Melankolia kanto pri disiĝo kaj siberiaj frostoj.
--------------------
Сибирские морозы

Я не прошу судьбу вернуть тебя ко мне,
Я знаю, счастье не приходит дважды.
Плыву по ветру, но река моя в огне,
А я всего лишь парусник бумажный.

В поту холодном просыпаюсь, боль в груди
Мне не дает забыть прощальные объятья,
Последний крик любви, последнее "прости"
И тело нежное твое под летним платьем.

Припев:
Я не забуду тебя никогда!
Твою любовь, твою печаль, улыбки, слезы...
А за окном все так же стонут провода,
И поезд мчит меня в сибирские морозы.
А за окном все так же стонут провода,
И поезд мчит меня в сибирские морозы.

Вино допито, свет погас, но дом чужой.
Чужая жизнь, чужая женщина разбудит.
Но боль потери не расстанется со мной,
Пока истерзанное сердце биться будет.

Пускай тепло твое останется с тобой,
А мне мой лёд несбыточных желаний.
Я стал одним из всех, сольюсь теперь с толпой
И поплыву в потоке разочарований.

Припев:
Я не забуду тебя никогда!
Твою любовь, твою печаль, улыбки, слезы...
А за окном все так же стонут провода,
И поезд мчит меня в сибирские морозы.
А за окном все так же стонут провода,
И поезд мчит меня в сибирские морозы.
----------
Siberiaj frostoj

Ne petas mi, ke sort' redonu vin al mi,
Mi scias, ke feliĉ' ne venas ja dufoje.
Mi drivas laŭ vent', sed flamas mia mar',
Dum mi similas al papera velŝipeto.

En ŝvito mi vekiĝas, kaj enbrust' dolor'
Ne lasas min forgesi l' adiaŭ-brakumon,
La lastan am-elkrion, lastan "pardon' min"
Kaj vian korpon molan sub somera robo.

Ho mi neniam forgesos ja vin!
Kaj vian amon, vian ridon, triston, larmojn...
Kaj transfenestre la drataro ĝemas plu,
Dum portas min la trajno al siber'aj frostoj.
Kaj transfenestre la drataro ĝemas plu,
Dum portas min la trajno al siber'aj frostoj.

Finiĝis vino, kaj mallumas fremda dom',
En fremda vivo fremd' virino min vekiĝos.
Dolor' de perdo ne forlasos tamen min,
Dum suferanta mia kor' enbruste batos.

Do restu ĉiam via milda varm' kun vi,
Kaj havu mi glacion de deziroj vanaj.
Fariĝis mi por vi nur ano de l' homar',
Kaj drivos mi nun en torent' de elreviĝoj.

Ho mi neniam forgesos ja vin!
Kaj vian amon, vian ridon, triston, larmojn...
Kaj transfenestre la drataro ĝemas plu,
Dum portas min la trajno al siber'aj frostoj.
Kaj transfenestre la drataro ĝemas plu,
Dum portas min la trajno al siber'aj frostoj.
----------
Siberski mrazy

Ja ne prošu sudbu vratiti te ko mně
Ja znaju, ščestje ne prijde dvukratno
Plyvu po větru, ale rěka je v ognje
A ja jedino jesm toljko čoln papirny.

V potu ja hladnom probudil se, bolj v grudi
Zabyti ne dozvoli praščaljno objetje
Poslědny krik liubvi, poslědno to "prosti"
I tvoje tělo něžno pod suknjeju lětnoj'.

Ja ne zabudu tebe nikogdy!
Tvoju ljubov, tvoj smutok, usměhi i solzy...
A za oknom stonajut stalo provody,
I vlak nese mene v siberski ljute mrazy.
A za oknom stonajut stalo provody,
I vlak nese mene v siberski ljute mrazy.

Vino izpili, v čudžom domu je temno.
Čudžo žitje, čudža žena mene razbudi.
No bolj utraty ne izyjde iz mene,
Poka izmučeno s(e)rdce stukati bude.

Nehaj tvoje teplo ostaje pri tebe,
A mně moj led nerealnyh želanij.
Ja stal jedin iz vsih,
Solju se ja s tolpoj'
I poplyvu v potoku razočarovanij.

