Laŭ mia penso, ekzistas iom da malfacilaĵoj por montri prononcon de mia denaska lingvo. Ili estas uzo de "ŭ" en komenco de silabo, uzo de "j" post konsonanto, vokalo post "n". Ĉiu el ili rilatas al tio kiel dividi vorton per silaboj. Tial oni povas forigi la malfacilaĵojn per uzo de streketo. Se oni ne uzas streketon, la malfacilaĵoj restadas. Tio signifas ke Esperantigo de tiaj vortoj malfacile literumeblas per simpla maniero.

1) La vorto prononcata "o-ki-na-ŭa": Se iu Esperantigus ĝin kiel "Okinaŭa" senigante je strektetoj, ĝi estos prononcata kiel "o-ki-naŭ-a". Ĉar "ŭ" ĉiam devas esti duonvokalo.
2) La vorto prononcata "to-kjo": Se ĝi sammaniere Esperantiĝus kiel "Tokjo", ĝi estos prononcata kiel "tok-jo". Ĉar "j" baze estas konsonanto.
3) La vorto prononcata "ken-i-ĉi: Se ĝi Esperantiĝus kiel "Keniĉi", ĝi estos prononcata kiel "ke-ni-ĉi".

Por esti prononcata kiel eble plej proksime kaj konvene, ni Esperantigos jene:
1) "Okinaŭa" → Okinava 2) Tokyo → Tokio 3) Keniĉi → Kenjiĉi (Ĉar ĉiu estas propra nomo, ĉi tie finaĝo "o" estas ignorata)

ohojiro:Laŭ mia penso, ekzistas iom da malfacilaĵoj por montri prononcon de mia denaska lingvo. Ili estas uzo de "ŭ" en komenco de silabo, uzo de "j" post konsonanto, vokalo post "n". Ĉiu el ili rilatas al tio kiel dividi vorton per silaboj. Tial oni povas forigi la malfacilaĵojn per uzo de streketo. Se oni ne uzas streketon, la malfacilaĵoj restadas. Tio signifas ke Esperantigo de tiaj vortoj malfacile literumeblas per simpla maniero.

1) La vorto prononcata "o-ki-na-ŭa": Se iu Esperantigus ĝin kiel "Okinaŭa" senigante je strektetoj, ĝi estos prononcata kiel "o-ki-naŭ-a". Ĉar "ŭ" ĉiam devas esti duonvokalo.
2) La vorto prononcata "to-kjo": Se ĝi sammaniere Esperantiĝus kiel "Tokjo", ĝi estos prononcata kiel "tok-jo". Ĉar "j" baze estas konsonanto.
3) La vorto prononcata "ken-i-ĉi: Se ĝi Esperantiĝus kiel "Keniĉi", ĝi estos prononcata kiel "ke-ni-ĉi".

Por esti prononcata kiel eble plej proksime kaj konvene, ni Esperantigos jene:
1) "Okinaŭa" → Okinava 2) Tokyo → Tokio 3) Keniĉi → Kenjiĉi (Ĉar ĉiu estas propra nomo, ĉi tie finaĝo "o" estas ignorata)

Tio ne gravas, ĉar ne estas paŭzoj inter silaboj. Kial oni ne volus havi precizajn prononcojn?

Por esti prononcata kiel eble plej proksime kaj konvene, ni Esperantigos jene:
1) "Okinaŭa" → Okinava 2) Tokyo → Tokio 3) Keniĉi → Kenjiĉi (Ĉar ĉiu estas propra nomo, ĉi tie finaĝo "o" estas ignorata)

Pardonon, mi eraris. 2) Tokyo → Tokio (eraro) ; 2) Tokjo → Tokio (mia intencita teksto)

ohojiro:

Por esti prononcata kiel eble plej proksime kaj konvene, ni Esperantigos jene:
1) "Okinaŭa" → Okinava 2) Tokyo → Tokio 3) Keniĉi → Kenjiĉi (Ĉar ĉiu estas propra nomo, ĉi tie finaĝo "o" estas ignorata)

Pardonon, mi eraris. 2) Tokyo → Tokio (eraro) ; 2) Tokjo → Tokio (mia intencita teksto)

Se vi esperantigas 東京 とうきょう kiel "tokio", kiel vi espantigas 適応 てきおう ?
Kiel vi esprimus ĉi-okaze la malsamecon inter la unu silabo キョー kaj la du silaboj キオー?

nornen:

ohojiro:

Por esti prononcata kiel eble plej proksime kaj konvene, ni Esperantigos jene:
1) "Okinaŭa" → Okinava 2) Tokyo → Tokio 3) Keniĉi → Kenjiĉi (Ĉar ĉiu estas propra nomo, ĉi tie finaĝo "o" estas ignorata)

Pardonon, mi eraris. 2) Tokyo → Tokio (eraro) ; 2) Tokjo → Tokio (mia intencita teksto)

Se vi esperantigas 東京 とうきょう kiel "tokio", kiel vi espantigas 適応 てきおう ?
Kiel vi esprimus ĉi-okaze la malsamecon inter la unu silabo キョー kaj la du silaboj キオー?

