Pro nunaj maladekvataj okcidentaj sankcioj eĉ rusiaj liberastoj fariĝas adeptoj de Putin. Kaj baldaŭ inter liaj kritikantoj restos nur tiuj, kiuj opinias, ke li agas tro milde kaj delikate.

vincas:Stultaĵo. Putinio kaj rusa popolo estas la sama aĵo. Tion ne eblas apartigi, ĉar rusa popolo estas kulpa ke Rusion regas krima kaj terorista reĝimo

Neracio kaj malamo estas venenoj, kiuj malebligas tiranon kiel Putin distingi inter viktimo kaj kulpulo. Kulpigi la germanan popolon pri la tirana regado de Hitler kaj samtempe subteni Eŭropan Union estas montro de profunda cinikismo kaj hipokriteco.

vincas:

dbob:Hodiaŭ la mondo amas Rusion, sed ne Putinlandon. Vivu Rusio! Vivu Ukrainio!

Today the world loves Russia, but not Putinland. Long live Russia! Long live Ukraine!

Hoy el mundo ama a Rusia, pero no a Putinlandia. ¡Viva Rusia! ¡Viva Ucrania!

Kalle Kniivilä: Rusio kaj Ukrainio

Stultaĵo. Putinio kaj rusa popolo estas la sama aĵo. Tion ne eblas apartigi, ĉar rusa popolo estas kulpa ke Rusion regas krima kaj terorista reĝimo

Tamen ruso ne estas sinonimo de putinisto, nek de prifajfanto de la krimoj de la putina reĝimo.
Estas alia Rusujo. Minoritata, malmulte videbla, sed ekzistanta.

Vi, Zamčik, estas sendube tre sperta ĉe-komputila analizisto, tamen fakte ne malmultaj, sed tre multaj rusuloj ne estas putinistoj. Kaj tiuj anti-putinistoj esperas, ke post Putin sur-troniĝas eĉ pli sentima kaj decidema reganto (aŭ eble grupo da estruloj), kiu disdegne kraĉos al putranta "okcidenta civilizacio" kaj dum kies regado reviviĝos SovetUnio, pri kio revas multaj homoj en ĉiuj post-sovetiaj landoj.

Mi prezentas videon en la angla, ĉar mi ŝatus ricevi komentariojn.
https://www.youtube.com/watch?v=JrMiSQAGOS4
Why Ukraine is West's fault? Featuring John Mearsheimer.

Mearsheimer verkis artikolon en 2014:
https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu... (subskribo kontraŭ 40US$)

Laŭ rapida resumo, li proponas neŭtralan Ukrainon, helpotan de Usono, Eŭropunio kaj Rusio.

---
Alia, sed preske aktuala, video en la angla:
https://attackthesystem.com/2022/02/26/professor-j...
intervjuo de Pr John Mearsheimer pri situacio en Rusio kaj Ukraino, 15 feb 2022.
Por kreditigi la aŭtoron:
"Profesoro John J. Mearsheimer estas la R. Wendell Harrison Eminenta Servo-Profesoro de Politika Scienco ĉe la Universitato de Ĉikago, kie li instruis ekde 1982. Li studentiĝis ĉe West Point en 1970 kaj tiam funkciis kvin jarojn kiel oficiro en la Usona Aera Forto. . Li publikigis ses ege influajn librojn pri teorio pri internaciaj rilatoj. En 2020, li gajnis la James Madison Award, kiu ricevas unufoje ĉiujn tri jarojn de la Usona Politika Scienca Asocio al "amerika politika sciencisto kiu faris eminentan sciencan kontribuon al politika scienco.""

RESUMO:
John Mearsheimer pensas ke Rusio ne invados Ukrainon (15 feb 2022).
Hi rimarkigas tri plivastiĝojn kiuj rolas ĉe aktuala krizo en Ukraino: NATO, EU kaj koloraj revolucioj (plidemokratiĝo).
La "Doktrino de Monroe" (kiam URSS intencis instali militbazon en Kubo, Usono furioze kontraŭagis) estas analoga al la refuzego de Rusio akcepti militbazojn de NATO en Ukraino. Sed por Okcidentuloj, Usono ĉiam estas la bonulo, kaj ĝi agas bonintence.
La aktuala krizo ne estas surprizanta, ĉar en 2008, Usono anoncis planon ke Georgio kaj Ukraino aliĝos al NATO, kaj Rusio draste rifuzis (Rusia Monroŭdoktrino).
En 2014, estis la oranĝkolora revolucio kiu renversis estraron kaj metis estraron favoran al NATO kaj EU. Reage, Rusio aneksiis Krimeon (hav militbazo) kaj apogis civilmiliton en Donbaso. La nova Kieva estraro estas centrismaŝtata aŭ ununacia (ukraina) kaj malpermesas lingvajn, kulturajn kaj politikajn aŭtonomiojn de regionoj (tio stimulas separatismojn). [Francio estas ekzemplo de alia ununacia unulingva centrisma ŝtato].
Laŭ Mearsheimer, Rusio diras: "Se vi prenas Ukrainon por NATO, mi partigos la landon kaj kreos kaoson".
Rusio volas negocii kun Usono, ĉar ĉiuj aliaj sekvas Usonon. La aliaj landoj havas pli etan pezon en negocado.
Usono povas erari en Eŭropo ĉar la katastrofaj rezultoj ne estas gravaj por Usono.
Usono post 2014 progresive donadas rolon al Ukraino de "fakta membro de NATO". Rusio fiksis ruĝan linion en 2008 kaj ankoraŭ reagas laŭ tiu ideo.
Usono devus gajni Rusion kiel alianculon, por kune alfronti Ĉinion. Ĉu Ukraino valoras al Usono, pli ol Rusio (kiu rezulte el kverelo aliancos Ĉinion)?