Ja ne zabudu tebe nikogdy!
Tvoju ljubov, tvoj smutok, usměhi i solzy...
A za oknom stonajut stalo provody,
I vlak nese mene v siberski ljute mrazy.
A za oknom stonajut stalo provody,
I vlak nese mene v siberski ljute mrazy.
----------
Originala ruslingva versio de ĉi-kanto:
https://youtu.be/WnTpgTbqhAE

Užasny Němečsky Jezyk (izteg)

Němci imajut ješče drugy rod zatvorok, ktory oni sozdavajut, razkalajuči glagol v dva i staveči jednu polovinu v početok vozbudlivoj glavy, a drugu polovinu v konec. Može li někoj izmysliti něčto zaměšivajučejše čem to? Te věči zovut se “razlučne glagoly”. Němečska gramatika je popolno zaražena tymi razlučnami glagolami; a čim dalje dvě česti sut razprostrěne, tym zadovoljenějši je actor zločina svojem provodženjem. Moj omiljeny taky glagol je “er reiste ab”, ktory znači “on odjehal”. Vot priměr, ktory jesm iztrgnul iz romana:

“Kufry byli gotove i on JEHAL poslě togo, kako on pocěloval svoju mati i sestru, i ponovno naprěl protiv grudi svoju ljubimu Grethen, ktora, oděta v prostoj, běloj suknji s jedinoju rozoju v obširnyh volnah bogatogo, kaštanovogo vlasa, spustila se slabo po stupenišču, ješče blěda za užas i vozbudženje prošlogo večera, ale želajuča položiti svoju bědnu, boleznu glavu ponovno na grud togo, kogo ona ljubila dražeje čem samo žitje, OD.”

— iz eseja “Užasny Němečsky Jezyk”, Mark Tvejn, 1880.

Bravo, kamarado Igor...
Prělěpy sut tvoji pěsenki...
V MS-versiji osoblivo mila je rimovka "nikogdy/provody".
====================
Pěsnja Natalji Orejro iz seriala "Diky angel" (Sovaĝa anĝelo).
--------------------
Cambio Dolor

Juraria que no se bien lo que quiero,
Pero se que moriria si me quedo en la mitad
Por eso vuelo a otros senderos,
Para conocer el mundo de verdad.

Aun no es tarde pero asi me estoy sintiendo,
Y aparecen tantos miedos que no me dejan pensar
Y tengo suenos de amores nuevos,
Y me cuesta imaginar lo que vendra.

Cambio dolor, por libertad,
Cambio heridas por un sueno
Que me ayude a continuar,
Cambio dolor, felicidad,
Que la suerte sea suerte
Y no algo que he de alcanzar...
--------------------
Меняю боль

Я клянусь, не знаю я, чего хочу я,
Но умру, возможно, я,
Оставшись здесь на полпути.
И вот лечу я к иным тропинкам,
Чтобы поистине познать мне этот мир.

Хоть не поздно ещё, но такое чувство
И куча страхов так мешают ясно мыслить мне порой.
И всё же мечтаю о новой любви я,
И трудно мне сейчас представить, что же завтра ждёт меня.

Меняю боль на свободу я,
Меняю раны на мечтанья, что помогут в жизни мне,
Меняю боль на счастье я,
И пусть удачу как награду небеса подарят мне...
--------------------
Měnjaju bolj

Prisegaju, že ne znaju, čto hoču ja,
No umru možlivo ja, ostavši sde na pol-puti.
Zatom běgu ja do inyh stěžek,
Da byh zaisto ja poznala ovy svět.

Jest ne pozdno ješče, no tak odčuvaju,
I duže strahov ne davajut jasno mysliti glavě,
Jednako měčtaju o novoj ljubvi ja,
I trudno je voobraziti to, čto čekaje mene.

Měnjaju bolj na svobodu ja,
Měnjaju rany na měčtanje, ktor' pomože v žitju mně,
Měnjaju bolj na ščestje ja,
Nehaj udaču kak nagradu nebese podaret mně...
====================
Originalna špansko-jezyčna versija ovoj pěsnji:
https://youtu.be/G6OYDUomYwI

Ne "Sovaĝa anĝelo", sed "Muñeca brava" = "Kuraĝa pupo" = "Hrabra kukla"

Eble ĉi tio ne estas novaĵo, sed estas Androida aplikaĵo por Medžuslovjansky - Interslavic Dictionary.

sergejm:Ne "Sovaĝa anĝelo", sed "Muñeca brava" = "Kuraĝa pupo" = "Hrabra kukla"

Al mi "Muñeca Brava" sonas pli kiel "Feroca Pupo". Do "sovaĝa" ja povas esti bona traduko.

@KatjaMcFlores

Kial vi uzas tiel ofte la pronomon ja? La verboj ja havas informon pri realigantoj. Ĉu eble estas aliaj, nekonataj al mi, kialoj?

Ahoj, Katjo.

