글: 92
언어: Esperanto
alfred14 (프로필 보기) 2008년 12월 22일 오후 4:27:22
Frankouche:Kial ia demokratio atakis la Irakion ? En tiu lando ne eĉ nun estas demokratio.kial estas malriĉuloj en francio?
Kial estas ribeloj en Grekio ?
Eĉ la demokratiaj registaroj ne aŭskultas iliajn proprajn civitanojn...
kial preskaŭ neniu helpas la malriĉulojn?
kial multe da homoj faras la malon kion li diras?
tute la mondo parolas sed malpli agas
la irakio estas alia debato......
la militoj, la eksplodoj, la ribeloj....la mondo ne funkcias ĝuste
la riĉaĵoj devas esti disdonota alie.....sed ĉiu ŝatas kion li havas
la homoj ne ŝatas la aliajn homojn, ili ŝatas ĉefe la monon
senmonaj problemoj la mondo funkcios plej bona
tute estas ĉiam mono: la militoj estas por la mono, la ribeloj estas por la mono.......malpli por la religio ankaŭ sed tio estas ankoraŭ alia debato
Frankouche (프로필 보기) 2008년 12월 22일 오후 8:19:38
sinjoro:Karaj, vi tro serioze, "sisteme" pritraktas la aferon. En krizaj situacioj tiaj grandsignifaj vortoj pri demokratio ne taŭgas. Civitana neobeemo ankaŭ trovas sian, eĉ foje ridinde aspektantan, lokon en nia mondo. Mi sincere gratulas kuraĝecon de tiu ĵurnalisto kiu ĵetis la ŝuojn. Tio estas simple montro de ordinara iraka popolo kion oni pensas pri prezidanto de la ŝtato, kiu sendis al iliaj urboj kaj vilaĝoj trupojn, mortigis multegajn homojn kaj ĉion rajtigis sen iu ajn dubo, ke tion faras por liberigi irakanojn... neniu sane pensanta persono je la situacio de irakanoj kun forbruligitaj domoj ĝojus, ke jen la ĉefa kulpinto de detruo de ilia lando alvenas kaj salutas "liberigitan" popolon...Mi tute konsentas cin.
Tiu homo certe estos unu el malgrandaj simboloj de iraka historio. Simbolo de senpovo, simbolo de laciĝo je tiu milito. Milito, kiu - mi tre esperas - estos iam taksita aŭ de juristoj, aŭ almenaŭ de historiistoj.
Mi ankaŭ dirus "En krizaj situacioj", demokratioj devus ekzemplodonaj sed ili agas kiel landoj de nerajtoj.
Iuj diros : "Vi manifestu", sed tiu senutilas, politikestroj kunfaras trebone kaj fine nenion aŭskultas kvankam ni havas nun la plej bonajn komunikilojn. Vidu la ekonomika krizo, ili ne sciis, ili estas aĉaj, ili neniam estas respondecaj.
Tial tiu nura homo kiu lanĉas siajn ŝuojn (kaj ne armilo) al la plej grava homo de la mondo estas, por mi, gesto de rekta dirmaniero, kaj de fiereco por lando kaj reĝiono de la mondo humiliĝitaj kiuj ĉiam suferas de la maljusteco de la kompliceco kaj de la malkapableco de tiuj demokratioj.
Se mi ne konsentas politikestrojn kaj manifestas, sola, antaŭ la "Elysée" (prezidantejo), ministrejo, prefektejo..., mi certe estos arestita (la Francio estus la lando de la rajtoj de la homo...haha).
Nu, ĉu ni devos lanĉi ŝuojn al ili por iĝi aŭskultitaj ?
Frankouche (프로필 보기) 2008년 12월 24일 오후 11:15:25
andogigi:Tiam ni ŝanĝas la registaron. (kiel usono)Ofte, tio estas malfrue. Tro gravaj eraroj povas esti faritaj dum la daŭro de la mandato, mandato iafoje dumkiu ĉio permesiĝas...
Mi trovas ke ne estas multaj kontraŭpovoj aŭ ke ili ne estas sufiĉe fortaj.
horsto (프로필 보기) 2008년 12월 25일 오전 11:05:30
BeRReGoN:Eble li havis pli bonajn gardistojn.
Sed kial ne ĵurnalisto lanĉi ŝuon al Saddam ?
Krome, li ja nun estas arestita kaj ricevos sian punon.
Ĉu ankaŭ eblas puni usonan prezidenton por decidojn kiujn li faris dum sia ofico, aŭ ĉu usona prezidento povas fari ĉion sen timi iun ajn punon?
Mi opinias ke tiu ŝu-atenco ne sufiĉas kiel puno por liaj meritoj.
nikko (프로필 보기) 2008년 12월 25일 오후 6:41:53