Mi salutas ĉiujn bonkorajn esperantistojn. Mi esperas baldaŭan revolucion en Rusio, kiu senigos la landon de naciisto Putin. Post lia forigo certe rapide finos la maljusta milito kontraŭ Ukraino.

https://www.facebook.com/watch/?v=819749622285346

Mi prezentas ĉi videon en la franca, pri milito en Ukraino.
"H5 Motivacio" estas psikologia metodo, kaj ĝi opinias pri aspekto de la konflikto. Estas multaj spertuloj improvizitaj, kial ne psikologoj.

====Ĉu Putin estas danĝera por la mondo?====
30 minutoj meritas resumon en esperanto.
1. Deĵavuo: Rusio invadas Georgion en 2008, kie la Georgia prezidento ricevintis enkuraĝigon kaj helppromesojn de Okcidento, sed poste...
2. Strategio de la erinaco aŭ histriko, besto kiun la leonoj mem ne atakas. Nordkoreio estas ekzo de strategia histriko. Kaj nun Rusio.
3. Estas militetoj landlimaj inter Ĉinio kaj Barato (atomarmaj potencoj). Ili produkas mortojn, sed ili estas specialaj ĉar la armiloj estas nur stangoj.
4. Ne forgesu ke Sovetunio havis 20 milionojn de mortoj dum la Dua Mondmilito.
5. La korplingvaĵo de Putin similas al tiu de "besto sen elirejo". Tiukaze la leonoj kaj katoj estas plejdanĝeraj.
6. Estas tro da emocio ĉe Ukraino, Rusio, Okcidento ktp, kaj nur raciemo povas helpi kompreni situacion kaj trovi solvojn

En via aĝo, pan Dobri, maldecas esti tiel infanece naiva...
Se en Rusio reale okazos revolucio, tiu certe estos socialisma revolucio, kiu disvastiĝos plu kaj post kiu restariĝos SovetUnio, pri kio, kiel mi jam skribis, revas multaj homoj en post-sovetiaj landoj. Tamen pli preferindas, se okazos ne violenta revolucio, sed glata, interkosentita transpaso al socialismo, des pli ke multaj rusiaj riĉuloj-estruloj estas, onisuspekte-onisupoze, latentaj socialistoj, kaj se okcidentaj sankciistoj reale konfiskos alilandajn propraĵojn de rusiaj magnatoj-oligarhoj, por tiuj ne plu indos "ludi" kapitalismon.
Probable tiam finfine kolapsos anglo-saksa hegemonio, altrudita "ingliŝ" perdos sian nunan popularecon kaj Esperanto iĝos reale internacia, vaste uzata lingvo, pri kio revis ne nur kamarado Zamenhof, sed ankaŭ kamarado Trockij kaj aliaj bolŝevikoj.
--------------------
Sed kial silentas kamaradoj Andreo kaj Frano?..
Ĉu ili povas prezenti iun internan (insider's) objektive-aktualan informacion pri situacio en Ukrainio?

Mi tre malfajne tradukis de la franca tekston kiu enkuraĝigas revolucion de la rusa popolo, por solvi ne nur ĉi militon.
Multaj doktrinoj atendas kaosan momenton por proponiĝi kiel solvo. Kion vi pensas prie?
https://www.nantes-revoltee.com/