Krasiva pěsnja. Prěvodženje v russky jezyk je velmi blizka k išpanskomu tekstu. Toliko konec je cělkom razny. Ona pěvaje “que la suerte sea suerte y no algo que no he de alcanzar” (s dvoma “no”), čto znači veče ili menje “nehaj udača je udača, a ne něčto, čto ja ne mogu iziskati / čto mně ne dozvaljaje se / čto mně odkazyvajut.”
To je nejasno, znači li slovo “suerte” “udača” ili “sudba”. Na išpanskom "suerte" može byti i dobra i zla, zato govorimo o "buena suerte" i "mala suerte".

StefKo:@KatjaMcFlores

Kial vi uzas tiel ofte la pronomon ja? La verboj ja havas informon pri realigantoj. Ĉu eble estas aliaj, nekonataj al mi, kialoj?

Pro tio, ke ŝi tradukis el rusa traduko. En hispana originalo estas nek unu 'yo'

Ajoj, prijatelji.
Tradukante kantojn, mi strebas observi mezuron, takton kaj ritmon, por ke tradukaĵoj ankaŭ estu sufiče kanteblaj. Ĝuste pro tio mi aldonas malnecesajn pronomojn kaj permesas al mi iom da traduk-licenco.
Pri rimoj mi ne emas peni, des pli ke en originalaj tekstoj ili ankaŭ ofte forestas.
Fakte, tradukante la kanton de "sovaĝa anĝelo" (aŭ de "kuraĝa pupino"), mi komence faris ms-version kaj nur poste la rus-lingvan. Mi provis ankaŭ esperantigi la kanton, observante la menciitan triopon, sed pro malfacileco de ĉi-tasko, perdis entuziasmon.
====================
Jen ankoraŭ unu aminda kanteto...
--------------------
Comme vorrei

Ci sono giorni in cui non dormo e penso a te
Sto chiuso in casa col silenzio per amico
Mentre la neve dietro ai vetri scende giù
Ti aspetto qui vicino al fuoco.

In quest inverno c'è qualcosa che non va
Non è Natale da una volta nella vita
Eppure è stato solamente un anno fa
Speriamo che non sia finita.

Come vorrei come vorrei, amore mio
Come vorrei che tu mi amassi a modo mio
Che questa sera troppo triste, troppo uguale
Non fosse più senza di te.
Come vorrei come vorrei, amore mio
Come vorrei che questo amore che va via
Non si sciogliesse come fa la neve al sole
Senza parole.

Dovrei capirti quando vedo che vai via
E non amarti quando non vuoi farti amare
Senza cadere in una nuova gelosia
Che solo tu mi fai provare.

Come vorrei come vorrei, amore mio
Come vorrei che tu mi amassi a modo mio
Che questa sera troppo triste, troppo uguale
Non fosse più senza di te.
Come vorrei come vorrei amore mio
Come vorrei che questo amore che va via
Non si sciogliesse come fa la neve al sole
Senza parole.

E questa volta un'altra donna non verrà
A cancellare la tua impronta sul cuscino
Anche alla luna gliel'ho chiesto e non ci sta
non vuole più starmi vicino.
--------------------
O kako by hotělo se...

Byvajut dnji, kogda bez sna ja myslju o tebe
V zamknutom domu s tišinoju vměsto družki,
I poka sej sněg za oknom padaje vdol
Čekaju te vodle ognišča.

V sejčasnu zimu něčto jest sovsěm ne tak,
Ne odčuvaje se Rodženje vprvo za žitje,
Jednako bylo to jedino god nazad,
Naděja jest, že vse to bude.

O kako by hotělo se, ljubov moja,
Da bys i ty ljubil(a) mene(me), kak ja tebe,
Da by sej večer taky smutny i obyčny ne prohodil bolje bez te.
O kako by hotělo se ljubov moja,
Da by ljubov od nas vot tako ne ušla,
I ne raztajala kak ovy sněg pod solncem, tak bezslovesno.

Mně trěba razuměti te, kogda uhodiš,
I ne ljubiti te, kogda ljubvi ne hočeš,
I ne vpadati vsaky raz v svoju revnivost,
Ktor' toljko ty v mně izzyvaješ.

O kako by hotělo se, ljubov moja,
Da bys i ty ljubil(a) mene(me), kak ja tebe,
Da by sej večer taky smutny i obyčny ne prohodil bolje bez te.
O kako by hotělo se ljubov moja,
Da by ljubov od nas vot tako ne ušla,
I ne raztajala kak ovy sněg pod solncem, tak bezslovesno.

I na sej raz ina děvčina ne prijde,
Da by iztreti odpečetok tvoj s poduški.
Ja jesm pozval lunu, ale nemaje jej,
Ne hoče byti bolje so mnoju...
--------------------
Originalna italijansko-jezyčna versija ovoj pěsni:
https://youtu.be/hYYWgCyh_DQ