо мне пощады,
Не надо мне награды,
А дайте мне винтовку,
И дайте мне коня.
А если я погибну,
Пусть красные отряды,
Пусть красные отряды
Отплатят за меня.
--------------------
https://youtu.be/_VbyQd1J4Z8
--------------------
EO-versio:

Kanto de ruĝ-armeano

Kanono blinde pafas,
Kaj sabro svinge hakas,
Kaj korvo grand-flugila
Ŝvebaĉas ĉe batal'.
Ekzakte kuglo scias,
Ĉu ulon ĝi ne amas.
La ulo malamata
Murdito estas tuj.

Tranĉeo estas frida,
Manĝaĵoj ĉiam mankas,
Ne ploru, mia panjo,
Sen mia leteret'.
Ne estos certe vana
Luktado nia nobla,
Feliĉa tempo venos
Por tuta nia land'.

Ne volas mi indulgon,
Ne volas mi medalon,
Fuzilon al mi donu,
Ĉevalon por rajdad'.
Se mi pereos tamen,
Do miaj kamaradoj
Repagu mian morton
Dum plua batalad'.
--------------------
MS-versija:

Pěsnja črveno-armijca

Kanon strěljaje slěpo,
Razmašno sablja sěče,
I vran velikokrily
Nad bitvoju kruži.
A kulja znaje točno,
Kogo ona ne ljubi,
Kogo ona ne ljubi
Na zemji toj leži.

Okop je velmi hladny,
Jedivo je oskudno,
Ne plači, moja mati,
Bez mojego pisma.
Ne bude on naprazdny,
Naš podvig blagorodny,
I vrěmena prělěpe
Nastanut vse ravno.

Ne trěba mně poščeda,
Ne trěba mně nagrada,
A dajte mně vintovku
I dajte mně konja.
A jestli ja pogynu,
Nehaj črvene odredy,
Nehaj črvene odredy
Odplatet za mene.

Aminda kanto, kiu onidire estis dediĉita al Jurij Gagarin kaj ŝajne ankaŭ al Saint-Exupéry:

Нежность

Опустела без тебя Земля.
Как мне несколько часов прожить?
Так же падает в садах листва,
И куда-то всё спешат такси.
Только пусто на Земле одной без тебя,
А ты, ты летишь,
И тебе дарят звёзды
Свою нежность.

Так же пусто было на Земле,
И когда летал Экзюпери,
Так же падала листва в садах.
И придумать не могла Земля,
Как прожить ей без него, пока
Он летал, летал,
И все звёзды ему отдавали
Свою нежность.

Опустела без тебя Земля.
Если можешь, прилетай скорей!
--------------------
https://youtu.be/73GnbqcoFZY
--------------------
EO-versio:

Tenereco

Malpleniĝis nia Ter' sen vi.
Kiel vivu dum ĉi-horoj mi?
Daŭre falas flava foliar',
Kaj taksioj hastas en trafik'.
Tamen solas mi ĉi-monde, solas sen vi,
Dum vi flugas plu,
Kaj ĉi-steloj karesas
Tenere vin.

Same sole estis sur la Ter',
Kiam flugis Sent-Ekzuperi,
Same falis flava foliar',
Kaj la Tero ne imagis eĉ,
Kiel povas vivi ĝi sen li,
Dum li flugis plu,
Kaj ĉi-steloj brilantaj karesis
Tenere lin.

Malpeniĝis nia Ter' sen vi.
Plej rapide flugu reen do.
--------------------
MS-versija:

Něžnost

Opustěla bez tebe Zemja.
Kak prěžiti se ĉasiny mně?
Tak že padaje v sadah listje,
I někamo spěšet brze taksi.
Toljko pusta je Zemja dlja me bez tebe,
A ty, ty letiš,
I tobě daret zvězdy
Svoju něžnost.

Tak že pusto bylo na Zemji,
Kogda lětal Sent-Ekzuperi.
Tak že padalo listje v sadah,
I pomyslit' ne mogla Zemja,
Kak prěžiti jej sej čas, poka
On lětal, lětal,
I vse zvězdy jemu oddavali
Svoju něžnost.

Opustěla bez tebe Zemja
Ako možeš, prilětaj skorěj'.