====À PROPOS DU CONFLIT UKRAINIEN (Source Nantes Révoltée) ==== (Esperante, plisube)
– Éléments de réflexion. Contre la guerre entre les peuples, pour la guerre entre les classes –
Alors que l'Ukraine est attaquée, que la propagande de guerre tourne à plein régime et que le monde est sous tension, quelques éléments de réflexion que vous ne lirez pas dans les médias dominants.
1) Les crimes du pouvoir Russe. Commençons par une évidence : le régime de Poutine est criminel. Dans les années 1990, après l'effondrement de l'URSS, la Russie est un nouveau Far West. Les biens publics sont vendus aux plus offrants, la famine est de retour, le nombre de milliardaires explose, l'espérance de vie diminue, la mafia règne dans les grandes villes. C'est dans ce chaos capitaliste que Vladimir Poutine, ancien agent de la police politique soviétique, s'empare du pouvoir en l'an 2000. Il a participé au pillage des richesses publiques et s'est entouré de ceux qu'on appelle les «oligarques». Il verrouille l'appareil d’État. Cela dure depuis 20 ans.
2) Un empire d'oppression et de domination. Le régime russe tue des journalistes, emprisonne des opposant-es, torture nos camarades anarchistes, persécute les LGBT. Il empoisonne même parfois des personnalités gênantes avec des substances radioactives ou un produit terrifiant : le «Novishok». En 20 ans, Poutine a réussi à éteindre la société civile, à réduire quasiment à néant les résistances. À l'extérieur, le régime réactive une politique impériale. Vladislav Surkov, stratège et idéologue du pouvoir estime que «l’empire doit s’étendre, sinon il périra». Comment cela se manifeste-t-il ? En Biélorussie et au Kazakhstan, ces deux dernières années, les mouvement de protestation ont été écrasés avec l'appui de Moscou. En Syrie, ce sont les bombes russes qui ont massacré des centaines de milliers de personnes pour maintenir Bachar El Assad au pouvoir. En Afrique, c'est la milice Wagner, liée au pouvoir russe, qui intervient notamment au Mali. La Russie a tissé un nouveau réseau d'influence mondial et veut préserver des États tampons à ses frontières. L'Ukraine est une zone tampon entre deux Empires.
3) Des enjeux stratégiques. Pour l'Ouest comme pour l'Est, l'Ukraine représente des intérêts économiques. Le pays est un «grenier à blé» : une grande puissance agricole, avec l'un des meilleurs sols du monde, et 70% de sa surface en terres cultivables. Les meilleures terres sont près de la frontière russe, zones convoitées. L'Ukraine est aussi gorgée de ressources : réserves d'uranium, de titane, de minerais de fer... Elle possède un réseau de gazoducs stratégique, une industrie puissante. Comme souvent, il s'agit d'une guerre capitaliste : les enjeux sont stratégiques et économiques avant d'être «pour les droits de l'Homme» ou le «bien» de l'humanité. L'OTAN sème des guerres dans le monde entier depuis des décennies pour ces mêmes raisons. L'Occident comme la Russie veulent garder l'Ukraine sous leur influence : c'est l'affrontement entre deux Empires.
4) «La première guerre en Europe depuis 1945» ? C'est ce que répètent depuis plusieurs jours tous les commentateurs médiatiques. C'est faux. Cette guerre entre la Russie et l'Ukraine dure depuis 2014, elle connaît actuellement une montée en intensité, mais elle a déjà fait des milliers de morts. Tout le monde semble avoir oublié le conflit des Balkans. 10 ans d'horreurs dans les années 1990. 130 000 morts, 4 millions de déplacés. Des crimes de guerre, des bombardements, des «nettoyages ethniques» à quelques heures de Paris. À peine plus loin, les guerres de Tchétchénie, menées par la Russie : des dizaines de milliers de morts et des villes rasées. Dans le reste du monde, de nombreux conflits ont lieu en ce moment même : Yémen, Palestine, Mali… souvent causées par l'Occident et ses alliés. La situation est déjà suffisamment grave, pourquoi cette dramatisation extrême du conflit ukrainien par les médias ?
5) L'Ukraine, les «gentils» de l'histoire ? La narration est presque hollywoodienne : le petit État démocratique menacé par l'ogre russe. Depuis la révolution ukrainienne de 2014, le pays est passé aux mains de gouvernements néolibéraux alliés des USA. Le président actuel, Zelensky, héros de l'Occident, applique une politique économique libérale, il est l'ami des ultra-riches et par ailleurs cité dans le scandale des Pandora Papers. En Ukraine, les salaires sont faibles, les inégalités immenses. Comme en Russie, des médias et des journalistes y sont menacés. En 2021, sur décret présidentiel, trois médias qualifiés de «pro-Kremlin» sont privés de licence, à tel point que Reporters Sans Frontières «s’inquiète d’un usage abusif des sanctions» et appelle les autorités à «respecter leurs obligations internationales». En 2015, le gouvernement vote une loi «interdisant l'utilisation de symboles et l'usage du terme communiste». Le PC Ukrainien est interdit de fait : Amnesty International dénonce «un coup porté à la liberté d’expression».