Antaŭ ĉio mi petas pardonon pri mia diraĵo "ni Esperantigos jene:" Ĝi devas esti "oni (probable iu(j) japano(j)) Esperantigis jene:" Kaj mia diraĵo pri kialo de tiu literumado estas mia konjektaĵo. 東京 jam estas esperantigita kiel "Tokio".
http://vortaro.net/#Tokio

Se vi esperantigas 東京 とうきょう kiel "tokio", kiel vi espantigas 適応 てきおう ?

Mi esperantigos 適応 kiel "tekio" kiel radiko kaj ne kiel substanvo.

Kiel vi esprimus ĉi-okaze la malsamecon inter la unu silabo キョー kaj la du silaboj キオー?

Ĉu vi demandas "la malsamecon pri prononcado inter la unu silabo 'kjo' kaj la du silaboj 'kio' "? Mi maltrafus vian demandon,

Ekzistas urbo kiu nomiĝas 京都きょうと. Japanoj kutime prononcas ĝin kiel きょーと. La urbo ankaŭ jam estas esperantigita kiel "Kioto"

kjo: iom plate kaj flue kiel きょ. Kiam "kjo" aperas kiel antaŭlasta silabo (ekz Kjoto) , en Esperanto oni ordinare prononcus ĝin longigante "o" kiel きょーと.（Ĝi sonas plej agrable kaj bonege al mi） Sed ĉar esperanta akcento ne nepre bezonas longigi, do iuj prononcus ĝin altigante aŭ fortigante "kjo" kiel きょと. (Ĝi sonas ne-akcepteble).

kio: iom klare la vokalojn kiel きお. Se la "o" aperas kiel antaŭlasta vokalo (ekzemple kioto), oni prononcas ĝin longigante aŭ altigante aŭ fortigante "o". kiel きおーと aŭ kiel きおと. (Ili iom malproksimiĝas de origina sono sed estas pli akceptebla ol きょと)

Ĉu mi respondas trafante vian celon de demano?

Mi multe dankas al vi nornen. Sed mi volas ĉesigi diskuti pri literumo kaj prononco rilata al la japana en tiu ĉi fadeno. Sed en alia forumejo mi estas bonvena. Mi antaŭe intencis pridiri Romaĝion kaj faris iom da preparoj, Sed mi hezitis kaj haltis, ĉar la temo ne taŭgas al tiu ĉi fadeno.

Belaj inspiroj el ĉi temfadeno:
"Hundo manĝas viandon". Kiu kuraĝas pasivigi ĝin?
"Petro lavigas tablon", "Maria instruas infanojn", "Davor helpas malriĉulojn".
"Jozefo donas krajonon al vi". Vi...
"Filozofo promenas laŭ la ŝoseo". La ŝoseo...

Solvo 1. Vi donals krajonon (fa) Jozefo. Viando manĝans (fa) hundo.
donanto, donato, donatlo; donno, donto, dontlo.
Solvo 2.
a) Vi aleŭ donas krajonon (fa) Jozefo. Viando neŭ manĝas (fa) hundo. La ŝoseo laŭeŭ promenas (fa) filozofo.
b) Vi al,donas krajonon fa Jozefo. Viando na,mangxas fa hundo. La sxoseo laux,promenas fa filozofo. (Mi sercxas konvenan prosodion).
Solvo 3.
a) La ŝoseo promenalaŭs (fa) filozofo. Martelo riparapers ŝrankon.

Granda venko: pasivo por cxiuj prepozicioj, ne nur por: al, na, pri.

amigueo:
Belaj inspiroj el ĉi temfadeno:
"Hundo manĝas viandon". Kiu kuraĝas pasivigi ĝin?
"Petro lavigas tablon", "Maria instruas infanojn", "Davor helpas malriĉulojn".
"Jozefo donas krajonon al vi". Vi...
"Filozofo promenas laŭ la ŝoseo". La ŝoseo...

Solvo 1. Vi donals krajonon (fa) Jozefo. Viando manĝans (fa) hundo.
Solvo 2. Vi ĥal donas krajonon (fa) Jozefo. Viando naĥ manĝas (fa) hundo. La ŝoseo laŭĥ promenas (fa) filozofo.

Forigu vian ridindan esperantaĉon.

MiMalamasLaAnglan:

amigueo:
Belaj inspiroj el ĉi temfadeno:
"Hundo manĝas viandon". Kiu kuraĝas pasivigi ĝin?
"Petro lavigas tablon", "Maria instruas infanojn", "Davor helpas malriĉulojn".
"Jozefo donas krajonon al vi". Vi...
"Filozofo promenas laŭ la ŝoseo". La ŝoseo...

Solvo 1. Vi donals krajonon (fa) Jozefo. Viando manĝans (fa) hundo.
Solvo 2. Vi ĥal donas krajonon (fa) Jozefo. Viando naĥ manĝas (fa) hundo. La ŝoseo laŭĥ promenas (fa) filozofo.

Forigu vian ridindan esperantaĉon.

mi nur celebris belan inspiron.
lingvo kiu facile ankauxpasivas estas bela lingvo, laux mi.
mi nur divenas ke vi ne bedauxras pasivon de Esperanto. mi gratulas ke vi sxatas gxin.

amigueo:
mi nur celebris belan inspiron.
lingvo kiu facile ankauxpasivas estas bela lingvo, laux mi.
mi nur divenas ke vi ne bedauxras pasivon de Esperanto. mi gratulas ke vi sxatas gxin.

Mi certe ne ŝatas ĝin. Vi ja povas lerni bonan Esperanton, ĉu ne?