6) Nazisme. Plus grave encore, le gouvernement ukrainien vote en 2015 des «lois mémorielles» qui réhabilitent les groupes nationalistes qui ont «combattu pour l’indépendance de l’Ukraine». Parmi eux, des groupes armés nazis comme l’Organisation des Nationalistes Ukrainiens – OUN – violemment antisémite, et coupable de génocide. Chaque premier janvier depuis une dizaine d'années, des marches aux flambeaux fascistes ont lieu dans les villes du pays pour célébrer Stepan Bandera, collaborateur nazi, et chef de cette organisation pendant la seconde guerre mondiale. Le drapeau de l'OUN, deux bandes rouge et noire, est encore présent dans la plupart des rassemblement de soutien à l'Ukraine. Dans ce pays, les néo-nazis défilent en uniforme en pleine capitale et le mouvement «Svoboda» affiche un drapeau avec le logo de l'unité SS Das Reich. Cette unité nazie est responsable de massacres atroces de l'Europe de l'Est à la France. Le chef de de Svoboda, Andriy Parubiy, néo-nazi convaincu, a été président du parlement ukrainien entre 2016 et 2019. Il a même été reçu en France par le gouvernement Macron. Qui parle de ces nostalgiques du nazisme dans la rue, dans l'armée et au pouvoir ?
7) Choc des nationalismes. Les groupes paramilitaires néonazis ont été en première ligne lors de l'insurrection de 2014 et sont désormais reconnus et armés par le gouvernement. Parmi eux, le bataillon «Azov». Un régiment de 800 personnes avec ses propres véhicules blindés, son artillerie, sa compagnie de chars, validé par l'OTAN et le pouvoir. Le bataillon Azov est l’une des unités les plus efficaces au combat de l’armée ukrainienne. Enfin, le 27 février 2022, le compte officiel de la Garde Nationale ukrainienne diffuse des vidéos montrant un combattant qui trempe ses balles dans du porc, parce qu'une partie des soldats russes sont musulmans. La plupart des néonazis européens soutiennent l'Ukraine, ils y voient une guerre des civilisations entre l'Europe et l'Asie. Certains vont même y combattre. D'autres militants d'extrême droite, y compris français, se rangent derrière Poutine. Au Donbass, les supplétifs néofascistes de l'armée russe commettent des crimes de guerre. C'est un choc entre nationalismes.
8) Brûlées vives. Les tensions entre la minorité opprimée qui parle le russe et la majorité qui parle ukrainien dans le pays sont meurtrières. En 2014 à Odessa, au sud de l'Ukraine, des nationalistes ukrainiens attaquent un rassemblement de communistes russophones, habitant-es de la ville. Ils incendient la maison des syndicats dans laquelle les personnes sont réfugiées, des dizaines sont brûlées vives, femmes, adolescents, personnes âgées. Le massacre n'est quasiment jamais évoqué en Europe de l'Ouest. Quelques mois plus tard, des milices d'extrême droite tuent trois policiers devant le Parlement de Kiev lors d'une manifestation. Cette violence inouïe de groupes néo-nazis est tolérée et souvent protégée, car les milices sont utiles sur le front Est, face aux Russes.
9) Racisme. Dans ce contexte, un racisme assumé s'exerce dans le pays. Ces derniers jours, les personnes noires habitant en Ukraine et tentant de fuir le conflit sont maltraitées et bloquées. De nombreux témoignages et vidéos montrent des soldats empêcher les non-blancs de monter dans les trains ou de franchir la frontière, n'hésitant pas à les menacer avec des armes. Le passage est réservé aux ukrainiens blancs. Un homme originaire d'Afrique de l'Ouest explique : «Nous sommes réunis, les Marocains, les Arabes et les Noirs, et de l'autre côté, les ukrainiens. Un bus arrive toutes les 15 min pour les récupérer et nous toutes les 4h et ils choisissent qui va monter. Les frontières ne sont pas loin, elles sont à 100m à peu près». Des femmes enceintes doivent dormir dehors par un froid glacial sans eau ni nourriture. Un tri racial par les forces armées.
10) Poutine, le «méchant» du film. Celui qui est désormais l'ennemi absolu a pourtant des intérêts en France et a été reçu avec les honneurs dans notre pays. Dès son arrivée au pouvoir en 2017, Macron organise une immense réception pour Poutine au château de Versailles : c'est son premier grand rendez-vous diplomatique. Durant l'été 2019, Poutine est reçu au Fort de Bregançon par le couple Macron. L'ancien bras droit de Macron, Benalla, travaille pour un oligarque russe. Comme François Fillon. Son collègue, le politicien Mariani, est un grand «ami» de la Russie. Des réseaux russes financent des partis d'extrême droite européens. Les intérêts russes sont partout chez les décideurs français, leurs alliances sont durables. En pleine guerre, le milliardaire français Bernard Arnault organise une somptueuse réception de LVMH à Moscou. La guerre est pour les peuples, pas pour les puissants. Dans ce contexte, dénoncer les rares qui prônent la paix de «soutien à Poutine» est absolument indigne.
11) Contrôle de l'information et propagande de guerre. L'Union Européenne vient d'interdire deux médias proches de la Russie. Comme si la population n'était pas capable de faire le tri. Comme si les autres médias étaient indépendants. L'information en Occident est sous contrôle politique. Au même moment, Poutine menace la presse russe et lui interdit de parler de guerre mais plutôt «d'opération». La propagande de guerre est bel et bien symétrique.
12) Pensée binaire. Comme en 1914 ou pendant la guerre froide, quiconque appelle à la paix dans un «camp» ou dans l'autre est accusé d'être du côté de l'ennemi. Côté russe, il suffit de dire «non à la guerre» pour être arrêté et accusé de complicité avec l'OTAN. En Europe de l'ouest, il suffit de refuser l'escalade militariste pour être qualifié de «soutien de Poutine» voire de «collabo». Plus aucune réflexion n'est autorisée. En 1914, Jaurès le pacifiste était décrit comme un «agent de l'Empire allemand» par la presse de droite parce qu'il refusait le conflit contre nos voisins. Il a été assassiné pour cela. La pensée binaire prépare le désastre.
13) Comportements moutonniers. Pourtant, une certaine gauche, confortablement installée dans son canapé, participe à l'escalade belliqueuse. Ces gens si «bienveillants», si «modérés», si «démocrates» veulent la guerre totale. Les va-t-en-guerre de plateau télé aboient contre quiconque appelle à faire baisser la tension. Jusqu'aux écologistes, connus pour leur pacifisme bêlant, qui réclament l'envoi d'armes, totalement alignés sur la propagande atlantiste. De son côté, Macron est ravi, il va pouvoir se poser en chef de guerre et être réélu tranquillement. Fureur collective.
14) Poutine : une stratégie sans issue. Le chef d’État russe est bien l'agresseur. Le semeur de guerre. C'est lui qui a fait le choix d'attaquer un pays. Mais sa stratégie est difficilement lisible. Veut-il occuper l'Ukraine dans la durée ? C'est quasiment impossible matériellement, et extrêmement coûteux. En est-il capable ? Va-t-il intensifier ses attaques ? Ce sera l'escalade. Et pour quel résultat ? D'ors et déjà, la Russie est exclue de certains marchés mondiaux et entre dans une crise économique profonde. Le peuple russe en est la première victime. Poutine joue son avenir politique, et pourrait faire courir des périls inimaginables s'il est acculé. En envoyant des armes, en bloquant l'économie russe, l'Europe est déjà, de fait, en guerre contre la Russie. La situation est donc très incertaine.
15) Que faire ? L'Ukraine est un front d'une guerre mondiale que se mènent les puissances capitalistes. Derrière cette soi-disant mission de «maintien de la paix», c'est une affrontement entre empires qui se joue à l'est de l'Europe. Quelles prises avons nous sur les décisions des puissants ? Que faire face à la violence incommensurable des armes ? Comment agir face à la bêtise sanguinaire du militarisme et du nationalisme ? En Ukraine, des anarchistes appellent à combattre les russes et ont déjà constitué des brigades, en prenant l'exemple Kurde. Il semble que la principale force à même de changer la donne est le peuple russe. Le Kremlin est terrorisé par sa population : des milliers de personnes ont été arrêtées pour avoir manifesté ces derniers jours. Un soulèvement en Russie serait la meilleure option face au bain de sang. Et à l'extérieur ? Des appels à saboter les intérêts impérialistes et à cibler les lieux du pouvoir russe circulent. Il faudrait surtout faire taire les nationalistes et les «va-t-en guerre» de tous bords qui nous mènent au précipice. Face au désastre écologique, économique et politique mondial, une guerre permet aux gouvernants en difficulté de consolider l'édifice social, de resserrer les rangs. L'urgence serait de démilitariser les États. Les puissants du monde sont des paranoïaques dangereux qui doivent être désarmés et mis hors d'état de nuire au plus vite, pour le bien des êtres vivants sur cette terre. Révolution ou barbarie.

*******

(ESPERANTO)

====PRI LA UKRAINA KONFLIKTO ( Fonto: https://www.nantes-revoltee.com/ )====
Elementoj de reflektado. Kontraŭ la milito inter popoloj, por la milito inter klasoj

Dum Ukrainio estas atakata, militpropagando estas en plena svingo kaj la mondo estas sub streĉiĝo,
jen kelkaj pensoj, kiujn vi ne legos en la ĉefaj amaskomunikiloj.

1) La krimoj de rusa potenco. Ni komencu per la evidenta: la reĝimo de Putin estas krima. En la 1990-aj jaroj, post la kolapso de Sovetunio, Rusio estis nova Sovaĝa Okcidento. Publikaj varoj estas vendataj al la plej altaj proponantoj, malsato revenis, la nombro de miliarduloj eksplodas, vivdaŭro malpliiĝas, la mafio regas en la grandaj urboj. Ĝuste en tiu ĉi kapitalisma kaoso Vladimir Putin, iama agento de la sovetia politika polico, ekkaptis la potencon en la jaro 2000. Li partoprenis en la rabado de publikaj riĉaĵoj kaj ĉirkaŭis sin per tiuj konataj kiel "oligarkoj". Ĝi ŝlosas la ŝtatan aparaton. Ĝi daŭras 20 jarojn.
2) Imperio de subpremo kaj regado. La rusa reĝimo mortigas ĵurnalistojn, malliberigas kontraŭulojn, torturas niajn samideanojn, persekutas GLAT-ulojn. Li foje eĉ venenas ĝenajn personecojn per radioaktivaj substancoj aŭ terura produkto: "Novishok". En 20 jaroj, Putin sukcesis estingi la civilan socion, redukti reziston al preskaŭ nenio. Eksterlande la reĝimo reaktivigas imperian politikon. Vladislav Surkov, strategiisto kaj ideologo de potenco opinias, ke "la imperio devas vastiĝi, alie ĝi pereos". Kiel ĉi tio manifestiĝas? En Belorusio kaj Kazaĥio, dum la lastaj du jaroj, protestmovadoj estis disbatitaj kun la subteno de Moskvo. En Sirio, estis rusaj bomboj kiuj buĉis centojn da miloj da homoj por konservi Bashar El Assad en potenco. En Afriko, estas la Wagner-milico, ligita al la rusa potenco, kiu intervenas precipe en Malio. Rusio teksis novan reton de tutmonda influo kaj volas konservi bufroŝtatojn ĉe siaj landlimoj. Ukrainio estas bufrozono inter du Imperioj.
3) Strategiaj aferoj. Por la Okcidento kiel por la Oriento, Ukrainio reprezentas ekonomiajn interesojn. La lando estas "pankorbo": granda agrikultura potenco, kun unu el la plej bonaj grundoj en la mondo, kaj 70% de sia surfaco en plugebla tero. La plej bonaj teroj estas proksime de la rusa limo, aviditaj areoj. Ukrainio estas ankaŭ plena de rimedoj: rezervoj de uranio, titanio, fererco... Ĝi havas reton de strategiaj gasduktoj, potencan industrion. Kiel ofte, ĝi estas kapitalisma milito: la intereso estas strategia kaj ekonomia antaŭ ol esti "por homaj rajtoj" aŭ la "bono" de la homaro. NATO jam de jardekoj semis militojn tra la mondo pro ĉi tiuj samaj kialoj. Kaj Okcidento kaj Rusio volas teni Ukrainion sub ilia influo: ĝi estas konfrontiĝo inter du Imperioj.
4) "La unua milito en Eŭropo ekde 1945"? Jen kion ĉiuj amaskomunikilaj komentistoj ripetas dum kelkaj tagoj. Estas malĝuste. Ĉi tiu milito inter Rusio kaj Ukrainio daŭras ekde 2014, ĝi nuntempe spertas pliiĝon de intenseco, sed ĝi jam kaŭzis milojn da mortoj. Ĉiuj ŝajnas esti forgesinta la balkanan konflikton. 10 jaroj da hororoj en la 1990-aj jaroj. 130 000 mortintoj, 4 milionoj da delokitaj. Militkrimoj, bombadoj, "etna purigado" kelkajn horojn de Parizo. Apenaŭ plu, la militoj de Ĉeĉenio, efektivigitaj de Rusio: dekmiloj da mortoj kaj eldetruitaj urboj. En la resto de la mondo, multaj konfliktoj okazas en ĉi tiu sama momento: Jemeno, Palestino, Malio... ofte kaŭzitaj de Okcidento kaj ĝiaj aliancanoj. La situacio jam estas sufiĉe grava, kial tiu ĉi ekstrema dramigo de la ukraina konflikto fare de la amaskomunikiloj?
5) Ukrainio, la "bonuloj" en la historio? La rakonto estas preskaŭ Holivudo: la malgranda demokrata ŝtato minacata de la rusa ogro. Ekde la ukraina revolucio de 2014, la lando pasis en la manojn de novliberalaj registaroj aliancitaj kun Usono. La nuna prezidanto, Zelensky, heroo de la Okcidento, aplikas liberalan ekonomian politikon, li estas la amiko de la ultrariĉuloj kaj ankaŭ estas citita en la skandalo de Pandora Papers. En Ukrainio, salajroj estas malaltaj, malegalecoj grandegaj. Kiel en Rusio, amaskomunikiloj kaj ĵurnalistoj estas minacataj tie. En 2021, per prezidanta dekreto, tri amaskomunikiloj kvalifikitaj kiel "por-Kremlo" estis senigitaj de siaj licencoj, ĝis tia mezuro ke Raportistoj Sen Limoj "maltrankviliĝas pri la misuza uzo de sankcioj" kaj alvokas la aŭtoritatojn "respekti sian internacian obligaciojn". En 2015, la registaro pasigis leĝon "malpermesantan la uzon de simboloj kaj la uzon de la esprimo komunisto". La Ukraina Komunista Partio estas fakte malpermesita : Amnestio Internacia denuncas "baton al la libereco de esprimo ".
6) Naziismo. Pli malbone ankoraŭ, la ukraina registaro voĉdonis en 2015 "memorleĝojn" kiuj rehabilitis la naciismajn grupojn kiuj "batalis por la sendependeco de Ukrainio". Inter ili, naziaj armitaj grupoj kiel la Organizo de Ukrainaj Naciistoj - OUN - perforte antisemita, kaj kulpa de genocido. Ĉiun unuan de januaro dum la pasintaj dek jaroj, faŝismaj torĉlumaj marŝoj okazas en urboj de la tuta lando por festi Stepan Bandera, nazian kunlaboranton kaj gvidanton de tiu ĉi organizo dum la Dua Mondmilito. La OUN-flago, du ruĝaj kaj nigraj strioj, daŭre ĉeestas en la plej multaj amaskunvenoj en subteno de Ukrainio. En ĉi tiu lando, novnazioj paradas en uniformo en la koro de la ĉefurbo kaj la "Svoboda" movado montras flagon kun la emblemo de la SS Das Reich-unuo. Tiu ĉi nazia unuo respondecas pri teruraj masakroj de Orienta Eŭropo ĝis Francio. La gvidanto de Svoboda, Andriy Parubiy, konvinkita novnazio, estis prezidanto de la ukraina parlamento inter 2016 kaj 2019. Li eĉ estis akceptita en Francio de la Macron-registaro. Kiu parolas pri tiuj nostalgioj de naziismo en la strato, en la armeo kaj en la povo?
7) Kolizio de naciismoj. Novnaziaj miliciaj grupoj estis sur la fronto dum la ribelo (2014) kaj nun estas rekonitaj kaj armitaj fare de la registaro. Inter ili estas la bataliono "Azov". Regimento de 800 homoj kun siaj propraj kirasaj veturiloj, ĝia artilerio, ĝia tankkompanio, validigita de NATO kaj la potenco. La Azov Bataliono estas unu el la plej batalefikaj unuoj en la ukraina armeo. Fine, la 27-an de februaro 2022, la oficiala raporto de la Ukraina Nacigvardio dissendis filmetojn montrantajn batalanton trempanta siajn kuglojn en porkaĵo, ĉar kelkaj el la rusaj soldatoj estas islamanoj. Plej multaj eŭropaj novnazioj subtenas Ukrainion, ili vidas ĝin kiel militon de civilizacioj inter Eŭropo kaj Azio. Iuj eĉ iras batali tie. Aliaj ekstremdekstraj aktivuloj, inkluzive de francoj, viciĝas malantaŭ Putin. En Donbaso, la novfaŝismaj helpaj helpantoj de la rusa armeo faras militkrimojn. Ĝi estas kolizio inter naciismoj.
8) Forbruligita vivanta. Streĉitecoj inter la subpremita ruslingva minoritato kaj la ukrainlingva plimulto en la lando estas mortigaj. En 2014 en Odeso, suda Ukrainio, ukrainaj naciistoj atakis kunvenon de ruslingvaj komunistoj, loĝantoj de la urbo. Oni ekbruligis la domon de la sindikatoj, en kiu la popolo rifuĝis, dekoj estis forbruligitaj vivaj, virinoj, adoleskantoj, maljunuloj. La masakro preskaŭ neniam estas menciita en Okcidenta Eŭropo. Kelkajn monatojn poste, ekstremdekstraj milicoj mortigis tri policanojn antaŭ la Kieva Parlamento dum manifestacio. Ĉi tiu senprecedenca perforto de novnaziaj grupoj estas tolerata kaj ofte protektata, ĉar la milicoj estas utilaj ĉe la orienta fronto, alfrontante la rusojn.
9) Rasismo. En ĉi tiu kunteksto, supozita rasismo estas ekzercita en la lando. En la lastaj tagoj, nigruloj loĝantaj en Ukrainio kaj provante fuĝi de la konflikto estis mistraktitaj kaj blokitaj. Multnombraj atestoj kaj filmetoj montras soldatojn malhelpantajn neblankulojn eniri trajnojn aŭ transiri la limon, ne hezitante minaci ilin per armiloj. La trairejo estas rezervita por blankaj ukrainoj. Viro el Okcidenta Afriko klarigas: „Ni estas unuiĝintaj, la marokanoj, la araboj kaj la nigruloj, kaj aliflanke, la ukrainoj. Buso alvenas ĉiujn 15 minutojn por preni ilin kaj nin ĉiujn 4 horojn kaj ili elektas kiu supreniros. La landlimoj ne estas malproksimaj, ili estas ĉirkaŭ 100 metrojn for”. Gravedaj virinoj devas dormi ekstere en frosta malvarmo sen akvo aŭ manĝaĵo. Rasa triado de la armetrupoj.
10) Putin, la "malbonulo" de la filmo. Tiu, kiu nun estas la absoluta malamiko, tamen havas interesojn en Francio kaj estis akceptita kun honoroj en nia lando. Tuj kiam li ekregis en 2017, Macron organizis grandegan akcepton por Putin en la Palaco de Versailles: ĝi estis lia unua grava diplomatia renkontiĝo. Dum la somero de 2019, Poutine estis ricevita ĉe Fort de Bregançon de la paro Macron. La iama dekstra mano de Macron, Benalla, laboras por rusa oligarko. Kiel Francois Fillon. Lia kolego, la politikisto Mariani, estas granda "amiko" de Rusio. Rusaj retoj financas ekstremdekstrajn eŭropajn partiojn. Rusaj interesoj estas ĉie inter francaj decidantoj, iliaj aliancoj estas daŭraj. En la mezo de la milito, la franca miliardulo Bernard Arnault organizas pompan akcepton de LVMH en Moskvo. Milito estas por la homoj, ne por la potenculoj. En ĉi tiu kunteksto, denunci la malmultajn kiuj rekomendas pacon kiel "subtenado de Putin" estas absolute indigniga.
11) Informa kontrolo kaj militpropagando. Eŭropa Unio ĵus malpermesis du amaskomunikilojn proksimajn al Rusio. Kvazaŭ la loĝantaro ne kapablus ordigi ĝin. Kvazaŭ la aliaj amaskomunikiloj estus sendependaj. Informoj en la Okcidento estas sub politika kontrolo. Samtempe, Putin minacas la rusan gazetaron kaj malpermesas al ĝi paroli pri milito sed prefere pri "operacio". Milita propagando ja estas simetria.
12) Binara pensado. Kiel en 1914 aŭ dum la Malvarma Milito, ĉiu, kiu alvokas pacon ĉe unu aŭ alia "flanko", estas akuzata pri esti ĉe la flanko de la malamiko. En la rusa flanko, sufiĉas diri "ne al milito" por esti arestita kaj akuzita pri kunkulpeco kun NATO. En Okcidenta Eŭropo, sufiĉas rifuzi la militistan eskaladon por esti kvalifikita kiel "subtenanto de Putin" eĉ de "kunlaboranto". Ne plu pensi estas permesita. En 1914, Jaurès la pacifisto estis priskribita kiel "agento de la Germana Imperiestra Regno" fare de la dekstra gazetaro ĉar li rifuzis konflikton kontraŭ niaj najbaroj. Li estis murdita pro tio. Binara pensado preparas katastrofon.
13) Konduto de ŝafo. Tamen, certa maldekstro, komforte instalita en sia sofo, partoprenas en la militema eskalado. Ĉi tiuj homoj, kiuj estas tiel "bonfaraj", tiel "moderaj", tiel "demokratiaj" volas totalan militon. Televid-aparataj militistoj bojas al iu ajn, kiu postulas malpli da streĉiĝo. Eĉ la ekologiistoj, konataj pro sia bleka pacismo, kiuj postulas la sendon de armiloj, plene akordiĝis kun la atlantisma propagando. Siaflanke, Macron ĝojas, li povos pozi kiel militestro kaj esti reelektita trankvile. Kolektiva furiozo.
14) Putin: senelira strategio. La rusa ŝtatestro ja estas la agresanto. La semanto de milito. Estis li, kiu elektis ataki landon. Sed lia strategio estas malfacile legebla. Ĉu li volas okupi Ukrainion longtempe? Ĝi estas praktike neebla fizike, kaj ege multekosta. Ĉu li povas? Ĉu li akcelos siajn atakojn? Estos eskalado. Kaj por kia rezulto? Jam Rusio estas ekskludita de certaj mondaj merkatoj kaj eniras profundan ekonomian krizon. La rusa popolo estas ĝia unua viktimo. Putin ludas sian politikan estontecon, kaj povus kuri neimageblajn danĝerojn se anguligita. Sendante armilojn, blokante la rusan ekonomion, Eŭropo jam efektive militas kontraŭ Rusio. La situacio do estas tre malcerta.
15) Kion fari? Ukrainio estas fronto en mondmilito inter la kapitalismaj potencoj. Malantaŭ tiu ĉi tiel nomata "packonserva" misio, estas konfrontiĝo inter imperioj, kiu okazas en orienta Eŭropo. Kian tenon ni havas sur la decidoj de la potenculoj? Kion fari fronte al la nemezurebla perforto de armiloj? Kiel agi fronte al la sangavida stulteco de militismo kaj naciismo? En Ukrainio, anarkiistoj vokas batali kontraŭ la rusoj kaj jam formis brigadojn, prenante la kurdan ekzemplon. Ŝajnas, ke la ĉefa forto kapabla ŝanĝi la situacion estas la rusa popolo. Kremlo estas terurata de sia loĝantaro: miloj da homoj estas arestitaj pro manifestacio en la lastaj tagoj. Ribelo en Rusio estus la plej bona elekto antaŭ sangoverŝado. Kaj ekstere? Alvokoj por saboti imperiismajn interesojn kaj celi rusajn potencojn cirkulas. Antaŭ ĉio, necesus silentigi la naciistojn kaj la "militistojn" de ĉiuj strioj, kiuj kondukas nin al la krutaĵo. Fronte al la tutmonda ekologia, ekonomia kaj politika katastrofo, milito permesas al registaroj en malfacileco solidigi la socian strukturon, fermi vicojn. La urĝeco estus malmilitarigi la Ŝtatojn. La potenculoj de la mondo estas danĝeraj paranojuloj, kiuj devas esti senarmigitaj kaj igitaj sendanĝeraj kiel eble plej baldaŭ, por la bono de vivantaj estaĵoj sur ĉi tiu tero. Revolucio aŭ barbareco.

[Korektoj kaj komentoj estas bonvenaj]

La potenculoj de la mondo estas danĝeraj paranojuloj, kiuj devas esti senarmigitaj kaj igitaj sendanĝeraj...

Sed KIU povas fari tion? Se ili estas potencaj , estas ĝuste ĉar oni ne povas sendanĝerigi ilin...

La sola organizo kiu povus agi estas UNO, sed ĝi devas esti riparita por ke ĝi vere funkciu por eviti militojn, estigante aŭtomate koalicion kiam unu lando malrespektas la regulojn. Pli facile por diri, ol por fari, sed oni povas pripensi la aferon kaj listigi kaj publikigi la (multajn) kondiĉojn necesajn por ke ĝi ja plenumu sian rolon.

Ankaŭ tiu organizo devus zorgi, ke ne estiĝu suferigaj situacioj elreblaj nur perforte. Multaj homoj bedaŭras la politikon de Okcidento post la Murfalo kaj ĝiajn ekonomiajn, socialajn, ekologiajn kaj nun militistajn konskvencojn.

Post la unua mondmilito aperis la SdN. Post la dua aperis UNO. Post la malvarma, mi esperis pluan plibonigon. Sed bedaŭrinde...